“เจ้า!”

ลู่หู่จ้องมองไปที่เซี่ยปิง ทว่าสีหน้าของเขาก็ผิดปกติ อยู่ในสภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก เหมือนกับไม่รู้ว่าควรที่จะทำอะไร

“มีพลังอำนาจเพียงแค่นี้แต่ต้องการที่จะจัดการกับข้าหรือ?”

เซี่ยปิงยืนไขว้มือไว้ข้างหลังทั้งสองข้างพร้อมกับกวาดสายตามองสมาชิกแก๊งเสือดำจำนวนมาก “ดูเหมือนว่าข้าจะต้องสั่งสอนให้พวกเจ้าได้รู้ว่าการเคารพต่อยอดฝีมือนั้นเป็นอย่างไร ไม่ใช่ทุกคนที่พวกเจ้าจะท้าทายได้”

“คุกเข่าซะ”

เขาได้ยื่นมือออกไป ทันใดนั้นก็มีแรงกดดันบนอากาศ

ทักษะดึงดาว—แรงโน้มถ่วงที่ไร้ขอบเขต!

เสียงปังดังขึ้นมา ข้างหลังของเขามีดวงดาวจำนวนมากปรากฏขึ้นมาทันที มีอยู่108ดวงด้วยกัน กำลังหมุนเวียน หล่ง หล่ง หล่ง ภายในมีกระแสพลังฉีแห่งความโกลาหลที่กำลังหมุนเวียนอยู่

ในช่วงเวลานี้ ทั่วทั้งท้องฟ้าดูเหมือนว่าจะมืดสลัวลง กลุ่มของดวงดาวกำลังหมุนเวียน ดวงดาวจำนวนมากส่องแสงเจิดจ้าออกมา แสงของดวงดาวแต่ละดวงเชื่อมโยงซึ่งกันและกัน เหมือนกับว่าจะก่อตัวกลายเป็นกาแล็กซี่

แสงดาวเหล่านี้ที่กำลังเชื่อมโยงกัน ท้ายที่สุดก็ปรากฏเป็นแผนผังค่ายกลดวงดาวขนาดใหญ่อยู่บนท้องฟ้า

“นี่มันเป็นไปไม่ได้ นี่มันคือพลังอำนาจในระดับหล่อหลอมสมบัติไม่ใช่หรือ?”

ม่านตาของลู่หู่ขยายขึ้นมา มองอย่างไม่อยากเชื่อ นี่เห็นได้ชัดว่าเป็นปรากฏการณ์ที่เกิดจากการกระตุ้นพลังอำนาจของสวรรค์และโลก ทว่าเมืองระดับต่ำนั้นไม่อนุญาตให้ผู้บ่มเพาะที่อยู่ในระดับสูงกว่ากายาศักดิ์สิทธิ์เข้ามาได้

ทว่าต่อให้เป็นเช่นนั้น มันก็ยังคงเกิดปรากฏการณ์เช่นนี้ขึ้นมา

ในอีกแง่มุมหนึ่งก็คือในตอนนี้ถึงแม้ว่าเจ้าเด็กนี่จะอยู่เพียงแค่ระดับกายาศักดิ์สิทธิ์ ทว่ากลับแสดงพลังการต่อสู้ในระดับหล่อหลอมสมบัติออกมาได้

ทว่าภาพที่เห็นนี่ไม่ใช่เรื่องตลกแม้แต่น้อย มันไม่สมเหตุสมผลเกินไป เป็นไปได้อย่างไรที่จะเกิดเรื่องที่ไร้สาระเช่นนี้ขึ้น ทั้งชีวิตนี้เขาไม่เคยเห็นผู้บ่มเพาะในระดับกายาศักดิ์สิทธิ์คนใดที่จะทรงอำนาจจนถึงขั้นนี้

หล่ง หล่ง หล่ง~

ไม่ว่าเขาจะคิดอย่างไร ทันทีที่แผนผังค่ายกลนี้ปรากฏขึ้นมา แรงโน้มถ่วงที่น่าสะพรึงกลัวก็ได้กดทับลงมาอย่างรวดเร็ว ครอบคลุมหุบเขาแห่งนี้อย่างกะทันหัน กดดันร่างกายของสมาชิกจำนวนมากของแก๊งเสือดำ

