“เป็นเวลานานแล้วที่ฉันได้ไปที่อื่นมากกว่าพื้นที่หลักและทวีปตอนกลาง”
ทวีปกลางที่ซึ่งส่วนใหญ่เป็นหมู่เกาะทะเลทรายและท้องฟ้าสีฟ้าที่แผ่กระจายไปในเมไจ
เมื่อเปรียบเทียบแล้วสภาพแวดล้อมของทวีปทางตอนเหนือเป็นสวรรค์อย่างแท้จริง
ท้องฟ้าที่ปลอดโปร่งและอากาศที่หนาวเย็น!
ข้อเสียเปรียบประการเดียวคือเป็นพื้นที่ที่มีอากาศหนาวเย็นมากเนื่องจากมีพื้นที่ที่เต็มไปด้วยหิมะจำนวนมาก
‘แต่อากาศเย็นมันก็ดีกว่าอากาศร้อนล่ะนะ’
เอียนชอบฤดูหนาวมากกว่าฤดูร้อน
และเหตุผลก็ค่อนข้างชัดเจน
‘เราต้องถอดเสื้อผ้าเมื่ออากาศร้อนเกินไป แต่ถ้าอากาศหนาวคุณสามารถสวมใส่ต่อไปได้’
แต่ไม่ใช่ทุกคนจะเหมือนกับเอียน
“เจ้านาย ทำไมมันหนาวจังล่ะ?”
เอียนมองไปที่กาก้าที่ตัวสั่นอยู่ด้านหลังแล้วหัวเราะ
“กาก้านี่เป็นครั้งแรกที่นายมาที่ทวีปเหนืองั้นหรอ?”
กาก้าส่ายหน้า
“มันไม่ใช่ครั้งแรก แต่…”
“แต่…?”
“ฉันคิดว่าเป็นเวลาอย่างน้อย 1,500 ปีแล้วและฉันจำไม่ได้”
“…”
และมีอีกตัวหนึ่งที่ตัวสั่นเพราะความหนาวเย็น
“เจ้านาย ฉันรู้สึกหนาวมากเลยบุ๊กค์”
มันคือบุ๊กค์ตัวอ้วนที่มีใบหน้ากลมที่ตามหลังเอียน
เอียนตอบกลับ
“นายมาที่นี่บ่อยไม่ใช่หรือไง? ทำไมถึงหนาวล่ะ?”
บุ๊กค์ตอบกลับด้วยสีหน้าเศร้า
“ข้างหลังของฉันอุ่นอยู่ตลอดเวลา”
เอียนส่ายหน้า
“ไม่อย่างนั้น… ฉันเดาว่านายขาดความอบอุ่นน่ะ”
Chirit-!
บุ๊กค์จ้องมองไปที่เอียน แต่เอียนไม่สะทกสะท้านกับมันได้เดินต่อไปโดยไม่ลังเล
“ต่อไปอีกหน่อย ถ้าเราไปไกลกว่าสันนั้น มีประตูที่จะพาเราไปสู่โลกต่างมิติ”
ตอนนี้เอียนกำลังมุ่งหน้าไปยังทิศทางของคลื่นมอนสเตอร์ – ไม่มีที่อื่นนอกจาก –
คฤหาสน์โลตัสซึ่งเป็นสถานที่ที่ใกล้ที่สุดกับคลื่นมอนสเตอร์ คฤหาสน์ของเอียน
เอียนตรวจสอบเวลาและวางแผนที่จำเป็น
‘คลื่นของวันนี้จะเปิดอีกประมาณ 15 นาที… และฉันจะไปถึงประมาณหนึ่งหรือสองชั่วโมง’
เอียนต้องการใช้อาวุธทำลายล้างดาวเคราะห์และพลังของบุ๊กค์ที่วิวัฒนาการขึ้นใหม่
แน่นอน แม้ว่าเขาจะไปทำเควสต์เพื่อหาราชาแห่งแหวน แต่ตอนนี้เขาต้องการดูการต่อสู้
และมีอีกเหตุผลหนึ่ง
‘หากผู้เล่นเริ่มทำเควสต์ที่เกี่ยวข้องกับราชาแห่งแหวนครั้งหนึ่ง ผู้เล่นจะต้องหามอนสเตอร์ที่มีพลังมากขึ้นเรื่อยๆ’
เพื่อทดสอบประสิทธิภาพของไอเทมที่ได้รับ ควรล่าในสภาพแวดล้อมที่ใกล้เคียงกับสภาพแวดล้อมที่ได้รับ
