บนท้องฟ้า ซาคุโมะ กำลังลอยลงมาจากด้านบนอย่างช้า ๆ เพราะเขาไม่สามารถลอยบนอากาศได้
ห่างออกไป ซันโดะ ที่เพิ่งพ่ายแพ้ในการต่อสู้กับ ซาคุโมะ เขาได้รับบาดเจ็บสาหัส และตอนนี้ นินจาแพทย์ ก็กำลังรักษาเขาอยู่
เขาเป็นถึง ผู้บัญชาการกองทัพ และเป็น บัญชาการหน่วยลับ แต่เขาก็ไม่สามารถหยุด ซาคุโมะ ไว้ได้ และพ่ายแพ้ให้กับ ซาคุโมะ อย่างง่ายดาย
ด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของ ซาคุโมะ เขาสามารถสงบนิ่งได้แม้จะอยู่ต่อหน้านินจาระดับ คาเงะ !
“เธอเป็นอะไรไหม?”
ในขณะที่ ซาคุโมะ กำลังลอยลงมา ภายนอกของเขาดูจริงจังมาก แต่ในใจของเขามีแต่ความสงบและมีสมาธิ
ไนโตะ มองไปที่ ซาคุโมะ แล้วตอบกลับว่า
“ไม่เป็นไรครับ”
ไนโตะ ส่ายหัวและดึงมือกลับ หลังจากที่เขาเหยียดร่างกายอย่างเต็มที่ ทั้งกล้ามเนื้อและกระดูกก็เกิดเสียงลั่นด้วยความเจ็บปวด
เขาใช้หมัดเด็ดที่เกิดกว่าขีดจำกัดของเขา ทำให้ร่างกายของเขาต้องรับภาระเป็นอย่างมาก แต่ความสามารถในการฟื้นตัวของเขาก็รวดเร็วมากและมันก็เริ่มรักษาเขาทันที
และ อาภรณ์สายฟ้า ขั้นที่ 2 นั้นดีมาก แม้ว่าเขาจะฝึกฝนได้เพียงแค่ช่วงเวลาสั้น ๆ แต่มันก็ทำให้เขาได้รับการพัฒนาเป็นอย่างมาก ทั้งด้านร่างกายและด้านพลังของเขา
มิฉะนั้น ไนโตะ ก็คงจะไม่สามารถหยุด คาถาธุลี ไว้ได้
เมื่อเกิดสถานการณ์วิกฤตการณ์ขึ้น ซาคุโมะ และ ไนโตะ ยืนหยัดสู้เคียงบ่าเคียงไหล่กันและมองขึ้นไปบนท้องฟ้า ด้วยสีหน้าที่เหมือนกัน
นี้คือรูปแบบที่แข็งแกร่ง พวกเขาเกือบจะรวมเป็นหนึ่งเดียวกันและเข้าสู่สภาวะไร้ความรู้สึก มันเป็นการตั้งรูปแบบการต่อสู้ที่สมบูรณ์แบบ มีเพียงนินจาระดับสูงเท่านั้นที่จะสามารถเข้าสู่รูปแบบดังกล่าวได้
แม้ว่าจะไม่เหมือนกับ หน่วยราก ที่จะละทิ้งความรู้สึกทั้งหมดไปได้ตลอดเวลา แต่ในการต่อสู้แบบนี้มันก็เป็นไปได้ที่จะละทิ้งความรู้สึกทั้งหมดไปได้ในช่วงเวลาสั้น ๆ เพื่อให้จิตใจเข้าสู่สภาวะสงบอย่างแท้จริง
ต้องบอกว่า ไนโตะ สามารถมาถึงระดับดังกล่าวได้เพียงเพราะเขาเคยต่อสู้มาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน
ซาคุโมะ ไม่ต้องกังวลอะไรอีกต่อไป เพราะ ไนโตะ ได้เข้าสู่สภาวะเดียวกับเขาเรียบร้อยแล้ว!
