SPH:บทที่ 2 เหมือนเกิดใหม่
มือขวาของเย่หยูสัมผัสลงไปที่พื้น ในตอนแรกเขาวาดมือไปรอบๆ และทันใดนั้น เขารู้สึกว่าได้สัมผัสกับบางอย่างทิ่มที่นิ้วมือของเขา จนเขารู้สึกตกใจและคว้ามันในทันทีแล้วดึงออกมาอย่างแรงและนำมันออกมาจากช่องมิติ เมื่อมือขวาของเย่หยูออกมาจากช่องมิติ วงแหวนที่งดงามของแสงนั้นปิดลงทันที โดยไม่ทิ้งร่อยรอยใดๆเอาไว้เบื้องหลังเลย
“อะไรวะเนี่ย?” เย่หยูมองของในมืออย่างไม่เชื่อ ใบหน้าของเขาค่อนข้างโกรธในขณะที่เขาโยนมันลงบนโต๊ะด้วยความรังเกียจ
“ปี๊บๆ!” ยินดีด้วยที่โฮสต์ได้ขโมยของในครั้งแรกสำเร็จ คุณได้รับคะแนนเพิ่มอีก 50 คะแนน”
“ปี๊บๆ!” ยินดีด้วยที่โฮสต์ได้ขโมยของในครั้งแรกสำเร็จ เสียงแจ้งเตือนของระบบที่ดังขึ้นในใจของเขา ทำให้เย่หยูรู้สึกมีชีวิตชีวามากขึ้น เขาเหมือนมีโอกาศได้จับรางวัล ช่างน่าอัศจรรย์จริงๆ !
“หลังจากนั้นละ ตอนนี้คือการจับรางวัลแล้วหรือ? เย่หยูครุ่นคิดในใจและหยุดคิดทันที
เขามองไปรอบๆและตรงไปยังห้องน้ำ เย่หยูวางมือลงใต้ก๊อกถูด้วยสบู่และขัดที่มืออย่างแรง
“พระวิญญาณบริสุทธิ์, วิญญาณแห่งโลก!, กวนอิมกำลังปรากฏขึ้น ได้โปรดส่งของเจ๋งๆมาให้ฉัน!” เย่หยูวางมือของเขาลงด้วยกันที่บนหน้าอกและหลับตาพรึมพรำ
“เริ่มกันเถอะ!” การจับรางวัลเริ่มแล้ว !” ตรงหน้าของเย่หยูปรากฏวงล้อหมุน ตัวชี้เรียวยาวชี้ไปที่ 12 นาฬิกา วงล้อหมุนขนาดใหญ่ถูกแบ่งออกเป็นสี่เหลี่ยมเล็กๆ 12 ชิ้น และสิ่งที่อยู่ในนั้นเป็นเหมือนกระเบื้องโมเสคอย่างหนามองไม่ค่อยชัดหนัก
“โอ้พระเจ้า วิญญาณทั้งหลาย ขอให้ได้ของดีๆ!” เย่หยูบ่นงึมงำอย่างใช้ความคิด เข็มเริ่มหมุนอย่างรุนแรงขึ้น
“หยุด!” หลังจากนั้น เย่หยูตะโกนเสียงดังและความเร็วของเข็มบนวงล้อหมุนเริ่มช้าลง
ตาของเย่หยูเบิกกว้างขณะที่กำมือแน่น จ้องมองที่เข็มอย่างตื่นเต้นซึ่งมันกำลังช้าลงก่อนจะหยุด! ตรงจุดที่เข็มสีนั้นเริ่มแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนดวงตาของเย่หยู มองดู มันเป็นรูปพัดลักษณะของไพ่ ที่มีหมายเลข 7, 8, 9, 10 และ J อยู่ด้านบน
“ปี๊บๆ! ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ของการได้รับพรสวรรค์ด้านเทคนิคท่าร่าง! “
เทคนิคท่าร่างหรอ? นี่มันเรื่องบ้าไรเนี่ย? เย่หยูรู้สึกสับสนและคลิ๊กลงบนแบบ
ไพ่โป๊กเกอร์ปรากฏขึ้นและ เปลี่ยนเป็นจุดแสงนับไม่ถ้วนรวมเข้าไปในร่างของเย่หยู ทักษะความสามารถพิเศษ -ไพ่บิน : นี้คือทักษะความสามารถในการใช้ไพ่บิน!”ระบบได้อธิบายกับเย่หยู
เย่หยูรู้สึกว่ากระแสของข้อมูลไหลเข้าสู่หัวของเขา เค้าโครงร่างซึ่งเป็นทักษะของเย่หยูที่มีมาแต่เดิมอยู่แล้ว ราวกับว่ามันเป็นเรื่องปกติที่เขาจะมีความทรงจำนี้
ส่วนที่สองของเทคนิคไพ่บิน บีบรวมกันเป็นหนึ่งเดียวและเข้าสู่ปลายนิ้ว
ส่วนที่สามของเทคนิคไพ่บินล่ะ ไปลองกันเถอะ !
