เมื่อหลินฟานลืมตาตื่น ท้องฟ้าก็สว่างแล้ว
ชูหยุนเยว่และหูเทียนเตรียมบะหมี่ เกี๊ยวทอด และอาหารอื่นๆไว้รอแล้ว
หลังจากออกกำลังกายกันทั้งคืน ทั้งสามคนจึงรู้สึกหิวนิดหน่อย
ไม่นานนัก อาหารทั้งหมดก็ถูกกินจนหมด
ชูหยุนเยว่เช็ดคราบน้ำมันจากมุมปาก ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความพึงพอใจ
เธอเหลือบมองดูเวลาก่อนจะพูด “ฉันไปก่อนนะ เรื่องความต้องการในตลาดสำหรับน้ำหอมฉ่ายหงของฮัวจือดีนั้นค่อนข้างใหญ่ ฉันต้องไปดูแลและประสานงานก่อน”
เมื่อพูดจบ ใบหน้าที่สวยงามของชูหยุนเยว่ก็มีรอยยิ้มปรากฏขึ้นมาอย่างไม่อาจปกปิดได้
ตั้งแต่เปิดตัวน้ำหอมฉ่ายหงอย่างเป็นทางการ บริษัทฮัวจือดีก็ได้รับคำชมมากมายในทันที และน้ำหอมทั้งหมดก็ถูกขายหมดเกลี้ยงภายในวันเดียว
เรื่องนี้ทำให้ชูหยุนเยว่รู้สึกว่าเธอเข้าใกล้กับการสร้างแบรนด์น้ำหอมระดับเฟิร์สคลาสแห่งแรกของจีนได้สำเร็จ
จากนั้น ชูหยุนเยว่ก็มองไปที่หลินฟานด้วยดวงตาที่สวยงามของเธอ
เรื่องทั้งหมดนี้เป็นเครดิตของหลินฟาน!
หลังจากที่ชูหยุนเยว่จากไป หูเทียนก็พูดกับตัวเอง “หนึ่งปีที่แล้ว ชูหยุนเยว่และฉันตัดสินใจที่จะอยู่ด้วยกันตลอดชีวิต”
“หนึ่งสัปดาห์ก่อน เราตัดสินใจแยกทางและแยกกันใช้ชีวิต”
“แต่มันเป็นเรื่องที่น่าบังเอิญซะเหลือเกิน เพราะเพียงแค่หนึ่งสัปดาห์พ่อมา เราก็กลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง”
หลังจากที่หูเทียนพูดจบ เธอก็มองไปที่หลินฟานด้วยรอยยิ้ม
เธอไม่เคยคิดมาก่อนว่าเด็กหนุ่มคนนี้จะมีผลกระทบต่อชีวิตของเธอมากขนาดนี้
หลินฟานรู้สึกเขินเล็กน้อยเมื่อถูกหูเทียนจ้องมอง เขายกถ้วยชาขึ้นดื่มแก้เขิน
หูเทียนมองไปที่ท่าทีของหลินฟาน และอดยิ้มออกมาไม่ได้
ทั้งสองคุยกันครู่หนึ่ง แล้วทั้งสองก็ออกเดินทางไปที่มหาวิทยาลัยเจียงเป่ย
หูเทียนเดินไปตามถนนของมหาวิทยาลัย นักศึกษาที่ผ่านไปมาเกือบทั้งหมดต่างเข้ามาทักทายเธอ
เห็นได้ชัด……
ว่าหูเทียนเป็นที่นิยมมากเพียงใดที่มหาวิทยาลัยเจียงเป่ย
ตอนนั้นเอง เสียงที่คุ้นเคยก็ดังขึ้นมา
“เทียนเถียน เธออยู่ที่นี่เอง ฉันตามหาเธอตั้งนาน!”
ผู้หญิงรูปร่างสมส่วนผมสั้น อายุประมาณ 30 ปี เดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว
หูเทียนพูด “เหวินถิง เธอมีธุระอะไรหรอ?”
