เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 422
อาจารย์อี้ชิงหัวเราะอย่างเจ้าเล่ห์ อาจารย์เต้ากวงที่อยู่ข้างๆกังวลใจมากๆแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา
อาจารย์ทั้งสองคนรู้ตัวดี บนตัวของลู่ฝานนั้นต้องมีความลับอย่างแน่นอน ในเมื่อลู่ฝานกล้าต่อสู้กับเอี๋ยนชิงที่มีค่ายกลอยู่ในมือ เขาคงมีเหตุผลอื่นๆอย่างแน่นอน
โดยเฉพาะตอนนี้ ถึงแม้ลู่ฝานจะเป็นฝ่ายเสียเปรียบ แต่เขาก็ไม่ได้มีอันตรายถึงชีวิต
พลังจิตวิญญาณที่อยู่ภายใต้เพลิงไฟสีดำนั้น อาจารย์อี้ชิงมองเห็นอย่างชัดเจน ถ้าพลังจิตวิญญาณไม่สูญสลาย ลู่ฝานยังสามารถต่อสู้สุดชีวิตได้
พูดกันตามตรง พลังปราณของลู่ฝานนั้นแข็งแกร่งกว่าที่พวกเขาคาดคิดเอาไว้ ตอนนี้คอยดูว่าลู่ฝานสามารถทำได้ถึงขนาดนี้ บางทีอาจจะเกิดเรื่องปาฏิหาริย์ก็ได้ ถึงแม้ลู่ฝานต่อสู้อีกฝ่ายไม่ได้ อาจารย์อี้ชิงกับอาจารย์เต้ากวงก็เชื่อมั่นว่าตัวเองสามารถช่วยชีวิตลู่ฝานได้อย่างแน่นอน
คนอื่นๆกลัวค่ายกลของคณะหยินหยาง แต่พวกเขาสองคนไม่กลัวค่ายกลอยู่แล้ว
ด้านล่าง เอี๋ยนชิงควบคุมค่ายกลโจมตีอย่างบ้าคลั่ง ถึงแม้เขาใช้ค่ายกลได้แค่ผิวเผินเท่านั้น แต่การโจมตี การป้องกัน และการกักขังแบบธรรมดาแบบนี้ เขาใช้ทั้งสามอย่างสลับกัน จนทำให้ลู่ฝานรับมืออย่างทุลักทุเล
ร่างกายของลู่ฝานโดนปราณหยินหยางปิดล้อมเอาไว้ ทำให้ชุดคลุมบู๊มังกรดำที่อยู่บนร่างกายของลู่ฝานใกล้จะสูญสลาย เส้นลมปราณและอวัยวะภายในโดนโจมตีอย่างรุนแรงกว่าที่คาดคิดเอาไว้
ภายในชั่วพริบตา ลู่ฝานก็บาดเจ็บสาหัสแล้ว
ด้านในตันเถียน มุกเทพปลดปล่อยแสงสว่างออกมา อันที่จริงค่ายกลศิงขรที่ถูกเก็บไว้ในมุกเทพได้ปกคลุมไปทั่วร่างกายของลู่ฝานแล้ว และมันก็กำลังปะทะกับค่ายกลหยินหยางอยู่
อาศัยค่ายกลอันนี้ ทำให้พลังของลู่ฝานไม่ได้พ่ายแพ้และสูญสลายไปในชั่วพริบตา
หนึ่งวินาที สองวินาที สามวินาที
ลู่ฝานตะโกนอยู่ในใจ:”ไอ้เก้า โอเคหรือยัง?ฉันจะต้านไม่ไหวแล้ว”
น้ำเสียงของเจดีย์เสวียนเก้ามังกรดังขึ้น:”เจ้านาย ใกล้จะได้แล้ว ฮ่าๆๆ ค่ายกลอันนี้ไม่เลวเลย เจ้านาย พวกเราจะโชคดีจริงๆ!”
ลู่ฝานเกือบจะกระอักเลือดสดออกมา ตัวเขาเองใกล้จะต้านทานไม่ไหวแล้ว แต่เจดีย์เสวียนเก้ามังกรยังคิดเรื่องโชคดีอีก
ตอนนี้ ลู่ฝานได้ยินค่ายกลที่อยู่ด้านในมุกเทพแตกสลาย
มันไม่ง่ายเลยกว่าจะได้ค่ายกลจากคณะศิงขร ในที่สุดมันก็แตกสลายจากการปะทะกับค่ายกลหยินหยาง
แต่ในเวลานี้ ลู่ฝานรู้สึกว่าแรงกดดันที่อยู่บริเวณโดยรอบหายไป มีปราณหยินหยางที่บริสุทธิ์มากๆค่อยๆพุ่งเข้าไปในตันเถียนของลู่ฝาน แม้แต่ค่ายกลหยินหยางที่อยู่ในบริเวณรอบๆลู่ฝานก็ค่อยๆหายไป
เอี๋ยนชิงอึ้งไปเลย เขาคิดว่าลู่ฝานคงจะพ่ายแพ้ภายในชั่วพริบตา เหมือนกับไอ้อ้วนเมื่อสักครู่
แต่คาดคิดไม่ถึงจริงๆ ลู่ฝานต้านรับมาแล้วสิบวินาที ตอนนี้ยังทำให้เขาไม่สามารถควบคุมค่ายกลหยินหยางได้เลย
เอี๋ยนชิงพยายามควบคุมแท่นค่ายกลที่อยู่ในมือ แต่ตอนนี้แท่นค่ายกลได้เกิดรอยร้าวขึ้น มีรอยแยกเล็กๆจำนวนมากเกิดขึ้น จากนั้นก็ได้ยินเสียงแตกสลาย ทำให้เอี๋ยนชิงตกตะลึงจนหน้าซีด
เหตุการณ์ที่เปลี่ยนแปลงนั้น ทุกคนมองเห็นอย่างชัดเจน
ไม่ว่าจะเป็นอาจารย์กับครูที่ปรึกษาและลูกศิษย์จากคณะอื่นๆที่เห็นเหตุการณ์ ทุกคนตกตะลึงมากๆ
“ลู่ฝานหยุดค่ายกลคณะหยินหยางเอาไว้ได้!”
“โอพระเจ้า เขายังเป็นคนอีกเหรอ?”
ลู่ฝานรู้สึกว่าแรงกดดันที่อยู่บริเวณรอบๆเริ่มน้อยลง ด้านในค่ายกลหยินหยางนั้น มีปราณหยินหยางที่บริสุทธิ์มากๆพุ่งเข้ามาในตันเถียนของเขาอย่างบ้าคลั่ง และโดนเจดีย์เสวียนเก้ามังกรปิดผนึกเอาไว้ด้านในมุกเทพ
มีพลังที่เย็นสบายมากๆพุ่งไปทั่วร่างกาย อาการบาดเจ็บของเขาได้ฟื้นฟูกลับมาอย่างรวดเร็ว
“สบายจริงๆ สะใจจริงๆ!”
ลู่ฝานหัวเราะออกมา ค่ายกลหยินหยางที่อยู่รอบๆร่างกายสูญสลายไปหมด ร่างกายของเขามีเพลิงไฟสีดำพุ่งขึ้นมาอีกครั้ง
บทที่ 421
บทที่ 423