มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 378
เจอรัลด์มองไปที่ถุงผลไม้
“ฉันแค่ซื้อมันให้นายก็เพราะนายทนรับการทุบตีเพื่อฉัน อย่าคิดมากเลย!” กีย่าตอบกลับขณะที่เธอมองไปที่เจอรัลด์ “ฉันไม่ต้องการให้แฟนของนายคิดมากถ้าเธอได้รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้!”
“ฮ่าฮ่า! ไม่เป็นไร! ฉันไม่ได้คิดมากเกินไปสักหน่อย!” เจอรัลด์ตอบกลับขณะที่เขายิ้มให้
“เออจริงสิ เจอรัลด์ เนื่องจากว่าพวกเราทั้งคู่เป็นเพื่อนกัน ให้ฉันถามนายบางอย่างนะ นายคิดว่ายาโคปเป็นยังไง?”
เจอรัลด์ได้เดินออกมาจากสถานพยาบาลแล้วตอนนี้ และกีย่าก็กำลังถามเขาขณะที่พวกเขาทั้งคู่เดินไป
ยาโคปเหรอ?
ฮ่าฮ่าฮ่า เจอรัลด์รู้ว่าคน ๆ นี้ไม่ใช่คนดีเพราะดูเหมือนว่าเขาเป็นคนดีคนหนึ่งโดยผิวเผินแล้ว แต่กลับเป็นอีกคนหนึ่งลับหลังเธอ
ยิ่งไปกว่านั้น เขายังเต็มใจที่จะทรยศกีย่าอีกด้วยซ้ำ
ในเวลานี้ เจอรัลด์ส่ายหัวของเขาเพียงเล็กน้อยเท่านั้นก่อนเขาจะกล่าวขึ้น “ฉันไม่คิดว่าเขาเป็นคนดีมาก กีย่า ในฐานะเพื่อนของเธอ ฉันจะขอแนะนำให้เธอรักษาระยะห่างของเธอจากเขาในอนาคตซะ”
“ทำไมล่ะ?” กีย่าถามอย่างโกรธเคือง
“เพราะเขาไม่คู่ควรกับใครบางคนอย่างเธอจริง ๆ !”
“ทำไมเหรอ? ฉันรู้สึกว่ายาโคปดูแลฉันเป็นอย่างดีเลยนะ! อย่างน้อยเขาจะไม่ทำให้ฉันอารมณ์เสียหรือเมินฉันไป ปล่อยให้ฉันรอเขาด้วยตัวเอง! ตราบใดที่ฉันพูดออกมา เขาจะมาปรากฏตัวต่อหน้าฉันอย่างแน่นอน! ฉันยังเชื่ออีกเช่นกันว่ายาโคปจะเต็มใจทำอะไรก็ตามให้ฉันได้ เช่นนั้น ทำไมเขาถึงไม่ไดีล่ะ?” กีย่าโต้ตอบ
“แค่เชื่อใจฉัน ฉันเชื่อว่าแม้แต่เรื่องที่เกี่ยวกับทิโมธีที่เธอได้เข้ามาพัวพันในครั้งนี้ก็มีบางอย่างเกี่ยวข้องกับยาโคป เธอควรจะระมัดระวังไว้นะ!” เจอรัลด์ไม่ต้องการจะพูดมากเกินไปเกี่ยวกับเรื่องของยาโคปในวันนี้ ท้ายที่สุดแล้ว เขาก็ไม่ได้เห็นมันด้วยตาตัวเอง ดังนั้นเขาจึงไม่รู้เรื่องอย่างแน่ชัด
แต่อย่างไรก็ตาม เขารู้แน่ ๆ ว่ายาโคปไม่ใช่คนดีอะไร นั่นคือสิ่งที่แน่นอน
อย่างไรก็ตาม กีย่ากลายเป็นรู้สึกโกรธมาก “นั่นนายหมายความว่ายังไงกัน? นายหมายความว่าจริง ๆ แล้วไม่มีใครดีสำหรับฉันงั้นเหรอ? นายหมายความว่าฉันจะไม่สามารถหาผู้ชายที่ดีอย่างแท้จริงให้ตัวเองได้ใช่ไหม? นั่นคือสิ่งที่นายหมายถึงเหรอ?”
“นั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉันหมายถึง!”
