บทที่ 264
ทั้งตัวเขาถอยไปก้าว!
สีหน้าของเขาดูเหลือเชื่อ!
“เป็นไปไม่ได้! อีกครั้ง!”
ในสายตาเฉินป้าเซียน เขาเป็นที่หนึ่งในบู๊ใต้แม้แต่ จางเทียนซานและ ไป๋หลิงหลงก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา
แต่วันนี้
หยางเฟิงใช้กำลังบดขยี้เขาอย่างดุเดือด!
ทำลายความมั่นใจในตัวเองอย่างรุนแรง!
“ฆ่า!”
หลังจากหายใจเข้า
เฉินป้าเซียนที่รู้สึกเหลือเชื่อบุกเข้าไปอีกครั้ง!
บูม!
บูม!
บูม!
ทันใดนั้น
เสียงดังก้องฟ้าและระเบิดออก
คนรอบข้างถอยห่างทันทีเพื่อไม่ให้ได้รับผลกระทบ
พลังการต่อสู้ระดับนี้ไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาสามารถมีส่วนร่วมได้
เฉินตง จ้าวเทียนหลงและคนอื่นๆตกตะลึง
พวกเขาไม่เคยคิดวว่าก่อนว่าพลังของหยางเฟิงและเฉินป้าเซียนจะแข็งแกร่งพียงนี้
โดยเฉพาะจางเทียนซานและไป๋หลิงหลง!
พวกเขาชำเลืองมองกันและกัน และเห็นความประหลาดใจในดวงตาของกันและกัน
พวกเขาคิดว่าตัวเองแข็งแกร่ง
แต่ต่อหน้าหยางเฟิงและเฉินป้าเซียนพวกเขายังคงอ่อนแอ
หลังผ่านไปสิบวินาที
บูม!
มีเพียงเสียงที่ดังสนั่น แล้วร่างหนึ่งก็ลอยออกไป
ทุกคนจ้องตาเขม็ง
เฉินป้าเซียน!
พรวด!
ในขณะอยู่บนอากาศเขาพ่นเลือดออกมาเต็มปาก ดูแล้วน่าอับอายอย่างยิ่ง
“ท่านบอส!”
เจ้าเงาตะโกนเสียงดัง รีบวิ่งเข้ามาและรับเฉินป้าเซียนทันที
เฉินป้าเซียนถอยหลังไปหลายสิบก้าวก่อนที่จะตั้งหลักได้สำเร็จ
เขาจ้องเขม็งไปที่หยางเฟิงและพูดอย่างเหลือเชื่อ “พลังของเจ้าแข็งแกร่งขนาดนี้ได้อย่างไร!”
ก่อนหน้านั้น
เฉินป้าเซียนคิดว่าความแข็งแกร่งของเขานั้นพอๆกับหยางเฟิง
แต่เมื่อได้ต่อสู้กันจริง เขาจึงพบว่าพลังของเขาและหยางเฟิงแตกต่างกันราวฟ้ากับเหว!
ทันใดนั้น
เขามองไปที่ดวงตาของหยางเฟิงที่เต็มไปด้วยความน่าสะพรึงกลัว
นี่เป็นแค่เขยธรรมดาเหรอ?
เขยคนหนึ่งจะมีพลังขนาดนั้นได้อย่างไร?
เขาเป็นใครกันแน่?
หรือว่าคนใหญ่คนโตที่ไม่ยอมแสดงตัว?
และหยางเฟิง
ก็ยืนเงียบๆ อย่างไร้ความรู้สึกอยู่ที่เดิมและพูดอย่างเย็นชาว่า “ยอมตายหรือตาย?”
““จะให้ข้ายอมแพ้เจ้า ฝันไปเถอะ！”
เฉินป้าเซียนตะโกนเสียงดังและหันไปบอกเจ้าเงาทันทีว่า “เจ้าเงา ฆ่ามัน!”
“ครับ ท่านบอส!”
ในมือของเจ้าเงาก็มีมีดสั้นแหลมคมปรากฏขึ้นในทันใด
บนมีดมีแสงสีน้ำเงินจาง ๆ
เห็นได้ชัดว่าเป็นมีดอาบยาพิษ!
เมื่อถูกขีดข่วนเล็กๆ พิษจะเข้าสู่ร่างกายทันทีและตายอย่างแน่นอน!
“ไปตายซะ!”
เขาตะโกนดังลั่นและพุ่งเข้าไปหาหยางเฟิง
ทันใดนั้นเขาก็หายตัวไปในความมืด
เมื่อเห็นเช่นนี้ทุกคนดูประหลาดใจ
หยางเฟิงขมวดคิ้วและพูดกับตัวเองว่า “นักฆ่า?”
ที่แท้เจ้าเงาเป็นนักฆ่า!
อาชีพนักฆ่านั้นหายากมาก
เพราะโดยพื้นฐานแล้วนักฆ่ามีโอกาสตายได้เสมอ!
คนที่ไม่มีชื่อเสียงคือตายไปแล้ว!
ส่วนคนที่มีชื่อเสียงก็มีไม่กี่คน!
สามารถนับนิ้วได้เลย
และเจ้าเงาเมื่อดูจากความเร็วและฝีมือแล้ว เป็นนักฆ่ารุ่นอาวุโสที่ทรงพลัง!
แต่ใบหน้าของหยางเฟิงเผยให้เห็นถึงการเหยียดหยามเล็กน้อย
เป็นนักฆ่าแล้วยังไง?
ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาอยู่ดี!
หลังจากนั้น
ร่างของเจ้าเงาก็ปรากฏขึ้นหลังหยางเฟิงราวกับผี
มีดเรืองแสงสีน้ำเงินแทงเข้าด้านหลังของหยางเฟิงอย่างแรง
หากโดนแทงตายสถานเดียว
นี่คือเทคนิคการฆ่าของเจ้าเงา
และหยางเฟิงยังคงยืนนิ่งอยู่ที่เดิมโดยไม่ขยับเขยื้อน!
“เจ้าพันธมิตร!”
เมื่อเห็นเช่นนี้เฉินตงและคนอื่นๆก็อุทานออกมา
มีดอาบยาพิษอยู่ห่างจากหยางเฟิงไม่ถึงหนึ่งเซนติเมตร
ใบหน้าของเจ้าเงามีรอยยิ้มที่โหดเหี้ยม