บทที่ 199 ศาสตราจารย์และนักดนตรี

Throne of Magical Arcana ศึกบัลลังก์เวทอาร์คานา

ใบหน้าซีดเซียวของเฟลิเปดูเคร่งเครียดขึ้น ในความคิดของเขาศาสตราจารย์เป็นศัตรูและยังมีแนวโน้มที่จะเป็นอัจฉริยมากกว่าแลร์รี่

“ตอนนี้เขาอยู่ที่อัลลินใช่ไหม” เฟลิเปถามด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ

โรเจริโอเพิ่งแค่ยิ้ม แต่ไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ จากนั้นเขาก็เปลี่ยนเรื่อง “งานวิจัยของข้าที่เกี่ยวกับการตรวจสอบสัญญาณรบกวนของแม่เหล็กไฟฟ้าด้วยจิตวิญญาณมันควรจะเป็นบทความที่ถูกเผยแพร่ในวารสารชั้นนำอย่างวารสารอาร์คานาในฉบับต่อไป แต่เมื่อวันก่อนหัวหน้าบรรณาธิการมาถึง ไฮด์เลอร์ ‘หัตถ์ไร้ชีวา’และขอโทษข้าด้วยตัวเองพร้อมทั้งบอกว่าบทความของข้าจะถูกย้ายไปอยู่ฐานสอง มันแย่มาก… ทั้งที่ข้ารอคอยที่จะได้รับเกียรติศักดิ์และชื่อเสียงมาตลอด”

เฟลิเปไม่ได้ถามเกี่ยวกับศาสตราจารย์เพิ่มเติม แต่เขาดูสับสนเล็กน้อยจากนั้นจึงถามว่า “บทความใหม่มาจากไหน”

“ใช่ บทความใหม่” โรเจริโอพยักหน้า เขารู้สึกเสียใจเล็กน้อย “จาก ‘เจ้าแห่งวายุ’ “

แม้แต่เฟลิเปก็ยังรู้สึกเกรงกลัวชื่อนี้ เฟอร์นันโด บราสตาร์ หรือ เจ้าแห่งวายุ นอกจากจะประสบความสำเร็จอย่างมากศาสตร์แห่งอาร์คานาและเวทมนตร์แล้ว เขายังขึ้นชื่อเรื่องอารมณ์แปรปรวนอย่างมาก ไม่มีใครกล้านำเสนอทฤษฎีเกี่ยวกับอาร์คานาศาสตร์ด้วยความผิดพลาดใดๆ ก็ตามต่อหน้าเขา ไม่ว่าบุคคลนั้นจะอยู่ในระดับใด เพราะเฟอร์นันโดจะโต้แย้งข้อคิดเห็นของบุคคลนั้นอย่างตรงไปตรงมาและหัวเราะเยาะอย่างไร้ความปราณี แม้แต่สมาชิกจากสภาสูงสุดก็ยังหลบเลี่ยงเขา

“บทความเกี่ยวกับอะไร ท่านพอจะรู้อะไรบ้างไหม” เฟลิเปอยากรู้อยากเห็นมาก

โรเจริโอหยิบแก้วน้ำของตัวเองและหันกลับมา “ข้าก็อยากรู้เช่นกัน ดังนั้นข้าจึงไปที่ห้องสมุดอาร์คานาสามัญ และตรวจสอบบทความที่เพิ่งผ่านการตรวจสอบของคณะกรรมการ บทความเกี่ยวกับการประยุกต์ใช้คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า และข้าต้องยอมรับว่ามันลึกซึ้งและสร้างสรรค์มาก และมันจะสามารถใช้งานได้ในวันมะรืนนี้”

เฟลิเปไม่ได้พูดอะไรเลย แต่ฟังโรเจริโออย่างละเอียด

“แน่นอน เหตุผลที่ข้าขอให้เจ้ามาที่นี่ในวันนี้ ไม่เกี่ยวกับบทความนี้ แต่เป็นเพราะมีบทความอื่น ที่เป็นแรงบันดาลใจให้เฟอร์นันโดในการพัฒนาบทความของเขา” โรเจริโอกล่าวอย่างจริงจัง

