ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 371
โรซาลีไม่รู้จักทั้งสองคน เธอมองพวกเขาสักพักแล้วพยักหน้า
“โอ้ พวกเธอเองเหรอ เราไม่ได้เจอกันเลยตั้งแต่หลังจากเรียนจบ ช่างเป็นเรื่องบังเอิญที่ได้เจอพวกเธอที่นิอัมมี่”
รีอายิ้มและเดินไปหาโรซาลีด้วยรองเท้าส้นสูงของเธอจากนั้นก็มองโรซาลี
“ใช่ ช่างโลกกลมจริง ๆ !”
สามีของรีอา เคยตามจีบโรซาลีในตอนที่พวกเขาเรียนอยู่ในมหาวิทยาลัย เธอไม่ชอบโรซาลี
รีอามองไปที่ฮาร์วีย์แล้วหัวเราะ
“โรซาลี ฉันได้ยินมาว่าไนส์เวลล์ไม่มีผู้ชายที่คู่ควรพอที่จะสืบทอดธุรกิจของครอบครัวและเธอคงกำลังมองหาลูกเขยอยู่ล่ะสิ”
“ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าฉันคือคนที่เธอเลือกแล้วจริง ๆ ใช่ไหม?”
“ถ้าเธอถามความคิดเห็นของฉัน สมัยเรียนเธอมีโอกาสมากมายในการเลือกผู้ชายสักคน ทำไมต้องเลือกคนที่ดูจน ๆ น่าสงสารแบบนี้?”
“แต่ก็เหมาะสมแล้ว คนแบบนี้เท่านั้นที่จะเป็นลูกเขยของไนส์เวลล์”
“ใครจะอยากเป็นผู้ชายลับ ๆ”
รีอายังพูดต่อไปไม่หยุด
ฮาร์วีย์เริ่มขมวดคิ้วหลังจากฟังสิ่งที่พวกเขาพูด
เขาคิดว่าพวกเขาคงจะมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน ไม่คิดเลยว่าพวกเขาจะเริ่มประณามเธอทันทีที่พวกเขาเปิดปาก
ในขณะนั้นโอเวนเดินเข้ามาหาพวกเขาและหัวเราะเสียงดัง
“โรซาลี ฉันไม่ได้ยินข่าวนี้เลยทั้ง ๆ ที่เพิ่งได้เจอกับนายใหญ่ไนส์เวลล์ที่เมืองหลวงของมณฑลไม่นานมานี้ เธอไม่ได้มาที่นี่เพื่อพาเพื่อนที่ดูซอมซ่อคนนี้ไปเป็นลูกเขยใช่ไหม?”
เห็นได้ชัดว่าชายคนนี้มาจากครอบครัวที่ไม่ธรรมดาเช่นกัน ถ้าไม่งั้นเขาคงไม่กล้าคุยกับโรซาลีแบบนี้
ฮาร์วีย์กำชังใช้ความคิด ดูเหมือนฮอว์กินส์จะไม่ใช่ตระกูลที่มีอำนาจในเซาท์ไลท์ แต่เขาได้ยินเกี่ยวกับตระกูลที่แข็งแกร่งนี้มีชื่อในมอร์ดู
‘ถ้าโอเว่นมาจากตระกูลนั้นล่ะ?’
แต่คนจากมอร์ดูมาทำอะไรในนิอัมมี่?
