ตอนที่ 166 : อาจารย์พูดถูก
“อาจารย์”
มู่เฉิงเฉิงเธอนั้นไม่รู้ว่า แท้จริงแล้วจริงแล้วเจียงเฉินนั้นมีชื่อว่าอะไรเธอรู้เพียงแค่ว่าเขามีแซ่เจียงเท่านั้นแต่เธอก็ยังชอบ เรียกเขาว่าอาจารย์อยู่ดี
*(ขอเปลี่ยนการเรียกจากคนขับมาเป็นอาจารย์นะครับสองคํานี้ IrjX กับ Ir ในภาษาจีนนั้นออกเสียงคล้ายกันมากคําแรกนั้นจะหมายถึงอาจารย์ส่วนคําหลังจะ เป็นคําเรียกที่ค่อนข้างให้เกียรติกับคนที่ชํานาญในงานอย่างใดอย่างหนึ่งซึ่งรวมถึงงานขับรถ ช่างไม้และงานอื่นๆ)*
–
พอสําหรับเธอคําว่าอาจารย์นั้นฟังดูดีกว่าเยอะ!
“ว่ายังไงเด็กดี มีอะไรเหรอ?”
เจียงเฉินล้อเลียนเธอ
มู่เฉิงเฉิงที่อยู่ปลายสายก็หน้าแดง
แม้ว่าก่อนหน้านี้เธอนั้นเคยหยอกล้อกับเจียงเฉินมาก่อนแต่สถานการณ์ในตอนนี้ไม่เหมือนเดิม
เพราะเจียงเฉินนั้นได้ช่วยให้เธอเข้าทํางานในบริษัทที่ปรึกษาทางการเงินผ่ต่ํา!
มู่เฉิงเฉิงในตอนนี้เธอนั้นเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็นที่มีต่อเจียงเฉิน
ที่ข้างๆเธอนั้นก็มีเฉินเค่อเฉียนหัวเราะคิกคักเดินเข้ามา “นี่คุณลูกศิษย์อาจารย์ของเธอเรียกเธอแล้วนะ รีบๆพูดเร็ว!”
“ไปเดี๋ยวนี้เลยนะ!”
มู่เฉิงเฉิงตีแขนของเฉินเค่อเฉียน “อย่ามาแอบฟัง”
“แม้แต่กับฉันก็ต้องปิดบังด้วยหรอ?”
เฉินเค่อเฉียนทําหน้าน้อยใจ “ก็ใช้สิมีผู้ชายแล้วนิ!”
สองสาวหยอกล้อกัน
“นี่คุณลูกศิษย์ ไปอาบน้ําให้อาจารย์ของเธอได้แล้ว!”
เจียงเฉินที่ได้ยินก็เหงื่อตก
“ไม่!”
เฉินเค่อเฉียนแย่งโทรศัพท์มาแล้วพูดกับเจียงเฉิน “พอดีลูกศิษย์คนสวยของคุณ อยากจะเชิญคุณไปทานอาหารเย็นค่ะ!”
“???”
เจียงเฉินตกตะลึง
ท้ายที่สุดมู่เฉิงเฉิงก็แย่งโทรศัพท์กลับมาได้และพูดออกมาอย่างใจเย็น “อาจารย์คะพอดีมันเป็นแบบนี้ค่ะ พวกเราสองคนอยากเชิญคุณไปทานอาหารกินสักหน่อยเพื่อขอบคุณสําหรับความช่วยเหลือของคุณในวันนี้”
“โอเค”
เจียงเฉินยิ้มออกมาก่อนจะพูดว่า “ในเมื่อลูกศิษย์เชิญประทานอาหาร ทําไมอาจารย์จะไม่ไปล่ะ”
“นอกจากนี้”
มู่เฉิงเฉิงลังเลราวกับว่าเธอมีบางอย่างที่อยากจะพูดออกมา
“มีอะไรเหรอ?”
เจียงเฉินพูดออกมาเบาๆ
“เดี๋ยวค่อยคุยกันตอนเย็นนี้ดีกว่าค่ะ”
เฉินเค่อเฉียนรีบพูดแทรกออกมา
“เราไปที่ไหนล่ะ?”
“วันนี้ตอน 6 โมงเย็น ที่ร้านอาหารเทียนฉี ใกล้ๆกับประตูตะวันตกของมหาลัยเหรินหมินค่ะ!”
