ตอนที่ 221 คุณคิดว่าผมเป็นคนใจกว้างเหรอ

Mars เจ้าสงครามครองโลก

ปรมาจารย์ มันน่ากลัวขนาดนั้นเลยเหรอ?

สีหน้าของไป๋เฉินและคนอื่น ๆ ขาวซีดทันที

นี่ยังเป็นแค่ความกดดันที่มาจากหยวนปินเท่านั้น และไม่ได้ลงมือจัดการพวกเขาเลย!

หากลงมือจัดการพวกเขา เพียงแค่พลังนี้ก็สามารถทำให้พวกเขาตกใจจนตายได้

ส่วนคนที่ขี้ขลาด เสื้อผ้าของพวกเขาเปียกโชกไปด้วยเหงื่อเย็น ๆ และนั่งหายใจหอบอยู่ตรงที่นั่ง!

ปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่แห่งบู๊! !

ใช้อำนาจบาตรใหญ่อย่างไม่มีเหตุผล!!

“ไสหัวไป!!”

เย่เซิ่งเทียนตะโกนด้วยความเย็นชา

เสียงตะโกนดังลั่นราวกับเสียงสายฟ้าดังอยู่ข้างหูของหยวนปิน!

เสียงนี้ราวกับเสียงที่ฟ้าถล่ม

มันทำให้วิญญาณของเขาเหมือนจะแตกสลาย!

เขายืนนิ่ง ห่างจากเย่เซิ่งเทียนห้าก้าว ไม่ขยับตัว

ใช้กำปั้นชี้ไปที่เย่เซิ่งเทียน

เขาต้องการที่จะก้าวไปข้างหน้า แต่มันยากลำบากมาก

ดูเหมือนสติจะค่อย ๆ เลือนราง

ขณะนี้ ดูเหมือนเขาจะเห็นว่าฟ้าดินถล่ม ศพกองเท่าภูเขา เลือดไหลนองเหมือนทะเล กระดูกเหมือนเรือ

น่าสะพรึงกลัว

ความกลัวที่รุนแรงทำลายจิตใจของเขาอย่างต่อเนื่อง! !

“ปรมาจารย์หยวน?”

โจวอู่ตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติ ทำไมหยวนปินถึงหยุดโจมตี?

ใช่ ทำไมปรมาจารย์หยวนถึงหยุดโจมตี?

ทำไมเขาถึงไม่ฆ่าเย่เซิ่งเทียน?

ทุกคนไม่เข้าใจและใบหน้าเต็มไปด้วยความงุนงง

ทำไมปรมาจารย์หยวนถึงยังไม่โจมตี?

และขณะนี้เอง พวกเขาเห็นหยวนปินล้มลงบนพื้น เลือดออกจากเจ็ดทวาร และดวงตาเบิกกว้างของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ราวกับว่าเขาตกใจจนตาย! !

เป็นไปได้อย่างไร!!

แม่งฉิบหาย หยวนปินเป็นปรมาจารย์ แล้วทำไมจู่ ๆ เขาถึงตายล่ะ! !

แล้วเกิดอะไรขึ้น! !

“ซีเอ๋อร์ ไม่เป็นไรแล้ว”

เย่เซิ่งเทียนมองหวางซีด้วยรอยยิ้ม ราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

“เขา เขาตายได้อย่างไร?”

หวางซีตกใจและรีบกล่าวว่า “ทุกคนเห็นแล้ว สามีของฉันไม่ได้ทำอะไรเลย เขาตายเอง มันไม่เกี่ยวอะไรกับพวกเราเลย!”

ไม่เกี่ยวอะไรเหรอ?

โจวอู่คำราม “รีบมาดูสิ เกิดอะไรขึ้นกับปรมาจารย์หยวน!!”

เจ้าหน้าที่ทางการแพทย์รีบเดินไปข้างหน้า ตรวจสอบอยู่ครู่หนึ่งแล้วกล่าวว่า “หัวใจวายอย่างกะทันหัน ประกอบกับหัวใจได้รับความเสียหาย ปรมาจารย์หยวนเป็นนักบู๊ พลังบางส่วนในร่างกายถูกรบกวน จนไม่สามารถยับยั้งได้ ดังนั้นจึงทำให้เลือดออกทั้งเจ็ดทวารและเสียชีวิต”

หัวใจวาย?

มันเป็นไปไม่ได้! !

ไป๋เฉินไม่เชื่อ เขาจ้องเขม็งไปที่เย่เซิ่งเทียน ทันใดนั้นก็นึกถึงอะไรบางอย่าง และใบหน้าของเขาเปลี่ยนไปทันที

เย่เซิ่งเทียนเป็นอาจารย์ของหมอเทวดาหัว! !

อาจารย์ของหมอเทวดา จะไม่มีกลอุบายได้อย่างไร! !

การตายของปรมาจารย์หยวน ต้องเกี่ยวข้องกับเย่เซิ่งเทียนอย่างแน่นอน! !

ต้องเป็นฝีมือของเย่เซิ่งเทียน!

แม้ว่าผมจะไม่มีหลักฐาน แต่ผมมั่นใจว่าเป็นฝีมือของเย่เซิ่งเทียนอย่างแน่นอน! !

ฆ่าคนอย่างไร้ร่องรอย! !

วิธีเช่นนี้ช่างน่าสะพรึงกลัว! !

ไม่ได้ ผมต้องขอให้อาจารย์เย่ยกโทษให้ฉัน มิฉะนั้น ชีวิตของผมจบเห่แน่นอน! !

แม้แต่ปรมาจารย์ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา และการล่วงเกินเขาคือการรนหาความตาย! !

อู๋เฟิงและจ้าวปิงสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ตอนนี้ในฝูงชน มีเพียงพวกสองคนเท่านั้นที่แน่ใจว่า หยวนปินตายด้วยฝีมือของเย่เซิ่งเทียน

แม้ว่าปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่แห่งบู๊จะเก่ง แล้วไงล่ะ?

เย่เซิ่งเทียนเป็นถึงเจ้าเทพ! !

ผู้นำเทพสงคราม! !

ไม่รู้ว่าแข็งแกร่งกว่าปรมาจารย์กี่เท่า! !

“ฉัน ฉันผิดไปแล้ว คุณอย่าเข้ามา ฉันผิดไปแล้ว ปล่อยฉันไปเถอะ”

เมื่อเห็นเย่เซิ่งเทียนเดินเข้ามา ซุนผิงตกใจจนถอยหลัง แล้วร้องไห้ขอความเมตตา

เธอรู้สึกเสียใจมาก เมื่อสักครู่ทำไมเธอต้องพูดประชด ทำไมคราวนี้ถึงไม่สามารถควบคุมปากของตนเองได้!

ยังมีหยวนปินอีกคน ทำไมไม่ตายช้าหรือเร็วกว่านี้ แต่มาตายตอนนี้

เพียะ

เย่เซิ่งเทียนตบไปที่หน้าของซุนผิง “คุณคิดว่าผมเป็นคนใจกว้างหรือ?”