“ว้าววว…!”
เอียนผู้ซึ่งขึ้นไปบนชั้นสามของร้านขายของเก่าพร้อมกับรีโน่บาร์นกล่าว
ปฏิกิริยาจากเอียนเป็นเพราะวัตถุที่จัดแสดงบนชั้นสาม
จากนั้นข้อความระบบใหม่ก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าของเอียน
กริ๊ง-!
[ท่านได้เข้าไปในร้านขายของเก่าของปราสาทคาร์ปิลา]
[ท่านประสบความสำเร็จในการเข้าสู่พื้นที่ลับ]
[ชื่อเสียงของท่านเพิ่มขึ้น 3500 หน่วย]
มันเป็นพื้นที่ลับ แต่มันไม่ยากที่จะเข้าไปในนั้นและไม่จำเป็นต้องมีชื่อเสียงในเรื่องนี้
เอียนบ่นกับตัวเอง เขาไม่สนใจคะแนนชื่อเสียงมากนัก
ไอเทมที่อยู่ต่อหน้าของเขาดูสำคัญกว่าข้อความของระบบ
อึก-
แต่ข้อความที่ตามมาทำให้เอียนตึงเล็กน้อย
[ท่านไม่สามารถซื้อมากกว่าสามรายการในครั้งเดียวในร้านค้าโบราณวัตถุ]
[เมื่อท่านซื้อไอเทมแล้ว จนถึงช่วงเวลาหนึ่ง ท่านจะไม่สามารถเข้าสู่ร้านโบราณวัตถุได้]
เอียนจับคอและถามรีโน่บาร์น
“คุณรีโน่ ผมสามารถซื้อได้กี่อย่างในคราวเดียวหรอครับ?”
รีโน่พยักหน้าและตอบ
“ไม่เป็นไรจนถึงชั้น 2 แต่ชั้นบนสุด เจ้าจะไม่สามารถซื้อไอเทมได้มากกว่าสามรายการในครั้งเดียว”
“ถึงจะมีเงินซื้อก็ตามหรอครับ?”
“ถูกแล้ว นั่นคือกฎที่เป็นมาตั้งแต่ต้น”
“เวร…”
เอียนกลืนน้ำลายที่แห้งผากและเริ่มมองสิ่งต่างๆอย่างตั้งใจทีละอย่าง
เขาระมัดระวังและคำนวณมากขึ้นหลังจากพบว่าเขาสามารถซื้อสินค้าได้ครั้งละสามชิ้นเท่านั้น
‘อาวุธดูดี… มากกว่าอีกอย่างหนึ่ง ราวกับว่ายังไม่เพียงพอ อุปกรณ์ทั้งหมดที่นี่ได้รับการจัดอันดับให้เป็น Unique หรือระดับ Legendary’
ไคลันไม่เหมือนเกมอื่นๆคือมอบอุปกรณ์ระดับสูงหรือระดับสูงกว่าให้เสมอ
อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครแน่ใจว่าอุปกรณ์จะดีเพียงแค่ดูที่รูปลักษณ์ของไอเทมเท่านั้น
หากอุปกรณ์อัพเกรดขึ้นเหนือระดับ Legendary ความสามารถก็จะไม่แตกต่างกันมากนัก
ยิ่งไปกว่านั้น อาวุธไม่สามารถพิจารณาได้ว่าดีเพียงแค่พิจารณาตามระดับของอุปกรณ์
ไม่ว่าอุปกรณ์ Legendary จะดีแค่ไหน หากพลังแฝงของอาวุธนั้นไม่เหมาะกับผู้เล่น มันก็ไม่สามารถถือเป็นอุปกรณ์ที่ดีได้
‘ฉันยังไม่เห็นอะไรแย่ๆในอุปกรณ์ระดับ Legendary เลย’
ในบรรดาพลังแฝงที่อาวุธสามารถใช้ได้นั้น คุณสมบัติการแบ่งประเภทที่มีแนวโน้มว่าจะถูกเลือกมากที่สุด ได้แก่ การโจมตีเพิ่มเติมจากการโจมตีปกติ