“บทความ… ที่เป็นแรงบันดาลใจให้เฟอร์นันโด?” เฟลิเปขมวดคิ้วเล็กน้อย

โรเจริโอพยักหน้า “มันยังไม่ได้รับการตีพิมพ์เผยแพร่ แต่มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับการทดลองเล็กๆ ในการตรวจสอบคลื่นเสียงความถี่สูงที่เขียนโดย ลูเซียน อีวานส์ หรือเอ็กซ์ นักเวทที่ยังไม่มีระดับอาร์คานาที่เพิ่งมาถึงอัลลินเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว”

“ลูเซียน อีวานส์… นักดนตรีหรือ? มันเป็นชื่อธรรมดา แม้ว่า…” เฟลิเปไม่แน่ใจ

ศาสตราจารย์และนักดนตรีผู้ยิ่งใหญ่มาถึงดินแดนที่เดิมเป็นของวิลเฟรดในเวลาเดียวกัน ดังนั้นกลุ่มหัตถ์ไร้ชีวาจึงรู้สึกสงสัย เดิมทีเฟลิเปคิดว่าเป็นนาตาชาเป็นผู้ส่งศาสตราจารย์เพื่อมาปกป้องนักดนตรีคนนั้น ดังนั้นเขาจึงเริ่มเชื่อมโยงระหว่างนักดนตรี และศาสตราจารย์เข้าด้วยกัน

“แหวนที่หักทำจากโลหะผสมเจ็ดธาตุ… ข้าสงสัยว่าแหวนที่ไวเคานต์คาเรนเดียร์เห็นในมือของศาสตราจารย์นั้นน่าจะเป็นแหวนของ ‘รางวัลมงกุฎแห่งโฮล์ม’ …” ตอนนี้มีรอยยิ้มลึกลับปรากฏบนใบหน้าของโรเจริโอ “ลองมองในมุมอื่น เราได้ยินชื่อศาสตราจารย์ครั้งแรกเมื่อไหร่  ก็เมื่อตอนที่นักเวทฝึกหัดบางคนพยายามที่จะเข้าหา ลูเซียน อีวานส์ นักดนตรีชื่อดัง คิดดูสิใครจะได้ประโยชน์จากการขัดขวางฝ่ายารลักพาตัวของกลุ่มหัตถ์ไร้ชีวา? นักดนตรี ลูเซียน อีวานส์ ไง”

โรเจริโอค่อนข้างประหลาดใจเมื่อเขาเอ่ยชื่อนาตาชา แต่ไม่ใช่กับชื่อนาตาชา แต่เป็นความสัมพันธ์ทางสายเลือดของนางกับผู้มีอิทธิพลจากสภา

“ดังนั้น…” เฟลิเปแตะคางของเขาเล็กน้อย “พวกเขาอยู่ใกล้กว่าที่เราคิด”

“ทำไมจะไม่ล่ะ? นักดนตรีที่ตกอยู่ภายใต้การล่อลวงของนักเวทผู้ชั่วร้าย หากปราศจากการสนับสนุนจากกลุ่มเจตจำนงแห่งธาตุแล้ว ลูเซียนจะกลายเป็นที่ปรึกษาทางดนตรีของเจ้าหญิงนาตาชาได้เร็วขนาดนั้นได้อย่างไร” โรเจริโอกุมมือแน่น “ข้าคิดว่าการสร้างความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกับเจ้าหญิงนาตาชา ก็เหมือนใกล้กับกลุ่มเจตจำนงแห่งธาตุ และสถาบันเวทมนตร์ราชสำนักโฮล์มบางที่นี่อาจเป็นจุดประสงค์ของเจตจำนงแห่งธาตุก็ได้ และพวกเขาก็ใช้ประโยชน์จากแผนของเรา!”

