ทุกคนพยักหน้าและมุ่งหน้าไปยังก้นบึ้งหวงห้าม
ที่นี่ดูเหมือนควรจะเรียกว่าอ่างน้ำแทนที่จะเรียกมันว่า ‘ก้นบึ้ง’ พื้นที่เบื้องล่างนั้นมีต้นไม้ใหญ่และพุ่มไม้ มันต่างกับซากศิลาเป็นอย่างมาก แต่นอนว่ารังสีพลังของมังกรอสูรนั้นเข้มข้นยิ่งกว่าเดิม
ใบหน้าอันงดงามของเซี่ยจิงหยูซีดเล็กน้อย พลังกายและพลังวิญญาณของนางลดลงไปมาก ฉิงจูกับหลงเฟยหยูยังคงไม่เป็นอะไรแต่ก็แสดงสีหน้าประหลาด มีแค่ซือหยูกับเซี่ยนเอ๋อที่ได้กินสายพลังธรณีเข้าไปที่ยังเยือกเย็นและสบายกาย
ในตอนนี้ พวกเขามาถึงยอดเขาลาดชัน
“ที่นี่คือเส้นแบ่งระหว่างสองเขต”
ซือหยูดูจากแผนที่
“ก้นบึ้งหวงห้ามนั้นอยู่ใต้เขานี่ ยิ่งลึกเท่าใดชันขึ้นเท่านั้น ก้นบึ้งหวงห้ามใหญ่กว่าซากศิลาสิบเท่า เราจะลงลึกเกินไปไม่ได้!”
ทุกคนพยักหน้ารับ
“ข้าเจออีกลูกแล้ว!”
ซือหยูชี้ไปทางด้านข้างของศิลาก้อนหนึ่ง ที่นั่นมีผลก้นบึ้งมังกรแบบสมบูรณ์
ทุกคนดีใจ ฉิงจูกับหลงเฟยหยูปกป้องซือหยูจากทั้งสองด้าน ทั้งสามค่อยๆย่องเข้าไป พวกเขาเก็บผลก้นบึ้งมังกรอย่างระวัง
ทุกคนดูใจชื้นขึ้นเมื่อได้เจอกับผลก้นบึ้งมังกร ที่นี่มีผลก้นบึ้งมังกรเยอะกว่าซากศิลาจริงๆ!
ซือหยูใช้เนตรวิญญาณตรวจสอบรอบๆและพูดด้วยความตกใจ
“ข้างหน้าเรามีอีกสองลูก!”
มีอีกสองลูกโตใต้ต้นไม้ใหญ่! ทั้งสามดีใจและเก็บมันมาได้สำเร็จ
หนึ่งชั่วยามผ่านไป ผลก้นบึ้งมังกรตลอดพื้นที่สามร้อยลี้ถูกเก็บจนหมด ซือหยูได้สามลูกที่สมบูรณ์กับอีกสิบสองลูกที่ถูกกัดแทะไป ซึ่งเทียบได้กับผลแบบสมบูรณ์เก้าลูก ส่วนฉินเซี่ยนเอ๋อนั้นมีสองลูกสมบูรณ์และอีกสิบลูกที่ถูกกัดแทะ รวมกันเป็นแบบสมบูรณ์เจ็ดลูก เซี่ยจิงหยูนั้นมีน้อยกว่าใคร รวมแล้วนางมีทั้งหมดสามลูกแบบสมบูรณ์
แค่ระยะสามร้อยลี้ก็พบผลก้นบึ้งมังกรมากกว่าที่พบในซากศิลาหลายเท่า! แต่ก็ยังห่างไกลกว่าจะครบกับเงื่อนไขในการได้เป็นผู้คุมสวรรค์สำหรับทั้งสามคน
“เราขาดอีกแค่นิดเดียวเท่านั้น…”
ฉิงจูเริ่มพูด
“ถ้าเราหยุดไปเช่นนี้ก็คงจะน่าเสียดาย เราจะเสียงไปอีกสักร้อยลี้ดีหรือไม่?”
ฉิงจูกระวนกระวายเพราะเซี่ยจิงหยูนั้นยังขาดอีกหลายลูก ซือหยูขายเพียงลูกเดียว ฉินเซี่ยนเอ๋อขาดสามลูก
หลงเฟยหยูกัดฟัน
“ข้าก็คิดเช่นนั้น แต่ถ้าพวกเราได้ครบเมื่อไหร่ก็ต้องกลับทันที!”
