ตอนที่ 106 – กองทัพโครงกระดูกของลอร์น!
ที่ซากปรักหักพังสงคราม
หลังจากออกจากค่ายทหารสํารวจแล้ว ลอร์นก็ได้วิ่งไปที่ป่าทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ
เขาใช้เวลาชั่วโมงกว่าก็จะถึงที่หมายที่กําหนดไว้
ภายใต้ท้องฟ้าที่มืดมิด ผู้เล่นจํานวนมากมารวมตัวกัน มีรหัสอยู่บนหัวของพวกเขา และทั้งหมดถูกระบุว่าเป็น “กิลด์ทําลายล้างโลก” และ “กิลด์โดมิเนชั่น”
เห็นได้ชัดว่าพวกเขามาจากทั้งสองกิลด์
เนื่องจากการเตรียมการถ่ายทอดสด ทั้งสองกิลด์จึงได้โพสต์ข้อ ความบนฟอรัมแล้ว โดยกําหนดเวลาการต่อสู้เป็นเวลา 13.00 น.
สิบโมงเช้า กองกําลังหลักของพวกเขายังไม่ได้รวมพล
“อยู่ที่นั่นหรือ??”
ลอร์นมองไปยังถ้ําที่อยู่ข้างหลังพวกเขา มีบอสพิเศษตัวแรก ในเซิร์ฟเวอร์ทั้งหมด
ในการเข้าไปในถ้ํา เขาต้องฝ่าด่านถึง 200 คน
นี่ไม่ใช่เรื่องง่าย
“ฉันต้องวางแผนต่อต้านพวกนั้น”
ลอร์นตรวจสอบภูมิประเทศรอบๆนี้ทันที
มีถ้ําอื่นอยู่ใกล้เนินเขาไม่ไกลจากถ้ํา นี่เป็นทําเลที่ดีมาก มันสามารถหลีกเลี่ยงสายตาของอีกฝ่าย แต่ก็มีที่ว่างเพียงพอ
“เอาล่ะเรามาเริ่มกันเลย
ลอร์นออกจากปา เพื่อไปที่ถ้ํานั้น จากนั้นเขาก็เรียกริมรุออกมา
“ริมรุ ปิดกั้นที่นี่”
ทางเข้าถ้ําไม่ใหญ่มาก หลังจากที่ริมรุขยายตัวก็สามารถปิดผนึกทางเข้าถ้ําทั้งหมดได้อย่างสมบูรณ์
จากนั้นเขาก็ปล่อยให้สัตว์เลี้ยงตัวอื่นๆกวาดพื้นที่
ในไม่ช้า กลุ่มของมอนสเตอร์โครงกระดูกก็ถูกนํากลับมา
ลอร์นหยิบดาบทองแดงออกมาจากกระเป๋าของเขาและเปิดใช้มิกซ์มอนเตอร์ทันที
ดึง!
“มีการระบุวัสดุต้นแบบและวัสดุชิ้นส่วนของร่างกาย สูตรการมิกซ์คือ: (สเกลริตันวอริเออร์) + (ดาบทองแดง) + (???) = ?”
“ราคาคือ 1,000 เหรียญทองแดง คุณต้องการที่จะมิกซ์ไหม?
“มิกซ์!”
ลอร์นยืนยัน
ดึง!
“ยินดีด้วยที่ได้รับมอนสเตอร์ระดับทองแดง: นักดาบโครงกระดูก!”
หลังจากแสงวาบ นักรบโครงกระดูกที่มีดาบทองสัมฤทธิ์ก็ปรากฏตัวต่อหน้าลอร์น
แม้ว่าต้นแบบจะไม่แตกต่างจากเมื่อก่อนมากนัก
จากข้อมูลบนจอ พวกเขาจะรู้ว่ามอนสเตอร์ตัวนี้เป็นมินิบอส สถานะของมันยังยอดเยี่ยม
“ปล่อยมันไปดีกว่า”
ลอร์นไม่ได้ทําสัญญากับอีกฝ่าย แต่เลือกที่จะปล่อยมันไป
ส่งผลให้สิ่งมีชีวิตกลายเป็นมอนสเตอร์
แต่ลอร์นไม่ได้ปล่อยให้มันเร่ร่อน เขานํานักดาบโครงกระดูกเดินลึกเข้าไปในถ้ํา จากนั้นให้ริมรุจับมันไว้
“คําราม!”
นักดาบโครงกระดูกอันเดดกลายเป็นมอนสเตอร์ในทันที คํารามอย่างบ้าคลั่งขณะที่จะโจมตีริมรุด้วยดาบในมือของมัน
น่าเสียดายที่การโจมตีไม่สามารถทะลุการป้องกันของริมรุได้
“ไปหาตัวอื่นดีกว่า”
ลอร์นยังคงทําการมิกซ์มอนสเตอร์ต่อไป
จุดประสงค์ของสิ่งนี้ไม่ใช่เพื่อให้ได้สัตว์เลี้ยง แต่เพื่อสะสมมอนสเตอร์ให้เพียงพอ
เมื่อถเปิดออก มอนสเตอร์ทั้งหมดจะโจมตีพื้นที่ที่ถูกจองของกิลด์ทําลายล้างโลก และจะเกิดปัญหาแน่นอน เมื่อถึงเวลานั้นมาถึงมันจะเป็นโอกาสของลอร์นทันที
“ถึงแม้ความได้เปรียบจะมีเพียง 70% แต่คุณลักษณะของมันนั้นดีมาก อาจต้องใช้ผู้เล่นสองหรือสามคนร่วมมือกันเพื่อฆ่ามัน”
“กิลด์การทําลายล้างโลกและกิลด์ กิลด์โดมิเนชั่น ได้จัดเตรียมคนเกือบ 300 คน
“หากฉันสร้างมอนสเตอร์มากกว่าร้อยตัว ฉันก็จะได้รับผลที่ต้องการ”
ลอร์นคํานวณแล้ว
ภายใต้สถานการณ์ปกติ แผนนี้ปลอดภัยมาก
และเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีอะไรผิดพลาด เขาต้องเตรียมมอนสเตอร์เพิ่ม
มันจะดีกว่าถ้าเป็นสองเท่าหรือสามของจํานวนเงินและแผนที่วางไว้
ยิ่งมีมอนสเตอร์มากเท่าไหร่ ความเป็นไปได้ก็จะสูงขึ้นเท่านั้น
เวลาผ่านไปชั่วโมงกว่า
ลอร์นยังคงสร้างมอนสเตอร์ต่อไป
มอนสเตอร์ปรากฏตัวขึ้นในถ้ํามากขึ้นเรื่อยๆ พวกมันคํารามราวกับประท้วงชะตากรรมของการถูกคุมขัง
แต่ริมรุไม่สนใจพวกมัน ริมรุจับพวกมันไว้ที่นั่นโดยไม่อนุญาตให้สิ่งมีชีวิตใดๆออกจากทางออกนี้
สําหรับการโจมตีของมอนสเตอร์?
