57 - ต้นกําเนิดของแสงสว่างและความโกลาหล

นักมิกซ์มอนสเตอร์สุดโกง

ตอนที่ 57: ต้นกําเนิดของแสงสว่างและความโกลาหล!

 

หลังจากที่ลอร์นเข้าสู่วงเวทเทเลพอร์ต เขาไม่ได้ถูกส่งตรงไปยังเมืองหลัก แต่ถูกส่งเข้าสู่ฉากคัตซีนเนื้อเรื่อง

 

ฉากด้านหน้าเขาเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว

 

ราวกับว่าเวลาถูกเร่งขึ้นหลายเท่าตัว

 

ในเวลาเดียวกัน เสียงที่เก่าแก่โบราณก็ดังขึ้นจากท้องฟ้า

 

“เมื่อนานมาแล้ว…”

 

“มีมังกรศักดิ์สิทธิ์สองตนที่ปกครองดินแดนนี้ หนึ่งคือมังกรศักดิ์สิทธิ์แห่งแสงสว่างที่แสดงถึงความสงบ ในขณะที่อีกตนหนึ่งคือมังกรศักดิ์สิทธิ์แห่งความมืดที่แสดงถึงความโกลาหล”

 

“ทั้งสองมีความเชื่อเป็นของตนเอง แต่เนื่องจากอุดมการณ์ที่ตรงกันข้าม”

 

“และเนื่องจากความขัดแย้งระหว่างมังกรศักดิ์สิทธิ์ทั้งสองตน สงครามแห่งการทําลายล้างจึงปะทุขึ้น!”

 

ทันทีที่พูดจบ ฉากสุดอลังการก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าลอร์น

 

ฉากทั้งหมดเปลี่ยนไปอย่างกระทันหันเมื่อท้องฟ้ามืดลง

 

ในวินาทีถัดมา ลูกไฟนับไม่ถ้วนลอยอยู่ในอากาศ ลูกศรเรืองแสงจํานวนมากก็ปกคลุมไปทั่วทั้งสวรรค์และโลก ม้าศึกส่งเสียงร้องดังก้อง สัตว์ร้ายมากมายคําราม ฉากการต่อสู้ที่แสนวุ่นวายและยิ่งใหญ่แสดงออกมาตรงหน้าเขา

 

บนท้องฟ้า ร่างสีดําขนาดมหึมาที่ไม่มีใครเทียบได้ปรากฏตัวขึ้น

 

ภาพมังกรดําขนาดมหึมา ปีกของมันยาวเกิน 10,000 กิ โลเมตรเกล็ดของมันดูดําน่ากลัว และออร่าที่ปะทุออกมานั้นก็ช่างน่าเกรงขามสะเหลือเกิน

 

มังกรดําที่แสนเย่อหยิ่งได้พ่นเปลวเพลิงสีดําอันน่าสะพรึงกลัวออกมาจากปากที่เปื้อนไปด้วยเลือด ทําลายล้างพื้นที่โดยรอบทั้งหมด

 

เมื่อเผชิญหน้ากับมังกรศักดิ์สิทธิ์ โลกทั้งใบก็สั่นสะเทือนผู้คนมากมายพยายามจะร่ายเวทป้องกัน แต่ทุกอย่างก็ได้ประโยชน์ ด้วยคลื่นพลังจากกรงเล็บมังกรที่ปกคลุมไปด้วยออร่าสีดํานั้น ทําให้ทั่วทั้งเมืองหรือแม้แต่เทือกเขาในระยะหลายหมื่นกิโลเมตรถูกทําลายล้างจนหมดสิ้น

 

ในตอนนั้นเอง มังกรศักดิ์สิทธิ์อีกตนก็ปรากฏตัวขึ้น 

 

มันคือมังกรศักดิ์สิทธิ์แห่งแสงสว่างที่นําแสงศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่มีที่สิ้นสุดมาสู่โลก

 

มันสยายปีกและบินขึ้นไปบนท้องฟ้า ต่อสู้อย่างดุเดือดกับมังกรศักดิ์สิทธิ์แห่งความมืด แสงอันน่าสะพรึงกลัวปกคลุมทั่วทั้งท้องฟ้าจนไม่มีใครเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น

 

วันและคืนนับไม่ถ้วนพ้นผ่านไป

 

ผลของการต่อสู้ก็ถูกตัดสินในที่สุด หลังจากต่อสู้มายาวนานกว่า 3 ปี

 

ร่างขนาดมหึมาได้ตกลงมาจากท้องฟ้าสู่รอยแตกขนาดใหญ่

 

ในตอนนั้นเอง เสียงโบราณก็ดังขึ้นอีกครั้ง

 

“หลังจากสงครามครั้งใหญ่ มังกรศักดิ์สิทธิ์แห่งความมืดได้ตายลงและศพของมันก็ตกลงสู่ขุมนรกไร้ก้นบึ้ง เพื่อสร้าง Divine Realm ขึ้นใหม่ มังกรศักดิ์สิทธิ์แห่งแสงสว่างก็ได้เสียสละตัวเอง!”

