สิบแปดวันหลังจากการทำลายล้างของโลกดิน
เป็นวันที่สามแล้วที่กู่ฉิงซานกลับมาจากยุคโบราณ
ห้องข้อมูลลับลึกลงไปในทะเลทรายหลายพันเมตร
กู่ฉิงซานนั่งอยู่เพียงลำพังอย่าสงบ
หม้อชาวิญญาณพร้อมแล้ว
กู่ฉิงซานหยิบหม้อชาออกมา รินให้ตัวเองหนึ่งถ้วย แล้วจิบเข้าไปคำหนึ่ง
ชาวิญญาณกลิ่นหอมละมุน ให้ความรู้สึกสดชื่น
ภายใต้สถานการณ์ปกติ กู่ฉิงซานจะดื่มสุราเพื่อให้เวลาผ่านไปและผ่อนคลาย
มีเพียงยามที่ต้องการเรียกสติเท่านั้นที่จะชงหม้อชาวิญญาณเพื่อดื่มช้าๆ แล้วค่อยๆ ครุ่นคิด
ใช่แล้ว เขาติดในโลกที่ถูกทำลายใบนี้
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับผู้สร้างปฐพี ความจริงนี้ก็ไม่สามารถแปรเปลี่ยนได้
ในฐานะนักพรตระดับสามพันโลก กู่ฉิงซานย่อมสามารถตัดผ่านความว่างเปล่าเพื่อเดินทางไปโลกอื่นเพียงลำพังได้
…แต่นอกโลกปฐพีนั้นเป็นอย่างไร เป็นหุบเหวหรือโลกเก้าร้อยล้านชั้น
มีสัตว์ประหลาดหุบเหวแอบดูอยู่หรือเปล่า
พวกเขาจะกลับโลกเก้าร้อยล้านชั้นจากที่นี่ได้อย่างไร
ทุกสิ่งไม่อาจรู้ได้
กู่ฉิงซานดื่มชาแล้วรินให้ตัวเองอีกถ้วย
เขาครุ่นคิดเงียบ ๆ
ไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าไหร่ เขายืนขึ้นขณะถือถ้วยชา เดินไปสุดห้องลับ เปิดระบบเก็บข้อมูลขนาดใหญ่ เริ่มค้นหาความรู้และปัญญาที่เก็บไว้ในโลกนี้
คราวที่แล้วที่เขาเข้ามาโลกนี้ เขาได้แคร้กระบบป้องกันไซเบอร์ของทั้งโลกจนได้สิทธิ์อนุญาตที่สอดคล้องกันมา การเข้าสู่ระบบอีกครั้งจึงไม่ใช่เรื่องยากนัก
“ทั้งที่ท่านเตรียมที่นี่ไว้ แต่กลับไม่มีเบาะแสอะไรเลย”
กู่ฉิงซานพึมพำขณะพลิกดูวัสดุต่างๆ จำนวนมาก
…ตัวตนยิ่งใหญ่อย่างผู้สร้างปฐพีจะไม่มีวันทำสิ่งที่ไร้ประโยชน์เด็ดขาด
ตอนเขาเข้ามาที่นี่ครั้งแรก เขาได้ดูข้อมูลคร่าวๆ แล้ว
นอกเหนือจากผลออกแบบจักรกลที่มีค่าแล้ว ไม่มีอะไรมากพอที่จะดึงดูดความสนใจของกู่ฉิงซานเลย
คราวนี้เมื่อมองอีกครั้ง กู่ฉิงซานมองอย่างจริงจัง
ฐานข้อมูลขนาดใหญ่ยังเก่ามาก ต่อให้ใช้งานอย่างเต็มประสิทธิภาพ ความเร็วของการแสดงข้อมูลก็มีขีดจำกัด
ฐานข้อมูลทั้งหมดรวมถึงความรู้ของโลกนี้ ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะแสดงพวกมันทั้งหมดออกมา
กู่ฉิงซานพยายามสุดความสามารถเพื่อค้นหาข้อมูล ทำให้ใช้เวลาอยู่หลายวัน
แต่ข้อมูลเหล่านี้ยังไม่ใช่ข้อมูลที่มีค่าสำหรับเขา
กู่ฉิงซานไม่ยอมแพ้ เขาเรียกที่อยู่สถาบันวิจัยวิทยาศาสตร์ทั้งหมดออกมาจากแผนที่ก่อนออกจากห้องข้อมูลลับ
เขาเริ่มท่องโลกที่ถูกทำลายใบนี้ ค้นหาชิ้นส่วนที่เป็นประโยชน์มากมายจากซากปรักหักพัง
ห้าวันผ่านไป
ในคืนนั้น ขณะกู่ฉิงซานยืนอยู่ที่สถาบันวิจัยวิทยาศาสตร์ที่พังทลายเพื่อนับชิ้นส่วนอุปกรณ์จักรกลที่เก็บมาได้ บางสิ่งได้เกิดขึ้น
