ตอนที่ 185 การดูแลเป็นพิเศษ
หยวนออกจากสํานักงานใหญ่ของผู้นานิกายพร้อมกับคนอื่นๆหลังจากที่หลงอี้จนมอบสมบัติช่วยชีวิตให้กับเขา
“ศิษย์หยวน”
ผู้อาวุโสชานร้องเรียกเขา ทันใดนั้นนางก็เอื้อมมือเข้าไปในแหวนมิติของเธอ ก่อนที่จะดึงเม็ดยาส์แดงออกมาแล้วยื่นให้เขา
“แม้ว่ายาเม็ดนี้จะไม่ทรงพลังเท่าสมบัติช่วยชีวิตที่ผู้นํานิกายมอบให้กับเจ้า แต่ยาแห่งการครอบงํานี้จะเพิ่มขีดความสามารถในการต่อสู้ของเจ้า 100% เป็นเวลาสิบนาที อย่างไรก็ตามหลังจากนั้นเจ้าจะเจ็บเล็กน้อยและรู้สึกอ่อนแอหากเจ้าไม่สามารถเอาชนะคู่ต่อสู้ของเจ้าได้ใน 10 นาที ให้ใช้ยันต์หมื่นไมล์เพื่อไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทําได้”
“ขอบคุณครับผู้อาวุโสชาน…”
หยวนรับยา
[ยาแห่งการครอบงํา] [ระดับ 3] [ความบริสุทธิ์: 88%]
[เอฟเฟกต์: เพิ่มค่าสถานะทั้งหมดของคุณ 100% เป็นเวลา 10 นาที หลังจากนั้นจะลดค่าสถานะของคุณลง 75% เป็นเวลา 24 ชั่วโมง]
[รายละเอียด: กินเฉพาะเมื่อคุณเป็นผู้ฝึกฝน!]
“แม้แต่ท่านอาจารย์ยังมอบของให้ศิษย์หยวน เพื่อให้เขาปลอดภัย? เฟยยู่หยานจ้องมองเขาด้วยสีหน้างุนงงเล็กน้อยบนใบหน้าของเธอ
“ไปพบผู้อาวุโสชวนเดี๋ยวนี้”
ผู้อาวุโสชานกล่าวก่อนที่จะพาพวกเขาไปที่ห้องนั่งเล่นของเขา
“หม?”
ผู้อาวุโสชานเล็กคิ้วขึ้น เมื่อเธอสังเกตเห็นใบหน้าที่ดูคุ้นเคยสองคนยืนอยู่ข้างๆผู้อาวุโสชวน
แน่นอนว่ามันคือซวนหวู่ฮั่นและหมินหลี่ ในท้ายที่สุดซวนหวู่ฮั่นก็สามารถขอผู้อาวุโสชวนให้พาเธอและหมนลีไปร่วมการแข่งขันได้
“พวกเราทุกคนพร้อมที่จะออกเดินทางแล้วหรือยัง?”
ผู้อาวุโสชวนถามพวกเขาหลังจากที่พวกเขารวมตัวกัน
“ใช่ และเราเพิ่งมาจากการพบผู้นานิกาย พวกเราพร้อมที่จะไปได้ทุกเมื่อ”
ผู้อาวุโสชานพยักหน้า
“ดี พวกเราจะออกเดินทางทันที อย่างไรก็ตามก่อนที่เราจะออกไป โปรดให้ข้ามอบสิ่งนี้ให้กับเจ้าก่อนศิษย์หยวน…”
ผู้อาวุโสชวนกล่าวขณะที่เขาดึงสิ่งของสองชิ้นมา และยื่นให้หยวน
“ไอเท็มทั้งสองนี้จะมีประโยชน์หากเจ้ามีปัญหา ชิ้นแรกแรกเรียกว่า เข็มสายฟ้า” เจ้าสามารถเปิดใช้งานได้โดยการเทพลังงานทางจิตวิญญาณของเจ้าเข้าไปข้างใน และเมื่อสิ่งนั้นเกิดขึ้นมันจะระเบิดในสามวินาทีการระเบิดอันทรงพลังที่รุนแรงพอๆกับการโจมตีแบบหมดเปลือกจากผู้ฝึกฝนที่อยู่ในระดับผู้เชี่ยวชาญวิญญาณสูงสุดดังนั้นอย่าลืมขว้างมันก่อนที่มันจะระเบิด”
“ชิ้นที่สองนี้เรียกว่ามังกรหินอ่อน มันเป็นสมบัติที่หายากมาก มีจํานวนจํากัดมาก เนื่องจากมีเพียง 12 ชิ้นเท่านั้นที่พบในวิหารมังกรเมื่อหลายพันปีก่อน สมบัติเหล่านี้เหลืออยู่เพียงสองชิ้นในนิกายและถ้าเจ้าเปิดใช้งานด้วยพลังงานทางจิตวิญญาณของเจ้ามันจะพาเจ้ากลับไปที่วิหารแก่นมังกรไม่ว่าเจ้าจะอยู่ที่ใดในโลกนี้ตราบใดที่เจ้าอยู่ในสวรรค์ชั้นล่างจงใช้มันอย่างชาญฉลาด”
มังกรหินอ่อน?! ผู้อาวุโสซวนกําลังจะมอบสมบัติล้ําค่าที่ช่วยชีวิตให้ศิษย์หยวน?! ทําไม?! เฟยยู่หยานประหลาดใจมากเมื่อเธอเห็นสิ่งนี้เช่นเดียวกับชวนหวู่ฮั่นและหมินลี่
พวกเขาจะเข้าร่วมการแข่งขันดนตรีในเมืองเท่านั้น โอกาสที่พวกเขาจะตกอยู่ในอันตรายนั้นแทบไม่มีเลยแต่หยวนยังคงได้รับสมบัติช่วยชีวิตที่ทรงพลังมากมายราวกับว่าเขาถูกส่งไปยังสนามรบ!