 

“ตั้งแต่นั้นมา Divine Realm ก็ถูกฟื้นฟูขึ้นมาและเผ่าพันธุ์นับไม่ถ้วนก็อุบัติขึ้น”

 

“อย่างไรก็ตาม หลายปีต่อมาภายใต้ขุมนรก ศพของมังกรแห่งความโกลาหลได้ก่อร่างขึ้นอีกครั้งและทําลายล้างสิ่งมีชีวิตภายใต้ขุมนรกทั้งหมด! จากนั้นมอนสเตอร์กลุ่มใหม่ก็กําเนิดขึ้น!”

 

“ความคิดของพวกมันถูกบิดเบือนโดยพลังแห่งความมืดที่รุนแรง พวกมันก็เริ่มพัฒนาอารมณ์เชิงลบเช่น ‘การฆ่า’ ‘ความโลภ’ และ ‘ความโกลาหล’ ”

 

“สําหรับขุมนรก กฏเกณฑ์บนพื้นโลกนั้นมันเสแสร้งและ ไร้ประโยชน์ ระเบียบพวกนั้นถูกเรียกว่าเครื่องกําบังความโลภและความปรารถนาเท่านั้น ดังนั้นดาร์กอบิสจึงเริ่มท้า ทายจักรวรรดิของมนุษย์เพื่อครองโลกใบนี้!”

 

ในตอนท้ายของคําพูด ฉากเนื้อเรื่องก็ได้หยุดนิ่งสนิท

 

ทางด้านซ้ายของฉากเป็นเหวที่มีดสนิทซึ่งทอดยาวหลายร้อยล้านกิโลเมตร มันมืดสนิทราวกับว่ามันต้องการกลืนกินทุกสิ่งบนโลก

 

ทางด้านขวาของฉากคือเมืองใหญ่ แสงสวรรค์ส่องสว่างทั่วทั้งแผ่นดิน

 

นี่เป็นยุคในตํานานเมื่อหลายร้อยหลายพันปีก่อน และในที่สุดก็จบลงด้วยการทําลายล้าง

 

ความเชื่อระหว่าง [แสงสว่าง] และ [ความมืด] ได้ถูกระจายไปทั่วโลกอย่างรวดเร็วเป็นหลายปี!

 

“นั่นคือพลังของมังกรศักดิ์สิทธิ์จริงดิ?”

 

แม้ว่าฉากสุดอลังการจะจบลงแล้ว แต่ลอร์นก็ยังอดตกตะลึงไม่ได้

 

และตอนนี้เสียงแจ้งเตือนของระบบก็ดังขึ้น!

 

ดิง!

 

“โปรดเลือกจุดหมายปลายทางสําหรับการผจญภัยครั้งต่อไปของคุณ”

 

ด้วยเหตุนี้ แมพขนาดใหญ่จึงปรากฏขึ้นตรงหน้าของลอร์น

่ ่

นี่ไม่ใช่แมพโลกที่สมบูรณ์ แต่เป็นแมพส่วนหนึ่งของกลุ่มภาคี

 

มีอาณาจักรมนุษย์เช่นเดียวกับอาณาจักรของพวกโนมส์ และเอลฟ์ ในฐานะนักผจญภัย ลอร์นสามารถเลือกกองกําลังใดก็ได้

 

ผู้เล่นที่เป็นมนุษย์สามารถไปที่อาณาจักรโนมส์ได้ แต่ก็ไปได้แค่เพียงเมืองของมนุษย์เท่านั้น พวกเขาไม่สามารถเข้าร่วมอาณาจักรโนมส์โดยตรงได้

 

ลอร์นมองไปที่อาณาจักรมนุษย์

 

จะไปเมืองไหนดี?

 

ลอร์นมองไปที่เมืองที่เรียกว่า เมืองหัวกระโหลกเหล็ก

 

เมืองนี้ตั้งอยู่บริเวณชายแดนทางเหนือของจักรวรรดิที่คอยต่อต้านภัยพิบัติจากที่ราบเย็นเยือกแข็งตลอดเวลา

 

จากมุมมองของนักเล่นเกม เขาต้องไปเมืองที่มีสงครามมากที่สุดเพราะความขัดแย้งที่มากขึ้นก็หมายถึงภารกิจที่มากขึ้นด้วยเช่นกัน และภารกิจที่มากขึ้นก็หมายถึงการเลื่อนเลเวลได้เร็วขึ้น

 

ดังนั้นโดยไม่ต้องคิดมาก ลอร์นจึงเลือกเมืองกะโหลกเหล็กที่อันตรายที่สุด!

 

ดิง!