พนักงานร้านค้าที่ยืนอยู่ด้านข้างอดไม่ได้ที่จะหังเราะแต่ต้องกลั้นเสียงหัวเราะเอาไว้ จากนั้นก็มองไปที่ฮาร์วีย์ด้วยความรังเกียจ
เขาไม่คิดว่าผู้ชายที่หล่อเหลาและตัวสูงขนาดนี้จะเป็นผู้ชายลับ ๆ ของผู้หญิงคนนี้
โรซาลีมองโอเว่นอย่างเย็นชาและไม่พูดอะไรแม้แต่คำเดียว
ฮาร์วีย์เดาถูก เขามาจากตระกูลฮอว์กินส์ในมอร์ดู แม้แต่ความหยิ่งผยองและท่าทางวางอำนาจในการจัดการสิ่งต่าง ๆ ก็พิสูจน์ให้เห็นแล้ว
โอเว่นดูเหมือนว่าเขามาที่นี่เพื่อไปท่องเที่ยวเท่านั้น โรซาลีไม่ต้องการให้ฮาร์วีย์เป็นจุดสนใจของพวกเขา อย่างคนที่มาจากตระกูลใหญ่แบบนี้
เมื่อเห็นโรซาลีพูดไม่ออก รอยยิ้มของเขาก็ยิ่งเปิดกว้างขึ้นเรื่อย ๆ
‘ฉันเคยพยายามตามจีบเธอมาก่อน แต่ผู้หญิงอย่างเธอทำตัวห่างเหินและปฏิเสธฉัน’
‘เกิดอะไรขึ้น? เธอลดตัวเพื่อหาลูกเขยแบบนี้งั้นเหรอ ดูเหมือนตระกูลเฟิร์สคลาสในเซาท์ไลท์จะไม่มีความสามารถเลย เพราะขาดแคลนผู้ชายดี ๆ’
เมื่อเห็นโรซาลีไม่พูดอะไร ฮาร์วีย์ก็ขมวดคิ้ว แต่เขาก็ไม่สนใจอะไรที่สองคนนั้นพูดออกจากปากของพวกเขา เขามองไปที่พนักงานและพูดว่า “ชิ้นนี้ราคาเท่าไหร่? ผมต้องการจะซื้อ”
นั่นเพราะโรซาลีชอบมัน ฮาร์วีย์เพียงแค่จะซื้อให้เธอ
หลังจากได้ยินแบบนั้น โอเว่นก็เยาะเย้ยเขาทันที และพุ่งเข้าหาพนักงาน
“ห้ามขายให้เขา คุณมีกี่อัน? ฉันจะรับมันทั้งหมด”
พนักงานตัวแข็งทื่อแล้วยิ้มให้พวกเขา
“ขออภัยด้วยค่ะ สร้อยเส้นนี้เป็นสินค้าลิมิเต็ดอิดิชั่นของแบรนด์เรา มีเพียงหนึ่งร้อยชิ้นทั่วโลก ประเทศเรามีเพียงห้าชิ้นเท่านั้น เหตุผลที่สร้อยคอเส้นนี้จัดแสดงอยู่ที่นี่เป็นเพราะแบรนด์ของเราจัดแสดงงานชิ้นนี้ แม้ว่าจะมีราคาที่สูง แต่เราจะไม่ขายให้กับคนทั่ว ๆ ไป”
‘นี่มันอะไรกัน?’
‘และจะไม่ขายให้คนทั่ว ๆ ไปงั้นเหรอ? นี่เป็นกลยุทธ์อะไรของร้านกันแน่?’
พนักงานร้านหัวเราะเบา ๆ
“คุณผู้ชายคะ นักออกแบบชั้นนำของแบรนด์ของเราไม่ใช่คนทั่ว ๆ ไป เขาคืออาจารย์ออร์เดรย์ สจ๊วต นักออกแบบอัญมณีที่มีชื่อเสียงระดับโลก คุณต้องเคยได้ยินชื่อเขามาก่อน ใช่ไหม?”
“เขาออกแบบสร้อยคอเส้นนี้ด้วยตัวเอง และเขาบอกว่าคนที่ไม่มีฐานะทางสังคมจะไม่สามารถเข้าใจความงามของ ‘มรกตแฟนตาซี’ ได้”
“ก็ดี” โอเว่นพูดตอบรับทั้ง ๆ ที่ตอนนี้เขาเริ่มรำคาญ
“แล้วนี่นับว่ามีฐานะทางสังคมหรือเปล่าล่ะ?”
หลังจากที่เขาพูดจบ เขาก็ดึงบัตรแพลตตินัมออกมาแล้วโยนลงบนเคาน์เตอร์