มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 346
นอกเหนือจากความรู้สึกละอายใจแล้ว เธอก็ยังเริ่มรู้สึกกังวลใจกันขึ้นมาเล็กน้อยอีกด้วยเช่นกัน ผู้หญิงทั้งสามคนรู้สึกมีอารมณ์เดียวกัน
พวกเธอกลัวมากจนแม้แต่จะนึงถึงความเป็นไปได้ของเจอรัลด์ว่าจริง ๆ แล้วเขาอาจจะเป็นเจ้านายใหญ่ก็ได้ด้วยซ้ำ!
ขณะที่เจอรัลด์เดินผ่านประตูด้านหน้าของสถานีตำรวจ เขาก็ต้องประหลาดใจ เมื่อเห็นว่าเวสลีย์—จากสำนักงานพาณิชย์—ได้รอเขาอยู่แล้วในรถด้านนอก
เจอรัลด์เข้าไปในรถ
เวสลีย์ยิ้มให้ก่อนจะพูดขึ้น “คุณคลอฟอร์ด คุณเป็นแค่พยานคน แล้วทำไมคุณถึงยังถูกจับกุมไว้อยู่ล่ะ? ฮ่าฮ่าฮ่า!”
เจอรัลด์รู้ว่าเขากำลังพูดถึงความจริงที่ว่าไซลีน่ายังคงยืนกรานว่าเขาเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดในเรื่องนี้ “อย่าแม้แต่จะพูดถึงเรื่องนี้เลย เธอแค่มีความแค้นเล็ก ๆ น้อย ๆ กับผมน่ะครับ”
เจอรัลด์ไม่จำเป็นต้องลงรายละเอียดดังนั้นเขาจึงให้คำตอบแบบง่าย ๆ
“ผมเข้าใจ ผมเข้าใจ…เออจริงสิครับ คุณคลอฟอร์ด มีบางอย่างในใจผมมานานแล้วที่ผมยังไม่แน่ใจว่าควรจะเล่าให้คุณฟังหรือไม่” เวสลีย์กล่าวด้วยรอยยิ้มขณะที่เขายังคงขับรถพาเจอรัลด์กลับไปที่โรงเรียนของเขา
เจอรัลด์มีความประทับใจที่ดีต่อเวสลีย์
เขาเป็นผู้นำตัวจริงที่ต้องการพัฒนาและช่วยเหลือชุมชนธุรกิจในเมืองเมย์เบอร์รี่ให้เติบโตต่อไปอย่างแท้จริง
ด้วยเหตุนี้ เจอรัลด์จึงโน้มตัวไปข้างหน้าเล็กน้อยเพื่อแสดงว่าเขากำลังฟังอยู่
“เช่นนั้น คืองี้ครับ นานมาแล้ว ทีมการบริหารธุรกิจของเราได้รับตัวบ่งชี้งานเพื่อเสริมสร้างการก่อสร้างทางเศรษฐกิจในเมืองและชนบทของเรา แน่นอนว่า ความร่วมมือของสำนักงานการจัดการธุรกิจเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับเราในการบรรลุเป้าหมายนี้ ดังนั้น ผมจึงวางแผนที่จะจัดตั้งโครงการนำร่องบางอย่างในประเทศ เมืองและเขตชุมชนเล็ก ๆ อื่น ๆ น่ะครับ!
