พื้นที่ทั้งหมดเต็มไปด้วยเงา
และดวงตาของเอียนก็ตึงเครียด
‘มันคืออะไรน่ะ? นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็นอสูรเวทย์มนตร์เช่นนี้?’
มันไม่สามารถมองเห็นได้ชัดเจน
เงาดำกระพือปีกและเดินไปรอบๆปาร์ตี้
และรูปร่างของมันก็แตกต่างกันมาก
Grrr-
มันมีสามหัวเหมือนเซเรบัสสัตว์ในตำนานของเทพเจ้าแห่งนรกและร่างกายของมันมีรูปร่างเหมือนมังกร
สิ่งที่น่าขนลุกที่สุดของมันคือบรรยากาศที่น่ากลัวที่มันกำลังเปล่งออกมา
อย่างไรก็ตาม มันมีบางอย่างที่เหมือนกันกับมอนสเตอร์อื่นๆทั้งหมด
‘ร่างโปร่งแสง… ไม่ใช่ผี…’
ในตอนแรกพวกเขาคิดว่าสามารถระบุตัวมอนสเตอร์ได้หลังจากเห็นเงาของมัน แต่หลังจากมองดูใกล้ๆ พวกเขาก็รู้ว่านี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาเห็นสิ่งนั้น
เอียนถามกาก้าด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา
“กาก้า นายรู้อะไรเกี่ยวกับมอนสเตอร์ตัวนี้ไหม?”
อย่างไรก็ตาม กาก้าไม่สามารถตอบคำถามของเอียนได้เพราะมีคนอื่นทำ
“พี่ครับ นั่นไม่ใช่มอนสเตอร์”
“ห้ะ…?”
เป็นฮูนี่ย์ที่ตอบคำถามของเอียน
ฮูนี่ย์กำลังมองไปที่เงาของสิ่งที่บินไปรอบๆด้วยแววตาของเขา
“แล้วมันคืออะไร?”
“นั่นคือการอัญเชิญแห่งความมืด”
“…?”
“นั่นคือเหตุผลที่ฉันพยายามหาหนังสือของเดดมอน”
แต่ในตอนนั้น
เปลวไฟสีม่วงขนาดใหญ่จากตัวตนที่ไม่รู้จักถูกเป่าไปในทิศทางของปาร์ตี้
ระหว่างเปลวไฟมีกระสุนไฟหลายสิบลูกที่มีขนาดเท่ากับศีรษะของมนุษย์บินไปในทิศทางของพวกเขา
Hwarrk-!
ไม่มีทางที่เอียนจะโดนแม้ว่าเขาจะกังวลก็ตาม
“บุ๊กค์ม่านน้ำ!”
“โอเคบุ๊กค์”
Kyahh-!
กำแพงน้ำขนาดใหญ่โผล่ขึ้นมาจากพื้น
เปลวไฟอันแรงกล้าที่มุ่งหน้าไปยังทิศทางของพวกเขาถูกหยุดลงด้วยสิ่งกีดขวางของบุ๊กค์
ลูกไฟที่เจอกับกำแพงน้ำระเหยไปในอากาศทำให้เกิดเสียงคล้ายไอน้ำ
ดวงตาของเอียนนั้นเฉียบคม
แสงสีม่วงไม่ว่าใครจะเห็น มันเป็นเทคนิคของฝ่ายตรงข้ามที่มีพลังและระยะไกลก็ตาม
เมื่อเทคนิคขนาดใหญ่อย่างหนึ่งหายไปหลังจากใช้งานไปแล้ว มันเป็นกลยุทธ์พื้นฐานในการต่อสู้เพื่อให้ได้จังหวะการโต้กลับ
‘เราต้องใช้โอกาสนี้ต่อสู้… ห้ะ…’
แต่เอียนก็งุนงง
เงาของมังกรที่ไม่ปรากฏชื่อซึ่งเพิ่งยิงไปที่พวกเขาก็หายไป
ฮูนี่ย์ที่เห็นการแสดงออกที่ประหลาดใจของเอียนก็อธิบายให้เขาฟังอย่างใจเย็น
“ซัมมอนเนอร์ที่ถูกเรียกโดยดาร์กซัมมอนเนอร์ก็คล้ายกับแอสซาซินครับพี่”
“แอสซาซิน? นายกำลังพูดถึงอาชีพของผู้เล่นงั้นหรอ?”