ทันใดนั้นสมาชิกของแก๊งเสือดำจำนวนกว่าสองพันคนที่อยู่รอบๆต่างก็ส่งเสียงร้องตะโกนออกมาอย่างน่าสมเพช พวกเขาไม่สามารถต้านทานแรงโน้มถ่วงเช่นนี้ได้ แต่ละคนต่างก็ถูกกดลงไปกับพื้น เท้าทั้งสองข้างจมลึกลงไปใต้พื้นดิน

สีหน้าของพวกเขานั้นดูคลุ้มคลั่งอย่างมาก กำลังไหลเวียนพลังเวทมนตร์ออกมาเพื่อต้านทานแรงโน้มถ่วงนี่อย่างบ้าคลั่ง ทว่าต่อให้พวกเขาจะเพิ่มพลังเวทมนตร์ขึ้นมาจนถึงจุดสูงสุด ก็ไม่สามารถที่จะลดแรงโน้มถ่วงที่กดทับลงมาได้แม้แต่นิดเดียว

ทว่านอกเหนือจากสมาชิกของแก๊งเสือดำจำนวนมากนั้น กลุ่มของเจียงยารุ กลุ่มของเด็กตัวเล็กรวมถึงผู้คนที่อยู่รอบๆนั้น พวกเขากลับไม่ได้รับผลกระทบไปแม้แต่นิดเดียว ไม่สามารถรู้สึกได้ถึงแรงโน้มถ่วงใดๆ

“ประณีตและละเอียดอ่อน นี่มันคือการควบคุมทักษะอย่างประณีตและละเอียดอ่อน ทำไมถึงเกิดเรื่องที่เหนือจินตนาการเช่นนี้ได้?”

ผู้คนที่อยู่รอบๆต่างก็มีสีหน้าที่แตกตื่น แน่นอนว่าพวกเขาก็รู้ว่าผู้ที่สามารถบรรลุสิ่งนี้ได้นั้นมีความน่าอัศจรรย์แค่ไหน เพียงแค่การที่สามารถแสดงพลังอำนาจที่มหาศาลเช่นนี้ออกมาได้นั้นก็ทำให้ผู้คนรู้สึกหวาดกลัว

ทว่าภายใต้พลังอำนาจที่มหาศาลนี้ ก็ยังสามารถที่จะควบคุมได้อย่างสมบูรณ์แบบ เหมือนกับเป็นส่วนหนึ่งของร่างกายตนเองก็ว่าได้ นี่เป็นเรื่องที่ยากอย่างยิ่งซึ่งคนปกติธรรมดาไม่สามารถที่จะทำได้

ผู้ที่สามารถทำเรื่องเช่นนี้ได้นั้น มีเพียงแค่เหล่าผู้มีพรสวรรค์ดั่งปีศาจของนิกายระดับเซนต์เท่านั้นหรือไม่ก็เป็นอัจฉริยะที่หนึ่งพันปีปรากฏมาแค่ครั้งเดียว

“ตายไปซะ!”

ลู่หู่ไม่สามารถที่จะอยู่เฉยได้อีกต่อไป หากปล่อยให้เจ้าอู๋ตี่นี่ทำอะไรตามอำเภอใจอีกล่ะก็ กลุ่มของพวกเขาทั้งหมดจะต้องถูกกำจัดไป จะต้องถูกสังหารไปโดยความสามารถศักดิ์สิทธิ์ของเจ้าเด็กนี่

ความสามารถศักดิ์สิทธิ์—เพลงดาบเก้าพยัคฆ์พิโรธ!

ภายในพริบตา เขาก็ได้ดึงดาบสมบัติสีทองออกมาจากร่างกายและฟันออกไปทางเซี่ยปิง

ดาบเล่มนี้มีพลังอำนาจที่น่าสะพรึงกลัวอย่างถึงที่สุด บนอากาศมีพยัคฆ์ที่ดุร้ายเก้าตัวปรากฏขึ้นมาอย่างกะทันหัน ก่อตัวเป็นสสาร แสงสีทองส่องประกายออกไป มีออร่าของจ้าวป่าที่แผ่ออกมา มีพลังอำนาจที่ไร้ที่สิ้นสุด

เหมือนกับว่าภายใต้ดาบเล่มนี้ ไม่ว่าศัตรูใดๆก็จะต้องถูกกลืนกินเข้าไปอย่างหมดจด ไม่สามารถที่จะต้านทานได้

นี่คือทักษะลับที่ไร้ที่ติของลู่หู่ ทักษะนี้คือเหตุผลที่เขาได้กลายมาเป็นหัวหน้าแก๊งเสือดำ

