กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 455
เคียนจ้องไปที่ชาร์ลีด้วยความตะลึงราวกับว่าชาร์ลีกำลังบอกเขาถึงสิ่งที่แปลกประหลาดที่สุดเท่าที่เคยมีมา
ชาร์ลียิ้มอย่างชั่วร้ายและพูดต่อไปว่า “นอกจากนี้ หลังจากการสะกดจิตใครก็ตามที่หยุดนายไม่ให้กินอึนายจะทำทุกอย่างแม้แต่ฆ่าตัวตายจนกว่านายจะได้กินอึ ถ้านายเห็นอึบนถนน นายต้องกินมัน ไม่เช่นนั้น นายจะรู้สึกราวกับว่านายจะตายถ้านายไม่ได้ทำ นายจะพยายามฆ่าตัวตาย เมื่อมีใครพยายามหยุดนาย สิ่งนี้จะดำเนินต่อไปตลอดชีวิตของนาย!”
“ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป นี่คือทั้งหมดในอนาคตของนาย นายจะไม่ไล่ตามอย่างอื่นนอกจากกินอึ นายจะไม่มีความสนใจในเงิน ความสุข หรือแม้แต่ผู้หญิง สิ่งที่นายอยากทำไปตลอดชีวิต คือ การกินอึ!”
เคียนรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อยกับคำพูดของชาร์ลีและพูดไปว่า “นี่ คุณเวด คุณคิดว่าผมโง่เหรอ? คุณคิดว่าผมจะตกหลุมพรางโง่ ๆ นั้นจริง ๆ เหรอ? นี่ไม่ใช่วิธีที่คุณจะมาจัดการกับผมด้วยจิตวิทยานะ! คุณไม่ใช่มืออาชีพ!”
ชาร์ลีหัวเราะออกมาดัง ๆ “ฉันไม่ใช่มืออาชีพ นายพูดแบบนั้นใช่ไหม? ฮ่า ฮ่า! ฉันเป็นผู้เชี่ยวชาญนะ! ลองดูสิ ถ้านายไม่เชื่อฉัน!”
จากนั้นชาร์ลีก็ยื่นมือออกไปแตะที่หน้าผากของเคียน …
เคียนรู้สึกราวกับว่าร่างกายของเขาถูกตรึงด้วยสิ่งที่มองไม่เห็น หลังจากผ่านไปไม่กี่วินาที เขาก็เบิกตากว้างและพึมพำอย่างกระวนกระวายไปว่า “อึอยู่ไหน? อึอยู่ที่ไหน? อยากกินเดี๋ยวนี้! ฉันกำลังจะตาย! อ๊าก! อึอยู่ที่ไหน?!”
เขาลืมเรื่องการดำรงอยู่ของชาร์ลีด้วยซ้ำ เขาหันหลังและวิ่งไปที่หอพักด้วยความเร่งรีบ เพราะมีเสียงในสมองของเขาสั่งการอยู่ว่ามีห้องน้ำอยู่ในอาคารหอพัก และในนั้นจะมีอึทั้งหมดที่เขากินได้…
เหตุการณ์ที่แปลกประหลาดและน่าตกใจที่สุด ก็เกิดขึ้นในอาคารหอพักของมหาวิทยาลัยการเงินและเศรษฐศาสตร์โอลรัส!