ฟิ้ว!
ไพ่โป๊กเกอร์ใบใหม่ปรากฏขึ้นอยู่ระหว่างนิ้วของเย่หยูและด้วยการขยับร่างกายเพียงเล็กน้อย ไพ่โป๊กเกอร์ถูกยิงออกไปอย่างรวดเร็วด้วยนิ้วมือของเย่หยู ผ่านหน้าต่างที่เปิดอยู่
ด้วยเสียงคมชัดได้เจาะลึกเข้าไปในลำต้นของต้นไม้ โดยทิ้งไพ่โป๊กเกอร์ไว้ด้านนอกครึ่งใบ ด้านนอกภายใต้ผลของแรงเฉื่อย มันยังสั่นสะเทือนไม่หยุด
ตุบ !
กิ่งไม้หนาเป็นนิ้วขนาดเท่าหัวแม่มือล้มลงทันที ส่วนของไม้ถูกตัดอย่างราบเรียบเฉกเช่นถูกตัดด้วยใบมีดคม
กิ่งไม้นี้ถูกทำลายด้วยไพ่โป๊กเกอร์ของเย่หยู!
แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก! เจ๋งสุดๆ เย่หยูเบิกตาโต ยากที่จะเชื่อว่านี่เป็นไพ่โป๊กเกอร์ที่เขายิงออกไป
เมื่อมองดูไพ่โป๊กเกอร์ที่เหลืออยู่ในมือ เย่หยูดูเหมือนจะได้เห็นกระสุนปืนของปืนกลหากใช้อย่างรวดเร็วเขาคงสามารถจัดการใครสักคนได้อย่างง่ายดาย หลังจากนั้นเขาก็หันมาสนใจสิ่งที่อยู่บนโต๊ะ
เฮ้อ !หญ้านี้เป็นที่น่าวิตกจริงๆ เย่หยูหยิบหญ้าบนโต๊ะและดูมันอย่างถี่ถ้วน ฉันไม่มีม้าแล้วจะใช้มันกับอะไรหล่ะ?
เอ๊ะ?
เย่หยูค้นพบในทันทีว่าใบหญ้านี้ดูแตกต่างจากวัชพืชทั่วไป ใบหญ้าค่อนข้างดูเหมือนดาบ
ส่วนประกอบของหญ้าไม่เพียงแต่เปล่งประกายเหมือนสีมรกต แต่มันยังมีรูปทรงตั้งตรงเหมือนดาบ ถ้ามองดูมันใกล้ๆ เขาจะรู้สึกปวดตาอย่างมาก
เป็นไปได้ไหมนี่เป็นของวิเศษ? เย่หยูครุ่นคิด ขณะกำลังแกว่งใบหญ้าคล้ายดาบในมือของเขา
“จิ! ติ๊งแต๊ง!