มู่เฉิงเฉิงพูดออกมาพร้อมกับใบหน้าที่แดงก่ํา “พวกฉันเพิ่งเริ่มทํางานและยังไม่ค่อยมีตังค์มากเท่าไหร่ ก็เลยเลี้ยง คุณได้เท่านี้”
“ไม่เป็นไรหรอก นี่ก็ดีกว่าที่ผมกินตามปกติอยู่แล้ว”
เจียงเฉิน “เอาเป็นว่าตามนี้แล้วกัน”
เวลา 6 โมงเย็น เจียงเฉินก็ขับรถ Audi ไปตามที่หมายที่ได้นัดกันไว้
เวลา 6 โมงเย็น Jiang Chen ขับรถ Audi ไปที่นัดหมาย
ร้านอาหารเขียน
มู่เฉิงเฉองกับเฉินเค่อเฉียนทักทายเจียงเฉินอย่างอบอุ่น
ในระหว่างการทานอาหารมู่เฉิงเฉิงก็ค่อนข้างสงวนท่าที่ของตัวเธอแต่เฉินเค่อเฉียนกลับกระตือรือร้นต่อเจียงเฉินมากเธอทั้งคอยคีบอาหารและหลินเหล้าให้เจียงเฉิน จน เจียงเฉินรู้สึกเขินอาย
เฉินเค่อเฉียนเองก็อยากรู้เกี่ยวกับตัวตนที่แท้จริงของแจงเชิญมากเช่นกัน
เมื่อยิ่งคิดก็ยิ่งแปลกเพราะเขาเป็นเพียงแค่คนขับตี้ตี้แต่เขากลับสามารถเปลี่ยนความคิดของประธานบริษัทใหญ่อย่างท่านประธานสู่จีได้!
และเธอยังจําได้อย่างชัดเจนว่าประธานลู่เรียกเขาว่าคุณเจียง!
จากเหตุการณ์นี้มันเห็นได้ชัดว่าจะต้องมีเรื่องราวซับซ้อนซ่อนอยู่แน่!
เฉินเค่อเฉียน ยิ่งคิดก็ยิ่งสงสัยว่าตัวตนที่แท้จริงของเจียงเฉินนั้นเขาเป็นใครกันแน่?!
เธอจะต้องรู้ให้ได้
เมื่อเห็นการแสดงออกของมู่เฉิงเฉิง เจียงเฉินก็รู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อยเขาเลยถามออกไป “คุณลูกศิษย์ มีอะไรหรือเปล่าเธอไม่มีความสุขที่ได้ทํางานเหรอ?”
มู่เฉิงเฉิงลังเลอยู่สักพักก่อนจะบอกเหตุผลออกมา “ปาวหรอกค่ะ ฉันก็ต้องดีใจอยู่แล้วที่ได้เข้าทํางานที่บริษัทผู้ตาแต่ ” หลังจากนั้นเธอก็เริ่มเล่าเรื่องออกมา
ปรากฏว่าเมื่อไหร่สัปดาห์ก่อนช่วงที่เธอแหละเฉินเค่อเฉียนเข้าไปฝึกงานเธอนั้นก็โดนมอบหมายให้หัวหน้าทีมคนนี้ดูแล
หัวหน้าทีมคนนี้มีอายุประมาณสามสิบปี อยู่ในสถานะหย่าร้างไม่มีลูกปัจจุบันเขาโสดและมีฐานะการเงินที่ดีใบหน้าก็ดูหล่อเหลาไม่น้อยแต่เขาก็เป็นพวกหัวหน้าที่ชอบเผ ด็จการ
ในระหว่างที่พวกเธออยู่ในช่วงการฝึกงาน เขาก็ไล่ตามจีบมู่เฉิงเฉิงและยังบอกเธอด้วยว่าตราบใดที่เธอนั้นตกลงเป็นแฟนของเขาเมื่อเธอได้เข้าทํางานเธอก็จะได้ทํางานอย่างไร้อุปสรรคใดๆทั้งนั้น
แต่มู่เฉิงเฉิงปฏิเสธเขา
“เมื่อวานนี้ ตอนที่ฉันได้รับโทรศัพท์จากบริษัทให้ไปรา ยงานตัวฉันก็พบว่าฉันถูกมอบหมายให้ไปอยู่ภายใต้การดูแลของเขาอีกแล้ว”
มู่เฉิงเฉิงพูดด้วยความหดหู “จะว่ายังไงดี… มันยากที่จะสลัดเขาออกไปเขานั้นคอยตามตื้อฉันจนฉันเริ่มรําคาญเขามาก!”