ด้วยความสามารถศักดิ์สิทธิ์นี้ ดาบในมือของเขา โจมตีออกไปสี่ทิศทาง ตัดออกไปทางทิศใต้ ทิศเหนือ ทิศตะวันออกและทิศตะวันตก ไร้เทียมทาน ผู้บ่มเพาะในระดับกายาศักดิ์สิทธิ์ปกติธรรมดานั้นจะต้องถูกตัดเป็นสองท่อนภายใต้ดาบเล่มนี้

“ทรงพลัง”

ผู้คนที่อยู่รอบๆต่างก็อดใจที่จะถอยหลังออกไปไม่ได้ เพราะว่าออร่าที่แผ่ออกมาจากลู่หู่นั้นเผด็จการอย่างมาก ยิ่งไปกว่านั้นยังเกรี้ยวกราด ดุร้ายอย่างหาที่เปรียบไม่ได้

แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ในกลุ่มฝูงชนที่ยืนดูอยู่ ทว่าหากไม่ได้หลีกเลี่ยงอย่างรวดเร็ว จะต้องถูกพลังงานฉีนี้กวาดออกไปและทำให้บาดเจ็บสาหัสได้

วิซ!

ภายในพริบตา ดาบใหญ่ของลู่หู่ก็ได้กระพริบมาถึงทันที ทว่าคมดาบที่แหลมคมนี้ เหมือนกับว่าจะต้องการตัดผ่านสนามแรงโน้มถ่วงของเซี่ยปิงให้ได้ ทำลายภายในคราวเดียว ผ่าออกเป็นสองซีก

“เชื่องช้าเกินไป”

เซี่ยปิงมองลู่หู่อย่างดูถูก ต่อหน้าดวงตาอีกานรกทองคำของเขานั้น ดาบของลู่หู่เชื่องช้าเหมือนกับเต่าก็ว่าได้ สามารถมองเห็นทิศทางของดาบได้อย่างชัดเจน

ปัง!

มือของเขาได้ยื่นออกไป พลังเวทมนตร์ได้ควบแน่นขึ้นมาบนอากาศ พลังอำนาจของหยินและหยางผสมผสานกัน เปลี่ยนกลายเป็นมือขนาดใหญ่ คว้าออกไปสู่ลู่หู่อย่างกะทันหัน เหมือนกับว่าจะไม่สนใจระยะห่างในอากาศแม้แต่น้อย

“นี่มันอะไรกัน?!”

ลู่หู่สะดุ้งตกใจทันที เขารู้สึกได้ถึงพลังอำนาจของมือนี้ที่พุ่งเข้ามาอย่างกะทันหัน ทำลายดาบพลังฉีของเขาเป็นเสี่ยงๆ ไม่สามารถที่จะขัดขวางได้ จากนั้นมือขนาดใหญ่นี้ก็ได้คว้าร่างของเขาไว้

ด้วยการที่จะถูกบีบไว้ในมือ แม้แต่การที่จะหยิบเข็มวิญญาณน้ำแข็งบนตัวก็ไม่สามารถทำได้ ทั่วทั้งร่างกายรายล้อมไปด้วยหยินและหยาง เหมือนกับว่าพลังเวทมนตร์ในร่างกายถูกผนึกไปก็ว่าได้ ไม่ว่าจะดิ้นรนอย่างไรก็ดิ้นไม่หลุด

วินาทีต่อมา ร่างกายของเขาก็เป็นเหมือนไก่ที่ถูกเหยี่ยวจับไว้ ถูกโยนลงไปที่พื้นอย่างรุนแรง

ตึบ!

ลู่หู่ส่งเสียงร้องที่น่าสมเพชออกมา ทั่วทั้งร่างกายของเขากระแทกเข้าไปกับพื้น ทันใดนั้นก็กระแทกลงไปจนเกิดเป็นหลุมลึกขนาดใหญ่ซึ่งมีเส้นผ่าศูนย์กลาง2-3กิโลเมตรและลึกลงไปกว่าสิบกิโลเมตร เหมือนกับว่าจะเจาะทะลวงผ่านใต้โลกก็ว่าได้

พื้นที่ในระยะหลายกิโลเมตรรอบๆปรากฏเป็นรอยแยกทันที มีร่องรอยจำนวนมาก ภาพที่เห็นนั้นน่าอัศจรรย์