หากเราลงรายละเอียดเพิ่มเติมเล็กน้อย คุณสมบัติหรือหมวดหมู่ที่ผู้เล่นคนหนึ่งจะเลือกนั้นขึ้นอยู่กับอาชีพที่พวกเขาเลือกเท่านั้น
ตัวอย่างเช่น ในกรณีของวอร์ล็อคหรือนักเวทย์ที่สร้างความเสียหายเวทย์ทั้งหมด การโจมตีเพิ่มเติมที่น่าจะติดตั้งคือการโจมตีทางกายภาพ
ในทางกลับกัน ในกรณีของอาชีพอื่นๆที่เกี่ยวข้องกับการโจมตีทางกายภาพ การโจมตีเพิ่มเติมที่ต้องการจะเป็นการโจมตีด้วยเวทย์มนตร์
คุณสมบัตินี้สร้างขึ้นเพื่อเป็นอภินันทนาการสำหรับสกิลที่อาชีพขาด
ยกตัวอย่างง่ายๆ
สำหรับอาชีพวอริเออร์ทั้งหมดที่การโจมตีด้วยสกิลของพวกเขามักจะสร้างความเสียหายทางกายภาพเป็นจำนวนมาก มันมักจะเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเขาที่จะจัดการกับมอนสเตอร์ที่มีพลังป้องกันทางกายภาพสูงหรือพลังป้องกันเวทย์ที่อ่อนแอ
อย่างไรก็ตาม หากมีคุณสมบัติในการสร้างความเสียหายทางเวทย์มนตร์ด้วยอาวุธที่มีโอกาสเป็น % มันจะเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพในการจัดการกับศัตรูที่กล่าว
นี่คือกรณีของอาวุธของเอียน การพิพากษาของจิตวิญญาณแห่งราชาซึ่งมีพลังแฝงคือ ‘สายฟ้าแห่งการพิพากษา’
สายฟ้าแห่งการพิพากษาเป็นความสามารถในการโจมตีเพิ่มเติมที่สร้างความเสียหายตามสัดส่วนของพลังวิญญาณซึ่งสามารถจัดเป็นความเสียหายเวทย์มนตร์ได้เช่นกัน
จากมุมมองของเอียนการโจมตีด้วยพลังแฝงของการพิพากษาของจิตวิญญาณแห่งราชานั้นเน้นไปที่การโจมตีทางกายภาพเป็นหลัก
แน่นอนว่าการโจมตีบริเวณกว้างของลมหายใจของคาร์เซอุสเป็นการโจมตีด้วยเวทมนตร์ แต่ก็มีข้อเสียเปรียบที่เวลาคูลดาวน์นานมาก
และเอียนกำลังดูอุปกรณ์อย่างระมัดระวังโดยหวังว่าบางอย่างจะตรงกับความต้องการของเขา
กาก้าซึ่งอยู่บนไหล่ของเอียนก็จู้จี้เขาทุกครั้งที่เขาหยิบไอเทมขึ้นมา
“เจ้านาย นั่นไม่ได้ยอดเยี่ยมขนาดนั้น”
“ทำไมล่ะ?”
“การออกแบบคล้ายกับที่ทหารม้าโบราณใช้ในสงคราม 1,000 ปี มีความทนทานและการป้องกันที่ดี แต่จะหนักมาก ดังนั้นไม่ใช่ตัวเลือกที่ดี”
“แล้วนี่ล่ะ?”
“อืม… ฉันรู้สึกว่าฉันเคยเห็นมันที่ไหนสักแห่ง… มันดูเหมือนธนูยาวเซนต์ราเนีย นี่คือสิ่งที่ดีที่สุดเท่าที่ฉันเคยเห็นมาในที่นี่”
“ตอนนี้ ‘เก็บ’ ไว้ก่อนไหม?”
“แต่เจ้านาย นี่ไม่ใช่สิ่งที่ท่านต้องการมากขนาดนั้น”
“ถูกต้องแล้ว…”
“ไปดูอย่างอื่นกันเร็วๆ”
“โอเค!”