“ใช่ๆ!”
เฉินเค่อเฉียน พยักหน้าอยู่ด้านข้างด้วยความโกรธ “ผู้ชายคนนี้น่ารังเกียจมาก! โดยตําแหน่งของเขาที่เป็นหัวหน้าทําให้เขามีเจตนาที่ไม่ดีต่อนักศึกษาหญิงที่เข้ามาฝึกงานอย่า งพวกเราโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับเฉิงเฉิง!”
เฉินเค่อเฉียนลดสียงลง “ฉันได้ยินจากคนในบริษัทมาว่าหัวหน้าคนนี้มักจะชอบออกไปหาเศษหาเลยอยู่ข้างนอกตลอดเวลาจนกระทั่งภรรยาของเขาทนไม่ไหวก็เลยหย่ากับเขาหลังจากนั้นเขาก็ยิ่งไร้ยังอายเข้าไปอีกเมื่อไม่กี่ปีก่อนเขากับ เด็กฝึกงานหญิงคนหนึ่งได้ก่อเรื่องอื้อฉาวกันเพื่อให้แน่ใจว่าผู้หญิงคนนั้นจะไม่ได้อยู่ในบริษัทอีกเขาก็เลยใส่ร้ายเธอ จนทําให้เธอต้องถูกฟ้องและสูญเสียเงินไปหลายแสน…”
เจียงเฉินขมวดคิ้ว
คนประเภทนี้พบได้ทั่วไปในที่ทํางาน
คนพวกนี้มักจะใช้สถานะของตัวเองในการทําสิ่งไม่ดีต่อจากเด็กฝึกงานสาวและลูกน้องที่เป็นผู้หญิงทุกๆคน
โดยที่ตัวเองนั้นไม่รู้สึกอับอายเลยแม้แต่น้อย
พวกเขาทําราวกับว่าที่ทํางานก็คือพื้นที่ในการออกล่าของพวกเขา!
ไม่รู้ว่ามีครอบครัวและผู้หญิงมากเท่าไหร่ที่ถูกคนแบบนี้ทําลาย?
“ทําไมไม่ไปบอกกับประธานบริษัทของพวกเธอล่ะ?”
เชียงเฉินถาม
“แม้ว่าคนๆนี้จะทําผิด แต่ความสามารถของเขา นั้นเป็นของจริง”
มู่เฉิงเฉิงพูดออกมาอย่างช่วยไม่ได้ “เขานั้นเป็นหนึ่งในคนที่ประสบความสําเร็จที่สุดในบริษัท ปีที่แล้วเขานั้นได้ประสบความสําเร็จอย่างยิ่งใหญ่แม้แต่คนใหญ่คนโตใน บริษัทก็ยังต้องใบหน้าเขาอยู่บ้างและว่ากันว่าปีนี้เขาอาจจะได้เลื่อนตําแหน่งอีกครั้ง!”
เจียงเฉินพยักหน้า
คุณคนนี้ก็ทําเรื่องเลวร้ายแบบนี้ ก็แสดงว่าเขาคงจะต้องมีความสามารถไม่น้อยแน่เพราะไม่งั้นบริษัทคงไม่เก็บเขาไว้นานขนาดนี้
ขณะที่พูดอยู่โทรศัพท์ของมู่เฉิงเฉิงก็ดังขึ้น
หูเฉิงมองดูที่โทรศัพท์ของเธอก่อนที่ใบหน้าของเธอจะดู!
ผู้โทร : “หวงซาน”
เจียงเฉินยิ้ม “หัวหน้าขยะคนนั้นเหรอ?”
