เจ้าทำอะไรกับข้า?

ฝ่ามือสีทองพลันครอบคลุมจุดที่หลินฮวงยืนอยู่เหมือนกรง

การโจมตีนี้ของบุตรแห่งมารพุทธทำให้หลินฮวงตระหนักถึงช่องว่างระหว่างเขาและเทพแท้จริงขั้นสูงสุด

“นี่คือความสามารถของเทพแท้จริงขั้นสูงสุด?!”

การโจมตีของบุตรแห่งมารพุทธดูเหมือนจะแค่การผลักฝ่ามือง่ายๆ แต่จริงๆแล้วกลับมีพลังกฏเทพและการตรัสรู้ธาตุอย่างน้อย20ควบรวมไว้

กฏเทพและการตรัสรู้ธาตุที่มันใช้ได้ทั้งหมดต้องมีอย่างน้อย20ประเภท นี่คือความแตกต่างอย่างหนึ่ง

นอกจากการควบรวมพลังกฏเทพ บุตรแห่งมารพุทธยังไปถึงระดับในอุดมคติทุกด้าน เช่นพลังและความเร็ว วิธีที่มันใช้และการผสานพลังกฏเทพต่างๆได้ไปถึงจุดที่เรียกว่าสมบูรณ์แบบ

แค่การโจมตีเดียว หลินฮวงสามารถเดาได้ว่าความสามารถของบุตรแห่งมารพุทธตรงหน้าเขาไปถึงระดับเทพสวรรค์แล้ว และมันก็แข็งแกร่งกว่าตัวเขา

เดิมทีเขาคิดว่าเมื่อเขาเลื่อนเป็นเทพเสมือนขั้น6 ความสามารถเขาจะเทียบได้กับเทพเสมือนขั้น9 ดังนั้นเขาจึงควรสามารถจัดการกับคู่ต่อสู้เขาได้ ตอนนี้มันกลับกลายเป็นว่าเขาประเมินพลังของอีกฝ่ายต่ำไป

หลินฮวงขมวดคิ้วขณะเฝ้ามองฝ่ามือสีทองยักษ์ปกคลุมไปทั่ว

“ระยะการโจมตีทั้งกว้างและไร้จุดบอด พื้นที่ทั้งหมดกลายเป็นคุกไร้ทางหนี..”เขาคิดหาทางอย่างบ้าคลั่ง“แต่ทว่า การโจมตีแบบนี้ที่มีระยะกว้างมักมีจุดบอดในแง่ของการกระจายพลังงาน..”

 

วินาทีถัดมา ดาบในมือเขาเปลี่ยนเป็นสายฟ้าสีแดงเลือด และสายฟ้าก็กระหน่ำซัดในจุดเดิมซ้ำๆ

ในชั่วพริบตา ดาบสีแดงเลือดก็กระหน่ำซัดใส่ฝ่ามือสีทองไปนับพันครั้ง

รอยแยกบางๆเริ่มปรากฏ เมื่อจำนวนการโจมตีของหลินฮวงเพิ่ม จำนวนรอยแยกก็เพิ่ม ตัวรอยแยกเองก็ยิ่งขยายใหญ่

เพียงเมื่อฝ่ามือสีทองกำลังจะกดทับลงมา จุดที่เขาโจมตีซ้ำๆก็แหวกเป็นรู

ในชั่วพริบตา รูดูเหมือนจะปรากฏในโดมทองคำที่คลุมฟ้า ฝ่ามือสีทองนับไม่ถ้วนสั่นคลอนท้องฟ้าราวกับสวรรค์กำลังถล่ม

ก่อนบุตรแห่งมารพุทธจะโจมตีได้สำเร็จ หลินฮวงก็พุ่งตัวออกจากรูมาแล้ว

 

“เจ้าหัวไวไม่เบา”บุตรแห่งมารพุทธยิ้มและชมหลินฮวง”เดิมข้าคิดว่ากระบวนท่าเดียวคงกำราบเจ้าได้ แต่ดูเหมือนข้าจะประเมินเจ้าต่ำไป”
“ข้าเองก็ประเมินเจ้าต่ำไปเหมือนกัน ข้าคิดว่าบุตรแห่งมารพุทธส่วนใหญ่จะเป็นแค่กึ่งเทพสูงสุด แต่ไม่คิดเลยว่าเจ้าจะโชคดีพอกลายเป็นเทพสูงสุดได้(ชั้น5)”หลินฮวงยังคงสงบนิ่ง การ์ดพิเศษลอบปรากฏในมือขณะที่เขาพูด

“ข้าชื่นชมความกล้าหาญของเจ้ามาก”บุตรแห่งมารพุทธจ้องมองหลินฮวง

“ข้าไม่ได้เสียใจอะไร.”หลินฮวงส่ายหัวและยิ้ม”ข้าพูดว่าข้าโชคดีเพราะในที่สุดข้าก็จะได้มีมอนสเตอร์ระดับเทพสูงสุด”

เขาพูดยังไม่ทันจบตอนขยี้การืดในมือ

การ์ดพลันเปลี่ยนเป็นกลุ่มแสงดาวที่มองไม่เห็นและเคลื่อนเข้าหาบุตรแห่งมารพุทธ

บุตรแห่งมารพุทธไม่พบการรุกล้ำอะไร ขณะที่มันกำลังสงสัยคำพูดของหลินฮวง กลุ่มแสงดาวก็ได้เจาะไปในระหว่างคิ้วมันแล้ว

วินาทีต่อมา บุตรแห่งมารพุทธก็พลันตระหนักว่ามันไม่อาจขยับร่างกายได้ ในเวลาเดียวกัน ร่างของมันที่แข็งแกร่งพอๆกับเทพสวรรค์ก็เริ่มสลายตัวเป็นแสงสีทองด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า

