ตอนที่ 319 เงื่อนงำของจักรพรรดิหยวนหนิงจง
หยางโปยิ้มออกมา ” แล้วมันเป็นยังไงบ้างละ ? “
ลัวย่าวหัวนั่งลง จากนั้นก็ล้วงไปหยิบบัตรธนาคารใบหนึ่งออกมาจากกระเป๋าขึ้นมาวางบนโต๊ะ ” ถ้ายังเห็นฉันเป็นเพื่อน ก็อย่าถามคำถามนี้กับฉันอีก ! ถ้ายังคิดว่าจะถามต่อ เงินที่อยู่ในบัตรธนาคารใบนี้ ก็ไม่ต้องเอาไป ! “
หยางโปมองไปทางบัตรธนาคารแวบหนึ่ง เขาจึงเดาออกได้ในทันที ความน่ากลัวของบัตรใบนี้ก็คือเงินที่ได้มาจากร้านขายวัตถุโบราณฝั่งตรงข้ามที่ได้มาเมื่อสองวันก่อน ในนี้น่าจะมีจำนวน 4 ล้านหยวนโดยประมาณ
หยางโปหยิบบัตรธนาคารขึ้นมา ” ช่างเถอะ ให้นายละกัน “
” ต่อมอยากรู้ช่างใหญ่มากจริงๆ ! ” ลัวย่าวหัวพูดขึ้นด้วยความโกรธเคือง
หยางโปยิ้มออกมา จากนั้นก็นำบัตรนั้นวางลงอีกครั้ง ” อ่ะ ช่างเถอะ ฉันคืนบัตรนี้ให้นาย การขุดห้องใต้ดินของซื่อเหอหยวนยังต้องใช้เงิน “
ลัวย่าวหัวแย่งกลับมาอยู่ในมือ ” ก็ดี ที่เหลือเป็นค่าวิ่งเต้นทำงานให้กับคนอื่นของฉันก็แล้วกัน ! “
” ได้ ช่วยนายตกแต่งด้วยละกัน ซ่อมแซมของเก่า นายเองก็น่าจะเข้าใจ ” หยางโปพูด
ลัวย่าวหัวพูดขึ้นด้วยความลำบาก ” ตกแต่งก็ต้องเอาในนี้ อย่างนั้นก็เหลือไม่กี่หยวนนะสิ !
” ฉันไม่สน ฉันจะให้นายจัดการเรื่องนี้ ! ” หยางโปพูด
….
หยางโปปิดร้าน แล้วไปยังไซส์ก่อสร้างของโรงประมูลจินหลิงชุนพร้อมกับลัวย่าวหัว เทศกาลโคมไฟก็ผ่านไปหลายวันแล้ว แต่คนงานในพื้นที่ก็ยังน้อยมากอยู่ เกรงว่าอีกหลายวันงานถึงจะคืบหน้าได้
ชุยอี้ผิงโทรศัพท์มาหาหยางโป เพื่อบอกว่าเขาจะไปจากที่นี่แล้ว
หยางโปยังไม่ได้โต้กลับไปหาชุยซื่อหยวน เขาเองก็ไม่ได้สนใจเท่าไหร่นัก แต่อย่างน้อยเขาก็เข้าใจชัดเจนอยู่เรื่องหนึ่ง ร้านขายวัตถุโบราณฝั่งตรงข้าม ที่เปิดได้ไม่ถึง 10 วัน ก็ได้ปิดตัวลงแล้ว
ภายในสายงานของวัตถุโบราณ ยากที่จะหลีกพ้นเหล่าข่าวลือซุบซิบนินทาได้ ซึ่งในนั้นก็ยังมีการยกประเด็นบางอย่างขึ้นมาว่า เถ้าแก่ร้านสืออี๋ถางได้แสดงความกระตือรือร้นต่อเรื่องนี้มาก แม้กระทั่งเรื่องที่มีคนขายเครื่องลายครามปลอม ก็ถูกยัดเยียดข้อหาขายของโจรลงบนหัวของหยางโป แน่นอนว่าไม่ถือว่าขายของโจรให้แก่คนอื่น ความจริงแล้วเขาทำ เพียงแต่ไม่ได้ทิ้งเงื่อนงำใดๆเอาไว้ข้างหลังเท่านั้น
วันนั้นซ่งห้าวซวนถูกต่อยตีจนกระดูกหักไป 3 ท่อน จนต้องเข้าโรงพยาบาลแถมเงิน 15 ล้านหยวนก็ถูกเขานำไปชดเชยจนสะอาดเกลี้ยงภายในระยะเวลาสั้นๆแค่ครึ่งเดือน จนสามารถยั่วโมโหให้ชายชราของครอบครัวของเขาพุ่งตรงมาที่นี่จากเมืองปักกิ่งได้ในคืนนั้น แต่เมื่อเห็นเขานอนอยู่บนเตียง กลับไม่ได้ลงมืออะไร นอกจากจะร้องไห้ด้วยความเจ็บปวด !