“เขี้ยวสีขาว และ ผู้ประกอบพิธีกรรมสีเลือด แห่งโคโนฮะ…”
โอโนกิ ลอยอยู่ในอากาศ เขามองดูทั้งคู่ด้วยสายตาที่เย็นชามาก
น่าเสียดายที่ การรวบรวมพลังของ โอโนกิ ในการใช้ คาถาธุลี ถูกขัดจังหวะโดย ซาคุโมะ แต่เขาก็ไม่คิดว่า ไนโตะ จะสามารถหยุดมันได้อีกครั้ง!
เมื่อเปรียบเทียบกับปัญหาเล็ก ๆ ที่ โอโนกิ กำลังคิดถึงอยู่
ไนโตะ และ ซาคุโมะ กำลังคิดเรื่องที่สำคัญกว่านั้น
ทำไม ซึจะคาเงะ ถึงมาที่นี่?
ไนโตะ และ ซาคุโมะ กำลังคิดในสิ่งเดียวกัน เพราะการต่อสู้ธรรมดา ๆ เช่นนี้ คาเงะ ควรจะอยู่ที่หมู่บ้านเพื่อป้องกันหมู่บ้านของเขา
เมื่อเขาออกมาจากหมู่บ้าน หมู่บ้านอื่น ๆ ก็จะลอบโจมตีหมู่บ้านของเขาได้อย่างง่ายดาย และในสถานการณ์แบบนี้ ก็คงจะเป็น หมู่บ้านซึนะ และ หมู่บ้านอาเมะ ที่กำลังคิดแบบนี้อยู่
แม้ว่าเขาอาจจะไม่ตายในการต่อสู้ แต่เขาอาจจะได้รับบาดเจ็บสาหัส
ดังนั้นเหตุผลเดียวที่จะทำให้ คาเงะ ยอมออกจากหมู่บ้านของตนก็คือ มี คาเงะ คนอื่นเข้าร่วมการต่อสู้ แต่สงครามครั้งนี้ยังอยู่ช่วงแรกเท่านั้น และทุกหมู่บ้านก็กำลังใช้ ผู้บัญชาการหน่วยลับ ของตน ในการนำกองทัพ
แต่ในตอนนี้ ทั้ง ซึจิคาเงะ ผู้บัญชาการหน่วยลับ และ หน่วยลับ ของอิวะ มาอยู่ที่นี่เกือบทั้งหมด
นั้นก็แสดงว่า โอโนกิ ไม่สนใจหมู่บ้านของเขาอีกแล้วอย่างนั้นเหรอ?!
ไนโตะ และ ซาคุโมะ มีข้อสงสัยในใจของพวกเขา แต่เมื่อตอนนี้ โอโนกิ ก็อยู่ที่นี่แล้ว และถ้าคุณไม่รู้คำตอบ ก็ช่างมัน
ในการต่อสู้กับ ซึจิคาเงะ และ คาถาธุลี ที่ทรงพลังของเขา พวกเขาไม่ควรคิดอย่างอื่นนอกจากการจัดการกับศัตรูที่อยู่ตรงหน้า
ไม่มีร่องรอยความกลัวในใจของพวกเขา
นี่คือสงคราม!
“ท่านซึจิคาเงะ!”
“ท่านซึจิคาเงะ!!”
นินจาอิวะส่วนใหญ่ ไม่รู้ว่า โอโนกิ จะเข้าร่วมในการต่อสู้ครั้งนี้ด้วย เมื่อพวกเขาเห็น โอโนกิ พวกเขาก็ตื่นเต้นเป็นอย่างมาก
ซึจิคาเงะ มาช่วยพวกเรา!
ด้วยผลกระทบของ คาถาธุลี ทำให้นินจาของทั้ง 2 ฝ่ายแยกออกจากกัน!
นี้คือพลังของ ซึจิคาเงะ ชื่อเสียงของเขาไม่ได้ด้อยไปกว่า เขี้ยวสีขาว และ ผู้ประกอบพิธีกรรมสีเลือด แห่งโคโนฮะ เลยแม้แต่น้อย!