จากด้านหนึ่ง รีโน่กำลังดูบทสนทนาที่น่าสนใจระหว่างคนแปลกหน้าทั้งสองอย่างตั้งใจและพยายามคิดว่าใครเป็นเจ้านายและใครเป็นทาส
รีโน่พูดกับเอียน
“ขัาจะมุ่งหน้าไปชั้นล่าง เจ้าจะต้องเลือกบางอย่างในอีกหนึ่งชั่วโมง”
เอียนไม่แม้แต่จะมองไปที่รีโน่ เขาตอบกลับด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
“ผมเข้าใจแล้วครับ คุณรีโน่!”
ทันทีที่รีโน่ลงไปเอียนและกาก้าก็เริ่มมองหาอุปกรณ์อย่างจริงจังมากขึ้น
ชั้นสามของร้านขายของเก่ามีชื่อว่า ‘ร้านค้าโบราณวัตถุ’ และขนาดของชั้นนี้แตกต่างกันเล็กน้อยเมื่อเทียบกับอีกสองชั้น
มันเป็นสิ่งที่แน่นอนว่าไอเทมทั้งหมดในจอแสดงผลมีเรื่องราวบางอย่างแนบอยู่
เอียนคิดว่านี่เป็นสถานการณ์เดียวกันกับตอนที่เขาพบกาก้าในตลาดค้าทาส
ถ้าฉันเลือกสุ่มอะไรสักอย่างในนี้ ฉันคงไม่ได้รับแจ็คพอตใหญ่เหมือน ‘กาก้า’
จากมุมมองของเอียน กาก้าเป็นแจ็คพอตใหญ่
แม้ว่าความสามารถในการต่อสู้แทบจะเป็นศูนย์ แต่ความรู้ของกาก้าก็มีประโยชน์เสมอเพื่อหลีกเลี่ยงข้อบกพร่องที่ไม่เคยมีมาก่อนหลายครั้ง
ข้อมูลเกี่ยวกับเนื้อหาของเกมมีบทบาทสำคัญมาก
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เนื่องจากมีผู้เล่นมากขึ้นเช่นเอียนในระดับบนสุด
และเป็นเรื่องธรรมดาที่เอียนมักจะค้นคว้าเกี่ยวกับเนื้อหาเกือบตลอดเวลา
“นี่เก็บไว้ ไปดูอันต่อไปกันเถอะ…”
กาก้ามีข้อมูลประมาณ 70% เกี่ยวกับสิ่งของที่จัดแสดงในส่วนโบราณวัตถุ
และทั้งหมดต้องขอบคุณความสามารถของมันที่ทำให้เอียนสามารถหาไอเทมสองชิ้นที่เขาเต็มใจจะซื้อในหนึ่งชั่วโมง
“ลงกันเลยมั้ย?”
กาก้าพยักหน้าให้กับคำถามของเอียน
“ไปกันเถอะเจ้านาย”
ทั้งสองเดินลงมาชั้นล่างหลังจากหยิบของที่เต็มใจจะซื้อได้สำเร็จ
และเนื่องจากการซื้อในชั้น 1 และชั้น 2 นั้นไม่มีขีดจำกัด พวกเขาจึงเลือกของที่ต้องการออกไปทั้งหมด
กาก้ามองไปที่เอียนด้วยสีหน้าเรียบเฉยและถาม
“เจ้านาย เราจะซื้อทั้งหมดนี้เลยหรือเปล่า?”
เอียนพยักหน้า
“อืม ฉันจะซื้อทั้งหมด”
“ท่านไม่ซื้อมากเกินไปหรอ?”
“เราจะเอาออกไปหนึ่งหรือสองอัน”
“…”
และเอียนไปที่ชั้นล่างเพื่อค้นหารีโน่และคำนวณยอดรวมของไอเทมทั้งหมดที่เขานำมา
[ท่านได้ซื้อ ‘ดาบเหล็กโบราณที่ไม่รู้จัก’]
[ราคา : 1,756,800 ทอง]
[ท่านได้ซื้อ ‘ธนูยาวลึกลับ’]
[ราคา : 2,217,000 ทอง]
เขาซื้อของทั้งหมดและทองทั้งหมดที่เขามีก็หายไป!