ไม่ว่าอาวุธจะเปลี่ยนไปดีแค่ไหนหากระดับความยากมากขึ้น ทั้งสองก็จะไม่ได้ดี
เอียนมีของที่อยากลอง ดังนั้นเขาจึงไปต่อสู้กับมอนสเตอร์โดยไม่ต้องคิดมาก
‘อืม จะต้องมีประตูมิติที่สามารถวาร์ปเราไปยังคฤหาสน์โลตัสในทวีปตะวันออกได้’
เขาค่อนข้างกระตือรือร้นที่จะเก็บค่าประสบการณ์กับคลื่นที่จะเกิดขึ้นอีกครึ่งวันและไปที่หอคอยแห่งมิติ
เอียนเริ่มก้าวอย่างรวดเร็วเมื่อแผนของเขาชัดเจนขึ้น
‘ถ้าฉันกำลังไปล่ามอนสเตอร์ ฉันจะต้องทำอีกอย่างหนึ่ง’
* * *
“เอ่อ… มันแย่จริงๆวันนี้ ฉันคิดว่าไม่ใช่แค่สุรางกาเท่านั้นที่จะทะลุที่ราบสูงลิเบลเลียได้”
“ใช่ มันเป็นวันที่ 3 มันใกล้จะหมดแล้ว ในวันที่ 20 และ 30 … เราจะต้านมันไว้ได้ไกลแค่ไหน…’
ที่ราบสุรางกาในทวีปเหนือมีประตูเวทมนตร์สองแห่ง
มีผู้เล่นมากมายเช่นนักเวทย์ที่รวมตัวกันที่นั่น
นี่เป็นวันที่สามของคลื่นมอนสเตอร์
ผู้เล่นมีส่วนร่วมในการต่อสู้ด้วยเคล็ดลับที่ได้รับหรือเคล็ดลับที่แบ่งปัน
ในวันแรกมันเป็นพื้นที่ที่ยุ่งเหยิงจริงๆ แต่หลังจากความยากของคลื่นมอนสเตอร์มากขึ้น ผู้เล่นก็เริ่มรวมตัวกันมากขึ้น
“คงเป็นไปไม่ได้ที่สุรางกาจะมีผู้เล่นในการจัดอันดับน้อยๆเท่านั้นนะ?”
“นั่นสินะ? นักจัดอันดับส่วนใหญ่จะรวมตัวกันในทวีปกลาง แต่สำหรับผู้จัดอันดับต่างๆที่เหลืออยู่ในทวีปทางเหนือดูเหมือนจะเป็นเรื่องใหญ่”
“มันไม่ใช่อย่างนั้น… มันเป็นเพราะมีนักจัดอันดับมากมายในอาณาจักรลัสเปลของเรา”
“อืมมม…?”
“ถ้าลองคิดดู ผู้เล่นอันดับต้นๆส่วนใหญ่มาจากอาณาจักรไคม่อน ฉันเดาว่านักจัดอันดับจากลัสเปลน่าจะอยู่ในทวีปกลาง”
“ตอนนี้ที่นายพูดมันก็สมเหตุสมผลแล้ว”
มีสถานที่ทั้งหมดสี่แห่งที่คลื่นมอนสเตอร์เปิดออกและสองแห่งอยู่ในทวีปกลางและอีกสองแห่งอยู่ในทวีปทางตอนเหนือ
ในขณะที่คลื่นมอนสเตอร์สองแห่งในทวีปกลางไม่ไกลมากนัก คลื่นมอนสเตอร์ในทวีปทางเหนือถูกสร้างขึ้นในช่วงปลายสุดของมัน
ดังนั้นประตูมิติทางตะวันตกจึงถูกเก็บและใช้งานโดยไคม่อนและประตูที่เปิดทางตะวันออกจึงถูกเก็บไว้โดยผู้เล่นลัสเปล
ดังนั้นอาณาจักรของลัสเปลจึงขาดพลังมากขึ้นเมื่อเทียบกับไคม่อนและมันยากที่จะต่อสู้อย่างหนักกับคลื่นมอนสเตอร์
ด้านหนึ่งของค่ายทหารของฝ่ายป้องกัน ผู้เล่นไม่กี่คนที่พร้อมจะต่อสู้ได้ถอนหายใจ
“เฮ้อ… อาณาจักรลัสเปลไม่มีนักจัดอันดับแม้แต่คนเดียวเลยหรอ?”