“โดยส่วนตัวแล้ว ผมรู้สึกว่าผมรบกวนคุณมามากแล้ว คุณคลอฟอร์ด ดังนั้น ผมจึงตัดสินใจที่จะมอบแหล่งการลงทุนบางส่วนให้กับกลุ่มใหญ่อื่น ๆ บางกลุ่มดูแลแทน ทุกอย่างได้รับการเห็นพ้องกัน อนิจจา ใครจะไปคาดคิดว่าไรย์ กรุ๊ป จะล้มเหลวเช่นนั้นเพียงแค่ไม่กี่วันที่ผ่านมานี้เอง! การล้มของธุรกิจของพวกเขาก่อให้เกิดปฏิกิริยาลูกโซ่ และบริษัทที่เกี่ยวข้องอื่น ๆ อีกมากมายก็ได้รับผลกระทบเนื่องจากเหตุการณ์นั้น ท้ายที่สุดแล้ว การลงทุนแต่เดิมทั้งหมดของเราก็ยุบไปแล้วตอนนี้ ง่าย ๆ แบบนั้นแหละครับ!” เวสลีย์กล่าวขณะที่เขายิ้มอย่างขมขื่น
เจอรัลด์ไม่แน่ใจว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี ท้ายที่สุดแล้ว เขาก็เป็นคนที่สั่งให้ทำลายไรย์ กรุ๊ป
แต่อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าการทำลายกลุ่มนี้ก็ได้นำความความเดือดร้อนมาให้กับคนอื่น ๆ เช่นกัน
“ดังนั้น นี่คือการรับมือกับสถานการณ์ของผม คุณคลอฟอร์ด ผมพบว่าบ้านเกิดของคุณเป็นเขตเมืองเล็ก ๆ ในมณฑลเงียบสงบอยู่ตอนใต้ของเมืองเมย์เบอร์รี่ ผมได้ตรวจสอบข้อมูลและสถานที่ขนส่งที่นั่นแล้วและจากสิ่งที่ฉันพบ จริง ๆ แล้วมันก็ค่อนข้างดีเลย หากคุณจะยินดีที่จะลงทุนในการพัฒนาของวิสาหกิจที่นั่น มันจะใช้เวลาเพียงแค่ไม่กี่ปีเองในการปรับปรุงเศรษฐกิจของมณฑลเงียบสงบ โดยปกติแล้ว พวกเราก็จะจัดหาทรัพยากรทั้งหมดในรูปแบบของการสนับสนุนด้วยเช่นกันครับ!”
เวสลีย์พยายามที่จะให้เจอรัลด์เข้ามาลงทุนในโครงการนี้
เมื่อรู้ว่าเวสลีย์มีประสิทธิภาพแค่ไหน เจอรัลด์ก็ไม่มีปัญหากับมันเลย
เขาจะสอบปลายภาคเสร็จในอีกเจ็ดวันนี้อยู่แล้ว หลังจากที่เขาสอบเสร็จ เจอรัลด์ก็จะมีเวลาว่างมากขึ้นในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้าเพื่ออุทิศตัวเองให้กับการพัฒนาโครงการต่าง ๆ นี้
ยิ่งไปกว่านั้น ก่อนหน้านี้เจอรัลด์ก็เคยคิดเกี่ยวกับการลงทุนในบ้านเกิดของตัวเองมาก่อนเหมือนกัน เขาก็ได้วางแผนที่จะคุยเรื่องนี้กับเวสลีย์เกี่ยวกับอยู่แล้วแต่เวสลีย์กลับมาหาเขาแทน!
ตอนนี้ที่เขาได้ทำลายแผนการลงทุนดั้งเดิมของเวสลีย์โดยทางอ้อมแล้ว เจอรัลด์จึงไม่เห็นเหตุผลใดที่จะปฏิเสธคำขอของเขาเลย
นอกจากนี้แล้ว จำนวนเงินที่เวสลีย์ขอก็ไม่มากเกินไปสำหรับเจอรัลด์
ดังนั้น เจอรัลด์จึงตกลงตามคำขอของเขาทันที
เมื่อกลับมาที่หอพักของเขา เจอรัลด์พบจุดที่ปลอดภัยสำหรับวางกำไลหยกที่เขาได้ซื้อมา
ฮาร์เปอร์และเบนจามินกำลังยุ่งอยู่กับการเรียนในเวลานั้น
ในขณะนั้น เขารู้สึกว่าโทรศัพท์มือถือของเขาสั่นอยู่ในกระเป๋ากางเกง เป็นสายเรียกเข้าจากพี่สาวของเขา เจสสิก้า