ทว่าลู่หู่ดูเหมือนกับสุนัขที่น่าสมเพชซึ่งตกลงไปลึกใต้ดิน ปากของเขาพ่นเลือดออกมา เลือดเปรอะเปื้อนไปทั่วทั้งร่าง เหมือนกับว่าได้อาบเลือดมาก็ว่าได้

หากไม่ใช่เป็นเพราะว่ายังมีลมหายใจ บางทีก็อาจจะหายไปจากเครือข่ายเสมือนจริงแห่งนี้แล้ว

ทว่าลู่หู่ยังคงประคองชีวิตตนเองอยู่ได้ ยังไม่สามารถตายได้อย่างแน่นอน ไม่อย่างนั้นเข็มวิญญาณน้ำแข็งของเขาก็คงจะสูญหายไปในที่สถานที่แห่งนี้ นี่เป็นความสูญเสียที่เขาไม่มีทางยอมรับได้

“ไม่มีทาง เพียงแค่กระบวนท่าเดียวก็ทำให้หัวหน้าตกอยู่ในสภาพที่น่าสมเพชเช่นนี้หรือ?!”

สมาชิกของแก๊งเสือดำจำนวนมากต่างก็มองด้วยความตกตะลึง ในสายตาของพวกเขานั้นลู่หู่เป็นผู้บ่มเพาะในระดับกายาศักดิ์สิทธิ์ที่ไร้เทียมทาน ผู้ที่สามารถเอาชนะเขาได้ภายในเมืองระดับต่ำนั้น เรียกได้ว่าแทบจะไม่มี

ทว่าตอนนี้ลู่หู่กลับพ่ายแพ้ไปอย่างน่าอนาถ พวกเขาไม่สามารถที่จะจินตนาการถึงเรื่องเช่นนี้ได้

“ตายซะเจ้าพวกอันธพาล”

“ข้าจะใช้หมัดเหล็กของข้าในการลงโทษพวกเจ้า”

“เอาหมัดของข้าไปกิน”

เห็นเช่นนี้ เย่เจียเจียและเด็กคนอื่นๆก็ได้ตะโกนออกมาพร้อมกับกระโจนเข้าไป พวกเขาแต่ละคนดูเหมือนกับเป็นปีศาจตัวน้อยก็ว่าได้ ร่างกายเป็นเหมือนกับกระสุนปืนใหญ่ พุ่งออกไปจัดการกับสมาชิกของแก๊งเสือดำ

“กลุ่มของเด็กเหล่านี้ก็ต้องการจะรนหาที่ตายอย่างนั้นหรือ พ่อจะช่วยสนองให้!”

สมาชิกของแก๊งเสือดำจำนวนมากก็โมโหขึ้นมา พวกเขานั้นเป็นแก๊งอาชญากรที่แม้แต่เด็กสามขวบก็ต้องหยุดร้องไห้เมื่อได้ยินชื่อ ไม่รู้ว่าโหดเหี้ยมแค่ไหน ตอนนี้ถึงแม้ว่าจะอยู่ในสภาพที่น่าเวทนา ทว่ามันก็ยังไม่ใช่ตาของพวกเขาที่จะถูกเด็กเหล่านี้รังแก

ถึงอย่างไรพวกเขาก็อยู่ในระดับสมปรารถนา แม้แต่ผู้บ่มเพาะในระดับกายาศักดิ์สิทธิ์ก็มีเช่นกัน เป็นไปไม่ได้ที่จะถูกกลุ่มของเด็กเหล่านี้สังหาร

“จะทำร้ายเด็กหรือ? นอนลงไปกับพื้นและรอคอยความตายซะโดยดี!”

เซี่ยปิงได้โบกมือออกไป ทันใดนั้นแรงโน้มถ่วงในพื้นที่บริเวณนั้นก็ได้เพิ่มขึ้นมากว่าสิบเท่า พลังเวทมนตร์มหาศาลได้เอ่อล้นออกมา

ทันใดนั้นกลุ่มของแก๊งเสือดำเหล่านั้นก็เหมือนกับเป็นปูที่ถูกทับด้วยก้อนหินขนาดใหญ่ยักษ์

ภายใต้แรงโน้มถ่วงนี้ แม้แต่ผู้บ่มเพาะในระดับกายาศักดิ์สิทธิ์ก็ยังคงยากที่จะเคลื่อนไหวได้แม้แต่ก้าวเดียว

ทว่าระดับราชวังสีม่วงและระดับสมปรารถนานั้นไม่ต้องพูดถึง แม้แต่การกระดิกนิ้วมือก็เป็นเรื่องที่ยากมาก