ตอนที่ 160 ตระกูลมรดกทั้งเจ็ด
“หากเจ้าสามารถทําให้ได้รับการยอมรับจากตระกูลหมินในสวรรค์ชั้นบน พวกเขาจะสามารถจัดหาแหล่งการฝึกฝนที่ดียิ่งขึ้นให้แก่เจ้า และการฝึกฝนของเจ้าจะพุ่งทะยานด้วยความเร็วที่ใครก็ไม่อาจจินตนาการได้ ตระกูลหมินเป็นครอบครัวที่มีอํานาจในสวรรค์ชั้นบน ดังนั้นเจ้าจะได้รับการสนับสนุนจากพวกเขา”
เมื่อได้ยินคําพูดของหมินลี่ หยวนก็ส่ายหัวและพูดว่า
“แม้ว่าข้าจะถ่อมตัวที่เจ้าเชิญคนแบบข้ามาที่ครอบครัวของเจ้า แต่ข้าไม่คิดว่าข้าพร้อมที่จะเข้าร่วมกลุ่มใดๆข้าไม่ต้องการให้เสรีภาพของข้าถูกจํากัด”
หมินลี่ขมวดคิ้วในคําพูดของเขาและเธอก็พูด
“แล้วทําไมเจ้าถึงเข้าร่วมวิหารแก่นมังกร การกระทําของเจ้าไม่ตรงกับคําพูดของเจ้าศิษย์หยวน!”
“ข้าเข้าร่วมเพียงเพราะพวกเขาสัญญากับข้าว่าพวกเขาจะไม่จํากัดเสรีภาพของข้า และข้าได้รับอนุญาตให้ออกจากนิกายเมื่อใดก็ตามที่ข้าต้องการ กล่าวอย่างหนึ่งก็คือข้าไม่จําเป็นต้องให้คํามั่นสัญญากับนิกายของข้า แน่นอนว่านั่นไม่ใช่จะบอกว่าข้าไม่สนใจนิกาย”
หลังจากนั้นหมินลี่ก็เงียบและเธอก็ครุ่นคิดกับตัวเอง
“แม้ว่าในอนาคตจะไม่มีอิสระที่เขาต้องการจะเป็นอิสระ แต่ครอบครัวหมินมักจะจํากัดการเคลื่อนไหวของเขาสักพัก เพื่อให้แน่ใจว่าเขาจะไม่หนีไปไหน โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าพวกเขาเรียนรู้เกี่ยวกับพรสวรรค์ที่ไม่อาจหยั่งรู้ได้”
ต่อมาหมินลี่ก็เปิดปากอีกครั้ง
“เจ้าต้องการอะไร”
“ฮะ?”
หยวนเลิกคิ้วอย่างงงงวย
” ข้ากําลังถามเจ้าว่าจะต้องการอะไรบ้างในการเข้าร่วมครอบครัวหมิน! เจ้าต้องการเงิน? เจ้าต้องการชื่อเสียง? ถ้าเจ้าเป็นคนแบบนั้นครอบครัวหมินสามารถจัดหาผู้หญิงสวยๆให้เจ้าได้มากเท่าที่เจ้าต้องการ!” หมินลี่กล่าวด้วยสายตาเย็นชา
“เอ่อ…”
หยวนพูดไม่ออก ทําไมหมินหลี่ถึงดูสิ้นหวังในการรับสมัครเขา
“มันสําคัญจริงๆหรือ ว่าข้าเข้าร่วมตระกูลหมินหรือไม่ ข้าเป็นแค่คนๆหนึ่ง และที่นี่มีบุคคลที่มีความสามารถมากมายอยู่ คงจะดีถ้าเจ้าเลือกหนึ่งหรือสองคนในนี้ ทําไมเจ้าถึงต้องการให้ข้าไปร่วมครอบครัวของเจ้ามากขนาดนั้น” หยวนตัดสินใจถามเธอ
“เจ้าไม่รู้ว่าการเป็นส่วนหนึ่งของหนึ่งในตระกูลมรดกทั้งเจ็ดหมายความว่าอย่างไร ทุกอย่างการแข่งขัน ประสิทธิภาพของเจ้า ความสําเร็จของเจ้า การมีส่วนร่วมของเจ้า ทุกๆอย่าง! ข้าไม่ต้องการอยู่ในสวรรค์ชั้นล่างตลอดไป ข้าไม่ได้วางแผนจะอยู่ที่นี่! และทางเดียวที่ข้าจะออกจากที่นี่ได้ก็คือความช่วยเหลือจากครอบครัวของข้า!”