“พวกมันยังมีความสามารถในการเร้นกายเหมือนแอสซาซิน”
“อืม…”
เอียนมุ่งความสนใจไปที่ศัตรูของเขาอย่างถี่ถ้วน
‘ฉันคิดว่ามันมีร่างโปร่งแสง… ต้องใช้ความระมัดระวังมันอย่างดี’
ในขณะที่เอียนและฮูนี่ย์กำลังสนทนากัน การโจมตีจากศัตรูหนึ่งหรือสองตัวก็เริ่มขึ้น
พวกมันยังคงวางกลยุทธ์เป้าหมายของพวกมันและพวกมันก็ยิงจากระยะไกล
‘มังกรเงา โซล ไคเซอร์…’
เอียนเลื่อนดูชื่อของมอนสเตอร์ที่ลอยอยู่บนอากาศอย่างช้าๆ
พวกมันเป็นชื่อที่เขาเคยเห็นเป็นครั้งแรก
‘โชคดีที่เลเวลของพวกมันไม่ต่างจากเลเวลพวกนอกวิหารมากนัก’
เอียนได้ยินเสียงของฮูนี่ย์อีกครั้ง
“เราต้องย้ายไปที่มุมห้อง เราต้องมองให้กว้างขึ้นครับพี่ ตอนนี้เราไม่มีเวทย์มนตร์ค้นหา”
เอียนหันไปมองและจ้องไปที่ฮูนี่ย์
จากนั้นเขาก็หัวเราะ
“ใครบอกว่าเราไม่มีเวทมนตร์ค้นหา”
กาก้าที่อยู่บนไหล่ของเอียนบินขึ้นไปบนอากาศ
“นายท่าน ฉันสามารถใช้มันได้ไหม?”
“เดี๋ยวฉันจะให้สัญญาณนะ”
“รับทราบครับ”
ฮูนี่ย์ไม่เข้าใจว่าเอียนและกาก้าพูดถึงอะไร เขาจึงแค่มองเฉยๆ’
เอียนเริ่มเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้เมื่อเขายกการพิพากษาของจิตวิญญาณแห่งราชา
“ฮูนี่ย์ โนเอลมาตั้งรับกัน 10 นาทีต่อจากนี้”
ฮูนี่ย์ฮึดฮัดและตอบกลับ
“เอาล่ะ เราไม่สามารถต่อต้านมันได้อย่างจริงจัง พี่มีแผนจะรับมือยังไงกัน?”
เอียนยังคงไม่สนใจคำพูดของฮูนี่ย์
“ฉันจะใช้คำอวยพรแห่งอเวจี นายเข้าใจที่ฉันหมายถึงใช่ไหม? ฉันแค่ต้องการสิ่งนี้เพื่อให้ได้ผลฉันแค่ต้องรู้ว่ามันโจมตีแบบไหน”
เอียนและปารตี้เคลื่อนไหวอย่างพร้อมเพรียง
ในระหว่างนั้นทั้งสามคนที่อยู่ระหว่างการล่าก็ตระหนักว่าคนอื่นเติบโตขึ้นมากเพียงใด
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีของคาโนเอล เขาเติบโตขึ้นในระดับที่เขาไม่ได้อยู่ใกล้คนที่เอียนพบในครั้งแรก
ต้องขอบคุณสมาชิกทั้งสาม เขารู้ดีว่าจะเคลื่อนไหวอย่างไรแม้ว่าจะไม่ได้มองหน้ากันก็ตาม ปาร์ตี้ของพวกเขาจัดการทำงานเป็นทีมที่น่าทึ่ง
ฮูนี่ย์และคาโนเอลก็รู้ว่าเอียนหมายถึงอะไรเมื่อบอกว่าพวกเขาจะใช้ท่าทางป้องกันโดยใช้อเวจี
ในระหว่างการเล่น ‘อเวจี’ การฮีลจะมีระยะมากและหมายความว่าพวกเขาสามารถดูสกิลของศัตรูได้
Kwang- Kwakwang-!
เอียนจงใจเริ่มเคลื่อนไหวยั่วยุ
เงามืดถูกยั่วยุและเริ่มโจมตีโดยไม่ลังเล
Grrr-! Kwahh-!
และอย่างที่ทุกคนรู้ เอียนออกมาอย่างแข็งแกร่งและศัตรูก็บ้าคลั่ง
นี่คือสถานการณ์ที่เอียนรอคอย
ปัง-!
