การแสดงออกของ ซึจิคาเงะ สงบลงหลังจากที่เขาได้รับบาดเจ็บที่ไหล่ แตจิตสังหารของเขายังคงเต็มเปี่ยม
เขามองไปทาง ไนโตะ และ ซาคุโมะ ที่ตอนนี้ทั้งคู่มายืนรวมกันแล้ว จากนั้นเขาก็ลอยตัวสูงขึ้นไปบนอากาศ
เป็นเรื่องปกติที่จะต้องไม่ปล่อยให้ศัตรูเข้าสู่พื้นที่ศัตรูได้เปรียบ เมื่อเห็นดังนั้น ไนโตะ และ ซาคุโฒะ จึงไม่ยอมให้ ซึจิคาเงะ ลอยขึ้นไปบนอากาศตามที่เขาต้องการได้อย่างง่าย ๆ ดังนั้นทั้งคู่จึงพยายามสกัดเขา
ฟึ๊บ!!
พวกเขาเคลื่อนที่อย่างรวดเร็วจนดูเหมือนลำแสง ที่กำลังพุ่งตรงไปยัง ซึจิคาเงะ
อย่างไรก็ตาม เมื่อเห็นภาพนี้ใบหน้าของ โอโนกิ ก็แสดงให้เห็นถึงความเย็นชา ในขณะที่เขายกมือทั้ง 2 ข้างมาไว้ที่กลางอก
วิ้ง!!
ภายใต้การไหลของจักระที่บ้าคลั่ง แสงสีขาวปรากฏขึ้นมาบนฝ่ามือของ โอโนกิ จากนั้นมันก็กลายเป็นก้อนแสงลูกบาศก์ 4 เหลี่ยม
มันคือ คาถาธุลี อีกครั้ง!
“มาแล้ว!”
“จักระของ ท่านซึจิคาเงะ กลับมาแล้ว”
“เยี่ยมมาก เขาจะฆ่า 2 คนนั้นได้อย่างแน่นอน!”
การได้เห็นภาพนี้ แม้แต่ดวงตาของ โอโนกิ ก็ส่งประกายความตื่นเต้นออกมาเช่นกัน
โอโรจิมารุ และนินจาระดับสูงคนอื่น ๆ ของโคโนฮะ เมื่อเห็นภาพนี้พวกเขาก็ขมวดคิ้วด้วยความจริงจัง
“มันไม่ง่ายเลยจริง ๆ ถึงยังไงเขาก็เป็น คาเงะ…”
“อย่างไรก็ตาม คาถาธุลี ทีเรียกได้ว่าเป็นขีดจำกัดสายเลือดที่ทรงพลังที่สุด ก็ถูกหยุดได้โดยคาถาแผ่นดินไหว ทำให้สูสีกันทั้ง 2 ฝ่าย”
พวกเขามองดูการต่อสู้ของ ไนโตะ และ ซาคุโมะ ที่กำลังต่อสู้อย่างดุเดือดกับ ซึจิคาเงะ จากระยะไกล
ในอีกด้านหนึ่ง โอโนกิ ก็พร้อมที่จะระเบิดทั้ง ไนโตะ และ ซาคุโมะ ให้กลายเป็นฝุ่นแล้ว
นี่เป็นสิ่งที่อันตรายมาก และ ไนโตะ อยู่ใกล้ โอโนกิ มากกว่า ซาคุโมะ
เมื่อ ซึนาเดะ เห็นภาพนี้ เธอก็มองด้วยความโกรธเล็กน้อย เธอเข้าร่วมสงครามนี้ด้วยเช่นกัน แต่เธอกลับไม่สามารถช่วยอะไร 2 คนนั้นได้เลย
ในความเป็นจริง ไม่มีใครสามารถทำอะไรได้เลย คนที่สามารถเผชิญหน้ากับ ซึจิคาเงะ ได้ก็มีเพียงแค่ ไนโตะ และ ซาคุโมะ เท่านั้น
ในขณะนี้ แม้แต่สนามรบก็ไม่สำคัญอีกต่อไป การต่อสู้ในอีกด้านหนึ่งคือสิ่งที่จะชี้ชะตาผลของสงครามครั้งนี้
“คาถาธุลี : แยกพิภพบรรพกาล!!”