หลังจากได้ยินเสียงแผ่วเบาในอากาศ เย่หยูมองไปท่อเหล็กข้างเตียงของเขาที่เอียงไปทางพื้น มีเสียงแก๊กๆออกมา ส่วนที่ขาดดูราบเรียบคล้ายกระจกสะท้อนแสงแพรวพราว
ท่อเหล็กเดิมช่วยค้ำเตียงของเย่หยู ทำมาจากเหล็กอย่างดี แม้ว่าเขาจะตัดด้วยมีดที่คมมันจะเป็นแค่จุดขาวๆเท่านั้น แต่ตอนนี้มันถูกแยกออกจากกัน
เย่หยูมองดาบในมือของเขาด้วยสายตาว่างเปล่า และมองไปที่ท่อเหล็กที่ถูกตัดเขากลืนน้ำหลายลงคอราวกับเขาแค่แกว่งมือเบาๆเมื่อไม่นานมานี้เอง
ฟู่! หรือนี้จะเป็นดาบลมปราณในตำนาน
“ระบบ!” นี้คือใบหญ้าอะไรกันแน่ในมือของฉัน?” เย่หยูถามระบบทันที หญ้านี้อาจจะดีกว่าเทคนิคไพ่บิน!
“ใบหญ้าดาบ : เติบโตมากจากการดูดซับของแก่นแท้จิตวิญญาณดาบที่นับไม่ถ้วน ซากของดาบที่มีอำนาจสูงสุด เพลงดาบลมปราณที่สมบูรณ์ที่สุดในสวรรค์ คุณสามารถสกัดวิญญาณของมันเพื่อทำให้ร่างกายของโฮสต์เกิดใหม่ได้อีกครั้ง
ได้ยินคำอธิบายของระบบ เย่หยูกระโดดขึ้นด้วยความตกใจ ถ้านี่เป็นเรื่องจริงแสดงว่ามันมีพลังพอที่จะ กลั่นร่างกายของเขาให้บริสุทธิ์คล้ายกับการสร้างกระดูกและเลือดใหม่เพื่อให้กำเนิดร่างกายใหม่ขึ้น
“เร็วเข้าระบบ! กินหญ้าลงไปเลยหรอ!”เขาต้องการกลืนหญ้าดาบลงไปแต่เกรงว่ามันจะตัดปากของเขา ดังนั้นเย่หยูถือใบหญ้าคล้ายดาบและรบเร้า หลังจากเสียงของเย่หยูเบาลง จากนั้นใบหญ้าดาบก็เปล่งสีเขียวจางๆ
แสงสลัวแยกจากใบหญ้าดาบ รวมกลายเป็นลูกบอลและเข้าไปในตัวของเย่หยู
“ อ๊ะ? แค่นี้นะหรอ? ทำไมใบหญ้าดาบยังอยู่ที่นี่หล่ะ?” เย่หยูถามด้วยความสับสน
“โฮสต์ อย่ากังวล ระบบได้สกัดวิญญาณของใบหญ้าดาบและพ่นมันใส่ไปในร่างของโฮสต์ การเกิดใหม่คาดว่าจะแล้วเสร็จภายใน 10 ชั่วโมง!”
10 ชั่วโมงหรอ? เขาจะได้เห็นการเกิดใหม่ของร่างกายหลังจากเขาตื่นนอนวันพรุ่งนี้เลยหรือ?
เย่หยูเริ่มรอคอยการเกิดใหม่ แม้คิดว่ามันจะทำให้เขาไม่ได้นอนก็ตาม!