“ค่ะ”
มู่เฉิงเฉิงมองดูด้วยความหดหู “เขาโทรมาหาฉันอีกแล้ว”
“รับสิ”
เจียงเฉินพูดออกมา
มู่เฉิงเฉิงและเฉินเค่อเฉียนมองไปที่เจียงเฉินก่อนที่ความวิตกกังวลในดวงตาของพวกเธอก็ค่อยๆลดลง
เห็นได้ชัดว่าแม้เขาจะเป็นคนขับรถตี้ตี้แต่พวกเธอก็ไว้ใจเขามาก
มู่เฉิงเฉิงและเฉินเค่อเฉียนต่างก็ไว้ใจและชื่นชมในตัวเจียงเฉิน!–
และนี่ก็เป็นสาเหตุว่าทําไมผู้หญิงสองคนนี้ถึงชวนเจียงเฉินออกมาทานอาหารเย็นในวันนี้!
มู่เฉิงเฉิงกลับมามีความมั่นใจอีกครั้งเธอกดรับโทรศัพท์ทันที “สวัสดีค่ะหัวหน้าหวง”
“ทําไมรับสายช้าจัง”
เสียงจากปลายสายที่ฟังดูคล้ายเป็นชายหนุ่มคนหนึ่งตําหนออกมา
มู่เฉิงเฉิง “พอดีฉันไม่ได้ยินค่ะฉันออกมากินข้าวข้างนอกบ้าน”
“โอเค”
น้ําเสียงของชายคนนั้นฟังดูช้าลงเล็กน้อยก่อนจะออกคําสั่งออกมา “ตอนนี้เธอเป็นลูกน้องของฉันแล้วและฉันเองก็เป็นหัวหน้าการแข่งขันมันสูงมากนะ ดังนั้นเธ อต้องเตรียมพร้อมอยู่ตลอดเวลาตลอดเจ็ดวันยี่สิบสี่ชั่วโมงไม่ว่าจะกลางวันหรือกลางคืนก็ตาม!”
เจียงเฉินขมวดคิ้ว
แม้ว่าสิ่งที่ชายคนนี้พูดนั้นจะเหมือนเป็นเรื่องงานก็ตามแต่เขานั้นจงใจย้ําคําว่า “เตรียมพร้อมตลอดเวลาตลอดเจ็ดวันยี่สิบสี่ชั่วโมงทั้งกลางวันและกลางคืน!”
สําหรับคนที่เป็นลูกน้องยิง ที่มีอายุน้อยยังมู่เฉิงเฉิงคําที่เขาพูดออกมานั้นก็มีบางส่วนที่ฟังดูคลุมเครือ
ไม่แปลกใจเลยว่าทําไมมู่เฉิงเฉิงถึงได้รู้สึกไม่สบายใจ
ดวงตาของเจียงเฉินเปลี่ยนเป็นเย็นชา เขาพยายามสี่อสารผ่านสายตาบอกกับมู่เฉิงเฉิงว่าไม่เป็นไร
มู่เฉิงเฉิงตอบ
“โอเค”
เขาพูดออกมา “เพื่อเป็นการฉลองให้กับเธอที่ได้เข้าร่วมทีมของกับฉัน ฉันก็เลยจองที่นั่งในร้านอาหารระดับมิชลินสามดาวร้าน[ซินหลงจีๆให้กับเธอโดยเฉพาะเธอคง ไม่ปฏิเสธหรอกใช่ไหม?”
เขาคอยพูดออกมาและเริ่มทําให้มู่เฉิงเฉิงเริ่มรู้สึกทําอะไรไม่ถูก
เจียงเฉินที่ได้ยิน : ร้านซินหลงงั้นหรอ?
ไม่ใช่ว่านี่เป็นร้านอาหารระดับสามดาวที่ฉันเพิ่งได้มาไม่ใช่หรือไง
ดูเหมือนจะได้เห็นเรื่องสนุกแล้ว!
“ตอบตกลงกับเข้าไป”
เจียงเฉินพูดออกมาเบาๆ
“???”
ดวงตาของมู่เฉิงเฉิงเบิกกว้าง “ตกลง?”
เฉินเค่อเฉียนที่นั่งอยู่ข้างๆก็พูดออกมาด้วยความกังวล “ตอบตกลงได้ยังไงกันถ้าทําแบบนั้นมันไม่ใช่เป็นการโยนเนื้อแกะปากเสืองั้นเหรอ?”