มันไร้ประโยชน์
ถ้ําก็แคบ มีมอนสเตอร์เพียงสี่ตัวเท่านั้นที่สามารถโจมตีริมุรได้มอนสเตอร์ทองแดงสี่ตัวต้องการฆ่าริมรเหรอ? เป็นไปไม่ได้
เกือบเที่ยงแล้ว มีมอนสเตอร์เกือบ 300 ตัวในถ้ํานี้
โครงกระดูกเกือบทั้งหมดในบริเวณใกล้เคียงถูกลอร์นดึงดูดให้มาที่ถ้ําแห่งนี้
สิ่งที่เหลืออยู่คือกลุ่มมอนสเตอร์ที่อยู่ใกล้กับถ้ําบอสมากที่สุด
ลอร์นไม่ปล่อยพวกมันไป เขาต้องการจับโครงกระดูกเหล่านี้ทั้งหมดและโจมตีแบบไม่คาดคิด!
“แปลก…”
“เมื่อกี้มีอะไรหรือเปล่า”
ผู้เล่นที่เฝ้าทางเข้ามองดูเนินเขาด้วยความสับสน ดูเหมือนว่าเขาจะได้เห็นบางสิ่งที่เดินผ่านมาในตอนนี้ ทําไมจู่ๆก็หายไป
“คุณต้องล้อเล่นกับฉันแน่ๆ จะมีใครอยู่ได้อย่างไร”
“เด็กๆควรเลิกเล่นเกม คุณกําลังจะตาบอด”
“ซื้อยาบํารุงมากินครับพี่ แบบนี้ไปต่อไม่ได้แล้ว”
“คุณไม่รู้วิธีที่จะทะนุถนอมมันเมื่อคุณยังเด็ก เมื่อคุณอายุเท่าฉัน คุณทําได้แค่ดูคนอื่นเล่น”
ผู้เล่นโดยรอบล้อเลียน
“ฉันรออาหารจานล่าสุดมาหนึ่งสัปดาห์แล้ว คุณต้องเชื่อฉัน มีบางอย่างไปที่นั่นจริงๆ”
ยิ่งผู้เล่นพยายามคิดถึงเรื่องนี้มากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งสับสนมากขึ้นเท่านั้น ทันใดนั้น เขาก็นึกถึงอะไรได้บางอย่างและพูดว่า “พูดถึงเรื่องนี้ พวกคุณเคยสังเกตไหมว่าเป็นเวลานานแล้วที่มอนสเตอร์โครงกระดูกไม่โจมตีพวกเรา?”
ทันทีที่เขาพูดแบบนี้ ผู้เล่นที่อยู่ข้างๆเขารู้ดีว่านี่เป็นปัญหา
พวกเขามองไปรอบๆ
มันแปลก
ก่อนหน้านี้เขาเคยเห็นโครงกระดูกมากมายเดินเตร่ไปมา
แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าพวกเขาจะหายไปแล้ว
กลุ่มคนกลุ่มนี้รู้สึกสับสนมาก
แต่ทันใดนั้นเอง!
จู่ๆก็เกิดความโกลาหลอยู่ในป่าข้างหน้า
กลุ่มโครงกระดูกที่โกรธจัดพุ่งเข้าใส่พวกเขาทันที
” เวรรรรรรรรรรรล่ะ!”
นิยาย เรื่องนี้อัพเดตก่อนที่อื่น เว็ปแรกที่ลง novelza.com
ผู้เล่นทุกคนอดไม่ได้ที่จะสาปแช่ง
พวกเขาเพิ่งบอกว่าไม่มีมอนสเตอร์อยู่รอบๆ แต่ในทันใด พวกเขาก็รีบวิ่งไปจากทางข้างหน้า
เมื่อดูจากตัวเลขนี้ อย่างน้อยก็มีโครงกระดูกสองสามร้อยตัว
แต่โชคดีที่พวกมันเป็นเพียงกลุ่มนักรบโครงกระดูก
เอง การ
คุณสมบัติของโครงกระดูกไม่สูง ถ้าทุกคนต่อสู้เพื่อตนเอง การต่อสู้ครั้งนี้ควรจะจบลงในไม่ช้า
ผู้เล่นจากทั้งสองกิลด์คิดอย่างนั้น
เมื่อพวกเขาสัมผัสกับมอนสเตอร์กันจังๆ ผู้เล่นทุกคนก็ตกตะลึง