ตอนที่ 169 ห้องถ้วยรางวัล
“ฉันไม่เคยมาที่นี่อีกเลยนับตั้งแต่พี่เทียนหยุดเข้าร่วมการแข่งขัน…”
หยูรูถอนหายใจขณะที่เธอถูกล้อมรอบไปด้วยถ้วยรางวัลทองคํานับร้อย
“แล้วทําไมคุณหนูถึงตัดสินใจกลับมาที่นี่อย่างกะทันหัน?”
เหม่ยจิ๋วอดไม่ได้ที่จะถามเธอด้วยความอยากรู้อยากเห็น
เมื่อได้ยินคําพูดของเธอ หยุรู่ก็หันกลับมาพร้อมกับรอยยิ้มที่สวยงามบนใบหน้าของเธอและเธอพูดว่า
” เพราะพี่ชายพิณาร่วมการแข่งขันเร็วๆนี้
“เข้าร่วมการแข่งขัน..? นายน้อยหรอคะ?”
เหม่ยจิ๋วมองเธอด้วยสีหน้างุนงงไม่แน่ใจว่าคิดหรือรู้สึกอย่างไรเกี่ยวกับเรื่องนี้
“ใช่พี่เทียนพิณาร่วมการแข่งขันดนตรีใน Cultivation Online แม้ว่าจะไม่ใช่การแข่งขันจริงแต่ก็เป็นสิ่งที่ใกล้เคียงที่สุดที่เขาจะได้รับ!”
“นายน้อย.เข้าร่วมการแข่งขัน…”
เหม่ยจิ๋วพึมพําพร้อมกับมองไปที่ใบหน้าของเธออย่างลึกซึ้งดูเหมือนว่ามีกําลังคิดอะไรสักอย่างอยู่ในใจ
ในเวลาต่อมา หยูรูตบมือของเธอ และโค้งคํานับให้กับถ้วยรางวัลในห้องก่อนที่จะพึมพําด้วยเสียงที่จริงใจ
“โชคดีพี่ชาย..ให้โลกแห่งการฝึกฝนรู้ถึงความสามารถทางดนตรีของพี่”
หลังจากใช้เวลาสองสามนาทีเพื่อชื่นชมห้องถ้วยรางวัลของหยวน หยูรูก็ล็อกประตูก่อนจะกลับไปที่ห้องของเธอเอง
” ยังไงก็ตามเธออยากเล่น Cultivation Online กับฉันไหม”
จู่ๆหยูรู่ก็ถามเหม่ยจิ๋ว
“ฉันเล่นเกมกับคุณหนูเหรอ ฉันไม่กล้าหรอก…”
เหม่ยจิ๋วส่ายหัวอย่างรวดเร็ว พร้อมกับมองหน้าเธออย่างหวาดกลัว
” ทําไมไม่อยากเล่นล่ะ เธอสามารถคิดว่ามันเป็นการทํางานได้นะ เพราะเธอจะได้ รับใช้” ฉันภายในเกมแทนที่จะเป็นโลกแห่งความจริงไง นอกจากนี้ฉันรู้ว่าเธอทํางานหนักแค่ไหนเพื่อฉัน ดังนั้นฉันจึงอยากให้เธอผ่อนคลายและมีความสุขบ้างในบางครั้ง” หยุร่พูดกับเธอ
“แต่…แม่…”
เหม่ยซิวถอนหายใจ
“ถ้าเธอกังวลว่าแม่ของเธอจะดุ ฉันจะคุยกับแม่ของเธอเป็นการส่วนตัวให้ในภายหลัง”
“ขอบคุณมาก คุณหนู…”
เหม่ยจิ๋วพยักหน้า
แม้ว่าเธอจะไม่แสดงอารมณ์บ่อยๆหรือบ่นอะไรเลย เพราะวิธีที่เธอถูกเลี้ยงดูมาในฐานะสาวใช้แต่เหม่ยจิ๋วก็เป็นหญิงสาวเช่นเดียวกับหยูรูที่มีความปรารถนา และแรงบันดาลใจและแม้ว่าเธอจะไม่ได้แสดงออกมาก็ตาม จริงๆ เธอแล้วค่อนข้างอิจฉาหยวนที่สามารถเล่นเกมได้ทั้งวันโดยที่สภาพร่างกายของเขาไม่มีผลกระทบเลย
“ไม่ต้องขอบคุณเลย! ฉันควรจะเป็นคนขอบคุณเธอ!”
หยูรี่กล่าวขณะที่เธอเดินเข้าไปบนเตียง
“ราตรีสวัสดิ์คุณหนู”
เหม่ยจิ๋วปิดไฟก่อนออกจากห้องของหยุรู่ และกลับไปที่ห้องของเธอเอง และเข้านอนทันทีเนื่องจากเธอต้องตื่นให้เร็วกว่าหยุรู่ และเตรียมอาหารเช้าให้เธอ
เช้าวันรุ่งขึ้นหลังจากทํากิจวัตรตอนเช้า หยวนกลับไปที่ Cultivation Online และรอ ให้ศิษย์เฟยมาถึงบ้านของเขาเพื่อที่พวกเขาจะได้ฝึกฝนกับพิณด้วยกัน
ในขณะเดียวกันหลังจากที่เธอเตรียมตัวสําหรับวันนี้เสร็จ ศิษย์เฟยก็ออกจากบ้านพร้อมกับพิณในมือของเธอ แม้ว่าเธอจะเก็บพิณไว้ในกระเป๋าเก็บของหรือแหวนมิติได้ แต่เธอก็ชอบพกพาไปรอบๆ มากกว่า เพราะมันทําให้เธอรู้สึกเหมือนเป็นผู้เชี่ยวชาญพิณมากขึ้น
“ดูสินั่นคือนางฟ้าเฟย วันนี้เธอต้องไปที่ศาลายามังกรแน่ๆ!”