 

“เจ้าทำอะไรกับข้า?!”เมื่อเห็นฉากแสนพิศดารนี้ มันก็สูญเสียความเยือกเย็น

ไม่ว่ามันจะดิ้นรนแค่ไหน มันก็ไม่อาจขยับร่างกายได้เลย มันทำได้แค่มองดูร่างกายมันสลายตัว

“ข้าไม่ได้ทำอะไร ข้าแค่ใช้กลอุบายเล็กๆเพื่อทำให้เจ้าเป็นมอนสเตอร์อัญเชิญของข้า”เมื่อหลินฮวงพูดจบ ร่างของบุตรแห่งมารพุทธก็สลายไปจนแทบไม่เหลืออะไรแล้ว

วินาทีต่อมา บุตรแห่งมารพุทธก็สลายไปจนหมดสิ้น เปลี่ยนเป็นจุดแสงสีทองเล็กๆและควบแน่นเป็นการืดสีทองในฝ่ามือหลินฮวง

การ์ดผนึกได้ผล!

หลังหลินฮวงเลื่อนเป็นเทพเสมือน ขีดจำกัดสูงสุดของรางวัลก็เลื่อนเป็นขั้น4 ตราบเท่าที่เขาล่าเทพแท้จริง เขาก็จะได้รับโอกาสสุ่มการ์ดขั้น4 เขาเพิ่งแลกมันเป็นการ์ดผนึกขั้น4

การ์ดผนึกขั้น4สามารถผนึกมอนสเตอร์ที่มีความหายากระดับเทพสูงสุดหรือต่ำกว่านั้นได้ แม้จะมีโอกาสล้มเหลว แต่การผนึกครั้งนี้ก็สำเร็จ

ในความเป็นจริง หลังการปะทะไปหนึ่งกระบวนท่า หลินฮวงก็รู้ดีว่าเขาไม่อาจต่อกรกับมันได้ อีกฝ่ายเหนือกว่าเขาไม่ว่าจะในแง่ของระดับพลังหรือพลังกฏเทพ

มันนับเป็นปาฏิหาริย์ที่เขารอดมาได้หลังการปะทะครั้งแรก

หากเขาสู้ต่อ หลินฮวงไม่คิดว่าเขาจะรักษาโชคแบบนั้นไว้ได้อีก ด้วยความฉลาดของบุตรแห่งมารพุทธ มันย่อมไม่ทำพลาดแบบเดิม

ดังนั้นหลินฮวงจึงยกเลิกความคิดที่จะสู้กับมันและลอบบดขยี้การ์ดผนึก

เมื่อเห็นการ์ดสีทองในมือเขาก่อตัว หลินฮวงก็อดตรวจสอบข้อมูลมอนสเตอร์ไม่ได้

 

“การ์ดมอนสเตอร์ : ไร้ชื่อ”
“ความหายาก : เทพสูงสุด”
“ชื่อมอนสเตอร์ : บุตรแห่งมารพุทธ”
“ประเภทมอนสเตอร์ : ประเภทวิญญาณร้าย/เผ่าหลายหน้า”

“ระดับพลัง : เทพแท้จริงขั้น3(เทพแท้จริงขั้น9)”
“สายหลัก : พุทธ”
“ทักษะหลัก : มารพุทธสองหน้า มารพุทธเป็นหนึ่ง..”
“ทักษะรอง : กายพระพุทธรูปวัชราปานี…”

“กฏเทพ : แสงพุทธไร้ขีดจำกัด คมเขี้ยวอสูร..”

“การตรัสรู้ธาตุ : ประกายแสง วัชระ…”
“สิทธิ์การอัญเชิญ : เปิดใช้งาน”
“หมายเหตุการ์ด : แนะนำให้บ่มเพาะอย่างเต็มที่!”

เมื่อเห็นทักษะนับร้อยที่อัดแน่นในช่องทักษะของบุตรแห่งมารพุทธ และรู้ว่าอีกฝ่ายใช้พลังกฏเทพได้กว่าสามสิบชนิด หลินฮวงก็ตาลาย แค่มองคร่าวๆ เขาก็รู้สึกอิจฉามันแล้ว

แต่ทว่า หลินฮวงไม่ได้ดูอย่างละเอียด เขาแค่มองคร่าวๆจากนั้นก็เก็บมันกลับไปในตัวและติดต่อสองทาสดาบ

ดาบ301และดาบ302สังเกตเห็นว่าการต่อสู้ทางฝั่งหลินอวงหยุดชะงัก แต่ก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

ขณะที่เฝ้ารออย่างกังวล ข้อความของหลินฮวงก็ถูกถ่ายทอดหาพวกเขาและทั้งสองก็รีบกลับไปทางเข้าออกของมิติ

เมื่อดาบ320ตระหนักว่าบุตรแห่งมารพุทธหายไปอย่างไร้ร่องรอย นางก็อดถามไม่ได้”เขาหายไปไหนแล้ว?”
“ข้าจัดการกับเขาไปแล้ว”หลินฮวงไม่มีเจตนาอธิบายอะไรไปมากกว่านั้น

แม้เขาจะไม่ให้คำอธิบายเฉพาะเจาะจง เมื่อสองทาสดาบได้ยิน สมองทั้งคู่ก็ขาวโพลนและจ้องมองหลินฮวงด้วยความเคารพยิ่งขึ้น

“ไปกันเถอะ หากเราไม่ออกไป จะมีสิ่งมีชีวิตหุบเหวมาขวางทางเราเพิ่ม”ทันทีที่หลินฮวงพูดจบ เขาก็ก้าวออกจากมิติไป

สองทาสดาบรีบตามเขาไปและออกมิติไปด้วยกัน