[‘มังกรเงา’ ได้รับความเสียหายอย่างรุนแรง]
[พลังชีวิตลดลง 172,639 หน่วย]
[‘โซล ไคเซอร์’ ได้รับความเสียหายอย่างรุนแรง]
[พลังชีวิตลดลง 128,889 หน่วย]
ในหน้าต่างสถานะพลังชีวิตที่ลดลงของสมาชิกปาร์ตี้กำลังเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง
เอียนกำลังจดจ่ออยู่กับแถบพลังชีวิตของสมาชิกปาร์ตี้ทั้งหมด
‘เราต้องการคำอวยพรแห่งอเวจีถึงเราจะสู้กับพวกมันได้’
หากพวกเขาใช้อเวจีในตอนแรก มอนสเตอร์จะพยายามรักษาความสามารถไว้
เขาคิดจะใช้มันตั้งแต่แรก แต่ก่อนที่จะยืนยันความสามารถในการฟื้นฟูของอเวจี เขาไม่รู้ว่าการโจมตีของศัตรูจะอยู่ได้นานแค่ไหน
นั่นเป็นสถานการณ์ที่เอียนไม่ต้องการ
‘เอาล่ะ อีกหน่อย…!’
ถ้าพวกมันเป็นมอนสเตอร์ปกติ เอียนก็ไม่ต้องสนใจเรื่องนี้
ความสามารถในการต่อสู้ของมอนสเตอร์ธรรมดามีขีดจำกัด
แต่ถ้ามอนสเตอร์ถูกใครบางคนควบคุม มันก็เป็นเรื่องที่แตกต่างไปจากเดิม
ตามที่ฮูนี่ย์พูด พวกมันเป็นสัตว์เลี้ยงที่เรียกกันภายใต้ชื่อว่า ‘ดาร์กซัมมอนเนอร์’
แน่นอนว่าเป็นกรณีสมมติว่าพวกมันถูกอัญเชิญโดยใครบางคนและถูกควบคุมโดยบุคคลนั้น
“ตอนนี้แหละ!!”
ขณะที่คำพูดของเอียนหลุดออกมาจากปากของเขา ร่างทั้งร่างของบุ๊กค์ก็คำราม
Grrr–!
มังกรในตำนานที่มีร่างใหญ่ยักษ์ก็ปรากฏตัวขึ้น!
ฮูนี่ย์ซึ่งอยู่ข้างๆเขารู้สึกกังวลและสงสัยว่าเขาจะยังปรับตัวเข้ากับสถานการณ์ได้หรือไม่
“อะไรกัน! ทำไมมันใหญ่ขึ้นขนาดนี้!!!”
ในขณะที่ฮูนี่ย์กำลังประหลาดใจ แสงสีฟ้าก็เริ่มรวมตัวกันรอบๆบุ๊กค์
Wheeing-
เอียนมีเทคนิคการฟื้นฟูที่แข็งแกร่งที่สุด
เริ่มใช้ ‘คำอวยพรแห่งอเวจี’
[สัตว์เลี้ยง ‘บุ๊กค์’ ได้ใช้พลังแฝง ‘คำอวยพรแห่งอเวจี’’]
[พลังชีวิต 18,729 หน่วยได้รับการฟื้นฟูแล้ว]
[พลังชีวิต 18,729 หน่วยได้รับการฟื้นฟูแล้ว]
ข้อดีของการมีความสามารถนี้เป็นเพราะความสามารถในการรักษาที่มหาศาล
การฮิล DOT สามารถสร้างได้เป็นระยะเวลาไม่สิ้นสุด ยิ่งไปกว่านั้นความสามารถในการรักษาของมันยังมีพื้นที่กว้างขึ้น
แต่ก็ยังมีจุดอ่อนร้ายแรง
เนื่องจากเป็นฮิลแบบ DOT จึงอ่อนแอด้วยความสามารถในการสร้างความเสียหายเพียงครั้งเดียว
การปล่อยให้ใช้เทคนิคต่อเนื่องที่มีพลังทำลายล้างเช่นนี้อาจส่งผลให้สมาชิกปาร์ตี้ที่มี HP ต่ำสุดถึงตาย
แต่แล้ว
ท่ามกลางศัตรูที่ร้องออกมา
[ในนามของเดดมอน…]
ดวงตาของเอียนหรี่ลงเล็กน้อย
‘นี่มันอะไรกัน… เสียงนี้?’
