ไกลออกไป
ฝ่ายโคโนฮะ ตกใจมากเมื่อเห็นการระเบิดพลังของ ไนโตะ แต่พวกเขาก็ตั้งสติได้อย่างรวดเร็วและเริ่มสังเกตการณ์การต่อสู้อีกครั้ง
ซาคุโมะ ไม่ได้ดูประหลาดใจมากนัก เพราะเขารู้อยู่แล้วว่า ความสามารถของ ไนโตะ และ ซาคุโมะ ก็มั่นใจว่า การที่ ไนโตะ ลงสู่สนามรบ จะทำให้สถานการณ์เป็นต่อเป็นอย่างมาก
โอโรจิมารุ ดูสนใจเป็นอย่างมากกับสิ่งที่เกิดขึ้นในสนามรบ เขามองไปที่ จิไรยะ แล้วพูดว่า “นายคิดว่า พวกนินจาอิวะ จะสามารถจัดการกับ ไนโตะ ได้หรือเปล่า?”
ในที่สุด จิไรยะ ก็กลับมาตั้งสติอีกครั้ง จากนั้นเขาก็ส่ายหัวเล็กน้อยแล้วพูดว่า “พวกมันทำไม่ได้หรอก อย่างมากก็คงแค่ถ่วงเวลาได้สักพักแค่นั้นเหละ”
จิไรยะ แน่ใจว่า ไนโตะ แข็งแกร่งกว่า นินจาอิวะ พวกนั้นอย่างแน่นอน!
แต่ถ้าหากเป็นตัวเขาเองที่ต้อง เผชิญหน้ากับ นินจาอิวะ เหล่านั้น เขาคงอาจจะสามารถถ่วงเวลาพวกมันไว้ได้บ้าง แต่เขาจะไม่สามารถเอาชนะได้อย่างแน่นอน
อย่างไรก็ตาม เมื่อ โอโรจิมารุ ได้ยินคำตอบของ จิไรยะ เขาก็รู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย
“ถ่าวเวลาเขางั้นเหรอ?”
“อย่าเอาพลังของตัวเองมาตัดสินคนอื่นสิ พลังของ ไนโตะ มากกว่านายหลายเท่า พวกมันจะไม่สามารถต่อสู้กับเขาได้ แม้แต่จะถ่วงเวลาก็ไม่มีทาง และพวกมันก็ไม่มีวันที่จะหยุดเขาได้”
เมื่อ โอโรจิมารุ พูดแบบนี้ออกมา จิไรยะ ก็รู้สึกกลัวขึ้นมาทันที เมื่อเขาคิดถึงพลังของ ไนโตะ
ไนโตะ สามารถทำสิ่งที่ไม่คาดคิดได้อย่างง่ายตาย และเขาสามารถฆ่า นินจา ไปได้หลายคนในเวลาเพียงไม่กี่นาทีที่เขาลงสู่สนามรบ แต่คำพูดของ โอโรจิมารุ สามารถแปลความหมายได้อีกแบบหนึ่งว่า ไม่มีใครสามารถหยุดยั้ง ไนโตะ ได้อีกต่อไป!
นี้ทำให้ จิไรยะ ต้องกลับมาคิดถึงสิ่งที่ โอโรจิมารุ พูด ไม่มีใครสามารถทำนายการเคลื่อนไหวของ ไนโตะ ได้ และไม่มีใครรู้ว่าพลังของ ไนโตะ ในปัจจุบันนั้นมากมายขนาดไหน
จิไรยะ มองกลับไปหา ไนโตะ ที่อยู่ในสนามรบด้วยสีหน้าที่หวาดกลัวเป็นอย่างมาก
แต่ความจริงแล้ว คำพูดของ โอโรจิมารุ ก็มาจากความคิดของเขาเพียงเท่านั้น เขาวิเคราะห์จากความแข็งแกร่งของ ไนโตะ ในตอนที่เขาต่อสู้กับ ไนโตะ เพียงเท่านั้น
บางที ถ้า ไนโตะ เข้ามาต่อสู่ในสงครามครั้งนี้ ก่อนที่เขาจะสำเร็จวิชา เหยียบเวหา นินจาอิวะ ก็อาจจะสามารถหยุดเขาได้ก็เป็นได้ และ ไนโตะ ก็คงต้องใช้เวลามากกว่านี้ในการจัดการกับพวกเขา
แต่ตอนนี้ เขาสำเร็จวิชานั้นแล้ว!
ในสนามรบ
ในที่สุด นินจาอิวะ ก็วิ่งมาถึง ไนโตะ
ไนโตะ มองดู นินจาอิวะ กลุ่มนั้นอย่างสงบ แล้วก็เหลือบมองไปที่ โอโนกิ ด้วยดวงตาที่แสดงท่าทางเยาะเย้ย
“โอโนกิ ส่งนินจาของเขามาจัดการเราแค่ไม่กี่คนเท่านั้น ดูเหมือนว่าเขายังไม่รู้สินะว่าเราเป็นใคร”
“ถ้าอย่างนั้น…ฉันจะทำให้พวกมันลงไปกองอยู่กับพื้นให้หมด!!”