หลงเฟยดูมองความมืดเบื้องล่างอย่างหวาดกลัว
ฉิงจูชักสีหน้าเล็กน้อย เขามองซือหยู
“ราชาปีศาจหิมะทมิฬ เจ้าจะช่วยพวกข้าหรือไม่?”
ราชาปีศาจหิมะทมิฬขาดแค่เพียงลูกเดียว ถ้าซือหยูออกไปหลังจากที่หาอีกลูกเจอขณะที่พวกเขาต้องหาอีกเจ็ดลูก พวกเขาก็อาจจะหาได้ไม่ครบถ้าไร้ความช่วยเหลือ การอยู่ที่นี่นานเกินไปก็เป็นอันตรายอยู่แล้ว
ซือหยูตอบโดยไม่คิด
“ขออภัย ข้าไม่ได้มีหน้าที่ไปเสี่ยงชีวิตกับเจ้า”
พวกเขาตกลงกันเพื่อหาผลก้นบึ้งมังกร ถ้าหากเขาได้ถึงเป้าเขาก็ควรจะออกไปเมื่อใดก็ได้ที่ต้องการ และนั่นก็ไม่ถือว่าเป็นการผิดสัญญา
ฉิงจูเป็นกังวล เขายืนขึ้นและหยิบขวดวารีวิญญาณออกมา ในขวดนั้นมีเพลิงพิโรธสีมรกตอ่อนๆที่ดูเหมือนแสงตะเกียงที่พร้อมจะดับมอดทุกเมื่อ แต่เพลิงพิโรธนั้นก็เปล่งแสงที่ทำให้ซือหยูไม่ละสายตา
“นี่คือเพลิงบาดาล”
“สำหรับคนที่ใช้วิชาเพลิง มันคือสมบัติหายาก ถ้าเจ้าใช้มันบ่มเพาะ พลังของฐานพลังเจ้าก็จะเพิ่มขึ้นมหาศาล นี่มีค่าไม่ต่ำกว่าสมบัติเทพระดับกลาง ถ้าน้องหิมะทมิฬช่วยพวกเรา ข้าจะให้สิ่งนี้กับเจ้า”
ซือหยูถูกล่อลวงด้วยของสิ่งนี้ วิชาระดับตำนานของร่างเทียมซือหยูนั้นมีข้อความเพียงเล็กน้อยและมันช้พลังได้ไม่มากนัก ถ้ารวมกับเพลิงบาดาลล่ะก็…
“น่าเสียดายที่ข้าใช้วิชาน้ำแข็ง…”
ซือหยูสีหน้าไร้อารมณ์ เขาปล่อยพลังความเย็นออกมา
“สำหรับข้า สมบัติอัคคีนั้นไร้ค่า”
พลังความเย็นที่ซือหยูปล่อยออกมานั้นแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก มันทำให้อากาศโดยรอบเย็นยะเยือก
ฉิงจูไม่รู้จะทำอย่างไร
ตอนนั้นเอง เซี่ยจิงหยูพูดขึ้นมา
“ข้ามีสมบัติเทพระดับกลางกับตัวสิบชิ้น เจ้าเลือกไปได้หนึ่งชิ้น”
ฟึ่บ–
เซี่ยจิงหยูนำสมบัติเทพระดับกลางทั้งสิบออกมาจากความว่างเปล่า
ซือหยูอ้าปากค้าง สมบัติเทพพลังมิติ! หยุนย่าสีเคยบอกว่ามีไม่ถึงห้าคนในทวีปที่ครอบครองสมบัติเทพเช่นนี้!
ทุกคนตกตะลึงที่นางมีสมบัติเทพสิบชิ้นอยู่กับตัวจริงๆและทุกชิ้นยังเป็นระดับกลาง! แม้จะเป็นสมบัติเทพระดับกลางที่ไม่ได้เหนือชั้นอย่างสมบัติของอาณาจักรทมิฬ มันก็ดีน่าตกใจอย่างแท้จริงที่คนคนเดียวจะครอบครองทั้งสิบชิ้น
ฉิงจูพูดอย่างขมขื่น
“ยี่หยู ตลอดปีที่ผ่านมา สมบัติเทพทั้งหมดของจ้าวแห่งความมืดคนอื่นถูกเจ้าปล้นมาจนหมดใช่หรือไม่?”