เคียน เว็บบ์ ผู้ชายที่โด่งดังในมหาวิทยาลัยที่มาจากตระกูลที่ร่ำรวยมหาศาล วิ่งเข้าไปในห้องน้ำและเตะนักเรียนชายคนหนึ่งที่กำลังนั่งอยู่บนชักโครก ก่อนที่จะทุ่มเขาลงไปกับพื้น
ฟังครึ่งแรกของเรื่อง มันฟังดูเหมือนเรื่องของคนรวยรังแกนักเรียนคนอื่น ๆ แต่ครึ่งหลังของเรื่องนั้นน่ารังเกียจเป็นอย่างยิ่ง
หลังจากเตะนักเรียนออกไป เคียนก็เอื้อมมือไปที่โถชักโครก แล้วตักอึที่นักเรียนคนนั้นเพิ่งถ่ายออกมายัดใส่ปากทันที…
เมื่อผู้ดูแลมาถึง เคียนก็กินอึเต็มท้องไปแล้ว โดยที่เขาไม่ได้เช็ดปากด้วยซ้ำ ผู้ดูแลอาเจียนออกมาทันที เมื่อเห็นที่เกิดเหตุเช่นนั้น
แม้จะรังเกียจ แต่ผู้ดูแลก็ไม่กล้าทำอะไร ทำได้เพียงพูดเบา ๆ ไปเท่านั้น เพราะเขารู้ว่าเคียนมาจากตระกูลที่มีอำนาจมาก เขาจ้องมองเคียนและถามอย่างระงับความรู้สึกขยะแขยงภายในตัวเขา “คุณเว็บบ์เกิดอะไรขึ้น? ทำไมคุณถึงทำเช่นนี้ครับ?”
ในขณะนี้ เคียนเพิ่งฟื้นคืนสติของเขา เขารู้สึกถึงรสชาติที่น่ารังเกียจอย่างยิ่งในปากของเขา เขาจึงเช็ดมันและมันก็ไปติดอยู่ใต้จมูก และเมื่อเขาได้กลิ่นนั้น ก็เกือบจะเป็นลมจากกลิ่นที่ระคายเคืองเช่นนี้
เขาลืมไปเสียสนิทว่าเขาเคยเห็นชาร์ลี และสิ่งที่เขาทำเมื่อกี้นี้ เขาไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงมีอึเต็มปากขนาดนี้!
เขารีบไปที่อ่างล้างปากของเขาและเช็ดออกทันที ผู้ดูแลตามมาและถามไปว่า “คุณเว็บบ์ คุณรู้สึกไม่สบายหรือเปล่าครับ?”
เคียนส่ายหัวไปมา ใบหน้าซีดเซียวราวกับแผ่นกระดาษ ก่อนจะพูดไปว่า “เกิดอะไรขึ้น? มีคนแกล้งหลอกฉันหรือเปล่า?!”
นักเรียนชายคนหนึ่งเดินมาข้างหน้า และพูดไปว่า “เจ้านาย เมื่อกี้คุณกลับมาจากข้างนอก เตะซามีออกจากห้องน้ำไป จากนั้นคุณก็กิน… ของเขา”
เขาไปต่อไม่ถูกเลยในตอนนี้ เขารู้สึกราวกับว่าเขากำลังจะอาเจียนอีกครั้ง และพยายามควบคุมมัน เขาพูดช้า ๆ ไปว่า “บางทีเราควรไปโรงพยาบาลเพื่อตรวจร่างกายคุณนะครับ… ”
“นายพูดบ้าอะไรเนี่ย?” เคียนตะโกนอย่างโกรธ ๆ “นายบอกว่าฉันกิน… ของซามี”
นักเรียนชายทุกคนพยักหน้าอย่างพร้อมเพียงกัน
เคียนอาเจียนอีกครั้ง และตะโกนไปว่า “เร็วเข้า! พาฉันไปโรงพยาบาล!”
ผู้ดูแลสตาร์ทรถ และขับพาเคียนไปที่โรงพยาบาลซิลเวอร์ วิง ทันที นักเรียนชายหลายคนที่สนิทกับเคียนก็ทำตามไปด้วยเช่นกัน
ทันทีที่พวกเขามาถึงโรงพยาบาลและพบหมอห้องฉุกเฉิน เคียนก็ตะโกนว่าไปว่า “หมอเร็วเข้า! ทำความสะอาดท้องของผมที! ผมกินอึเข้าไป!”
คุณหมอตะลึงไปทันที นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็น “ผู้ป่วย” เช่นนี้ หลังจากมีประสบการณ์ด้านการเป็นหมอมากว่าทศวรรษ
เขาถามกลับไปว่า “ทำไมคุณถึงกินอึ?”