เหล่าศิษย์ต่างกระโดดด้วยความดีใจทันทีที่เห็นศิษย์เฟยในนิกายชั้นนอก และเนื่องจากเป็นเวลาหลายวันแล้วนับตั้งแต่การแสดงครั้งสุดท้ายของเธอ มันทําให้พวกเขารู้สึกตื่นเต้นมากยิ่งขึ้น
“ในที่สุดเธอก็กลับไปที่ศาลามังกร ข้ารอให้เธอกลับมานานมากแล้ว ศิลปะพิณของเธอจะต้องดีขึ้นกว่าเดิมแน่นอน ตั้งแต่การแสดงครั้งสุดท้ายของเธอ ข้าแทบรอไม่ไหวแล้วที่จะได้ฟังเธอเล่น!”
” ข้าก็เช่นกัน ข้าจะไปฝึกวิชาดาบของข้าที่สนามซ้อม แต่ข้าจะเก็บมันไว้ฝึกอีกวันแทนแล้วกัน!”
ดังนั้นข่าวของนางฟ้าเฟยกลับไปที่ศาลามังกรแพร่กระจายไปทั่วนิกาย ราวกับไฟปาทําให้เหล่าศิษย์จากทั่วนิกายมารวมตัวกันที่ศาลามังกรและเบียดเสียดกัน
อย่างไรก็ตามศิษย์เหล่านี้ไม่ทราบว่าศิษย์เฟยไม่ได้มีความตั้งใจที่จะไปที่ศาลามังกรในเร็วๆนี้และเธอกําลังจะไปที่บ้านของศิษย์ชั้นนอกแทน ซึ่งเรื่องนี้จะต้องทําให้เกิดความโกลาหลอย่างแน่นอน
นางฟ้าเฟยอยู่ไหน ข้าได้ยินมาว่าวันนี้เธอจะมาปรากฏตัวที่นี่!”
“ข้าไม่รู้ ข้าเห็นเธอในนิกายชั้นนอกเธอแบกพิณของเธอมาด้วย แต่ข้ามาที่นี่ให้เร็วที่สุดเพื่อหาที่นั่งที่เหมาะสม ดังนั้นข้าจึงไม่รู้ว่าเธอไปไหนจริงๆ”
” บ้าน่า! เจ้าหมายถึงเจ้าเห็นเธอเดินไปรอบๆในนิกายชั้นนอกงั้นหรอ!? เธอจะไปไหนก็ได้! อะไรทําให้เจ้าคิดว่าเธอมาที่ศาลามังกร!”
“อย่าถามข้าเข้าไม่ใช่คนที่แพร่ข่าวลือ!”
ความสับสนวุ่นวายเกิดขึ้นในศาลามังกรเมื่อนางฟ้าเฟยไม่ปรากฏตัว แม้จะรอมานานกว่าหนี้งชั่วโมง
ในขณะที่ศิษย์ที่ไม่สามารถรับประทานอาหารในศาลามังกร ไม่สามารถบันได้เพราะพวกเขาทั้งหมดยืนอยู่ข้างนอกฟรี แต่ศิษย์ที่จ่ายเงินเพื่อนั่งในศาลามังกรต่างก็ไม่มีความสุขกับการไม่อยู่ของนางฟ้าเฟย และดูเหมือนพวกเขาจะอารมณ์เสียกันอย่างมาก หลังจากนั้นในขณะที่พวกเขาสูญเสียคะแนนการมีส่วนร่วม เนื่องจากมีข่าวลือที่ไม่มีมูลความจริงว่านางฟ้าเฟยจะปรากฏตัวขึ้นพวกเขารู้สึกราวกับว่าพวกเขาถูกล้อเลียน
ในขณะเดียวกันนางฟ้าเฟยก็เดินไปในทิศทางตรงกันข้ามกับศาลามังกร และเดินเข้าไปใกล้อาคารของหยวนอย่างช้าๆ
“หืมใครกัน”
หมินลี่สังเกตเห็นร่างที่สวยงามของนางฟ้าเฟยในระยะไกลจากหน้าต่าง ส่วนใหญ่เป็นเพราะเครื่องแบบศิษย์หลักของเธอที่โดดเด่น
“นั่นคือศิษย์หลัก! คนแบบนั้นมาทําอะไรในนิกายชั้นนอก?”
หมินลี่พึมพํากับตัวเองขณะที่เธอเฝ้าดูศิษย์เฟยเข้าใกล้อาคาร
“ซื้อ เธอมาที่นี่เพื่อมาหาข้าเหรอ”
หมินลี่เลิกคิ้วเมื่อจู่ๆศิษย์เฟยก็หยุดอยู่หน้าบ้านเพื่อมองไปรอบๆดูเหมือนว่าเธอกําลังค้นหาอะไรบางอย่าง
ไม่กี่อึดใจต่อมาศิษย์เฟยก็เริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้ง แต่เธอเดินไปได้อีกเพียงไม่กี่ก้าวก่อนที่จะหยุดอีกครั้ง
” นั่นคือบ้านของศิษย์หยวน! เธอมาที่นี่เพื่อมาหาเขาหรือเปล่า แต่ทําไมศิษย์หลักถึงมองหาเขา?”
หมินหลี่ครุ่นคิดพร้อมกับขมวดคิ้ว
“ถ้าเธอเป็นคู่รักของเขาล่ะ!”
หมินสี่ร้องให้รู้สึกหวาดระแวงอยู่บ้าง
ในขณะเดียวกันนางฟ้าเฟยก็เดินเข้ามาที่หน้าประตู และเคาะประตู