“เตือนโฮสต์ว่า การนอนดึกเป็นการทำร้ายร่างกายจะส่งผลกระทบต่อประสิทธิภาพของการหล่อหลอม
คุณช่างเอาใจใส่จริงๆ
เย่หยูยกมือขวาขึ้นและดูหญ้าดาบที่ไร้วิญญาณซึ่งยังคงตรงเหมือนดาบเปล่งออร่าที่คมชัด
อย่างไรก็ตาม เปรียบสีเขียวชอุ่มก่อนหน้านั้น ใบหญ้าดาบเป็นสีดำเข็มในตอนนี้เหมือนหยกสีดำ นอกจากนี้ เย่หยูรู้สึกว่าไม่คล่องตัวเหมือนแต่ก่อนและตอนนี้รู้สึกเป็นเหมือนนักดาบที่ได้เห็นผ่านความงดงามของโลกถูกซ่อนไว้ในฝักดาบ
เย่หยูแกว่งใบหญ้าดาบไม่กี่ครั้งแต่ไม่มีดาบลมปราณถูกปล่อยออกมา แม้ว่าเขาจะรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย เย่หยูรู้ว่าหากไม่มีพลังจิตวิญญาณ หญ้าดาบจะไม่ปล่อยเพลงดาบลมปราณออกมาก
ใบหญ้าดาบร่ายรำ ปลายของมันกวาดไปทางอีกด้านหนึ่งของเตียงโดยไม่ได้ตั้งใจ
ติ๊งแต๊ง!
อีกฝากของเตียงท่อโลหะตกลงกับพื้นด้วยเสียงที่คมชัด
“เกิดอะไรขึ้น? วิญญาณของใบหญ้าดาบไม่ได้ถูกดูดซับแล้วหรือ? เขารู้สึกประหลาดใจกับความคมของดาบ เย่หยูถามระบบนั้นในใจของเขา
“แม้ว่า ผลจากการหล่อหลอมของการเกิดใหม่ได้หายไป เนื่องด้วยใบหญ้าดาบดูดซับสิ่งสำคัญทางจิตวิญญาณของดาบมาตลอดทั้งปี มันไม่ใช่สิ่งของธรรมดาอีกต่อไป มันยังคงเป็นของวิเศษที่รวบรวมคุณสมบัติที่ดีเอาไว้!” เสียงของระบบดังขึ้นในใจของเย่หยู
เฮ้อ ฉันเก็บมันไว้ห่างๆก่อนดีกว่า ใบหญ้าดาบมันดีก็จริง แต่ฉันไม่สามารถพกไปข้างนอกได้ มิฉะนั้นหากฉันต้องต่อสู้กับใครสักคน พวกเขาจะมีดาบที่ห้อยลงมาจากเอว ขณะที่ฉันมีใบหญ้าผูกรอบเอวของฉัน
แสงแรกของตะวันส่องผ่านหน้าต่าง ทำให้ขนตาของเย่หยูสั่นไหวก่อนจะลืมตาขึ้น
“ฮืม!” หลับสบายจริงๆ
เขาลุกขึ้นและเหยียดร่างกายของเขา เย่หยูรู้ว่าร่างกายของเขาไม่เคยรู้สึกสดชื่นมาก่อนเลย
“อ๊า” กลิ่นเหม็นจริงๆ!”
เย่หยูบีบจมูกและมองดูสารข้นหนืดสีเทาบนร่างกายของเขา กลิ่นที่ฉุนจัดทำให้เย่หยูเกือบอ้วก
เขายกผ้าห่อมออกอย่างเร็วและกระโดดลงจากเตียงนอน รีบวิ่งไปยังห้องน้ำและเริ่มทำความสะอาดร่างกาย
หลังจากนั้น เย่หยูก็ล้างสิ่งสกปรกสีเทาเข้มทั้งหมดบนร่างกายของเขาจนหมด
“ฟู่!” มันก็ไม่สบายเท่าไหร่ “เย่หยูเช็ดหยดน้ำบนร่างของเขาและยืนอยู่หน้ากระจกมองดูตัวเอง
“เห้ย” นี้คือใครใช่ฉันหรือ? ทำไมฉันหล่อจริงๆ?” มองดูตัวเองในกระจก และร้องออกมากด้วยความตกใจ