ทันใดนั้น ดวงตาของ ไนโตะ ก็เย็นชาขั้นมา ในขณะที่ท่าทางของเขาดูดุดันมากขึ้นและทันใดนั้น แรงกดดันจากจิตสังหารของเขาก็เพิ่มขึ้นเป็นอย่างมาก
“เหยียบเวหา!!”
ตู้ม!!
ทันใดนั้น พื้นดินใต้ฝ่าเท้าของ ไนโตะ ก็ระเบิดออก และในเวลาเดียวกัน ร่างของ ไนโตะ ก็หายไป!
นินจาอิวะ ที่เตรียมตั้งรับการโจมตีครั้งต่อไปของ ไนโตะ ไม่สามารถสังเกตเห็นการเคลื่อนไหวของ ไนโตะ ได้เลย และการแสดงออกของพวกเขาก็เปลี่ยนไปเป็นความมึนงงในทันที เมื่อ ไนโตะ เคลื่อนที่ไปโผล่ตรงนู้นทีตรงนี้ทีด้วยความเร็วสูงสุดและใกล้พวกเขาเข้ามาเรื่อย ๆ
พวกเขาไม่สามารถมองตามการเคลื่อนไหวของ ไนโตะ ได้ทัน!
เร็ว!
เร็วมาก!
ไม่ถึง 1 วินาที ไนโตะ ก็มาถึงตัว นินจาอิวะ คนแรก และ ไนโตะ ก็ต่อยเขา
ด้วยความเร็วของ ไนโตะ ทำให้ นินจาอิวะ คนนี้ ไม่สามารถใช้คาถาใด ๆ ได้ทัน และเมื่อเขาเห็น ไนโตะ มาอยู่ต่อหน้าเขา เขาก็ถูกโจมตีไปแล้ว
ตู้ม!!!
พลังสั่นสะเทือนของ ไนโตะ ทำให้เขากระแทกกับพื้นในทันที
และในเวลาไม่ถึง 2 วินาทีต่อมา ไนโตะ ก็ไปถึงตัว นินจาอิวะ อีกคน และต่อยเขาด้วยหมัด!
ตู้ม!!
นินจาคนนั้น ก็ถูกทุบลงพื้นอย่างแรง โดยที่ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเขาถูกอะไรกระแทก
เลือดของเขากระเซ็นไปทั่วทุกที่และไหลลงไปรวมกับน้ำโคลน
นินจาอิวะ คนนนั้นไม่สามารถลุกขึ้นจากพื้นได้หลังจากที่เขาถูกต่อย เขาหายใจเข้าเฮือกสุดท้าย ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเศร้าและความผิดหวัง เขาไม่คิดว่าเขาต้องมาจบชีวิตลงเช่นนี้!
“เฮือกก ๆ!”
นินจาอิวะ ที่เหลือเกือบลืมหายใจสักพักหนึ่งเมื่อเห็นภาพที่น่ากลัวเช่นนี้ จากนั้นพวกเขาก็หายใจเข้าลึก ๆ แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้พวกเขาหวาดกลัวน้อยลงเลย
พลังอันท่วมท้น! ช่างเป็นจุดจบที่น่ากลัวอะไรอะไรเช่นนี้!
ทุกคนที่เห็นภาพนี้ มีสีหน้าตกใจมาก
นาวากิ ไม่สามารถขยับตัวได้หลังจากที่เขาเห็นภาพนี้ จนทำให้เขาเกือบถูกสังหารโดยการโจมตีของคู่ต่อสู้ของเขา
ไนโตะ เพิ่งฆ่า โจนิน ด้วยหมัดของเขาใช้ไหม?!
ผู้คนที่ตกตะลึงมากที่สุดก็คือคนที่ไม่เคยได้ยินเรื่องราวของ ไนโตะ และความสามารถของเขามาก่อน พวกเขาไม่เคยคิดเลยว่าจะมีใครในโลกนี้ที่จะสามารถฆ่าคนได้ด้วยหมัดเดียว
การแสดงออกของ จิไรยะ ในขณะนั้น ไม่สามารถอธิบายด้วยคำพูดได้ ปากของเขากระตุกและดวงตาของเขาก็เหมือนกำลังตกอยู่ในความฝัน
หมัดเดียวก็สามารถฆ่าคนได้….ไนโตะ…ขีดจำกัดของคุณคืออะไร?!