“ฉันคิดว่านั่นคือสิ่งที่นายหมายถึงจริง ๆ! ไม่ต้องห่วงหรอก! ฉันจะหาผู้ชายที่ดีกับฉันมาก ๆ ได้เร็ว ๆ นี้แหละ หลังจากนั้น ฉันจะพาเขามาอยู่ตรงหน้านายเพื่อแสดงให้นายเห็นว่านายไม่ใช่คนเดียวที่เต็มใจจะ…” กีย่าต้องการจะพูดว่าเขาไม่ใช่คนเดียวที่เต็มใจจะทำอะไรก็ตามให้เธอได้โดยไม่ลังเลใจแม้แต่น้อยเลย!
แต่อย่างไรก็ตาม เธอนึกขึ้นมาได้ฉับพลันว่าเจอรัลด์มีแฟนอยู่แล้ว ดังนั้นจะมีประโยชน์อะไรกับการพูดสิ่ง ๆ ต่าง ๆ เหล่านี้กับเขากัน?!
สำหรับเจอรัลด์ เขาก็ไม่รู้ว่าว่าจะพูดสิ่งอื่นใด
ดังนั้น เขาจึงพูดได้แค่ “ถ้างั้น ฉันก็ขอให้เธอสามารถหาผู้ชายที่รักเธออย่างแท้จริงได้โดยเร็วที่สุดนี้ละกัน!”
“ขอบคุณนะ!” หลังจากนั้น กีย่าก็สูดหายใจเข้าลึกก่อนที่เธอจะหันหลังเพื่อจากไป
“ฉันไม่สามารถทานผลไม้เหล่านี้ให้หมดด้วยตัวเองได้หรอก เธออยากจะเอากลับไปเพื่อทาน
ด้วยที่หอพักสักหน่อยไหม?”
“ไม่จำเป็น! ถ้านายไม่สามารถทานมันให้หมดได้ ก็เอามาให้ฉัน!” หลังจากที่เธอพูดจบ กีย่าก็คว้าถุงผลไม้ไปจากเจอรัลด์ก่อนที่จะทิ้งมันลงถังขยะข้างพวกเขาทันที
“อีกอย่าง ในฐานะเพื่อนคนหนึ่ง ฉันก็หวังว่านายจะไม่มอบสิ่งของอันเป็นที่รัก และมีค่าที่สุดของนายให้กับหญิงสาวคนอื่น ๆ อย่างไม่สนใจขนาดนั้นในอนาคตด้วยเช่นกัน นี่เป็นเพราะนายจะสร้างความเข้าใจผิดให้กับหญิงสาวคนอื่นได้อย่างง่ายดายมาก แน่นอน ฉันไม่ได้เข้าใจนายผิด แต่หญิงสาวคนอื่น ๆ ที่นายได้พบในอนาคตอาจจะเข้าใจนายผิดอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ก็ได้!”
หลังจากพูดไปแบบนั้น กีย่าก็จากไปทันที
สำหรับเจอรัลด์ ในที่สุดเขาก็เข้าใจทุกอย่างแล้ว
กลายเป็นว่ากีย่ากำลังพูดถึงกำไลหยกนั้น เอาเถอะ ถ้าเขาได้รู้ว่าเรื่องนี้จะเกิดขึ้น เขาก็คงจะไม่โกหกมันตั้งแต่แรก
เจอรัลด์กลับไปที่หอพักของเขาและนอนเหยียดลงบนเตียงของเขาเพื่อพักผ่อน
พวกเขาจะมีการสอบในวันพรุ่งนี้กัน สำหรับอนาคต ใครจะไปสามารถบอกได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น?
เจอรัลด์กำลังจะหลับไปเมื่อทันใดนั้นเขาก็ได้รับข้อความวีแชทไม่กี่ข้อความในโทรศัพท์มือถือของเขา
[นายหลับหรือยัง? ฉันยังอยากจะคุยกับนาย ฉันนอนไม่หลับ!]
[ฉันรู้สึกราวกับว่าฉันทำเกินมากไปหน่อยในวันนี้ ฉันไม่ควรจะทิ้งผลไม้นั้นลงถังขยะไปแบบนั้นเลย!]
[แต่ฉันโกรธมากจริง ๆ ตอนนั้น!]
[เจอรัลด์ นายอยู่หรือเปล่า?]
[…]