15 ล้านหยวน แทบจะเท่ากับมรดก 1 ใน 5 ส่วนของตระกูลซ่งเลยทีเดียว และมันก็ต้องถูกชดเชยค่าเสียหายไปหมด จะไม่ทำให้พวกเขาเจ็บปวดหัวใจได้ยังไง !
ดูเหมือนว่าหยางโปจะไม่ได้ยินข่าวเหล่านี้ จึงได้แต่นั่งตั้งอกตั้งใจฝึกฝนการแกะสลักอยู่ภายในร้านอย่างเงียบๆ ทุกๆ 10 วัน เขามักจะนำสิ่งของที่ตัวเองแกะสลักไปส่งหลิ่วมีดเดียว ซึ่งหลิ่วมีดเดียวจะโทรศัพท์มาหาเขาโดยตรง เพื่อทำการประเมิน
หยางโปมีการพัฒนาขึ้นอย่างรวดเร็ว จนเวลาร่วงเลยผ่านไป พอผ่านไปชั่วแวบเดียวก็ผ่านไปครึ่งเดือนแล้ว
หยางโปจึงได้กลับไปบ้านเก่าอีกครั้ง เพื่อไปดูแม่ และไปช่วยเธอย้ายของเข้าไปในเมืองด้วย เขาถึงได้วางใจ
จากนั้นก็เดินมายังตลาดมืด แต่กลับไม่พบสินค้าที่ดีเลยสักชิ้น แถมในร้านก็มีการขายของในราคาที่สูงออกไป 3 รายการด้วย สถานการณ์ที่รายได้ไม่พอรายจ่าย ทำให้หยางโปเกิดความเป็นกังวลอย่างมาก แต่พอเขาไปยังร้านขายวัตถุโบราณในบริเวณนี้ ก็ยังไม่ได้รับผลงานอะไร
หยางโปนั่งลงในร้าน ด้วยท่าทางเหม่อลอย ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงหัวเราะฮ่าฮ่าออกมา เขาเงยหน้ามองออกไป แล้วก็เห็นตาอ้วนหลิวและลัวย่าวหัวกำลังเดินเข้ามาพร้อมกัน
หยางโปตื่นตกใจไม่น้อย ” นายมาที่นี่ตั้งแต่เมื่อไหร่ ? “
” เพิ่งจะมาถึง นี่ใช่ไหมถึงไม่ให้ลัวย่าวหัวมาด้วย ” ตาอ้วนหลิวยิ้มพร้อมพูดขึ้น
หยางโปรีบยกชาให้พวกเขา ” ตาอ้วนหลิว นายก็ยุ่งมากขนาดนั้น มาพักร้อนในโรงประมูลจินหลิงชุนเหรอ ? ทำไมไม่พาภรรยามาด้วยละ ? “
ตาอ้วนหลิวโบกมือไปมา ” นายก็รู้ว่าฉันนะยุ่งมาก ก่อนหน้านั้นก็เพิ่งจะพาภรรยาและลูกไปพักร้อนที่มัลดีฟส์มา พอกลับมาก็เป็นเรื่องใหญ่เลย ! “