แม้แต่ ซาคุโมะ ก็ดูประหลาดใจอยู่พอสมควร เขารู้ว่า ไนโตะ แข็งแกร่งมาก แต่เขาก็ไม่เคยเห็น ไนโตะ ทำอะไรแบบนี้มาก่อน
และสิ่งที่ ไนโตะ ทำ ก็ทำให้ขารู้สึกประหลาดใจ!
ห่างออกไปในฝ่ายอิวะ โอโนกิ ยืนอยู่ที่นั่นด้วยท่าทางตกใจและหวาดกลัว ในที่สุด เขาก็เข้าใจและเขาก็ไม่สามารถสงบได้อีกต่อไป
“แน่นอน! เป็นเจ้านั่นนั่นเอง!!”
ก่อนที่ โอโนกิ จะรู้เรื่องนี้ เขารู้สึกคุ้นเคยกับการเคลื่อนที่ของ ไนโตะ แต่เขาก็ยังไม่แน่ใจ แต่ด้วยพลังแบบนี้และความแปลกประหลาดนี้ จึงไม่ต้องสงสัยเลยว่าต้องเป็นเขาอย่างแน่นอน
ในที่สุด โอโนกิ ก็เข้าใจ
คนที่ทำลายแผนการทั้งหมดของเขามาโดยตลอด ก็คือ ไนโตะ และ โคโนฮะ ก็วางกลอุบายหลอกเขาโดยการจงใจให้ ไนโตะ มาเป็นแนวหน้าในสนามรบ เพื่อทำให้เขาประหลาดใจ!!
ใครจะไปคิดว่าคนที่ทำลายแผนการของเขาคือเด็กหนุ่มคนนี้!
เมื่อรู้ถึงตัวตนที่แท้จริงของ ไนโตะ แล้ว โอโนกิ ก็ไม่สามารถสงบได้อีกต่อไป เขาออกคำสั่งกองทัพของเขาโดยไม่ลังเลในทันที
ในที่สุด โอโนกิ ก็ออกคำสั่งไปถึงนินจาที่เก่งที่สุดที่เขามี เขาไม่สามารถมองข้าม ไนโตะ ได้อีกต่อไป หลังจากที่ โอโนกิ ได้เห็นพลังของ ไนโตะ เขาก็มั่นใจว่าพลังของ ไนโตะ ต้องอยู่ในระดับเดียวกับ คาเงะ อย่างแน่นอน!
อย่างไรก็ตาม ในอีกด้านหนึ่ง ซาคุโมะ ก็ไม่สามารถควบคุมสถานการณ์ได้อีกต่อไป และด้วยท่าทางที่เคร่งขรึม เขาจึงออกคำสั่ง
“สกัด หน่วยสนับสนุนของอิวะ เอาไว้!”
“รับทราบ!!”
ในวินาทีนั้น กองทหารขนาดใหญ่ของโคโนฮะ ก็รีบวิ่งเข้าสู่งสนามรบด้วยความเร็วสูงสุด
สถานการณ์ทั้งหมดในสนามรบเปลี่ยนไปในทันที ผู้บัญชาการหน่วยลับอิวะ ที่คอยสังเกตการณ์อยู่ ก็รายงานสถานการณ์ต่อ โอโนกิ ด้วยความหวดหวั่น
“นินจาหน่วยที่ 1 , หน่วยที่ 2 , หน่วยที่ 3 และ หน่วยที่ 4 ทั้งหมดถูกทำลายโดย นินจาโคโนฮะ หมดแล้วครับ!”
“ออกคำสั่งให้ หน่วยลับ หน่วยที่ 1 , หน่วยที่ 2 และ หน่วยที่ 3 เข้าสู่สนามรบเดี๋ยวนี้ และอนุญาตให้ใช้ วิชาหรือคาถาต้องห้าม ได้ หากจำเป็น!”
ในไม่ช้า ด้วยคำสั่งของ โอโนกิ ไม่ใช่แค่ นินจาอิวะ นับ 1,000 แต่เป็น กองทัพอิวะ ทั้งหมด ก็ถูกส่งไปยังสนามรบในทันที!
เมื่อเห็นว่า ฝ่ายอิวะ ส่งกองทัพของเขาทั้งหมดลงสู่สนามรบ ในบรรดา นินจาระดับสูงของโคโนฮะ ที่ยืนสั่งการอยู่ด้านหลังของสนามรบ ฮาตาเคะ ซาคุโมะ ยังคงยืนนิ่งอย่างสงบนิ่ง แต่จิตวิญญาณการต่อสู้ของเขาก็มาถึงขีดจำกัดแล้ว เขาหันหลังกลับและออกคำสั่งสุดท้ายแก่ กองทัพโคโนฮะทั้งหมด ที่รอสนับสนุนอยู่ด้านนอกของสนามรบ และกองทัพทั้งหมดของโคโนฮะ ก็บุกเข้าสู่สนามรบในทันที!