“ตอบตกลงไป แล้วบอกเขาไปด้วยว่าฉันจะไปด้วย ที่เหลือเดี๋ยวฉันจัดการเอง”
เจียงเฉินพูดออกมาอย่างใจเย็น
เมื่อมองไปที่เจียงเฉินที่กําลังนั่งอยู่อย่างสงบ และด้วยเหตุผลบางอย่างก็ทําให้มู่เฉิงเฉิงเชื่อใจเขาโดยไม่ลังเล
แม้ว่าเฉินจะเป็นแค่คนขับติ์ตี้ก็ตาม
เธอตอบตกลงกับหัวหน้าของเธอทันที “ค่ะหัวหน้า แต่ว่าฉันอยากจะพาแฟนของฉันไปด้วย จะไม่เป็นไรใช่ไหมคะ?”
หวงซานขมวดคิ้วทันทีที่ได้ยินมู่เฉิงเฉิงพูดออกมา
อะไรกัน?
มู่เฉิงเฉิงคนนี้เพิ่งจะเรียนจบ เธอโสดและไม่มีแฟนไม่ใช่หรอ?
หวงซานนั้นเป็นคนฉลาด ทุกครั้งที่เขามองหาเหยื่อ เขาจะเตรียมการอย่างระมัดระวังและพิถีพิถันเพื่อให้แน่ใจว่าเขาจะไม่ทําอะไรผิดพลาด!
เพียงติดต่อเขาก็สามารถเข้าใจเรื่องนี้ได้ทันที!
หนี้ แหมมจะหาแฟนตัวปลอมมาเป็นเกราะกําบังฉันงั้นเหรอ? เพื่อฉันยอมถอยออกไปสินะ?!
คิดว่าฉันคนนี้ถูกหลอกง่ายขนาดนั้นเลยหรอ?
ในสายตาของเขา มู่เฉิงเป็นคนที่มีความภูมิใจของตัวเองเธอแน่และจะไม่ยอมจํานนต่ออะไรง่ายๆ
ดังนั้นเพื่อเป็นการการเข้าออกไปเธอจึงรีบหาผู้ชายมาแกล้งเป็นแฟนเพื่อให้เขาปล่อยตัวเธอไป
แต่สําหรับเขาผู้หญิงแบบนี้แหละถึงจะคุ้มค่ากับการไล่ตาม!
ฮ่าๆๆ
อย่างไรก็ตาม ในใส่ผ้าของเขาหวงซานเธอนั้นยังเด็กเกินไป!
หวงซานคุณคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะยิ้มออกมา “ฉันจะทําตัวไร้น้ําใจได้ยังไง ในเมื่อเธอมีแฟนแล้วก็พาเขามาสิเ”
“พรุ่งนี้ตอนหกโมงเย็นที่ร้านชินหลงจีนะ!”
“แล้วก็อย่าลืมพาคนที่เธอเรียกว่าแฟนมาด้วยล่ะ!”
เฉินเค่อเฉียนกรอกตาของเธอไปมา “หัวหน้าฉันก็อยากไปด้วย! ร้านอาหารระดับมิชลินสามดาวเลยนะ!”
เฉินเค่อเฉียน กลัวว่าถ้าหากมู่เฉิงเฉิงไปคนเดียวจะจัดการกับหวงซานได้ยากดังนั้นเธอจึงคิดจะไปช่วยเพื่อนสาวของเธ อด้วย!
“ตกลง!”
หวงซานก็คิดว่าเฉินเค่อเฉียนนั้นก็สวยมากเช่นกันแถมยังดูมีชีวิตชีวามากกว่ามู่เฉิงเฉิง แต่อย่างไรก็ตามคนแต่ละคนก็ มี ข้อดีของตัวเองแต่บางทีถ้าสามารถยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวได้สองสาวมาพร้อมกันคงจะดี!”
“มาเถอะ!”
หวงซานพูดออกมาอย่างโอ้อวด “ถือซะว่าเป็นงานเลี้ยงต้อนรับสองสาวงามก็แล้วกัน!”
วางสาย
มู่เฉิงเฉิงถามเจียงเฉินอย่างงุนงง “อาจารย์ ทําไมคุณถึงให้ฉันตอบตกลงเข้ากันไปละค่ะ หวงซานคนนี้ทั้งรวยทั้งมีอํานาจมากจริงแต่มันไม่ดีเลยที่จะเข้าไปยุ่งกับเขา!”
“ก็เธอไม่ใช่ลูกศิษย์ของฉันหรือยังไง หวงซานคนนี้น่ารําคาญมาก ดังนั้นฉันก็เลยจะช่วยเธอกําจัดเขาออกไป!”