หยางโปยิ้มพร้อมพูดขึ้นว่า ” น่าอิจฉาจริงๆเลยนะครับที่ได้ไปพักร้อน แถมยังไปมัลดีฟส์อีกด้วย ตอนนี้จะไปไหนก็ได้จังหวะทั้งนั้น ! “
ตาอ้วนหลิวยิ้มออกมา ” น้องชายไม่มีเงินไม่มีเวลาเหรอ ? “
” ก็ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก เพียงแค่ไม่มีคนไปด้วย และก็ไม่มีอารมณ์ไปก็เท่านั้น ” หยางโปพูด
ลัวย่าวหัวพูดขึ้น ” ถ้านายพูดแบบนี้ ฉันก็อยากจะบอกนายว่า นายสามารถหาคนไปเป็นเพื่อนนายได้ สาวๆไง แค่ต้องจ่ายเงินมากหน่อย ! “
” หึ ฉันก็จะพูดสักคำว่า ในอดีตก็มากพอแล้ว ! ” หยางโปพุด
ลัวย่าวหัวหัวเราะคิกคักออกมา ” ฉันสามารถแนะนำให้นายได้หลายอาชีพเลยนะ “
หยางโปไร้คำพูด ก่อนจะยกชาขึ้นมาดื่ม
เมื่อพูดคุยกันไปพักใหญ่ ตาอ้วนหลิวก็ล้วงไปหยิบกล่องใบหนึ่งขึ้นมา จากนั้นก็เคลื่อนไปทางหยางโป
หยางโปมองไปด้วยความประหลาดใจ ” นี่หมายความว่ายังไง ? “
” นายดูก่อนสิ นี่เป็นของที่ฉันได้รับมาเมื่อเร็วๆนี้ ” ตาอ้วนหลิวพูดขึ้นอย่างลึกลับ
หยางโปเกิดความประหลาดใจเล็กน้อย ก่อนจะรับกล่องนั้นมา แล้วเปิดออกเบาๆ แล้วก็พบว่ามีกระจกทองแดงวางอยู่ในกล่องนั้น
บนกระจกทองแดงนั้นเต็มไปด้วยคราบสกปรกสีดำ โดยเฉพาะอย่างยิ่งด้านหน้าของกระจกทองแดงที่ไม่มีการประดับตกแต่งอะไรเลย แต่เมื่อมองอย่างละเอียดแล้ว นี่เป็นกระจกสะท้อนเรื่องราวของคนและม้า แบ่งออกเป็น 3 ส่วน สวนหนึ่งประดับตกแต่งด้วยกลีบดอกบัว ส่วนที่สองเป็นภาพของกองกำลังทหารที่ยอดเยี่ยม ส่วนที่สามเป็นภาพของจักพรรดิที่นั่งอยู่บนบัลลังก์
หยางโปมองดูอย่างละเอียดอยู่พักหนึ่ง ก็ค้นพบว่าส่วนตกแต่งของการทหารและฮ่องเต้นั้นล้วนแต่เป็นรูปแบบของชนกลุ่มน้อยทั้งนั้น หลังจากที่ครุ่นคิดอย่างละเอียดแล้ว ณ เบื้องหน้าสายตาของเขาก็พลันเกิดแสงก่อตัวขึ้นมาระยิบระยับ ส่งผลให้หยางโปตื่นตกใจมากทีเดียว !