หลังจากคาถาพร้อมแล้ว โอโนกิ ก็ไม่ลังเลเลยที่จะโยนมันเข้าหาพวกเขา
แสงสีขาวกำลังเคลื่อนไปข้างหน้าด้วยบรรยากาศที่น่ากลัว โดยไม่ส่งเสียงใด ๆ
ซาคุโมะ ตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นไม่กี่วินาทีเขาก็กระโดดหลบมันทันที
ไนโตะ ถือ ดาบคุซานางิ ไว้ในมือ แต่เขาก็ไม่เคลื่อนไหวใด ๆ และในที่สุด ลูกบาศก์ 4 เหลี่ยม ก็คลอบตัวเขาไว้ แต่ทันใดนั้น เขาก็กลายเป็นควันและหายไป
มันเป็นเพียงแค่ร่างแยกเงา
แล้วทันใดนั้นร่างของ ไนโตะ ก็ไปปรากฏในที่ที่ห่างออกไป ในขณะที่จักระอันบ้าคลั่งไหลมาอยู่ที่ฝ่ามือของเขา โดยมีพลังสั่นสะเทือนอยู่ตรงศูนย์กลางของจักระ ทำให้เกิดเป็นรูปร่างคล้ายลูกบอล
นั่นคืออะไร?!
โอโนกิ ขมวดคิ้วและใบหน้าของเขาก็แสดงถึงความสงสัย
เขาจะหยุด คาถาธุลี ด้วยลูกบอลลูกเล็ก ๆ นั้นนะเหรอ?!
หากเขาเลือกที่จะหลบ คาถาธุลี เขาก็จะมีเวลาเพียงพอที่จะพุ่งเข้าไปโจมตี โอโนกิ ได้เลยด้วยซ้ำ
คาถาที่ โอโนกิ ใช้ในครั้งนี้แตกต่างจาก คาถาธุลี แบบปกติ ครั้งนี้มันเป็นการโจมตีด้วยลูกบาศก์เพียงครั้งเดียว ซึ่งทำให้มันหลีกเลี่ยงได้ง่ายกว่า แต่พลังของมันก็มากกว่า คาถาธุลี แบบปกติหลายเท่า
พลังของคาถานี้มหาศาลและไม่มีอะไรจะหยุดมันได้!
โอโนกิ บินอยู่บนฟ้า มองดู ไนโตะ ด้วยสายตาน่าสมเพชราวกับว่านี้คือจุดจบของ ไนโตะ
แต่ในวินาทีต่อมา ไนโตะ ก็ขว้างลูกบอลนั้นตรงไปที่ คาถาธุลี !
“มันขว้างออกไปได้งั้นเหรอ?!”
โอโนกิ ตกใจเป็นอย่างมาก เขาคิดว่า ไนโตะ จะพุ่งเข้าหา คาถาธุลี แล้วกดลูกบอลเข้ากับคาถาของเขา
โอโนกิ ไม่คิดเลยว่าวิชาของ ไนโตะ จะสามารถขว้างออกไปได้
แต่ โอโนกิ ก็คิดว่าถึงมันจะสามารถขว้างออกไปได้ มันก็ไม่สามารถหยุด คาถาธุลี ของเขาได้
โอโนกิ มั่นใจเป็นอย่างมาก จากนั้นเขาก็ตั้งสติแล้วมองกลับไปที่ ไนโตะ ด้วยสายตาราวกับว่าเขาเห็นผลลัพธ์แล้ว
ในไม่กี่วินาทีต่อมา ลูกบอลเล็ก ๆ ก็ปะทะเข้ากับ คาถาธุลี
“คาถาแผ่นดินไหว : กระสุนทำลายล้าง!!”
ไนโตะ เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าด้วยดวงตาที่ดูมั่นใจมาก เขาไม่ได้มั่นใจว่าเขาจะสามารถเอาชนะ โอโนกิ ได้ แต่เขามั่นใจในขีดจำกัดสายเลือดของเขา!
คาถาแผ่นดินไหว จะไม่มีทางแพ้ คาถาธุลี อย่างแน่นอน!
เปี้ยง!!!
