ตอนที่ 1385

Monster Paradise

ยักษ์น้ำแข็งคือเผ่าวิญญาณน้ำแข็งที่เกิดจากน้ำแข็งและหิมะ

ขณะเกิดใหม่ พวกมันก็เป็นเทพเสมือนแล้วโดยมีร่างเป็นผลึกสีขาวหิมะ  เมื่อเติบโต พวกมันจะสูงกว่าร้อยเมตรและเลื่อนเป็นเทพแท้จริง ร่างพวกมันยังเปลี่ยนเป็นสีฟ้าน้ำแข็ง

มอนสเตอร์ประเภทนี้คือปีศาจธาตุชั้น4 ความสามารถป้องกันมันทรงพลังมาก หากเป็นในหมู่สิ่งมีชีวิตระดับบรรพกาลชั้นเดียวกัน มันยังจัดเป็นชั้นบน นอกจากนี้ มันยังมีความสามารถฟื้นตัวสูงมากและสามารถดึงความชื้นจากอากาศเพื่อรักษาตัวได้

 

 

 

 

ปัญหายากอีกอย่างคือสิ่งมีชีวิตนี้ไม่มีจุดสำคัญใด พูดให้ถูก ส่วนสำคัญมันคือวัตถุที่เรียกว่าใจน้ำแข็งที่ซ่อนในตัวมัน แต่ทว่า วัตถุนี้ไม่ใช่หัวใจจริงๆ  ไม่งั้นมันคงซ่อนภายในหน้าอกเหมือนหัวใจมนุษย์

หัวใจของยักษ์น้ำแข็งสามารถอยู่ส่วนไหนของร่างกายก็ได้ และยักษ์น้ำแข็งทุกตัวก็อาจมีหัวใจน้ำแข็งต่างจุดกัน หัวใจน้ำแข็งอาจอยู่บนเท้า หรือหลังหัวมันก็ได้

เป้าหมายการล่าของหลินฮวงครั้งนี้คือยักษ์น้ำแข็งที่เกือบโตเต็มที่ ระดับพลังมันคือเทพเสมือนขั้น9

เมื่อเขาเข้าใกล้เหยื่อ หลินฮวงก็สามารถเห็นมันได้แต่ไกลด้วยความสูงเกือบร้อยเมตร

ช่วงบนของยักษ์น้ำแข็งดูเหมือนจะถูกหลอมจากก้อนหินที่ใสประดุจน้ำแข็ง

แค่มองหัวและสภาพร่างกาย หลินฮวงก็รู้ว่าผู้บ่มเพาะระดับเดียวกับมอนสเตอร์ตัวนี้จะไม่กล้ายั่วยุมัน

หากไม่มีสมบัติกฏเทพในมือ มันอาจยากที่จะทำลายการป้องกันของมัน สิ่งที่น่ากลัวคือมันครอบครองพลังฟื้นตัวที่แข็งแกร่งมาก

แต่ทว่า สำหรับหลินฮวง การล่าเจ้าตัวนี้ไม่ใช่งานยาก

ก่อนยักษ์น้ำแข็งจะได้สร้างปัญหา หลินฮวงก็เริ่มโจมตีจากระยะไกลแล้ว

ครั้งนี้ เขาระวังตัวกว่าเดิม

มีดบินพลังจิตประมาณร้อยเล่มยิงจากแขนเสื้อเขา แต่ละเล่มเสริมด้วยพลังกฏเทพธาตุไฟ ปีศาจรอยสัก

ไฟดำของปีศาจรอยสักปกคลุมมีดบินทุกเล่ม พวกมันดูเหมือนดาวตกสีดำ

ในเวล่แค่วินาทีเดียว มีดเหล่านี้ก็เปลี่ยนร่างใหญ่โตของยักษ์น้ำแข็งให้พรุนได้

มีดบินแต่ละเล่มที่ปกคลุมด้วยไฟสามารถตัดผ่านการป้องกันของมันง่ายๆราวกับเฉือนผ่านกระดาษ พวกมันเจาะผ่านด้านหน้า ออกด้านหลังง่ายๆ

