บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 445

ก่อนหน้านี้ มาเดลีนรู้วิธีเผชิญหน้ากับทุกคนอยู่แล้ว

แต่เมื่อเธอมองไปที่อาวุโสวิทแมนผมขาวที่อยู่ข้างหน้าเธอ เธอก็รู้สึกเจ็บปวดในใจ เธอยังคงมองเข้าไปในดวงตาของเขาอย่างใจเย็น

“คุณปู่ คุณพูดถูก ฉันคือแมดดี้”

ในที่สุดเธอก็ยอมรับเรื่องนี้กับอาวุโส เธอรู้สึกได้ถึงน้ำตาที่ไหลรินที่หางตา

“คุณปู่คะ ขอบคุณที่ไว้วางใจและสนับสนุนฉันตลอดหลายปีที่ผ่านมา ในตระกูลนี้ คุณเป็นคนเดียวที่ดีกับฉัน ฉันจะจดจำคุณไปตลอด”

อาวุโสวิทแมนเดินไปข้างหน้ามาเดลีนช้า ๆ ด้วยไม้เท้าของเขา ดวงตาที่หย่อนหยานและขุ่นมัวของเขามองเธออย่างเป็นห่วงและเข้าใจ

“สาวน้อย ในที่สุดเธอก็ยอมรับเสียที ฉันมีความสุขจริง ๆ”

เมื่อมองเห็นสายตาที่จ้องมองมาด้วยความรักของอาวุโส มาเดลีนก็รู้สึกอยากขอโทษในทันที “ฉันขอโทษค่ะ คุณปู่ ฉันแค่กลัวจะทำให้คุณปู่ผิดหวัง”

“ไม่หรอก ฉันดีใจที่ได้พบเธอคนใหม่” อาวุโสยกมือขึ้นและคว้ามือของมาเดลีน ฝ่ามือเย็นของเขาพยายามทำให้มาเดลีนรู้สึกอุ่นขึ้น “เจเรมี่ทำผิดต่อเธอมามาก ความมั่งคั่งและอำนาจไม่มีค่าอะไรเท่าชีวิตของมนุษย์ ขอบคุณพระเจ้าที่เธอยังมีชีวิตอยู่”

“คุณปู่…”

“ปู่จะคอยสนับสนุนเธอเหมือนเมื่อก่อน”

คำตอบของอาวุโสทำให้มาเดลีนซาบซึ้ง

ในขณะนั้น มาเดลีนได้รับโทรศัพท์จากเฟลิเป้ เธอเลยไม่ได้อยู่ต่อ เธอออกมาหลังจากที่เธอร่ำลาอาวุโส

คาเลนไร้เรี่ยวแรงที่จะเดินหลังจากมาเดลีนจากไป เธอทรุดตัวลงบนเก้าอี้อย่างไร้ชีวิตชีวาและนั่งตัวแข็งทื่อเป็นหิน “ฉันไม่คิดว่าเธอจะมีชีวิตอยู่ ฉันไม่คิดเลย… เธอใช้ตัวตนปลอมเพื่อเข้าใกล้เรา เธอมาที่นี่เพื่อแก้แค้น! เธอต้องการแก้แค้นฉัน!” คาเลนพึมพำ เธอโทรหาเจเรมี่ทันทีแต่ไม่สามารถโทรหาเขาได้ไม่ว่าเธอจะโทรไปกี่ครั้งก็ตาม

เนื่องจากเธอไม่รู้ว่าก้าวต่อไปของมาเดลีนคืออะไร เธอจึงร้องคลั่งราวกับแมวที่อยู่บนก้อนอิฐร้อน

“ไม่! ฉันจะนั่งอยู่เฉย ๆ โดยที่ไม่ทำอะไรเลยไม่ได้!”

“อยากทำอะไรอีกล่ะ?” อาวุโสวิทแมนขมวดคิ้ว คิ้วสีขาวของเขาขมวดเข้าหากันขณะที่เขามองดูคาเลนอย่างไม่พอใจ

“พ่อคะ! พ่อได้ยินเธอหนิ เธอคือ มาเดลีน ครอว์ฟอร์ด! เธอยังไม่ตาย! ผู้หญิงคนนี้ไม่พอใจและเกลียดชังอยู่ในใจ เธอคงกำลังพยายามกลับมาที่ในตระกูลวิทแมน และตอนนี้เธอได้กลับมาแล้ว!

“ในตอนนั้น เธอเป็นแค่คนบ้านนอกที่ยากจน ไม่มีเงินหรือชื่อเสียงอะไรเลย แต่ตอนนี้ เธอมีทั้งธุรกิจเป็นของตัวเองและเธอยังสร้างชื่อเสียงให้กับตัวเองด้วย นอกจากนี้เธอยังเป็นลูกสาวของมอนต์โกเมอรี! ไม่ง่ายที่จะเอาชนะเธอเหมือนเมื่อก่อน!”

“ลูกกลั่นแกล้งแมดดี้ได้ตามที่ลูกต้องการตอนเธอไม่มีเงินและชื่อเสียง แต่ตอนนี้เธอแข็งแกร่งขึ้นแล้ว ลูกกลับกลัวเธออย่างนั้นเหรอ? ทำไมลูกไม่นึกถึงสิ่งที่ลูกทำกับเธอในอดีตบ้าง? ลูกมีสิทธิ์เป็นแม่สามีด้วยเหรอ?”

“พ่อคะ หนู…”

“พ่อบอกลูกว่าเมเรดิธไม่ใช่คนดี และลูกไม่เคยเชื่อพ่อเลย ลูกพยายามให้แมดดี้หย่ากับเจเรมี่ ลูกดูไม่ออกเหรอว่าลูกชายของลูกหลงรักแมดดี้มาตลอด”

“อะ-อะไรนะ?” เมื่อคาเลนรู้ความจริง เธอก็รู้สึกเหมือนลิ้นพันกัน

เจเรมี่ชอบมาเดลีน?

นี่มันเรื่องเพ้อฝันอะไรกัน?

หลังจากที่มาเดลีนออกมาจากคฤหาสน์วิทแมนแล้ว เธอก็ขับรถของเจเรมี่ไปที่ร้านอาหารสุดหรู

หน้าต่างสไตล์ฝรั่งเศสแสดงทิวทัศน์ยามค่ำคืนของเมืองที่กำลังมีผู้คนพลุกพล่าน แต่ทุกอย่างดูสงบและสวยงาม

มาเดลีนยกแก้วไวน์ของเธอขึ้น ไวน์เย็นเฉียบไหลเข้าสู่ลำคอของเธอ เมื่อความหวานของไวน์สัมผัสได้ในปากของเธอ เธอก็สามารถลิ้มรสความขมขื่นได้อย่างชัดเจน

“คุณไม่มีความสุขเหรอ?”

มาเดลีนส่ายหัว “ฉันมีความสุขมาก แต่ฉันแค่รู้สึกว่าฉันกำลังทำผิดต่อคุณปู่อยู่”

เธอพูดจบและเห็นดวงตาของเฟลิเป้เคร่งขรึมขึ้น

เธอไม่ลืมอดีตที่เฟลิเป้บอกกับเธอ เขาไม่ชอบพวกวิทแมน โดยเฉพาะอาวุโสวิทแมน

มาเดลีนพยายามทำลายความเงียบ แต่โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้นก่อน

เมื่อเธอเห็นชื่อบนหมายเลขผู้โทรเข้า เธอก็ตกตะลึง

มันคือเบอร์ของเอโลอิส