เนื่องจากว่ามันคงไม่สะดวกสำหรับเขาที่จะคุยกับเธอในหอพัก เจอรัลด์จึงมุ่งหน้าไปที่ห้องน้ำ
จากการคำนวณของเขา วันนี้พี่สาวของเขาก็น่าจะมาถึงแล้ว เจอรัลด์ก็ตั้งใจที่จะติดต่อกับเธอเช่นกัน
ทันทีที่เขาออกไป คนห้าคนที่แต่เดิมกำลัง ‘ศึกษา’ กันอยู่ในหอพักก็วางหนังสือเรียนของพวกเขาลงกันทันที
เด็กผู้ชายคนหนึ่งถึงกับขยับไปเฝ้าที่ประตูอีกด้วย
“ฮาร์เปอร์! ดูนั่นสิ! เขาซื้อของที่ดูแพงมากมาอีกแล้ว! ถ้าการคาดเดาของเฮลี่ และอลิซถูกต้อง งั้นเจอรัลด์ก็คือคุณคลอฟอร์ดจริง ๆ! และพวกเราจะสามารถมีสถานะที่สูงขึ้นเพียงแค่อยู่ใกล้ ๆ เขา!” เบนจามินกล่าวขณะที่เขาหัวเราะ
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เพื่อนร่วมห้อง รวมทั้งเจอรัลด์เอง ได้ขโมยอาหารจากกันและกันหรือขุดคุ้ยข้าวของของกันและกัน
ไม่มีความรู้สึกผิดใด ๆ ในสิ่งที่พวกเขากำลังทำกันอยู่เลย
ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้พวกเขารู้สึกสงสัยกันมาก และกระตือรือร้นที่จะเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของเจอรัลด์กันในตอนนี้!
“ใช่มั้ยล่ะ? ฉันหวังว่าเฮลี่และคนอื่น ๆ จะเดาถูกกันนะ!” ฮาร์เปอร์กล่าวขณะที่เขายิ้มขณะเกาหลังหัวของเขา
คำพูดของเขาจริงใจ เพราะฮาร์เปอร์จะมีความสุขกับเจอรัลด์จริง ๆ ถ้าข่าวลือกลายเป็นเรื่องจริง
ตอนนั้นเอง ทันใดนั้นฮาร์เปอร์ก็ได้รับคำขอวิดีโอคอลในวีแชท
เมื่อมองไปที่ชื่อของผู้ติดต่อของผู้โทรเขาก็เห็นว่าเป็นเฮลี่
“ฮาร์เปอร์! ฮาร์เปอร์ เจอรัลด์กลับมาหรือยัง?”
“เขาเพิ่งกลับมาได้ไม่นาน แต่ตอนนี้เขาอยู่ในห้องน้ำ เขานำกล่องสองกล่องของสิ่งของที่ดูแพงมากจริง ๆ กลับมาด้วย!”
“เฮ้ ฉันก็อยากเห็นมันเหมือนกัน!”
ครั้งนี้ เป็นเพื่อนร่วมห้องของเฮลี่ที่พูดขัดจังหวะขึ้นมา เบื้องหลัง ก็ยังสามารถมองเห็นอลิซที่มีท่าทางอยากรู้อยากเห็นบนใบหน้าอีกด้วยเช่นกัน
เห็นได้ชัดว่าจนกว่าพวกเขาจะสามารถเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของเจอรัลด์ได้ คนเหล่านี้ก็คงจะนอนไม่หลับกันแน่ นี่เป็นกรณีโดยเฉพาะสำหรับอลิซ
วันหนึ่งอาจรู้สึกเหมือนตลอดทั้งปีเมื่อคน ๆ หนึ่งรู้สึกหมดหวัง และอลิซรู้สึกระทมทุกข์ในช่วงเวลาสั้น ๆ
เธอควรขอโทษเจอรัลด์หรือไม่?
ตอนนี้มีล่าไม่ได้อยู่ที่นี่ จะมีโอกาสที่เธอจะได้กลับไปคบกันกับเขาไหม?
แล้วถ้าเกิดว่าเจอรัลด์กลับกลายไม่ใช่คุณคลอฟอร์ดและเป็นเพียงแค่ไอ้งั่งน่าสมเพชคนหนึ่งล่ะ?
ให้ตาย! คำถามนี้กำลังจะทำให้เธอเป็นบ้าจริง ๆ
“เฮ้ เบนจามิน! เปิดมันเพื่อดูว่าเขาซื้ออะไรมาในครั้งนี้!”