มันดูเหมือนจะง่ายพอสำหรับหลินฮวงที่จะเจาะการป้องกันของยักษ์น้ำแข็ง แต่เขารู้ว่าหากการโจมตีนี้ไม่เสริมด้วยพลังกฏเทพ มันไม่มีทางที่เขาจะเจาะการป้องกันมันได้

แต่ทว่า ต่อให้การโจมตีของหลินฮวงจะทำให้ยักษ์น้ำแข็งมีรูทั่วตัว มันก็ยังแข็งแกร่งเท่าเดิม

 

“การโจมตีไม่โดนหัวใจน้ำแข็ง..”หลินฮวงใช้จิตเทวะและพบปัญหาทันที

วินาทีต่อมา มีดบินนับร้อยก็วนกลับ โจมตีอีกชุด

โดยไม่ให้โอกาสมันฟื้นตัว มีดแทงผ่านมันอีกครั้งและรูบนตัวมันก็เพิ่มเป็นสองเท่าในชั่วพริบตา

“ยังไม่โดนอีก?”คิ้วของหลินฮวงเลิกขึ้นขณะสัมผัสว่ากลิ่นอายของมันไม่ลดลงเลย

อีกครั้ง มีดบินพุ่งเจาะผ่านตัวยักษ์น้ำแข็งไป…

ในการโจมตีรอบสามนี้ หลินฮวงสัมผัสว่ามีดบินเล่มหนึ่งของเขาโดนบางสิ่ง เขารีบใช้ด้ายพลังจิตเพื่อกระตุกวัตถุนั้นออกจากภายในตัวยักษ์น้ำแข็ง

วินาทีที่วัตถุหลุดจากตัวมัน หลินฮวงก็พบว่ากลิ่นอายของมันลดลงอย่างรวดเร็ว

หลังหลินฮวงใช้จิตเทวะเพื่อลากวัตถุออกมา เขาถึงรู้ว่ามันเป็นผลึกขาวขนาดเท่ากำปั้นคนทั่วไป

ผลึกโปร่งใส ผิวมันดูราวกับถูกล้อมด้วยวงแหวนหมอกขาวที่ปล่อยกลิ่นอายเย็นฉ่ำ

วัตถุนี้เห็นได้ชัดว่าเป็นหัวใจน้ำแข็งของยักษ์น้ำแข็ง

เมื่อหัวใจน้ำแข็งถูกดึงอกอ พลังชีวิตของยักษ์น้ำแข็งก็มอดดับลง ร่างมันทรุดลงกับพื้น เปลี่ยนเป็นเนินเขาน้ำแข็ง

หลินฮวงมอบหัวใจน้ำแข็งตรงหน้าก่อนเก็บมันไป หลังจากนั้น ก็ก้าวไปเนินน้ำแข็งเพื่อดึงเอาแก่นเทวะออกมา

หลังโยนแก่นเทวะลงในไฟเทวะ หลินฮวงก็รอด้วยความคาดหวัง

วินาทีที่ไฟเทวะกลั่นพลังงานแก่นเทวะเสี้ยวเล็กๆ มันก็ล่องลอยไปทางวังชีวิตและผสานเข้าไป

แก่นเทวะสีขาวซีดกลิ่นอายเย็นเฉียบลอยไปตรงหน้าวังชีวิต จากนั้นก็ไหลเข้าไปง่ายๆโดยไร้การต่อต้าน

เมื่อเห็นอย่างนี้ ดวงตาเขาก็เป็นประกาย

 

“วังชีวิตดูดซับมัน!การคาดเดาของฉันถูกต้อง!”

วังชีวิตรับพลังงานจากแก่นเทวะเป็นครั้งที่สอง ยืนยันทฤษฏีก่อนหน้าเขาที่ว่าวังชีวิตจะดูดซับแค่พลังงานจากแก่นเทวะชั้น4!

