ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 392

ฮาร์วีย์ฝืนยิ้มและพูดว่า “ผู้อาวุโสออสการ์ อาร์มสตรอง เหมือนเทพเจ้าในหมู่มวลมนุษย์ ถ้าเขาทิ้งงานวิจัยที่เขาคิดว่าเป็นไปไม่ได้ ทำไมเขาถึงให้คำแนะนำคุณเกี่ยวกับเรื่องนี้ล่ะ?”

“คุณกำลังจะหมายความว่าผู้อาวุโสอาร์มสตรองกำลังพยายามจะให้ร้ายคุณงั้นเหรอ?”

“นาย…”

เจนเซ่นชี้ไปที่ฮาร์วีย์ ใบหน้าของเขาแข็งกระด้าง

“ผมจะโทรหาผู้อาวุโสอาร์มสตรองตอนนี้เพื่อพิสูจน์ว่าคุณพูดหมิ่นประมาทเขา!”

“อะไรนะ? โทรหาผู้อาวุโสอาร์มสตรองงั้นเหรอ?”

“ผู้อำนวยการคาร์ลสันมีเบอร์โทรศัพท์ของผู้อาวุโสอาร์มสตรองงั้นเหรอ?”

“ฉันได้ยินมาว่าในประเทศนี้ไม่มีใครสามารถติดต่อผู้อาวุโสอาร์มสตรองได้เลยสีกคน ผู้อำนวยการคาร์ลสันทำได้ยังไง?”

แม้แต่เกรกอรี่ก็ยังตกใจ เขาไม่คิดว่าลูกศิษย์ของเขาจะมีความเกี่ยวข้องกับผู้อาวุโสอาร์มสตรอง

และโครงการวิจัยนี้ก็เป็นความคิดของผู้อาวุโสอาร์มสตรอง!

ขอบคุณพระเจ้า!

เป็นพระพรอย่างแท้จริงที่ได้เป็นครู!

เกรกอรี่กระแอ่มไอเบา ๆ และพูดว่า “เจนเซ่น คุณจะพูดเรื่องไร้สาระกับคนนอกแบบนั้นไปทำไม?”

“ข่าวลือว่าผู้อาวุโสอาร์มสตรองกำลังพักฟื้นที่ต่างประเทศ มันควรจะเป็นเวลาเช้าตรู่ที่นั่น ไม่ควรที่จะรบกวนเวลาพักผ่อนของเขา!”

“ใช่! ฉันได้ยินมาว่าร่างกายของผู้อาวุโสอาร์มสตรองในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาแย่ลง จะดีกว่าที่เราจะไม่ไปรบกวนเขา”

“ผู้อำนวยการคาร์ลสัน อย่าเพิ่งใจร้อน มันจะไม่ดีสำหรับคุณถ้าคุณจะไปรบกวนการพักผ่อนของเขา”

เสียงของผู้คนแย้งออกมาพร้อมกัน ผู้อาวุโสอาร์มสตรองมีอายุมากกว่าแปดสิบปีและอาศัยอยู่ต่างประเทศ การโทรหาเขาในเวลานี้นั้นไม่เหมาะสมอย่างยิ่ง

มันไม่คุ้มค่าเลยที่จะแลกกับเรื่องไร้สาระของฮาร์วีย์

เขาไม่ได้มาจากวงการด้านการแพทย์ เขาจะรู้จักผู้อาวุโสอาร์มสตรองได้ยังไง?

เจนเซ่นโบกมือส่งสัญญาณด้วยท่าทางเย็นชาราวกับน้ำแข็ง แล้วจ้องไปที่ฮาร์วีย์

“ถ้าวันนี้ผมไม่โทรไป อาจจะมีคนคิดว่าผมละเมิดคุณธรรมทางวิชาการจริง ๆ ทุกคนอย่าพยายามหยุดผมตอนนี้เลย!”