ระดับปัญญาของยี่หยูนั้นเทียบได้กับอสูร ไม่ว่าวิชาจะบ่มเพาะยากเพียงใด นางก็บ่มเพาะมันได้ทั้งหมดในครึ่งปี ดังนั้นแล้วจึงทำให้มียอดฝีมืออยู่มากที่ขอให้นางช่วยพวกเขาในการเข้าใจวิชาบ่มเพาะ
แต่แรก ยี่หยูนั้นช่วยโดยไม่คิดสิ่งตอบแทนเพราะอย่างไรนางก็ช่วยคนในอาณาจักรทมิฬเช่นกัน แต่เรื่องนี้ทำให้เกิดปัญหาอันไร้ความหมาย คนมากมายกรูเข้ามาหานางเพื่อขอให้นางช่วยโดยไม่คิดถึงเรื่องการบ่มเพาะพลังของนางเลย
ต่อมา ยี่หยูจึงมิอาจหาความสุขสงบได้อีก นางจึงเลือกที่จะเก็บค่าตอบแทนโดยคิดเป็นสมบัติเทพระดับกลางต่อวิชาระดับอำมฤต สมบัติเทพระดับต้นในเศษวิชาระดับอำมฤต
พอนางรู้ตัวอีกที นางก็มีสมบัติเทพระดับกลางถึงสิบชิ้น! นอกจากราชาแห่งความมืดแล้วไม่มีใครมีสมบัติเทพมากเท่ากับนาง!
ซือหยูตกใจและเริ่มเลือก จากนั้นเขาก็มองไปยังวงแหวนประหลาย มันมีสีแดงเพลิงและปล่อยความร้อนสูงออกมา มีเพลิงเผาไหม้อยู่ข้างในนั้น
“ข้าอยากได้สิ่งนี้กับเพลิงบาดาล…”
“แล้วก็เอาเพลิงบาดาลมาให้ข้าก่อน เจ้าใช้สมบัติเทพกับข้าทีหลังก็ได้ หลังจากที่ทำงานเสร็จ”
ซือหยูเลือกสิ่งที่เหมาะกับร่างเทียม
เซี่ยจิงหยูมองซือหยูด้วยรอยยิ้มโดยไม่สนใจสิ่งใด
“ไม่มีปัญหา!”
ฉิงจูตัวแข็งทื่อ เขาเพิ่งรู้ตัวว่าเขาถูกหลอก ดูเหมือนว่าซือหยูจะต้องการเพลิงจริงๆ!
ขวดเพลิงบาดาลอย่างเดียวก็ควรจะมากพอแล้ว แต่พวกเขาก็ต้องเสนอสมบัติเทพระดับกลางไปอีก แต่หากเรื่องมาถึงขั้นนี้เขาก็ทำอะไรไม่ได้
“เอาไป!”
ฉิงจูโยนขวดให้ซือหยู
ซือหยูพอใจอย่างมากที่ได้เพลิงบาดาล
หลังจากที่ทั้งหมดพูดคุยกันแล้ว พวกเขาก็มองหาในระยะร้อยห้าสิบลี้ลึกลงไป
ไม่นานซือหยูก็หาของตัวเองได้ครบ ครึ่งชั่วยามผ่านไป เซี่ยนเอ๋อขาดเพียงหนึ่งลูก เซี่ยจิงหยูขาดอีกห้าลูก
ตอนนั้นเอง ซือหยูเบิกตากว้าง
“ที่นั่นมีอีกสองลูก”
“เดี๋ยวก่อน!…มีอยู่หนึ่งลูกที่มันแปลก!”
ทุกคนตามซือหยูไปยังใต้ต้นไม้ใหญ่ มีสองผลที่นั่น หนึ่งผลเป็นสีม่วงส่วนอีกผลเป็นสีดำสนิท
“ผลก้นบึ้งมังกรอสูร!”
ฉิงจูพูดขึ้นมา ทั้งเขา หลงเฟยหยู และเซี่ยจิงหยูมองตาค้าง
ผลก้นบึ้งมังกรอสูรรึ?