ในอีกด้านหนึ่ง นินจาโคโนฮะ ก็รู้สึกตกใจมากเช่นกัน เพราะพวกเขาไม่คิดว่า ซึจิคาเงะ จะเข้าร่วมการต่อสู้ในครั้งนี้
แต่พอพวกเขาเห็น ไนโตะ ที่สามารถหยุด คาถาธุลี เอาไว้ได้ และเห็น ซาคุโมะ ที่เกือบจะตัดหัว ซึจิคาเงะ ได้
ถึงแม้ว่า โฮคาเงะ จะไม่ได้อยู่ที่นี่
พวกเขาก็มีนินจาระดับสูงที่แข็งแกร่งมาก 2 คนนี้ อยู่ข้าง ๆ พวกเขา!
โอโนกิ มองไปที่ ไนโ และ ซาคุโมะ ด้วยท่าทางที่หมดหนทาง เขาไม่รู้ว่าจะทำอะไรต่อไปดี แต่ในวินาทีต่อมา เขาก็โบกมือแล้วตะโกนออกมา
“ทำลายพวกมันให้หมด!”
“รับทราบ!!”
เมื่อ กองทัพอิวะ ได้ยินประโยคนี้ พวกเขาก็มีกำลังใจขึ้นมา จากนั้นการแสดงออกของพวกเขาก็เปลี่ยนไปทันทีและพวกเขาก็พุ่งเข้าหา กองทัพโคโนฮะ ในทันที
ฝ่ายกองทัพโคโนฮะ ก็มีกำลังใจไม่น้อยกว่า กองทัพอิวะ พวกเขาไม่มีความกลัวอีกต่อไป จากนั้นเขาก็โห่ร้องและพุ่งเข้าหา กองทัพอิวะ เช่นกัน
สงครามได้ระเบิดขึ้นอีกครั้ง!
อย่างไรก็ตาม แม้ว่าการต่อสู้ที่ดุเดือดได้เริ่มต้นอีกครั้ง แต่ ซาคุโมะ , ไนโตะ และ โอโนกิ ก็ไม่ได้เคลื่อนไหวใด ๆ แต่การโจมตีทั้งหมดก็ผ่านพวกเขาไปเหมือนกับพวกเขาไม่ได้อยู่ตรงนั้น
อันที่จริง ไม่มีใครกล้าโจมตีพวกเขาต่างหาก
3 นินจากำลังเผชิญหน้ากัน ไนโตะ ดูเหมือนจะเป็นคนที่อ่อนแอที่สุดใน 3 คนนั้น แต่หลังจากที่เขาสามารถหยุด คาถาธุลี ของ โอโนกิ ได้ โอโนกิ จึงต้องระวังเขาไว้ ไม่น้อยไปกว่า ซาคุโมะ
ในขณะเดียวกัน โอโนกิ ก็ต้องระวัง ซาคุโมะ ด้วยเช่นกัน เพราะ ซาคุโมะ คือคนที่เกือบจะตัดหัวเขาได้!
การแสดงออกของ ซึจิคาเงะ ดูเย็นชาเป็นอย่างมาก
อาจเป็นเรื่องจริงที่ตอนนี้ ฮาตาเคะ ซาคุโมะ แข็งแกร่งกว่า โนโตะ นั้นก็เพราะ ซาคุโมะ อยู่ในจุดสูงสุดของพลังของเขาแล้ว แต่ ไนโตะ ยังคงเติบโตไปได้มากกว่านี้หากได้ความช่วยเหลือของ ซาคุโมะ…สิ่งนี้ โอโนกิ จึงจำเป็นหยุด ไนโตะ ไว้เพียงเท่านี้!
เมื่อถึงตอนนั้น ความแข็งแกร่งของ ไนโตะ จะน่ากลัวเป็นอย่างมาก!
โอโนกิ มาที่สนามรบแห่งนี้ก็เพราะรู้ว่า ซารุโทบิ โฮคาเงะ รุ่นที่ 3 จะไม่มาอยู่ที่นี่อย่างแน่นอน
เหตุผลเดียวที่ทำให้ โอโนกิ ยอมออกจากหมู่บ้านมาที่สนามรบแห่งนี้ก็คือ เขาต้องฆ่า ไนโตะ และหยุด ไนโตะ จากการเป็นเสี้ยนหนามอันใหญ่ในอนาคต!