หลังผ่านไปหลายเดือนโดยไร้เบาะแส ในที่สุดเขาก็พบทาง

เขามีความสุขมาก

 

“ราชาจักรกล ไม่ต้องกำหนดเป้าไปที่เทพเสมือนอื่นอีก เอาแค่มอนสเตอร์ชั้น4ระดับเทพเสมือนขั้น9”
เมื่อได้รับคำสั่ง มันก็สั่งให้แมลงจักรกลเริ่มการคัดเลือกรอบใหม่

ในชั่วพริบตา สี่วันก็ผ่านไป

หลินฮวงใช้เวลาสี่วันเต็ม แต่ก็ล่ามอนสเตอร์ชั้น4ได้แค่9ตัว

ในความเป็นจริง เวลาต่อสู้นั้นไม่ถึงสามนาทีเลย เขาและราชาจักรกลไม่ได้ใช้เวลาเดินทางนานเช่นกัน เวลาส่วนใหญ่ใช้ไปกับการรอ

แม้จำนวนเทพเสมือนในนี้จะไม่น้อย แต่ก็มีเทพเสมือนขั้น9ไม่มาก สำหรับมอนสเตอร์ชั้น4 ยิ่งมีน้อย

ภายในสี่วัน แมลงจักรกลนับแสนของราชาจักรกลสามารถพบมอนสเตอร์ชั้น4ได้แค่9ตน

แต่ทว่า หลินฮวงไม่นิ่งเฉยขณะรอ เขาทุ่มเทกับการกลั่นแก่นเทวะ

หลังผ่านไปสี่วัน แก่นเทวะอันแรกก็กลั่นจนเสร็จ

เมื่อวังชีวิตดูดซับพลังงานจากแก่นเทวะแรกจนหมด หลินฮวงก็สัมผัสได้ถึงระดับพลังที่เพิ่มขึ้น

เมื่อเห็นว่าการรอรายงานจากราชาจักรกลทุกวันนั้นน่าเบื่อเกินไป หลินฮวงจึงฝังตัวเองไว้ในโลกภายในตัวเขาและกลั่นแก่นเทวะ

ราชาจักรกลอยู่ข้างหลินฮวง คุ้มกันเขาขณะสั่งให้แมลงจักรกลทำการค้นหาต่อไป

เวลาผ่านไป24วันทั้งอย่างนัน้

สองวันก่อนมิติจะปิดตัว หลินฮวงลืมตาขึ้น

ใน24วันเหลานี้ เขากลั่นแก่นเทวะได้8อัน หลังใช้พลังทั้งหมดเพื่อเร่งความคืบหน้าของไฟเทวะ มันก็ใช้เวลาประมาณสามวันเพื่อกลั่นแก่นเทวะหนึ่งอัน ตอนนี้แก่นเทวะทั้ง9เขาได้รับการกลั่นจนหมดแล้ว

ในที่สุดหลินฮวงก็รู้สึกได้ชัดเจนว่าวังชีวิตเขาอิ่มตัวแล้ว ไม่ใช่แค่นั้น แต่ระดับพลังเขายังเพิ่มขึ้น ตอนนี้เขาเป็นจักรพรรดิขั้น10แล้ว

 

“ในที่สุด!หลังจากนี้ ข้าก็จะเลื่อนเป็นเทพเสมือน!”ดวงตาหลินฮวงเป็นประกาย

เขารู้แล้วว่าจะทำยังไงเพื่อเป็นเทพเสมือน

“ราชาจักรกล หยุดค้นหาเทพเสมือนขั้น9ได้แล้ว มันไม่จำเป็นอีก มิตินี้จะอยู่ได้อีกสองวัน ภายในสองวันนี้ มุ่งเน้นไปที่การหาพิกัดของเทพแท้จริงขั้นต้น เราจะทำการล่ารอบสุดท้าย!”