ตอนที่23 เขาเนี่ยตาดีจริง ๆนะชู ~!
งานเลี้ยงจะจัดขึ้นในอีกไม่กี่วัน เล็กซี่ราวกับลูกเสือหญิงคนหนึ่ง เธอเตรียมสิ่งที่จำเป็นทั้งหมดที่เธอต้องการ นอกเหนือจากการแต่งกายที่เรียบหรูและเครื่องประดับราคาแพงแล้ว เล็กซี่ยังให้ความสำคัญกับการวบรวมข้อมูลของแขกที่มีชื่อเสียงที่จะมาร่วมงานด้วย
เธอประหลาดใจ นักธุรกิจหลายคนที่เข้าร่วมงานเลี้ยงนั้นล้วนเข้าร่วมด้วยเหตุผลบางอย่าง ตามความเข้าใจของเธอ นักธุรกิจเหล่านั้นล้วนมีความเชื่อมโยงกับบริษัทผู้สนับสนุนนวัตกรรม L-Tech แน่นอนว่าทานากะเร็นมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับประธานหญิงคนใหม่ของ เยว่อินเตอร์เนชั่นแนลเอ็นเตอร์ไพรส์ เธอดูจากการที่เขาพยายามอย่างเต็มที่เพื่อสร้างคอนเนกชั่นให้กับบริษัทขนาดเล็กนี่
ดังนั้นสิ่งที่เธอกำลังทำอยู่นั้นก็คือการศึกษานักธุรกิจพวกนั้น ทั้งงานอดิเรกและนิสัยใจคอ เพื่อที่เธอจะได้ไม่ถูกทิ้งไว้ข้างหลังและสามารถพูดคุยในเรื่องเดียวกันกับพวกเขาได้แม้ว่าจะอายุห่างกันก็ตาม แน่นอนว่าสิ่งนี้มักจะเกิดขึ้นในตระกูลชนชั้นสูง เพื่อสร้างคอนเนกชั่นกับพวกเขา และสร้างความประทับใจที่ดี นั่นคือสิ่งที่เธอต้องการ
ท้ายที่สุดแล้ว วัตถุประสงค์ที่แท้จริงของเธอคือการหาช่องทางการติดต่อระหว่างพวกเขา และทำให้เร็นตอบตกลงร่วมธุรกิจกับมอริส
ปัจจุบัน เล็กซี่ยังคงอ่านข้อมูลเกี่ยวกับนักธุรกิจบางราย อย่างคนแซ่ถัง เธอนวดไหล่ที่ตึงแน่นของเธอแล้วอุทานออกมา “ ตลอดหลายปีที่ผ่านมาฉันทำอะไรอยู่ ”
“หือ ทำไมเหรอชู?” ชูรูบินมาอยู่บนไหล่ของเธอ และเริ่มกระโดดขึ้นราวกับจะช่วยเธอนวด อนิจจาไม่มีประโยชน์อะไรเลย เธอไม่รู้สึกหนักอะไรเลย แม้จะมีเจ้าเกี๊ยวก็ตาม
“ไม่มีอะไรหรอก แค่นายถังคนนี้ดูยากเกินกว่าที่จะวิเคราะห์นิสัยเขา “
” แล้วทำยังไงดีล่ะชู “
” ไม่รู้สิตัวเล็ก ฉันรู้แค่ว่าว่าเขามีความชอบเกี่ยวกับการเขียนตัวอักษรเพียงบ้าง เหมือนคุณปู่ของฉันเองก็มีความหลงใหลสิ่งนี้หมือนกัน “
“แล้วเร็นล่ะชู งานอดิเรกของเขาคืออะไรเหรอ ” ชูรูซึ่งเห็นได้ชัดว่าอยากจะรู้เรื่องของเร็นมากขึ้น ทำให้เล็กซี่กลอกตาของเธออย่างอดไม่ได้ ถึงอย่างนั้น แม้ว่าเธอจะเล่าเกี่ยวกับงานอดิเรกของเร็นให้กับเกี๊ยวน้อยฟัง ก็ดูว่ามันจะไม่ได้เป็นเรื่องผิดอะไร ไม่ใช่เรื่องที่เป็นความลับเลยสักนิดที่จะบอก
“ เขาชอบเดินทาง และชอบในการลงทุน ไม่ว่าเขาจะไปไหนมักจะมีคนลือว่า เขาจะซื้อที่ดินหรือไปก็มีหุ้นส่วนในกิจการใหม่ที่นั่น” เล็กซี่บอกเล่าถึงกิจกรรมต่างๆของเร็น เกี๊ยวน้อยตาเปร่งประกายกับเรื่องที่ได้ยิน น่าแปลกที่มีแค่ข้อมูลเกี่ยวกับเร็นในโลกธุรกิจที่ถูกเปิดเผยต่อสาธารณะเท่านั้น นี่อาจจะเป็นสาเหตุที่ทำให้ทุกคนอยากที่จะเข้าหาเขา โดยเฉพาะบริษัทที่มีงบประมาณจำกัดและต้องการนักลงทุน เพราะเร็นสามารถทำให้บริษัทที่ใกล้จะตายกลับมารุ่งเรืองอีกครั้ง ราวกับพระเจ้า
“ว้าวชู ~! เขาเนี่ยตาดีจริง ๆนะชู!” ชูรูอุทานอย่างตกใจ ซึ่งทำให้เล็กซี่เลิกคิ้วขึ้น คาดหวังว่าจะได้รับคำตอบจากชูรูมากขึ้น
“ฮะ?”