เซี่ยจิงหยูจ้องมองมัน นางมิอาจซ่อนความยินดีเอาไว้ได้ นางอธิบายอย่างนุ่มนวล
“ผลก้นบึ้งมังกรคือการก่อตัวของลมหายใจมังกรอสูร ยิ่งเข้มข้นเท่าใดก็ยิ่งมีพลังเข้มข้น มันคือผลก้นบึ้งมังกรคุณภายดี ลูกที่สีดำสนิทจะถูกเรียกว่าผลก้นบึ้งมังกรอสูร! พลังของมันเทียบได้กับผลก้นบึ้งมังกรสิบลูก! ลูกที่เราเห็นเหมือนจะถูกอะไรบางอย่างกินไป แต่มันก็เทียบได้กับผลสมบูรณ์แบบธรรมดาห้าลูก!”
ด้วยสิ่งนี้ เซี่ยจิงหยูจะได้ผลก้นบึ้งมังกรทั้งหมดที่นางต้องใช้ การออกไปจากที่นี่โดยเร็วคือสิ่งที่ทุกคนต้องการ ทุกคนเดินเข้าไปเก็บโดยไม่ลังเล
แต่หลงเฟยหยูก็ชักสีหน้า เขาใช้แขนบังอกโดยไม่รู้ตัว
ปั้ง—
ราวกับว่ามีสิ่งดุร้ายจู่โจมแขนของเขา ทำให้เขาหล่นลงกับพื้นและกลิ้งหลายรอบ
“ระวัง! มีอะไรบางอย่างที่นี่!”
หลงเฟยหยูพูดด้วยความตกใจ เขาไม่รู้ว่าถูกสิ่งใดจู่โจม ไม่รู้ว่ามันลงมือเมื่อใด และไม่รู้ทิศทาง!
ก่อนที่ซือหยูกับฉิงจูจะได้ทันคิดพวกเขาก็หล่นลงและกลิ้งออกจากผลก้นบึ้งมังกร พวกเขาทั้งตกใจและกลัว
ศัตรูรึ? ซือหยูมองรอบๆ
…แต่มันอยู่ไหน?!
ฉิงจูหาตัวศัตรูไม่เจอ แม้ซือหยูจะใช้เนตรวิญญาณมองทะลวงทุกสิ่งก็ยังไม่เห็นคนที่จู่โจมเข้ามา
อ๊าก—-
ฉิงจูกรีดร้อง ใบหน้าเขาบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวด
ซือหยูลืมตากว้าง นี่มันเกิดอะไรขึ้น?!
ซือหยูจ้องผลก้นบึ้งมังกรอสูรและเพ่งเนตรวิญญาณที่มัน ในตอนนั้นเขาก็เห็นผลก้นบึ้งมังกรเปลี่ยนแปลงไปต่อหน้าต่อหน้า
มันเปลี่ยนจากผลก้นบึ้งมังกรเป็นใบหน้าทารก รูปร่างนั้นคล้ายมนุษย์แต่ใบหน้านั้นเกิดจากการผสมกันของค้างคาวและสุนัขอย่างประหลาด จมูกของมันยาว เขี้ยวสองข้างเล็ดลอดออกมาจากมุมปาก ขนดำปกคลุมศีรษะ ซือหยูค่อนข้างแน่ใจว่ามันคือภูติผีร้าย!
ดวงตาสีอำพันของมันเป็นประหลาดอย่างน่าเกลียดน่ากลัว ใบหน้าของมันราวกับมนุษย์ที่หวาดกลัว ที่แย่กว่าคือมันมองตรงมายังซือหยู ดูเหมือนมันจะประหลาดใจที่มีคนเห็นตัวตนของมัน!
แววตาของมันส่งประกายของความกระหายเลือด น้ำลายพิษหยดออกจากปาก ดวงตาสีอำพันเปล่งแสงสีมรกต
ในตอนนั้นซือหยูรู้สึกมันหัว ภาพลวงปรากฎขึ้นตรงหน้า
ซือหยูตกอยู่ในสถานการณ์เลวร้าย ถ้าเขาออกมาจากภาพลวงไม่ได้ เขาก็ไม่ต่างอะไรจากคนตาย