” นี่เป็นกระจกของราชวงศ์หยวน ? ” หยางโปพูดขึ้นด้วยความตกใจ
หยางโปเงยหน้าขึ้นมองตาอ้วนหลิว ด้วยความตื่นตกใจมาก วัตถุโบราณในสมัยราชวงศ์หยวนที่เขาเคยเห็นมานั้นมีไม่เยอะมากนัก ชนกลุ่มน้อยในประวัติศาสตร์นี้ได้ปกครองราชวงศ์ ดูเหมือนว่าจะไม่สมบูรณ์มาตั้งแต่กำเนิด โดยเฉพาะอย่างยิ่งการพัฒนาด้านวัฒนธรรม ล้วนเกิดจากการถดถอยทั้งนั้น
ตาอ้วนหลิวพยักหน้า ” คนๆนั้นบอกว่านี่เป็นของที่ขุดออกมาจากหลุมศพจักรพรรดิหยวนหนิงจง ! “
” จักรพรรดิหยวนหนิงจง ? ” หยางโปก็ตื่นตกใจขึ้นมาทันที จากนั้นก็ยืนขึ้น ” นายพูดว่าอะไรนะ ? จักรพรรดิหยวนหนิงจงเหรอ ? “
ตาอ้วนหลิวพยักหน้าอย่างหนักแน่นอีกครั้ง ” ใช่ หลุมศพจักรพรรดิหยวนหนิงจง ! “
หยางโปจ้องเขม็งไปทางกระจกที่อยู่ตรงหน้า ด้วยความตื่นตกใจ เขาเข้าใจความหมายของตาอ้วนหลิวทันที พวกเขาเคยทำการประมูลได้ในตลาดมืดที่มองโกเลียและได้เข้าร่วมเมื่อหลายปีก่อน ในนั้นมีบันทึกของหลุมศพจักรพรรดิหยวนหนิงจง 1 เล่มอีกด้วย !
แต่ในตอนนั้นพวกเขายังไม่ได้คิดอะไรมาก เลยรู้สึกว่าบันทึกนั้นเป็นของปลอม ตอนนี้ตาอ้วนหลิวกลับหยิบกระจกออกมา จึงได้ทำการบอกเรื่องนี้กับเขา !
” หรือว่านายคิดว่าชาวญี่ปุ่นหาหลุมศพจักรพรรดิหยวนหนิงจงเจอแล้ว ? ” หยางโปถามขึ้น
ต้าอ้วนหลิวพยักหน้าอย่างหนักแน่นอีกครั้ง ” ตอนนี้ในตลาดเมืองปักกิ่ง ก็ค้นพบของในสมัยราชวงศ์หยวนไม่น้อยเลย ฉันรู้สึกว่าชาวญี่ปุ่นต้องหาหลุมศพจักรพรรดิหยวนหนิงจงเจอแล้วอย่างแน่นอน ! “
หยางโปหันหน้าไปมองกระจกอีกครั้ง จักรพรรดิหยวนหนิงจงขึ้นครองราชย์ไม่เกิน 53 วัน ดังนั้นกระจกชิ้นนี้จึงต้องหาเจอก่อน ท่านพ่อของจักรพรรดิหยวนหนิงจงคือหยวนหมิงจง หลังจากที่ขึ้นครองราชย์ได้เพียงครึ่งปี ก็ถูกจักรพรรดิหยวนเหวินจงวางยาพิษจนตาย ซึ่งประวัติศาสตร์นี้วุ่นวายมาก !
หยางโปไม่มีทางมั่นใจเรื่องเวลาได้เลย แต่เขากล้ามั่นใจว่ากระจกชิ้นนี้ต้องเป็นของที่สืบทอดมาจากสมัยจักรพรรดิหยวนหนิงจงอย่างแน่นอน อีกทั้งเมื่อดูจากภาพที่ตกแต่งอยู่บนกระจกนี้ คนทั่วไปไม่มีทางใช้ได้อย่างแน่นอน มีเพียงจักรพรรดิเท่านั้นถึงจะใช้กระจกชิ้นนี้ตกแต่งพระเกี้ยวได้ !
เมื่อเป็นแบบนี้ ก็พิสูจน์ได้แล้วว่าทั้งหมดที่ตาอ้วนหลิวบอกมา มีคนได้ค้นพบหลุมศพจักรพรรดิหยวนหนิงจงแล้ว !