“ใช่ ไม่มี นักจัดอันดับที่มีชื่อเสียงเช่น อิเลี่ยน, ชยาคราน, คูลอนและอื่นๆเป็นหนึ่งในผู้เล่นที่สำคัญที่สุดของอาณาจักรไคม่อน นักจัดอันดับที่เป็นที่รู้จักจากอาณาจักรลัสเปลได้แก่ ซามูเอลจิน, รอยด์เฉินและมาร์ติน… รอยด์เฉินยังคงอยู่ใน 5 อันดับแรกโดยรวมและมาร์ตินอยู่ที่ 9 ใช่ไหม? เขาเกือบจะตกไปอยู่ที่ 10 และซามูเอลจิตอยู่ในอันดับที่ 10 และอันดับของอาชีพนักธนูก็ลดลงไปอยู่ที่อันดับสองด้วย”
เมื่อพูดคำเหล่านี้ ผู้เล่นที่นั่งข้างๆและฟังการสนทนาของพวกเขาได้ตอบกลับ
“อืม มีผู้เล่นที่นายพลาดไม่ได้ที่จะพูดถึง”
“หืมมม?”
“นายลืมรีเมียร์และเอียน พวกเขาสำคัญจริงๆ”
ชายคนนั้นขมวดคิ้วเล็กน้อย
“พวกเขาไม่ได้มาแสดงตัวกับคลื่นมอนสเตอร์จนถึงตอนนี้ใช่ไหมล่ะ?”
“นั่นก็จริงแต่…”
“และรีเมียร์ ฉันแน่ใจว่าเธอจะเป็นผู้เล่นที่ยอดเยี่ยมเพราะเธอได้รับการกล่าวถึงว่าเป็นอันดับ 1 ของโลกในการจัดอันดับนักเวทย์อย่างเป็นทางการของนิตยสาร แต่เอียนเป็นอันดับ 1 ของซัมมอนเนอร์ แล้วไงล่ะ?”
เมื่อถึงจุดนั้น ผู้เล่นซัมมอนเนอร์ที่ได้ฟังมันได้ตอบกลับมา
“โอ้ ฉันไม่หรอกนะว่านายจะได้ดูวิดีโอการต่อสู้ของเอียนจนถึงตอนนี้น่ะ”
ชายคนนั้นส่ายหน้าและตอบกลับ
“ไม่ใช่อย่างนั้น ฉันเคยเห็นพวกมันอย่างแน่นอนและฉันก็ชื่นชมเขาเช่นกัน เห็นได้ชัดว่าสัญชาตญาณการต่อสู้ของเขาอยู่ในระดับที่แตกต่างกัน แต่เขาก็ยังคงเป็นซัมมอนเนอร์ ซัมมอนเนอร์ที่มีเพิ่มเลเวลได้ยาก ในตอนนี้เลเวลของซัมมอนเนอร์อันดับสูงสุดอย่างเป็นทางการน้อยกว่า 170 เลเวลนั้นจะทำอะไรได้บ้างล่ะ?”
ผู้เล่นซัมมอนเนอร์รู้สึกเจ็บปวดอีกครั้ง
“เอียนนั้นแตกต่าง…! ตามสัญชาตญาณของฉัน เอียนจะต้องมีเลเวล 180-190…”
เมื่อได้ยินคำพูดนั้น ชายตรงข้ามก็ถอนหายใจ
“ฉันรู้ว่าเอียนถือว่าเกือบจะเหมือนพระเจ้าในหมู่ผู้เล่นซัมมอนเนอร์ แต่ลองคิดดูด้วยสามัญสำนึก แม้ว่าอันดับของเอียนจะสูงแค่ไหน ความแตกต่างระหว่างเขากับผู้เล่นจัดอันดับคนอื่นๆจะมากแค่ไหนกันล่ะ?”
“นั่น…”
“ตามสิ่งที่ฉันรู้ แม้ว่าเอียนจะมาที่นี่โดยบังเอิญ… มันก็ยากที่จะไปถึงอันดับป้องกันที่ 10”
“อืมม…”
จากคำพูดของชายคนนั้น ซัมมอนเนอร์ที่ปกป้องเอียนก็ถอยห่างออกไป
‘ไม่แน่… เอียนจะแบกรับมันไปได้ตลอดทางถ้าเขามาที่นี่’
ในไม่ช้าเขาก็คิดว่าเอียนจะเข้าร่วมกองกำลังของสงครามสองมิตินี้และพิสูจน์ว่าพวกเขาผิดทั้งหมด
‘เป็นเกมที่น่าสยดสยองสำหรับซัมมอนเนอร์…’
อย่างไรก็ตามในขณะนั้น กลองก็เริ่มดังขึ้นจากระยะไกล
Dong- Dong- Dong-
“สามนาทีก่อนการต่อสู้จะเริ่มขึ้น! โปรดทำการบำรุงรักษาทั้งหมดให้เสร็จสิ้นและเข้าสู่การต่อสู้!”