“ฟังดูสมเหตุสมผล” เฟลิเปผงกหัวเล็กน้อย “แต่มีบางอย่างยังไม่ถูกต้อง”

ดูเหมือนว่าเฟลิเปและโรเจริโอจะรู้ความลับบางอย่าง

“เจ้าหญิงนาตาชากำลังอยู่ระหว่างการอภัยบาปเป็นเวลาสามปีและในอีกสามปีข้างหน้านักดนตรีชื่อดัง ลูเซียน อีวานส์จะมาศึกษาอาร์คานาศาสตร์ที่อัลลินเพื่อพัฒนาตัวเอง และตอบสนองต่อความท้าทายในอนาคตนี่คือสิ่งที่ข้าดูออก” โรเจริโอกล่าวต่อ

มือซ้ายของเฟลิเปไม่มีนิ้วแต่เขาก็ยังใช้มือนั้นถูคางของเขา “แต่ไม่มีหลักฐานแน่ชัดว่า ลูเซียน อีวานส์ และเอ็กซ์ คนนี้เป็นนักดนตรีคนนั้นหรือไม่”

“มีอยู่” โรเจริโอกล่าวด้วยรอยยิ้มที่ซับซ้อน “จำได้ไหมว่าข้าเคยพบกับนักดนตรีชื่อดังในอันโตครั้งหนึ่ง เพื่อยืนยันการคาดเดาของข้า ข้าจะไปที่สำนักดักลาส เพราะข้าเห็นเขาที่นั่น!”

“แน่ใจหรือ!” เฟลิเปประหลาดใจ

“สมบูรณ์แบบ” โรเจริโอกล่าว “ลูเซียน อีวานส์ เอ็กซ์ เป็นลูกศิษย์ที่ดีของศาสตราจารย์ เราสามารถเปิดผ้าคลุมของศาสตราจารย์จากเขาได้!”

“ถูกต้อง… นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมบทความฉบับแรกของ ลูเซียน อีวานส์ จึงถูกอ้างอิงโดยตรงจากมหาจอมเวท!” เฟลิเปเห็นด้วย

“ดีมาก” โรเจริโอเคาะโต๊ะอย่างมั่นใจ “บทความของเฟอร์นันโดพูดถึงการประยุกต์ใช้คลื่นเสียงความถี่สูง และเจ้าจำกลไกของสัญลักษณ์เวทมนตร์ของศาสตราจารย์ได้หรือไม่?”

“จากข้อมูลของไวเคานต์ และอะโมเรซ… คลื่นเสียงความถี่ต่ำ” เฟลิเปนึกอย่างจริงจัง “ตอนนี้ข้ามองเห็นจุดเชื่อมโยงแล้ว”

“เมื่อวานนี้ข้าสังเกตชั้นเรียนของ ลูเซียนอย่างลับๆ มันน่าสนใจและสร้างสรรค์” โรเจริโอค่อนข้างชื่นชมรูปแบบการสอนของลูเซียน และความสามารถของเขา “มันให้ความรู้สึกเหมือนดนตรีที่มีความคิดสร้างสรรค์ และสิ่งใหม่ๆ อยู่เสมอ”

ในการพูดคุยระหว่างเฟลิเป และโรเจริโอ พวกเขามั่นใจว่าลูเซียนเป็นลูกศิษย์ดีเด่นของศาสตราจารย์

พวกเขาไม่รู้จักลูเซียนดีพอเหมือนกับนาตาชา นอกจากนี้นาตาชาก็ไม่รู้ว่าศาสตราจารย์แข็งแกร่งเพียงใดแต่มันง่ายที่นางจะเชื่อมโยงลูเซียนกับศาสตราจารย์โดยตรง แต่สำหรับเฟลิเป และโรเจริโอ พวกเขาไม่เคยคิดเลยว่าศาสตราจารย์ผู้ใช้อาร์ตานาที่ออกแบบการทดลองการสังเคราะห์คาร์บาไมด์ได้สำเร็จจะเป็นเพียงจอทเวทมือใหม่

นั่นเป็นจุดบอดทางของความคิดของพวกเขา

“เราจะพาลูเซียนมาที่ไฮด์เลอร์ และดูสิว่าเขาคิดอะไร?” เฟลิเปอยากรู้ว่าขั้นตอนต่อไปคืออะไร