และในขณะนั้นเองพวกเขาก็พบต้นกำเนิดของเสียง
‘กริมรีปเปอร์…? ผู้ชายคนนี้ดูอันตรายที่สุด…’
รีปเปอร์เริ่มปล่อยออร่าแปลกๆออกมาเพราะเคียวที่หลังของเขา
เอียนลังเลชั่วขณะ
ผู้ชายคนนั้นเขาต้องร่ายเวทย์ระดับสูงโดยที่พวกนี้ไม่รู้ด้วยซ้ำ
ไม่มีทางที่พวกเขาจะหยุดมันได้ในตอนนี้ ดังนั้นพวกเขาจึงมีทางเลือกที่ถูกต้องเพียงทางเดียว
‘หลบมัน’’
เอียนมองไปที่สมาชิกปาร์ตี้ของเขาอย่างรวดเร็ว
เขาไม่รู้เวลาที่แน่นอน แต่ดูเหมือนจะยากที่จะหลบทุกอย่างก่อนที่จะเริ่มต้น
“บักค์ เสียงคำรามแห่งมังกร!”
Kwahhh-!
บักค์เงยหน้าขึ้นและคำรามทันทีที่เอียนสั่งให้ทำเช่นนั้น
แต่แล้วการโจมตีทั้งหมดก็หันไปยังบักค์
เสียงดังขึ้น
“ทุกคนไปด้านข้างเพื่อให้พวกนายหลบหลีกได้!”
“เป็นอะไรหรอพี่!”
“หลบไปก่อนเถอะหน่า!”
ฮูนี่ย์และคาโนเอลไม่ได้ถามอะไรอีกและทำตามคำสั่งของเอียน
อย่างไรก็ตาม บักค์เริ่มเคลื่อนไหวในทิศทางตรงกันข้าม
นั่นเป็นความตั้งใจของเอียนมาตลอด
บักค์ใช้สกิลของมันซึ่งทำให้พวกเขาสามารถโจมตีด้วยเวทย์มนตร์ได้กว้างมากที่สุด
และในขณะนี้ลมพายุใหญ่เริ่มพัดเข้าใส่สมาชิกปาร์ตี้อีกด้านหนึ่ง
กล่าวอีกนัยหนึ่ง บักค์เป็นคนเดียวที่ออกจากจุดนั้น
เวทมนตร์ออกมาจากปากของ ‘กริมรีปเปอร์’
[Des- prelude…!]
นั่นหมายถึงการโหมโรงสู่ความตาย สกิลหลากหลายที่มีพลังมหาศาล
แม้ว่าเอียนจะพยายามตอบโต้ แต่ก็ยังไม่มีเวลาเพียงพอที่จะหลีกเลี่ยงการโจมตีนี้
เป็นเพราะเหตุนี้เองที่ทำให้เอียนย้ายพินและไลซึ่งเป็นสัตว์เลี้ยงของเขาที่มีพลังชีวิตต่ำไปยังตำแหน่งอื่น
Kwahh—-!
บักค์และบุ๊กค์ ตัวแท้งค์สามารถเอาชีวิตรอดจาก Des Prelude ได้
“พี่ อัญเชิญเรค”
“มันยังไม่ตายหรอ?”
“ไม่”
“มันยังอยู่ดี”
เอียนที่สามารถลดความเสียหายได้เริ่มกลับมาต่อสู้อีกครั้ง
โชคดีที่ยังคงสามารถฟื้นฟูพลังชีวิตที่หายไปของทั้งคู่ให้กลับมาอยู่ในระดับสูงสุดได้เนื่องจากคูลดาวน์อเวจีกำลังจะเสร็จสิ้น
เอี้ยยกมุมปากขึ้น
‘ฉันคิดว่าฉันรู้ว่าฉันต้องทำอะไร’
เอียนกำหมัด
ช่วงเวลาที่เหลือของอเวจีคือระยะ 30 วินาที
ถึงเวลาสำหรับการเริ่มต้น
“กาก้า พร้อมมั้ย?”
“รับทราบครับ”
“เอาเลย”
“โอเคครับ”
กาก้าที่ลอยขึ้นฟ้าสูงและหลับตา
[ความมืด… จงปกคลุม]
Kwaoong-
ทั้งวิหารเต็มไปด้วยความมืด
[ทาส ‘กาก้า’ ใช้งานพลังแฝง ‘ความฝันของปีศาจ’]
[ระหว่าง ‘การควบคุมเงา’ พลังโจมตีของสมาชิกทั้งหมดจะเพิ่มขึ้น 5% และความเสียหายประเภทเงาจะลดลง 50% ศัตรูที่อยู่ในรัศมีแห่งความมืดจะถูกมองเห็น]
ความมืดกลืนกินความมืดอีกรอบ