จิตสังหารของ โอโนกิ นั้นแน่วแน่มาก
ในเวลาต่อมา โอโนกิ ก็วางมือข้างหนึ่งบนมืออีกข้างหนึ่งแล้วยื่นไปข้างหน้า จากนั้นก้อนสีเหลียมสีขาวขนาดใหญ่ก็เริ่มปรากฏขึ้นมาบนฝ่ามือของเขา จากนั้นเขาก็ปามันออกไปหา ไนโตะ และ ซาคุโมะ
แม้ว่าคุณจะอยู่ห่างไกล แต่คุณก็จะสามารถรู้สึกได้ถึงจักระที่น่ากลัวได้อย่างง่ายดาย
มันคือ คาถาธุลี !
ฟึ้ม!! ฟึ้ม!!
เมื่อต้องเผชิญหน้ากับคาถานี้ ทั้ง ไนโตะ และ ซาคุโมะ ก็กระโดดถอยหลังอย่างไม่ลังเลและพวกเขาก็เกือบจะขยับไปพร้อม ๆ กัน!
หลังจากนั้น ซาคุโมะ ก็ใช้วิชาดาบของเขาซึ่งมันมีลักษณะเดียวกับ ตัดสายฟ้า แต่เขาใส่มันลงไปในดาบทำให้เขาสามารถเคลื่อนที่ได้อย่างรวดเร็ว พลังของมันน่ากลัวมากและมันก็สามารถตัดได้ทุกอย่าง
แต่ความเร็วของ ไนโตะ ก็สูงขึ้นเช่นกันเมื่อเขาใช้วิชา เหยียบเวหา มันเร็วจนเขาสามารถข้ามไปอีกฝั่งของสนามรบได้ในไม่กี่วินาที!
ไนโตะ และ ซาคุโมะ ต่างก็เคลื่อนไหวข้ามสนามรบได้อย่างรวดเร็ว
ทั้งคู่เคลื่อนไหวได้อย่างแม่นยำ ทันใดนั้นเลือดก็กระเซ็นไปทุกหนทุกแห่ง และ นินจาอิวะ จำนวนนับไม่ถ้วนก็ถูกตัดออกเป็น 2 ท่อน
“บ้าเอ้ย!!”
ด้วยตาของ โอโนกิ ดูหงุดหงิดอย่างเห็นได้ชัด
ถ้า ไนโตะ และ ซาคุโมะ ยังคงปะปนอยู่กับ ทหารนินจา เขาก็จะไม่สามารถใช้คาถานี้ได้อีกต่อไป
คาถาธุลี ของ โอโนกิ นั้นมีรัศมีที่กว้างมาก หากเขาขว้างมันออกไป มันจะสามารถสร้างความเสียหายอย่างรุนแรงต่อสนามรบ
แต่ โอโนกิ ก็ไม่สามารถทำเช่นนั้นได้ เพราะ กองทัพอิวะ ยังคงปะปนอยู่กับ กองทัพโคโนฮะ และเขาไม่สามารถสังหารกองทัพของเขาได้
แน่นอนว่า ไนโตะ และ ซาคุโมะ ไม่มีเจตนาที่จะฆ่า นินจาอิวะ เหล่านั้น แต่จุดประสงค์ที่ทั้งคู่เข้าไปในฝูงชนก็เพื่อป้องกันไม่ให้ โอโนกิ ใช้ คาถาธุลี
หาก โอโนกิ ฆ่านินจาของเขา กองทัพของเขาก็จะมีจำนวนลดลง
ทั้งคู่แค่ต้องถอยห่างออกไปเรื่อย ๆ จากนั้น หาก โอโนกิ ใช้คาถาของเขา เขาก็จะฆ่านินจาของเขาด้วยตัวเขาเอง
ดังนั้น ทั้งคู่จึงเคลื่อนที่ออกไปเรื่อย ๆ
แต่จริง ๆ แล้ว ไนโตะ และ ซาคุโมะ กำลังคิดแบบเดียวกัน
นี่เป็นเพียงแผนการย้ายที่ต่อสู้ไปยังอีกที่หนึ่งเท่านั้น