กู่ฉิงซานรู้สึกเล็กน้อย ทันใดนั้นจึงเงยหน้าขึ้นมองไปยังท้องนภา
อุกกาบาตนับไม่ถ้วนตัดผ่านท้องนภาก่อนตกลงมายังปฐพีพร้อมแสงเจิดจ้า
หากมีอุกกาบาตหนึ่งหรือสองลูก มันก็อาจจะเป็นอุบัติเหตุ แต่บนท้องนภาเต็มไปด้วยฝนดาวตกอุกกาบาตที่กินเวลานานต่อเนื่อง
น่าไม่เหมือนกับเป็นอุบัติเหตุ
กู่ฉิงซานดึงฮู้ดของชุดคลุมแห่งความเงียบขึ้นมาสวมศีรษะ ทั่วร่างซ่อนอยู่ในชุดคลุม เขาซ่อนอยู่ในเงาซากปรักหักพัง
หลังจากรออยู่สักพัก เมื่อฝนอุกกาบาตสิ้นสุดลง โลกกลับมาเงียบสงบอีกครั้ง
ไม่มีอะไรแปลกประหลาดเกิดขึ้น
กู่ฉิงซานกลั้นหายใจขณะปล่อยจิตเทพเพื่อตรวจสอบที่ที่อุกกาบาตตกอย่างละเอียด
เขาเห็นอุปกรณ์ทรงกลมตกลงมาที่พื้น มันปล่อยก๊าซสีเขียวรอบข้างอย่างต่อเนื่อง
วัตถุทรงกลมเช่นนั้นปรากฏขึ้นทั่วทุกพื้นที่ อาทิ มหาสมุทร ภูเขา ป่า ที่ที่มนุษย์เคยอาศัยอยู่ เป็นต้น
นี่มันอะไร
กู่ฉิงซานยังคงสังเกตการณ์
หลังจากผ่านไปสิบอึดใจ บางสิ่งที่แปลกประได้ปรากฏขึ้นอย่างเงียบงัน
ในซากปรักหักพังของเมือง ร่างที่เน่าเปื่อยลุกขึ้น
พวกมันโซซัดโซเซขณะเคลื่อนไหวอย่างช้าๆ คล้ายกับเพิ่งฟื้นคืนความสามารถเคลื่อนไหวกลับมา
กู่ฉิงซานคุ้นเคยกับสิ่งนี้เช่นกัน
ผีดิบหรือ
ทำไมถึงมีผีดิบอีกล่ะ
กู่ฉิงซานรู้สึกสับสนเล็กน้อย
ถุงเก็บของของเขาพลันเปิดออก เหรียญสีทองพุ่งออกมา
“ทำไมเจ้าถึงออกมา” กู่ฉิงซานถาม
เหรียญสีทองดูวิตกมากขณะพูดอยู่เนิ่นนาน
เมื่อมันสรุปคร่าวๆ กู่ฉิงซานค่อยๆ เข้าใจ
กฎเกณฑ์ของจุดกำเนิดโลกฟื้นคืน
เหรียญสีทองคือการรวมตัวของแหล่งกำเนิดพลังโลก หรือก็คือ มันคือ “วิญญาณ” ของโลกนี้
ก่อนหน้านี้มันถูกผู้สร้างปฐพีเอาออกจากมิติและเวลานี้ หรือก็คือช่วงยุคโบราณ
ภายใต้สถานการณ์ดังกล่าว โลกดินเหมือนกับมนุษย์ที่สูญเสียวิญญาณ ไม่สามารถทำการป้องกันทุกการโจมตีได้
แต่ตอนนี้ เหรียญสีทองกลับมาแล้ว
ตราบที่มันอยู่ในมิติและเวลานี้ เช่นนั้นกฎเกณฑ์แห่งปฐพีจะคงรักษาไว้
หรือก็คือ…
โลกนี้จะกลายเป็นโลก “ห้ามใช้พลังวิเศษ” จะไม่มีพลังวิเศษไหนสามารถใช้งานที่นี่ได้
กู่ฉิงซานอดที่จะครุ่นคิดไม่ได้
ความจริง ตัดสินจากพละกำลังของผู้สร้างปฐพีแล้ว ผู้คนส่วนใหญ่ก็ไม่กล้าออกมาสร้างปัญหา
ผู้สร้างปฐพีระมัดระวังเสมอ ไม่เคยให้ศัตรูมีโอกาสฉวยประโยชน์ มีเพียงตอนนี้ที่เขาไปยุคโบราณชั่วคราว สถานการณ์ที่ไม่คาดคิดก็ได้เกิดขึ้น
นี่เป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้
กู่ฉิงซานนึกถึงเหตุการณ์ทั้งหมดอย่างละเอียด
ผู้สร้างปฐพีสร้างห้องข้อมูลลับขึ้นมา ให้เขาคลี่คลายปัญหาผีดิบ ไปยุคโบราณด้วยตัวเองเพื่อทำลายความพยายามที่จะฉวยดาบศักดิ์สิทธิ์ของสัตว์ประหลาดหุบเหว