เจนเซ่นหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วกดหมายเลข จากนั้นให้ทุกคนได้ดูหน้าจอโทรศัพท์ของเขาทันที

ชื่อ “ออสการ์ อาร์มสตรอง” ก็ปรากฏขึ้นบนหน้าจอโทรศัพท์

ทุกคนก็ตัวสั่นทันทีเมื่อเห็นแบบนั้น

มีคนจำนวนไม่น้อยที่ร้องโอดครวญด้วยความตื่นเต้น

โอ้ ผู้อาวุโสอาร์มสตรอง! ผู้เชี่ยวชาญและนักวิชาการเคารพคน ๆ นี้มาก!

การได้ยินเสียงของเขาถือเป็นพรของชีวิต!

คนที่มองดูเจนเซ่นเข่าอ่อนเกือบจะคุกเข่าลง

เจนเซ่นรู้สึกดีเมื่อมองดูผู้คนชื่นชมเขา แต่เมื่อเสียงรอสายของเขาดังขึ้นหลายสิบครั้ง เขาก็วางสายไปพร้อมกับไม่มีคนรับสาย

นั่นทำให้เจนเซ่นตัวแข็งทื่อเหมือนถูกแช่แข็งไว้ แต่เขากลับมาตั้งสติได้ทันทีและยิ้ม

“ทุกคน ดูเหมือนว่าผู้อาวุโสอาร์มสตรองกำลังพักผ่อนอยู่ ถ้าอย่างนั้นเราอย่าเพิ่งไปรบกวนเขาตอนนี้เลย…”

“ใช่ ใช่! มันจะเป็นบาปที่จะไปรบกวนเขาระหว่างที่เขากำลังพักผ่อนอยู่!”

“ผู้อำนวยการคาร์ลสันโทรหาเจาเพื่อพิสูจน์นั้นก็เพียงพอแล้วว่าคุณทำสิ่งต่าง ๆ อย่างเปิดเผยและตรงไปตรงมา!”

“ใช่! เราทุกคนเชื่อคุณผู้อำนวยการคาร์ลสัน!”

“ได้โปรดอย่าไปรบกวนผู้อาวุโสเลย!”

“…”

ผู้เชี่ยวชาญและนักวิชาการต่างส่งเสียงแย้ง เมื่อพวกเขามองไปที่ฮาร์วีย์ พวกเขาก็เต็มไปด้วยความโกรธ

ผู้ชายคนนี้มาจากไหนก็ไม่รู้ จนต้องทำให้ต้องไปรบกวนเวลาพักผ่อนของผู้อาวุโสอาร์มสตรอง เรื่องนี้มันไม่น่าให้อภัยจริง ๆ !

ผู้คนต่างดีใจที่เสียงเรียกสายนั้นไม่ได้ปลุกผู้อาวุโสอาร์มสตรองในขณะหลับพักผ่อน ถ้าไม่งั้นเรื่องราวก็คงจะบานปลายไปกันใหญ่?

เอลล่าเกิดความตึงเครียดเล็กน้อยในขณะที่พูดว่า “ฮาร์วีย์คุณไม่ควรพูดถึงผู้อาวุโสอาร์มสตรอง ผู้เฒ่าคนนี้มีสถานะที่สูงมากในด้านการแพทย์…”

เจนเซ่นเห็นจังหวะที่เอลล่ายังห่วงใยฮาร์วีย์อยู่จนมีอารมณ์โกรธมาก

“ฮาร์วีย์ นายพิสูจน์อะไรได้ไหม? ถ้าไม่มีหลักฐานมาพิสูจน์ ก็รีบไสหัวออกไปซะ!”

ฮาร์วีย์ยิ้มและดึงโทรศัพท์ออกมา

“คุณเพิ่งโทรหาผู้อาวุโสอาร์มสตรอง แต่ไม่มีคนรับสายใช่ไหม? งั้นผมจะโทรหาเขาให้คุณเอง…”

ทุกสายตาของทุกคนจับจ้องไปที่ฮาร์วีย์ที่กำลังวิดีโอคอลไปหาผู้อาวุโสอาร์มสตรอง