“อย่างไรก็ตามเพียงเพราะข้าเกิดในครอบครัวตระกูลมรดกทั้ง 7 ก็ไม่ได้หมายความว่าข้าจะได้รับความช่วยเหลือจากพวกเขาโดยธรรมชาติ ข้าต้องสร้างผลงาน! และตอนนี้ข้าก็ไม่ได้อยู่ใกล้เป้าหมายของข้าในขณะที่พี่น้องของข้าอยู่ข้างหน้าข้า! ถ้าข้าสามารถรับคนเป็นที่มีความสามารถแบบเจ้าเข้าเป็นตระกูลหมิน มันจะช่วยให้ข้าบรรลุเป้าหมายได้อย่างแน่นอน ดังนั้นโปรดเข้า ร่วมกับครอบครัวหมิน! ถ้าเจ้าต้องการข้าจะกลายเป็นผู้หญิงของเจ้า!ถ้าเจ้าเข้าร่วมตระกูลห มินพวกเขาจะมอบหมายให้เจ้าเป็นคนภายในแน่นอนและข้าจะอาสาเป็นภรรยาของเจ้าไม่ ข้าจะ ต่อสู้เพื่อตําแหน่งนั้นถ้าเจ้าต้องการ!ถ้าข้ายังแพ้ข้าจะกลายเป็นนางบําเรอของเจ้าแทน! ”
หยวนตะลึงในคําพูดของหมินลี่ หลังจากการระเบิดและข้อเสนอที่ไม่คาดคิดของหมินลี่แต่ไม่ว่าเขาจะพยายามแค่ไหน เขาก็ไม่สามารถเข้าใจความรู้สึกของหมินได้
ทันใดนั้นหยวนก็สังเกตเห็นน้ําตาที่เปล่งประกายในดวงตาของหมินลี่ที่ใกล้จะตกลงมาและเลื่อนออกจากใบหน้าของเธอ ซึ่งทําให้เขากลืนน้ําลายอย่างประหม่า
“ข้าให้เวลาข้าสักหน่อย.ข้าต้องคิดเรื่องนี้”
หยวนพูดด้วยน้ําเสียงที่อึดอัดสักครู่
หมินลี่เช็ดน้ําตาออกจากดวงตาของเธอ และพยักหน้าหลังจากนั้น
“ไม่ต้องกังวล ข้าจะไม่เปิดเผยตัวตนของเจ้า และข้าก็ไม่ได้มีความตั้งใจที่จะเปิดเผยตั้งแต่เริ่ มต้นอย่างไรก็ตามข้าไม่สามารถเสี่ยงให้ครอบครัวมรดกอื่นรู้เกี่ยวกับการดํารงอยู่ของเจ้าก่อนที่เจ้าจะเข้าร่วมตระกูลหมิน!”
ไม่กี่นาทีต่อมาหยวนก็ออกจากบ้านของหมินลี่และกลับไปที่บ้านของเขาเอง
“เสี่ยวฮัว เฟิงเฟิง ข้ามีคําถาม ทําไมบางคนถึงอยากออกจากสวรรค์ชั้นล่าง เพื่อไปสวรรค์ชั้นบนมันมีอะไร?”
หยวนถามพวกเขาด้วยน้ําเสียงครุ่นคิดขณะที่เขานอนลงบนเตียงด้วยสีหน้างุนงง
” คนส่วนใหญ่ หรือผู้ฝึกฝนต่างโหยหาสวรรค์ชั้นบน เพราะมีโอกาสมากกว่าในสถานที่นั้นเมื่อเทียบกับโลกแห่งความตายนี้ ในโลกนั้นมีมากมาย และหนาแน่นกว่า ทําให้ผู้ฝึกฝนสามารถฝึกฝนได้เร็วขึ้นหลายเท่า นอกจากนี้ยังหมายถึงสมบัติที่หาได้ ในสวรรค์ชั้นบนนั้นมีพลังและมีค่ามากกว่าเนื่องจากพวกมันได้รับการหล่อเลี้ยงด้วยฉีที่มีคุณภาพสูงขึ้นมันเหมือนกับการให้ปุ๋ยที่มีคุณภาพแตกต่างกันไปจากพืช และยิ่งปุยมีคุณภาพดีเท่าใด สมบัติก็จะยิ่งมีคุณภาพที่ดีขึ้นเท่านั้น”
เฟิงยู่เชียงตอบคําถามของเขา
“พี่หยวน สําหรับพวกเราผู้ฝึกฝน พวกเราพยายามอย่างต่อเนื่องเพื่อการเติบโต สวรรค์ชั้นล่างนี้จํากัดการเติบโตของเราอย่างมาก ดังนั้นจึงเป็นเรื่องธรรมดาสําหรับผู้ฝึกฝนเท่านั้นที่ต้องการเดินทางไปยังสถานที่ที่ไม่จํากัดแบบนั้น”
เสี่ยวฮัวพูดต่อไป
“ข้าเข้าใจแล้ว…”
หยวนหลับตาดูเหมือนพยายามจะไปนอน
อย่างไรก็ตามเสียงของเฟิงเฟิงดังก้องอีกครั้ง
“นายน้อย หากท่านคิดจะเข้าร่วมหนึ่งในเจ็ดตระกูลมรดก ข้าขอแนะนําอย่างยิ่งให้ท่านอย่าทําเช่นนั้น”
” เอ๊ะทําไมเป็นอย่างนั้น”
หยวนลืมตาขึ้นและถาม
“ข้าไม่รู้ว่าตระกูลเจ็ดมรดกในสวรรค์ชั้นล่างมีลักษณะอย่างไร เนื่องจากข้าไม่ค่อยมีป ฏิสัมพันธ์กับพวกเขามากนักแต่ในสวรรค์ชั้นบนพวกเขาล้วนเป็นคนที่หยิ่งผยอง และเอาแต่ใจตัวเองอย่างไม่น่าเชื่อซึ่งจะทําทุกอย่างเพื่อให้บรรลุเป้าหมาย เป้าหมายข้าไม่ต้องการให้ใครบางคนอย่างนายน้อยมีส่วนเกี่ยวข้องกับคนประเภทนี้ เพราะข้ากลัวว่าพวกเขาอาจทําให้จิตใจและจิตวิญญาณของท่านเสียหาย
“สําหรับสิ่งที่เด็กหญิงคนนั้นพูด…แม้ว่าข้าจะตรวจไม่พบคําโกหกในคําพูดของเธอ แต่ท่านก็ไม่สามารถระมัดระวังตัวได้ในโลกแห่งการฝึกฝน