เขาแน่ใจว่าได้เก็บทองจำนวนมากของเขาไว้ในสถานที่แยกต่างหาก เช่น ล็อกเกอร์กิลด์ แต่เขาก็ยังคงใช้เงินหลายสิบล้านทองในพริบตา
แต่เอียนไม่ได้รู้สึกแย่กับการใช้จ่าย
แต่เขามีรอยยิ้มบนใบหน้า
‘มันจะเป็นประโยชน์ที่จะมีอุปกรณ์ระดับ Legendary ที่ไม่มีการระบุแหล่งที่มาในบัญชี’
ในสถานการณ์ปัจจุบันไอเทมระดับ Legendary ที่มีความสามารถสูงกว่าค่าเฉลี่ยจะมีค่ามากกว่าหกสิบถึงเจ็ดสิบล้านทอง
และหากสามารถซื้อไอเทมประเภทนี้ได้เพียงชิ้นเดียว เอียนเชื่อว่าเขาจะได้รับเงินที่ใช้จ่ายคืนมาอย่างง่ายดายและสิ่งเหล่านี้เป็นไปตามสัญชาตญาณของเขา
“กาก้า”
“ครับ เจ้านาย”
“เราลองดูสักครั้งไหม?”
“ฟังดูดีครับ”
หลังจากคำนวณเสร็จ ทั้งสองก็นั่งที่มุมของร้านขายของเก่าและวางของที่เพิ่งซื้อมาทั้งหมด
และตอนนี้เริ่มการพนันของเอียน
* * *
กริ๊ง-!
[ประเมินของเก่าเสร็จสมบูรณ์]
[ท่านประสบความสำเร็จในการประเมินไอเทมระดับ Legendary!]
มือของเอียนที่ถือไอเทมเริ่มเปล่งแสงสีทอง
[ท่านประสบความสำเร็จในการระบุไอเทมที่ยอดเยี่ยม]
[ความสามารถในการมองเห็นของท่านเพิ่มขึ้น 5 หน่วย]
[‘โชค’ เพิ่มขึ้น 1 แต้ม]
ประเมินของเก่าไม่จำเป็นต้องมีสกิลใดๆในประเมินของเก่า
ใครก็ตามที่มีความสมดุลทางอารมณ์ / ความเป็นระเบียบสามารถประเมินได้ทันทีถึงของเก่าที่มีความหมายสำหรับพวกเขา
ดังนั้นแม้ว่าคุณจะประสบความสำเร็จในการค้นหาไอเทมระดับ Legendary แต่ก็ไม่ได้รับประกันว่าความผูกพันทางอารมณ์กับไอเทมจะเพิ่มขึ้นหรือประสิทธิภาพของการสำรวจจะเพิ่มขึ้น
แต่ถ้าของโบราณหรือของที่มีอันดับสูงถูกเลือกตาม ‘ความรู้สึก’ ค่าสถานะอย่าง ‘ความฉลาด’ และ ‘โชค’ ก็จะต้องเพิ่มขึ้น
ยิ่งค่าสถานะ ‘การหยั่งรู้’ สูงเท่าใดก็ยิ่งมีความสามารถมากขึ้นในการดูข้อมูลเกี่ยวกับมอนสเตอร์หรือตรวจสอบข้อมูลเกี่ยวกับไอเทม
และ ‘โชค’ เป็นค่าสถานะที่ไม่ทราบถึงความสามารถอย่างแน่ชัด แต่มีการคาดเดามากมายว่าอาจมีผลต่อปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับโชค เช่น อัตราการดรอปไอเทมหรือความน่าจะเป็นของการพนันที่ประสบความสำเร็จ
ทั้งสองอย่างนี้ถือได้ว่าเป็นทักษะรองที่สามารถช่วยผู้เล่นเมื่อเล่นเกมได้
เอียนตระหนักถึงสิ่งนี้ – ยังคงประเมินของเก่า
‘นี่มันฟลุ๊คหรอ? ไม่มีทางที่ฉันจะโชคดีขนาดนี้?’