“ไม่” โรเจริโอส่ายหัว “อาจเป็นไปได้ว่าศาสตราจารย์กำลังทำงานวิจัยที่สำคัญบางอย่าง และถ้าเราไปแตะต้องลูเซียนตอนนี้มันจะไปกระตุ้นเขาอย่างแน่นอน ข้าจะจับตาดูลูเซียนเพื่อดูว่าเขากำลังทำการทดลองอะไร และกำลังพูดคุยกับใคร ส่วนเจ้าก็ตั้งใจไปที่การวิจัยของเจ้า หากเจ้าสามารถตีพิมพ์เผยแพร่ผลการวิจัยที่ยอดเยี่ยมได้ก่อนศาสตราจารย์ เราก็จะไม่ใช้วิธีการรุนแรงใด ๆ”

เฟลิเปขมวดคิ้ว “สิ่งที่ข้าไม่เข้าใจคือเหตุผลที่ศาสตราจารย์ไม่ตีพิมพ์บทความเรื่องการสังเคราะห์คาร์บาไมด์ นี่เป็นหัวข้อที่ถกเถียงกันอย่างมากที่จะทำให้เขาได้รับคะแนนมากมาย”

“บางทีเขาน่าจะยังรอคำตอบสุดท้ายของการวิจัย” โรเจริโอยิ้ม “เฟลิเป เจ้าพัฒนาบทความการสังเคราะห์คาร์บาไมด์ด้วยตัวเองดีไหม? ให้เป็นตัวแทนของกลุ่มหัตถ์ไร้ชีวา ในฐานะนักเวทศาสตร์มืดบทความสามารถพิสูจน์แรงบันดาลใจที่ยิ่งใหญ่ของเราได้”

หลังจากการปรับปรุงพิธีกรรมเวทมนตร์ ตอนนี้โรเจริโอเห็นด้วยว่ามันเป็นไปได้ที่จะสังเคราะห์ส่วนประกอบของชีวิต แต่เขายังไม่สามารถหาข้อพิสูจน์ที่ชัดเจนได้แน่นอน

เฟลิเปส่ายหัวอย่างจริงจัง “ความภาคภูมิใจของข้าไม่อนุญาตให้ข้าทำแบบนี้ และท่านโรเจริโอ ข้าเชื่อว่าท่านจะไม่ทำอย่างนั้น ยิ่งไปกว่านั้นไม่ใช่นักเวททุกคนในกลุ่มหัตถ์ไร้ชีวาไม่ได้ใจกว้างเหมือนท่าน แต่ถ้าข้าทำจริงๆ ข้าก็จะประสบปัญหาใหญ่ได้”

โรเจริโอยิ้ม “ข้าเข้าใจแล้ว มันเป็นเรื่องบังเอิญที่เราพบศาสตราจารย์ … “

สำนักดักลาส สำนักงานของอาจารย์ใหญ่

“ท่านโดนัลด์ มีอะไรให้ข้าทำหรือ” ลูเซียนถาม

“เจ้าเข้ากับเคได้ดีหรือเปล่า?” โดนัลด์ไม่ได้พูดถึงจุดประสงค์ทันที “มันค่อนข้างลำบากสำหรับข้าที่จะใช้ชื่อเดียวกันกับจอมเวทที่มีชื่อเสียงจากสภาสูงสุด”

โดนัลด์ก็เป็นอีกคนที่มาจากสภาสูงสุด เขาเป็นนักเวทผู้ใช้ธาตุระดับเก้าและเป็นผู้ชนะรางวัลมงกุฎแห่งโฮล์ม จากการหาธาตุใหม่โดยใช้การวิเคราะห์สเปกตรัม และเขายังเป็นหนึ่งในสองผู้อำนวยการกลุ่มเจตจำนงแห่งธาตุ

หลังจากการพูดคุยแบบสบายๆ โดนัลด์ดูจริงจังขึ้นมา “ลูเซียน มีอาจารย์บางคนร่วมกันร้องเรียนว่าเจ้าละเมิดกฎของสำนัก เนื่องจากเจ้าบอกกับลูกศิษย์ว่าการที่ไม่ฟังอาจารย์ก็ไม่ใช่เรื่องที่ผิด และการร้องเรียนก็ได้การพิสูจน์แล้ว ดังนั้นข้าจำเป็นต้องลงโทษเจ้าโดยการระงับคาบวิชาของเจ้าเป็นเวลาหนึ่งเดือน ข้าหวังว่าเจ้าจะได้เรียนรู้จากมัน”

………………………………….