แน่นอนว่าชูฮันไม่มีพฤติกรรมย้ำคิดย้ำทำแบบนั้น แสดงว่าเขาต้องมีเวลาว่างอย่างมากถึงสามารถวางเรียงศพซอมบี้ระยะ 3 อย่างเป็นระเบียบแบบนี้ได้

 

ทุกคนที่เห็นภาพนั้นต่างช็อคและไม่เข้าใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น พวกเขาไม่แม้แต่จะสามารถจัดการกับซอมบี้ระยะ 3 ได้ด้วยซ้ำ ชูฮันไม่เพียงแต่ฆ่าซอมบี้ระยะ 3 ไปมากกว่าร้อยตัวในเวลาสั้นๆ แต่เขายังมีเวลาเหลือมากพอที่จะมาจัดเรียงศพพวกมันอีกงั้นเหรอ?

 

เฉินช่าวเย่บิดปากด้วยความตกใจ ความเร็วของชูฮันก้าวข้ามผ่านซอมบี้ไปอีก หัวหน้าก็คือหัวหน้า แม้แต่ซอมบี้ระยะ 3 หัวหน้ายังจัดการได้ง่ายๆและยังมีเวลาเล่นสนุกอีก

 

หลิวยู่ติงยืนค้างอย่างอย่างทำอะไรไม่ถูก เขายืนอยู่ข้างชูฮันมาตลอดและเขาก็หวาดกลัวพวกซอมบี้ระยะ 3 อย่างมาก เขาได้แต่รับมือกับพวกซอมบี้ระยะ 2 มันทั้งวุ่นวายเละเทะไปหมดกว่าเขาจะจัดการแต่ละตัวได้แถมเขายังโดนพวกมันกัดอีกด้วย

 

ฝูงซอมบี้ระยะ 3 ไม่สามารถเข้ามาใกล้ชูฮันได้เกินระยะหนึ่งเมตร พวกมันนอนกองตายอยู่ตรงหน้าห่างออกไปโดยฝีมือชูฮัน  ศพของพวกมันกองเรียงอย่างเป็นระเบียบ แม้แต่วิธีการจัดการหัวของซอมบี้แต่ละตัวยังเหมือนกันทุกตัวอย่างเป๊ะๆและคริสตัลในหัวซอมบี้ทุกตัวถูกเอาออกไปหมดแล้ว

 

มันไม่เพียงแต่แม่นยำและตรงจุดอย่างน่ากลัว แต่มันเป็นการต่อสู้ที่เกินจะจินตนาการ

 

วิวัฒนาการระยะ 4 สามารถทำอะไรแบบนี้ได้ในระยะเวลาสั้นๆแค่นี้ด้วยเหรอ? มันน่าตกใจมาก!

 

มีเพียงพวกเฉินเสี้ยนกาวที่ต่อสู้อยู่ในกลุ่มวงล้อมที่ยังไม่ทันได้สังเกตเห็นภาพนี้ พวกเขากำลังวุ่นวายอยู่กับการสู้กับซอมบี้มากมายหากหันเหความสนใจไปเพียงแค่นิดเดียวมันอาจหมายถึงชีวิตได้ และในขณะที่การต่อสู้กำลังดุเดือด พวกเขาได้ไล่ฆ่าซอมบี้ไปแล้วสำเร็จด้วยจำนวนตัวเลขที่น่าประหลาดใจ

 

“ตายซะ!” เฉินเสี้ยนกาวเป็นคนนำ ตะโกนก้องเรียกกำลังใจของคนร้อยคนให้ใช้พลังเฮือกสุดท้ายสู้อย่างสุดกำลัง

 

ท่ามกลางสนามรบที่ทุกคนกำลังวุ่นวายอยู่กับการต่อสู้ ทันใดนั้นมันก็เกิดเสียงดังสนั่นสองครั้งติดต่อกันขึ้นตรงหน้าพวกเขา

 

“ปัง! ปัง!”

 

แต่ละครั้งที่เกิดเสียงหิมะที่เกาะอยู่ตามต้นไม้ก็จะร่วงกระเทาะลงพื้น รถที่คว่ำอยู่ที่พื้นก็ลอยเด้งกระแทกขึ้น หลายคนสูญเสียความสมดุลในการยืนจนซวนเซ และไม่สามารถยืนอย่างมั่นคงได้

 

ทุกคนหันไปมองตามเสียงที่เกิดขึ้นตามสัญชาตญาณทันที ภาพที่ปรากฏคือถนนเบื้องหน้าที่ถูกฝูงซอมบี้วิ่งผ่านมาเละเทะกระจุยกระจายไปหมด เศษซากกระดูกผสมปนเปกันทั้งซอมบี้และคน ส่วนอีกฝั่งของถนนก็เป็นวัสดุข้าวของจากในรถที่หกเทกระจาย อาหารมากมายถูกเหยียบย่ำเละเทะจนไม่สามารถินได้อีก

 

สิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือการที่ถนนทั้งเส้นเงียบสงบ มันไม่มีซอมบี้เลยสักตัว ไม่รู้ว่าพวกมันตายหมดแล้วหรือยังไง

 

หลี่บี๋เฟิงและทหารอีกห้านายหายไปแล้วและซอมบี้ระยะ 4 ที่ยังไม่ถูกฆ่าก็หายไปเช่นเดียวกับชูฮัน

 

และในขณะที่ความกลัวกำลังจะแทรกซึมเข้ามาในหัวใจของทุกคน——

 

ปังงงงงงงงงงง!