บอกตามตรงว่าการที่เอียนโชคดีนี่คือความจริงที่ทุกคนรู้ยกเว้น ‘เอียน’
เอียนประสบความสำเร็จในการได้รับอุปกรณ์ระดับ Legendary ถึงสองชิ้น
ยิ่งไปกว่านั้น มีอุปกรณ์ระดับ Heroic มากกว่าสิบชิ้นที่เขาซื้อมา
จุดพักสำหรับการซื้อสิ้นสุดลงแล้ว
“กาก้า ฉันรู้สึกว่าฉันไม่สนใจการพนันจนถึงตอนนี้”
“นั่นหมายความว่ายังไงครับ เจ้านาย”
“หมายความว่าฉันจะชอบเล่นการพนันมากในอนาคต”
“เจ้านาย วันนี้มันเป็นเพียงเพราะโชคดี ยิ่งไปกว่านั้นเราได้ส่วนลด 30% เราจะไม่สามารถซื้อได้ทั้งหมดหากต้องซื้อด้วยราคาเดิม”
“นั่น… ขนาดนั้นเลยเหรอ?”
เอียนประเมินไอเทมอื่นๆทั้งหมดและยังมีอุปกรณ์ระดับ Heroic อีกสองชิ้น แต่ไม่มีอุปกรณ์ระดับ Legendary อีกต่อไป
การแสดงออกของเอียนเปลี่ยนเป็นเสียใจเล็กน้อย
“อ่า… ฉันคิดว่าจะได้อีกชิ้น…”
กาก้าที่เห็นเอียนเสียใจ พึมพำด้วยเสียงเบาๆ
“ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากขโมยมัน…”
เอียนจ้องไปที่กาก้า
“เฮ้ย! ไอ้นี่นิ ถ้าฉันทำได้ดีแล้ว นายก็ทำได้ดีเช่นกัน ฉันขอโทษที่ฉันพูดอย่างนั้น…”
“ช่วยอธิบายให้ฉันฟังหน่อยว่าผมจะทำยังไงให้มันดี เจ้านาย…”
เอียนรู้สึกสับสนกับคำถามที่กลับมา
“อืม… นั่นมัน…”
กาก้าก้มหน้าแล้วพูด
“พอแล้ว ไปดูของจากชั้นบนสุดกัน”
เอียนเพียงแค่พยักหน้า
“ใช่ ฉันใช้ทองไปมากมาย ฉันต้องได้รับของที่ดีมาก”
เอียนเพียงแค่วางไอเทมที่เขาประเมินลงในคลังและวางไอเทมสองชิ้นที่เขาซื้อจากชั้นบนสุดลงบนโต๊ะอย่างระมัดระวัง
เนื่องจากเป็นของที่เขาซื้อมาจากชั้นลับ ‘ร้านค้าโบราณวัตถุ’ ระดับความคาดหวังที่เขามีต่อสิ่งเหล่านี้จึงแตกต่างจากของก่อนหน้านี้
เอียนมองไปที่กาก้าที่ยังคงนั่งอยู่บนไหล่ของเขาและถามว่า
“เราซื้อของถูกแล้วใช่ไหม?”
กาก้าตอบด้วยท่าทางมั่นใจ
“เจ้านาย ไม่ไว้ใจฉันเหรอ?”
“นั่นไม่ใช่อย่างนั้น ฉันเชื่อใจนาย”
“แล้วทำไมคุณถึงรู้สึกกังวลล่ะ?”
“ไม่ประหม่า ไม่กังวล…”
แทนที่จะเรียกมันว่าประหม่าหรือวิตกกังวล นี่เป็นความรู้สึกของความไม่มั่นคงเพราะไอเทมที่น่าตื่นตาตื่นใจทั้งหมดตั้งอยู่ที่ชั้นบนสุด
และอีกครั้งที่เอียนหยิบของขึ้นมาเพื่อประเมินมัน
มันเป็น ‘กล่องไม้’ เก่าๆที่มีขนาดเท่าฝ่ามือของเอียน
เอียนเกลียดมันมาก แต่กาก้ายังคงจู้จี้เขาจนถึงนาทีสุดท้ายที่จะซื้อมัน
‘ฉันจะต้องประเมินสิ่งนี้ก่อน’
กล่องมีความรู้สึกหรูหราเล็กน้อยและมีรายละเอียดแกะสลักและลวดลายที่มีสีสันบนพื้นผิว แต่ก็ยังคงเป็นกล่องเก่าที่ดูเรียบง่ายต่อสายตาทุกคน
เอียนเพียงแค่ขยับมือไปตามไอเทมโดยไม่ต้องคาดหวังมากนัก