 

“คําเตือน: เมืองหัวกระโหลกเหล็กเป็นเมืองหลักที่ชายแดนของจักรวรรดิที่ต้องเผชิญกับการบุกรุกของภัยพิบัติจากที่ราบน้ําแข็งทางตอนเหนืออย่างต่อเนื่องและมีการทําสงครามตลอดทั้งปี ความยากลําบากของเมืองหลักนี้สูงมาก หากต้องการจะไปที่นั่นจริงๆ นักผจญภัยได้โปรดตัดสินใจอย่างระมัดระวังอีกครั้ง”

 

ลอร์นไม่ได้คาดหวังว่าระบบจะเตือนเช่นนั้น

 

ดูเหมือนว่าเมืองหลักนี้จะไม่ง่ายนัก

 

อย่างไรก็ตาม ลอร์นก็มั่นใจในความแข็งแกร่งของเขา เขาจะไม่ถูกข่มขู่โดยคําเตือนพวกนี้

 

“ฉันแน่ใจ”

 

ลอร์นยืนยันกับการตัดสินใจของเขา

 

ดิง!

 

“เมืองหัวกระโหลกเหล็กได้รับเลือกให้เป็นเมืองเป้าหมายหลัก ได้โปรดเตรียมตัวเรากําลังจะเทเลพอร์ต”

 

ทันทีที่เสียงแจ้งเตือนของระบบดังขึ้น แสงสีครามก็พุ่งออกมาจากร่างของลอร์น จากนั้นฉากก็เปลี่ยนไปและในที่สุด เขาก็ปรากฏตัวในเมืองที่เรียบง่ายซึ่งเต็มไปด้วยกลิ่นอายของอีกโลกหนึ่ง

 

นี้เป็นเมืองหลัก?

 

มาง่ายๆ แบบนี้เลย?

 

ลอร์นมองไปรอบๆ และขมวดคิ้ว

 

แต่ในขณะนั้นก็มีแผงข้อมูลปรากฏขึ้น

 

ดิง!

 

“ด้วยอิทธิพลพิเศษของวงเทเลพอร์ต คุณได้ถูกส่งมายัง [เมืองมรกต] ที่อยู่ใกล้กับเมืองหัวกระโหลกเหล็ก

 

มันไม่ใช่เมืองกะโหลกเหล็ก สถานที่นี้ง่ายเกินไป มันยากกว่าหมู่บ้านเริ่มต้นเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

 

ลอร์นไม่แปลกใจ การย้ายมาที่นี่ควรเป็นเนื้อเรื่องของเกมเขาอาจจะต้องทําพวกภารกิจให้สําเร็จก่อนที่จะไปถึงเมืองหลักอย่างเป็นทางการ หรืออาจมีเนื้อเรื่องพิเศษที่นี่ที่สามารถเปลี่ยนแปลงชะตากรรมของเขาได้

 

ในระยะแรกเกมจะไม่ยอมให้ผู้เล่นประสบความสูญเสียใดๆ

 

ขณะที่เขาคิด จู่ๆ ลอร์นก็ได้รับภารกิจพิเศษ

 

ดิง!

 

“ยินดีด้วยคุณได้รับภารกิจ: [พิสูจน์ความกล้าหาญ]” 

 

“รายละเอียดภารกิจ: เพื่อทดสอบความแข็งแกร่งของนักผจญภัย ผู้บัญชาการเกล็นท์ของเมืองหัวกระโหลกเหล็ก ได้กําหนดตําแหน่งการเคลื่อนย้ายทางไกลใน เมืองมรกตเป็นพิเศษ หากคุณสามารถเดินไปยังเมืองหลักได้ภายในห้าวัน มอนสเตอร์ทุกตัวที่คุณฆ่าระหว่างทางจะได้รับรางวัลพิเศษ”

 

นี่เป็นภารกิจที่ได้รับการยอมรับโดยอัตโนมัติ ผู้เล่นสามารถเลือกที่จะดําเนินการต่อหรือปฏิเสธได้

 

ผู้เล่นที่ปฏิเสธมัน จะสามารถใช้วงเวทเทเลพอร์ตในเมืองมรกต เพื่อมุ่งหน้าไปยังเมืองหลักได้โดยตรง

 

ลอร์นไม่ได้เลือกที่จะทําเช่นนั้น

 

เนื่องจากนี่เป็นภารกิจ จึงไม่มีเหตุผลที่จะปล่อยมันไป

 

นอกจากนี้ ภารกิจนี้มีความพิเศษเล็กน้อยมันไม่ได้จํากัดจํานวนของมอนสเตอร์ที่ฆ่า

 

สําหรับลอร์น นี้เป็นภารกิจในอุดมคติเลยละ ประสิทธิภาพในฟาร์มของเขามีมากกว่าผู้เล่นทั่วไปร้อยเท่า!

 

ด้วยเหตุนี้ ลอร์นจึงไม่หยุดนิ่ง เขาเริ่มออกเดินทางจากเมืองทันที