ทันใดนั้น มันก็เสียงดังสนั่นยิ่งกว่าก่อนหน้านี้ขึ้นอีกจากบนฟ้า มีบางอย่างตกลงมาจากบนฟ้าลงใส่รถจี๊ปจนมันพลิกคว่ำหลายตลบ ของที่อยู่ในรถเทกระจายกระจายออกมา ทันใดนั้นรถจี๊ปคันใหญ่ก็กลายเป็นเศษซากขยะชิ้นใหญ่ภายในพริบตา

 

ทุกคนพูดอะไรไม่ออก วิวัฒนาการระยะ 1 และ 2 ไม่มีปฏิกิริยาตอบสนอง วิวัฒนาการระยะ 3 หลายคนเช่นเดียวกับหลิวยู่ติงต่างช็อคค้างและทำอะไรไม่ถูก

 

นั่นคือซอมบี้ระยะ 4!

 

วร๊ากกกกกก!

 

ซอมบี้ระยะ 4 ไม่ได้พุ่งเข้ามาจัดการทุกคนทันที มันเด้งจากรถจี๊ปที่พังพลางส่งเสียงคำรามลั่นอย่างรุนแรงที่เต็มไปด้วยความโกรธออกมา

 

ราวกับสัตว์ป่าดุร้าย สีหน้าของสัตว์ประหลาดที่เต็มไปด้วยความเยือกเย็น เหงือกหนาและเขี้ยวแหลมคมที่ดุร้าย

 

ซอมบี้ไม่มีวิสัยัทศน์เพราะฉะนั้นลูกตาจึงไม่ใช่จุดอ่อนของพวกมัน

 

แถมร่างกายของมันก็ยังแตกต่างออกไปจากซอมบี้ระยะ 3  ซอมบี้ระยะ 4 สูงถึงสามเมตร แถมลำตัวด้านข้างก็หนาและกว้างกว่า กล้ามเนื้อแน่นขึ้นเป็นลูกจนเห็นได้ชัดดูน่ากลัวอย่างมาก

 

“ซอมบี้ระยะ 4!”

 

ทุกคนช็อค เกิดความหวาดกลัวและตื่นตระหนก ตามมาด้วยเสียงแหกปากร้องของทุกคน

 

“ซอมบี้ระยะ 4 ยังไม่ตาย! หลี่บี๋เฟิง…พวกเขาไม่สามารถสู้มันได้จริงๆ”

 

“เดี๋ยว นี้ดูไม่เหมือนกับตัวที่เราเห็นก่อนหน้านี้!”

 

“อะไรน่ะ?!”

 

“นี่คือจุดจบของพวกเราแล้ว มีซอมบี้ระยะ 4 เพิ่มเข้ามาอีก!”

 

วร๊ากกกกกกก!

 

ปากกว้างใหญ่ของซอมบี้ระยะ 4 เปิดกว้างขึ้นอีกครั้งพร้อมส่งเสียงรุนแรงโหดร้ายดังสนั่น หลังจากที่ตัวมันกระเด้งจากรถออกไปกระทบพื้นมันก็พุ่งตัวออกไปอีกทางหนึ่งทันทีด้วยความรวดเร็วอย่างมากจนไม่มีใครสามารถมองตามได้ทัน แม้แต่พื้นยังแตกด้วยน้ำหนักมหาศาลที่กระแทกกับพื้น ภายใต้พื้นที่ปกปิดได้ด้วยน้ำแข็งและหิมะ ถนนแตกเป็นรูและรอยแยกเป็นทางยาว

 

ในเวลาเดียวกัน ก็มีเงาสีดำตามมาเสียงดังสนั่นตรงาสุดปลายถนนโผล่ขึ้น ซอมบี้ระยะ 4 อีกตัวกำลังพุ่งมารวดเร็วราวกับสายฟ้าแลบ

 

วร๊าก! วร๊าก!

 

เสียงคำรามของซอมบี้ระยะ 4 สองตัวดังประสานกันจนดังสนั่นหู

 

ความหวาดกลัวและความสิ้นหวังพุ่งเข้ามาเกาะกินหัวใจของผู้คนทันที ทุกคนกลัวจนตัวสั่น บางคนออกตัววิ่งหนีหัวซุกหัวซน พวกเขาได้แต่มองภาพซอมบี้ระยะ 4 สองตัวที่พุ่งเข้ามาอย่างหวาดหวั่น

 

พวกมันกำลังเล่นเกมกันอยู่เหรอไง?

 

และในขณะเกิดเหตุการประหลาดๆและเต็มไปด้วยความรุนแรง ทันใดนั้นมันก็เงาของขวานยักษ์สีดำพาดเข้ามากึ่งกลางระหว่างซอมบี้ระยะ 4 สองตัวที่กำลังพุ่งเข้ามาหาทุกคน!