“เขาเห็นศักยภาพของคุณชู ~! เขาสนใจตระกูลหยาง และนั่นคือเหตุผลที่เขาเชิญคุณเข้าร่วมงานนั้นไงชู ~!” ชูรูอธิบาย
เธอฉุกคิดขึ้นมาได้ อันที่จริงจากการสังเกตของเธอ ทานากะเร็นเหมือนจะชอบหุ้นส่วนทางธุรกิจที่มีอนาคตและสามารถสร้างผลประโยชน์ให้เขาได้ … แต่ทำไมจู่ๆเขาถึงเชิญเธอไปงานเลี้ยงที่สร้างเพื่อกาคอนเนกชั่นด้วยล่ะ? เพื่ออะไร?
เนื่องจากก่อนหน้านี้ เธอกำลังยุ่งและตื่นเต้นกับการที่เธอมีความก้าวหน้าอย่างมากที่กำลังหลุดพ้นจากมอริส เล็กซี่จึงไม่ได้คิดมากเรื่องนี้ แต่ตอนนี้ที่ชูรูพูดถึง มันก็สมเหตุสมผลพอสมควร
“ ฉันรู้…แล้ว? ตกลงฉันสร้างหรือไม่ได้สร้างความประทับใจให้เขากันล่ะ”
“ ถามอะไรแปลก ๆเนี่ย !” ชูรูเอียงศีรษะของเธอ แต่ออร่าที่กระพือปีกของเธอยังคงแจ่มใสด้วยจิตวิญญาณที่สูงส่ง
” ฉันแค่สงสัยน่ะตัวเล็ก มันช่วยไม่ได้นี่นา ” เล็กซี่ยักไหล่อย่างไม่ไยดี
หลังจากเล็กซี่พักจนพอใจ เธอก็กลับไปหาข้อมูลต่อเพื่อทำความคุ้นเคยกับกีฬาบางอย่างที่เธอไม่เคยสนใจ จุดประสงค์อย่างเดียวก็คือสร้างความประทับใจให้กับตู้ธนาคารเคลื่อนที่ทั้งหลายที่เธอกำลังจะตีสนิท เธอต้องอดทน
—-
เล็กซี่ไม่ได้ดูเวลา เพราะเธอมัวแต่หมกมุ่นอยู่กับการค้นคว้าส่วนสำคัญของการดำเนินงานและประวัติศาสตร์ของบริษัทขนาดใหญ่ต่าง ๆ จนโทรศัพท์ของเธอสั่น เล็กซี่สะดุ้งเล็กน้อยตามเสียงของมัน เธอหันไปมองโทรศัพท์ที่สว่างขึ้น และเห็นว่ามันเป็นเวลาหกโมงเย็นแล้ว
อย่างไรก็ตามในช่วงเวลาต่อมาความสนใจของเล็กซี่ก็จับจ้องอยู่ที่ข้อความที่ปรากฏบนหน้าจอของเธอ นั่นคืออีธานลู่
เขาต้องการอะไร?
“โอ้โอ้ นั่นคุณภารกิจแรกเหรอ? “