* * *
กริ๊ง-
[ท่านได้เข้าร่วมค่ายทหารแห่งการป้องกันสำหรับสงครามมิติแล้ว]
[ในการเข้าร่วมสงครามคุณต้องลงทะเบียนเป็น Tobeldewon]
เอียนเคลื่อนที่เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่เขาก็มาถึงค่ายทหารหลังจากการต่อสู้เริ่มขึ้น
“ต้องลงทะเบียนอะไรกันล่ะ?”
เอียนที่ต้องการล่าทันทีขมวดคิ้ว เมื่อข้อความที่ไม่คาดคิดปรากฏขึ้น
‘ฉันควรที่จะ… ไป… ตรงนั้นงั้นหรอ?’
Ian moved back and forth to the barracks of the largest.
เอียนย้ายไปมาที่ค่ายทหารที่ใหญ่ที่สุด
และในนั้น NPC คนหนึ่งนั่งอยู่เฉยๆ
‘ฉันคิดว่าเขานี่แหละ…’
เอียนพูดกับเขา
“เฮ้ ตื่นได้แล้ว?”
ในตอนนี้ NPC ตื่นขึ้นและจ้องมองไปที่ผู้เล่น
“อะไรน่ะยังอยู่ในค่ายทหารอยู่หรอ? ดูเหมือนทุกคนจะเริ่มออกไปก่อนแล้ว ทำไมนายยังอยู่ที่นี่ล่ะ?”
เอียนตอบกลับทันที
“นี่เป็นขั้นตอนแรกในการเข้าร่วมสงครามมิติ เพื่อเข้าร่วม ฉันต้องการลงทะเบียนเป็นสมาชิกใหม่”
ทันทีที่เอียนพูดจบ NPC ก็โยนแผ่นไม้ราวกับว่ารำคาญ
“นายเห็นกองนี่ไหม นายเห็นกองนี่ไหม? ลงชื่อไว้ตรงนั้น”
และข้อความของเอียนก็ปรากฏขึ้นพร้อมกับข้อความของระบบ
กริ๊ง-
[ท่านได้รับการขึ้นทะเบียนเป็น ‘ผู้รุกรานของ Tobaldewan’ ในที่ราบสุรางกา]
[ตำแหน่ง – ทหาร.]
[ระดับ – D.]
[ตำแหน่งทั้งหมดมีห้าระดับตั้งแต่ D ถึง S และยิ่งมีส่วนร่วมในการรบสูงเท่าไหร่ ท่านก็จะได้รับยศและระดับสูงขึ้นเท่านั้น]
[ยิ่งตำแหน่งและอันดับสูงเท่าไหร่ ท่านก็จะได้รับรางวัลมากขึ้นเมื่อสิ้นสุดคลื่นมอนสเตอร์]
เอียนจ้องที่แผ่นไม้ในมือของเขา
และมีตัว D เล็กๆเขียนไว้คร่าวๆ
เอียนขมวดคิ้ว
‘อะไรเนี่ย…? ทหารระดับ D?’
เอียนผู้มีสถานะที่ยิ่งใหญ่ในฐานะ ‘มาร์ควิส’ ในฐานะผู้ที่รวบรวมชื่อเสียงอันยิ่งใหญ่เหนือผู้อื่น
เอียนไม่ชอบ เขาไม่พอใจกับการกระทำของ NPC
‘มีชื่อเสียงมากกว่า 10 ล้านหน่วยที่สะสมอยู่… มันไม่ควรมองข้ามไม่ใช่หรอ?’
อย่างไรก็ตามตำแหน่งในการต่อสู้ดูเหมือนจะไม่เกี่ยวข้องกับระบบการจัดอันดับ เอียนต้องขึ้นไปจากด้านล่างสุด
ในขั้นต้น เอียนวางแผนที่จะไปทำเควสต์หลังจากเข้าร่วมในคลื่นมาระยะหนึ่ง แต่เมื่อเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้นความรู้สึกที่ไม่พอใจก็เพิ่มขึ้นในตัวเขา
เอียนถือแผ่นไม้ขนาดใหญ่ที่มีรูปตัว D อยู่ในมือของเขาและพึมพำเสียงแผ่วเบาขณะที่เขาก้าวออกจากค่ายทหาร
“เปลี่ยนแผน…!”
เอียนวางแผนที่จะใช้เวลาครึ่งวันในช่วงคลื่นมอนสเตอร์
‘ลงทุนแค่สามวัน จนถึงตอนนั้นอันดับสาธารณะจะเพิ่มขึ้นและอันดับที่เหมาะสมจะถูกสร้างขึ้นในเวลานั้น’
แรงผลักดันของเอียนกำลังลุกโชน