นี่เป็นการปะทะกันครั้งที่ 2 ระหว่าง คาถาธุลี กับ คาถาแผ่นดินไหว
ในไม่กี่วินาที กระสุนทำลายล้าง ก็เข้าสู่ศูนย์กลางของลูกบาศก์
ทันใดนั้น คาถาทั้ง 2 ก็ลอยนิ่งอยู่ในอากาศราวกับว่า พวกมันเป็นฟองอากาศที่ลอยอยู่บนฟ้า
แต่ที่จริงแล้ว ในตอนนี้ทั้ง ไนโตะ และ โอโนกิ ต่างก็กำลังควบคุมพลังของคาถานินจาของพวกเขาอยู่
แล้วจู่ ๆ การแสดงออกของ โอโนกิ ก็เปลี่ยนไป ใบหน้าของเขาเผยให้เห็นถึงร่องรอยของความสยองขวัญ
“บ้าเอ้ย!!”
โดยไม่ลังเล โอโนกิ ที่ลอยอยู่บนฟ้า ก็ลอยพุ่งสูงขึ้นไปบนฟ้าอย่างรวดเร็วในทันที
ในเวลาเดียวกัน ทั้ง ไนโตะ และ ซาคุโมะ ก็พุ่งถอยออกไปไกลให้ห่างจากการปะทะของคาถาทั้ง 2 ออกไปไกลจากเนินเขานั้น
ทันใดนั้น คาถาทั้ง 2 ก็บดขยี้เข้าหากัน ทำให้เกิดเป็นการระเบิดครั้งใหญ่!
ลำแสดงหลายพันเส้นพุ่งเข้าหากัน มันเหมือนกับกลุ่มดาวโคจรกันอย่างรวดเร็วในสนามรบ เกิดเป็นแสดงสว่างจ้าจนไม่สามารถมองเห็นอะไรได้ จากนั้นในที่สุด มันก็ระเบิดออกและกระจายไปทั่วทุกทิศทาง
ไม่มีเสียงอะไรเลย ตั้งแต่ต้นจนจบ
แต่ดูเหมือนว่าแสงสว่างเหล่านั้นจะแฝงไปด้วยพลังที่รุนแรงที่ไม่สามารถมองเห็นได้แต่เมื่อมันชนเขากับอะไร สิ่งเหล่านั้นจะกลายเป็นผงในทันที!
ภายใต้สายตาที่จับจ้องของผู้คนนับไม่ถ้วน เนินเขาขนาดใหญ่ก็กลายเป็นผุยผงและหายไปทันที!!
ซึจิคาเงะ รู้สึกกลัวมาก แต่ไม่ใช่เพราะสิ่งที่เกิดขึ้น…แต่ความจริงที่ว่า ไนโตะ สามารถหยุด คาถาธุลี ของเขาได้ นั้นคือสิ่งที่ทำให้เขากลัวมากที่สุด!
ยิ่งไปกว่านั้น คาถาที่เขาเพิ่งใช้ไปเป็นคาถาที่แข็งแกร่งที่สุดของเขา และมันก็ไม่ได้ถูกลดทอนพลังลงเลยแม้แต่น้อย แต่ ไนโตะ ก็สามารถเอาชนะ คาถาธุลี ของเขาด้วยการปะทะกันซึ่ง ๆ หน้าอย่างแท้จริง!
ช่างน่าเหลือเชื่อจริง ๆ !
ในโลกแห่งนี้ ยังมีขีดจำกัดสายเลือดที่เหนือกว่า คาถาธุลี อยู่อีกจริง ๆ หรือ?
ไม่ เป็นไปไม่ได้!
ผู้ที่มีสายเลือดคัดสรรที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก จะไม่มีทางยอมรับการมีอยู่ของผู้ที่แข็งแกร่งกว่าอย่างเด็ดขาด
ที่จริงแล้ว พลังสั่นสะเทือนของ ไนโตะ ยังพัฒนาไปไม่ถึงขั้นสูงสุด แต่ก็สามารถหยุดพลังสูงสุดของ คาถาธุลี ได้!
เมื่อคิดได้แบบนั้น โอโนกิ ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากสูดหายใจลึก ๆ แล้วจ้องมองไปที่ ไนโตะ อีกครั้ง
เขาใช้เวลานานกว่าจะถึงระดับนี้!
แต่ ไนโตะ ในวัยแค่นี้ ก็สามารถก้าวข้ามระดับของเขาไปได้แล้ว!