ต่อให้เป็นการกระทำที่เรียบง่าย แต่ผู้สร้างปฐพีถือเหรียญสีทองไว้กับตัวแล้วซ่อนอยู่หลังฉากอย่างระมัดระวังเพื่อไม่ให้ส่งผลกระทบต่อทุกสิ่ง
ตั้งแต่ต้นจนจบ มันไม่ได้ลงมือด้วยตัวเอง
เรื่องทั้งหมดนี้แสดงให้เห็นว่าผู้สร้างปฐพีมีความระมัดระวังเพียงใด
แผนการรับมือทั้งหมดช่างระแวดระวังและสมบูรณ์แบบ ทำให้ได้รับชัยชนะมาในท้ายที่สุด
ทว่า หลังจากหยุดศัตรูในยุคโบราณได้สำเร็จ ผู้สร้างปฐพีกลับหย่อนยานเล็กน้อย
…มันไม่นำเหรียญสีทองกลับไป แต่ให้กู่ฉิงซานแทน
กู่ฉิงซานคิดถึงตรงนี้ หัวใจของเขาดิ่งวูบ
ผู้สร้างปฐพีไม่ได้อยู่ในโลก “ห้ามใช้พลังวิเศษ”
ผู้สร้างปฐพีไม่ได้ถือเหรียญโชคดีเอาไว้
มันไปสำรวจความลับโบราณเพียงลำพัง
…นี่เป็นข้อบกพร่องเดียวที่ผู้สร้างปฐพีเปิดเผยออกมา
ใครจะรู้ล่ะว่าเพียงเวลาสั้นๆ หลังจากแยกจากเหรียญสีทองจะทำให้ตกอยู่ในสถานการณ์ถึงเป็นถึงตายแบบนี้
กู่ฉิงซานถอนหายใจ เงามืดในใจลึกล้ำและหนักอึ้งขึ้นมา
เขาเข้าใจสิ่งที่น่าสะพรึงแล้ว
ตัวตนที่แข็งแกร่งเท่าผู้สร้างปฐพี เพียงแค่เผยข้อบกพร่องเล็กน้อยเท่านั้นก็ทำให้หายไปได้
แทบเป็นไปไม่ได้ที่เรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นโดยบังเอิญ
ถ้างั้น…
ใครแอบจับตาดูผู้สร้างปฐพีล่ะ
ผู้สร้างปฐพีสามารถควบคุมการต่อสู้ทั้งหมดได้โดยที่สัตว์ประหลาดหุบเหวทั้งสามยังไม่รู้ตัว
ใครกันที่ทำให้ผู้สร้างปฐพีไม่รู้สึกถึงสถานการณ์ อีกทั้งมองเห็นช่องโหว่จนทำให้มันหายไปจากโลกใบนี้ได้ในบัดดล
กู่ฉิงซานส่ายหน้า ไม่คิดให้มากความอีก
นี่ไม่ใช่สิ่งที่เขาจะสามารถพิจารณาได้ หากยังคิดอยู่ เขาจะรู้สึกสิ้นหวังเข้าไปใหญ่
สิ่งแรกที่ต้องเผชิญหน้าคือฝนอุกกาบาตเมื่อครู่
กู่ฉิงซานกางมือออกแล้วเริ่มตรวจสอบสถานการณ์
เปรี้ยะ ๆๆ …
สิ้นเสียงดังกล่าว อสนีบาตสีน้ำเงินปรากฏขึ้นที่ฝ่ามือของเขา ทำให้ความมืดรอบข้างสว่างไสว
“ไม่ พลังของข้ายังใช้ได้”
กู่ฉิงซานกล่าวด้วยความสงสัย
เหรียญสีทองส่งเสียง ดิ๊งๆ ด่องๆ อีกครั้ง
หลังจากกู่ฉิงซานได้ฟังก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
กลายเป็นว่าเขาลงนามสัญญาหุ้นส่วนกับเหรียญสีทอง หมายความว่าเขากลายเป็นคู่หูของโลกดิน ดังนั้นจึงมีสิทธิ์ใช้พลังตามกฎเกณฑ์โลก
ตอนนี้เขาคือตัวตนเดียวในโลกที่สามารถใช้ความสามารถได้
…แน่นอนว่าไม่มีคนอื่นในโลกดินตอนนี้แล้ว
เมื่อเห็นกู่ฉิงซานเข้าใจสิ่งที่เหรียญสีทองบอก มันรีบส่งเสียง ดิ๊งๆ ด่องๆ อีกครั้ง
กู่ฉิงซานฟังอย่างช้าๆ ใบหน้าค่อยๆ จริงจังขึ้นมา
ความจริงนี้ใหญ่หลวงจนเขาต้องถามอีกครั้งว่า
“เจ้าหมายความว่าพวกมันมาที่นี่เพื่อก่อมลพิษและทำลายโลกดิน… หากทำสำเร็จ สมดุลที่รักษาโดยสี่เสาศักดิ์สิทธิ์ก็จะพังทลาย หายนะหุบเหวจะกระจายมายังโลกเก้าร้อยล้านชั้น…”
เหรียญสีทองส่งเสียงยืนยัน “ดิ๊งด่อง”
……………………………….