“ทําไมพวกเขาถึงให้สมบัติที่ช่วยชีวิตเขาเท่านั้น? แล้วข้าล่ะ? แล้วพวกเราที่เหลือล่ะ?! พวกเราออกจากนิกายไม่ใช่เหรอ?ทําไมเขาถึงได้รับการดูแลที่พิเศษเช่นนี้!’เฟยยู่หยานคิดในใจ และรู้สึกอิจฉาหยวนเล็กน้อยแต่เธอไม่กล้าบ่น
“ขอบคุณผู้อาวุโสซวน”
หยวนยอมรับเข็มเงินขนาดเล็ก และหินอ่อนสีทองก่อนที่จะโยนมันเข้าไปในแหวนมิติของเขา
“เจ้าจะให้ของล้ําค่าแก่เขาได้อย่างไร ในเมื่อข้าให้เพียงยาแห่งการครอบงําแก่เขาเท่านั้นตอนนี้เจ้ากําลังทําให้ข้าดูแย่…”
ผู้อาวุโสชานถอนหายใจ
“ข้าขอโทษ ข้าไม่ได้ตั้งใจผู้อาวุโสชาน…”
ผู้อาวุโสชวนกล่าวด้วยรอยยิ้มที่ค่อนข้างแข็งกระด้าง
ในเวลาต่อมา ผู้อาวุโสชานได้ถึงสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นของเล่นเรือไม้จากแหวนมิติของเธอ
หลังจากเทพลังงานทางจิตวิญญาณของเธอลงในเรือไม้แล้ว เรือไม้ขนาดเท่าของเล่นก็ขยายใหญ่ขึ้นจนใหญ่พอที่จะใส่คนสามคนได้ทําให้หยวนตกตะลึง
“ขึ้น”
ผู้อาวุโสชานพูดกับพวกเขาขณะที่เธอขึ้นเรือไม้
เฟยยู่หยานลงเรือก่อนจะนั่ง
“เจ้าจะรออะไรศิษย์หยวนมาที่นี่”
เฟยยู่หยานตบที่นั่งว่างข้างๆเธอด้วยใบหน้าที่ดูเหมือนไร้เดียงสา แต่สายตาของเธอก็มองไปที่ชวนหวู่ฮั่นเพียงเสี้ยววินาที
หยวนพยักหน้า และนั่งข้างเฟยยู่หยานแม้จะรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างกดเบาๆที่ด้านข้างของสะโพกของเขาในภายหลัง
คิ้วของชวนหวู่ฮั่นกระตุกหลังจากเห็นสิ่งนี้ และเธอก็ไม่พลาดที่จะมองเฟยยู่หยานอย่างรวดเร็ว
ในขณะเดียวกัน ผู้อาวุโสซวนก็ได้ใช้สมบัติบินของเขา
“นั่นคือสมบัติเหรอ?”
หยวนจ้องมองไปที่ สมบัติบัน ของผู้อาวุโสซวนด้วยดวงตาเบิกกว้าง มันดูเหมือนแท่นวงกลมขนาดเล็กที่ทําจากเมฆ
ผู้อาวุโสชวนยิ้มให้กับปฏิกิริยาของหยวนและเขากล่าวว่า
“มีสมบัติบินได้หลายประเภท เจ้ายังสามารถหาของที่มีลักษณะและเคลื่อนไหวได้เหมือนสัตว์วิเศษแต่มันไม่ใช่ของจริง”
ในเวลาต่อมา ผู้อาวุโสชานและผู้อาวุโสซวนได้เปิดใช้งานสมบัติบินของพวกเขา และบินทะยานขึ้นสู่เมฆบนท้องฟ้าก่อนที่จะเร่งความเร็วไปในระยะไกลด้วยความเร็วที่เหนือกว่าดาบบินอย่างมาก
“ว้าว…สมบัติบิน แพงแค่ไหนกันเนี่ย?”
หยวนถามสองสามนาทีต่อมา
“สมบัติบันหายากมากในสวรรค์ชั้นล่าง ดังนั้นโอกาสที่เจ้าจะซื้อได้มันจึงต่ํามาก”
เฟยยู่หยานกล่าว
“แล้วสมบัติบินเหล่านี้ได้มาอย่างไร?”
“ข้าหาของข้าได้จากการประลองครั้งใหญ่เมื่อสองร้อยปีก่อน”
ผู้อาวุโสชานตอบ
“สําหรับผู้อาวุโสซวน ข้าเชื่อว่านิกายนี้มอบให้เขาเพื่อความสําเร็จอันน่ายกย่องของเขาเมื่อเขายังเป็นเพียงศิษย์เจ้าต้องการอย่างนั้นด้วยหรือ?”
หยวนส่ายหัวและพูดว่า
“เปล่าข้าคิดว่าพวกเขาเจ๋งจริงๆ และข้าก็ยังชอบดาบบินมากกว่า”
“นอกจากนี้ยังมีสมบัติบินที่มีลักษณะคล้ายกับดาบอันที่จริง ผู้นํานิกายดาบรัศมี มีสมบัติบินได้ซึ่งเป็นเพียงดาบขนาดมหึมา”
ผู้อาวุโสชานกล่าวทําให้หยวนจินตนาการว่าตัวเองกําลังทะยานขึ้นฟ้าพร้อมกับดาบขนาดมหึมา
“บางทีฉันอาจจะใช้ดาบเทพสวรรค์เป็นดาบบินได้ในอนาคต?” หยวนคิดกับตัวเอง