เหวินถิงมีชื่อเต็มๆว่าจงเหวินถิง เธอเป็นรองศาสตราจารย์ในแผนกฟิสิกส์ของมหาวิทยาลัยเจียงเป่ย
อาจารย์หญิงในวิชาวิศวกรรม เช่น คณิตศาสตร์ ฟิสิกส์ และเคมีนั้นค่อนข้างหายาก
ดังนั้น หูเทียนและจงเหวินถิงจึงมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน
“เกี่ยวกับเรื่องแผ่นดินไหวน่ะสิ!”
“การคำนวณซับซ้อนเกินไป พวกเราคิดไม่ออกเลย เราจึงอยากขอให้คุณนักคณิตศาสตร์ผู้ยิ่งใหญ่มาช่วยหน่อย” จงเหวินถิงพูดขอร้อง
แม้ว่าฟิสิกส์และคณิตศาสตร์จะเป็นสองวิชาที่แตกต่างกัน
แต่หากทำเพียงแค่การคำนวณ ก็จะยังคงได้ผลลัพธ์เหมือนเดิมแม้จะเดินมาจากเส้นทางที่แตกต่างกัน
หูเทียนยิ้มและพูด “คำนวณหรอ? ถ้างั้นเธอก็มาหาผิดคนแล้วล่ะ”
“ห้ะ?” จงเหวินถิงสับสน
ก่อนหน้านี้ที่เธอมาขอความช่วยเหลือ หูเทียนก็ให้ความช่วยเหลือเธอทันที
แต่ทำไมวันนี้หูเทียนถึงปฏิเสธ
หูเทียนพูดต่อ “เพราะนักคณิตศาสตร์ตัวจริงยืนอยู่ข้างๆฉันนี่ไง! เขาน่าจะเหมาะกว่าฉันนะ”
หลังจากพูดจบ เธอก็ชี้ไปที่หลินฟานและแนะนำ “เขาคือหลินฟาน”
“หลิน…หลินฟาน?” จงเหวินถิงตกตะลึงไปชั่วขณะ
หลังจากตะลึงอยู่ชั่วครู่ เธอก็อุทานด้วยความประหลาดใจ “หลินฟาน? อัจฉริยะที่แก้ไขปริศนาของโจวและการคาดการณ์จำนวนเฉพาะคู่ได้ หลินฟานคนนั้นหรอ?”
แม้ว่าทางของมหาวิทยาลัยเจียงเป่ยและผู้ว่าการจังหวัดเจียงเป่ยและคนอื่นๆจะช่วยเรื่องที่หลินฟานไม่ยอมสัมภาษณ์
แต่ชื่อของเขาก็ยังคงดังอยู่ในของมหาวิทยาลัยเจียงเป่ย
จงเหวินถิงพูดอย่างตื่นเต้น “นักศึกษาหลิน นายช่วยเราแก้ปัญหาเรื่องการคำนวณได้ไหม?”
หลินฟานเห็นว่าจงเหวินถิงกับหูเทียนมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน และก็แค่ไปช่วยคำนวณโจทย์เล็กๆน้อย ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร
ดังนั้นเขาจึงพูด “ได้ครับ”
เมื่อจงเหวินถิงได้ยินคำตอบของหลินฟาน รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอก็กว้างขึ้น
จากนั้น พวกเขาทั้งสามคนก็เดินมาถึงอาคารหลังสนามบาสเก็ตบอลของมหาวิทยาลัยเจียงเป่ย
ภายนอกอาคารนี้ดูเก่านิดหน่อย และนักศึกษาส่วนใหญ่ที่เดินผ่านไปมาไม่ได้ให้ความสนใจอาคารแห่งนี้เลย
แต่หากเป็นคนที่คุ้นเคยกับมหาวิทยาลัยเจียงเป่ยมานานแล้ว พวกเขาจะไม่มีท่าทีเช่นนี้แน่นอน
เนื่องจากอาคารนี้มีอุปกรณ์ราคาแพง สื่อการทดลองและข้อมูลจำนวนมาก มันเป็นสถานที่ที่มีค่าที่สุดและเป็นหนึ่งในสถานที่ที่สำคัญที่สุดในมหาวิทยาลัยเจียงเป่ย
ในห้องปฏิบัติการฟิสิกส์ 104 เครื่องมือที่ซับซ้อน ไฟ LED ขนาดใหญ่และขนาดเล็ก ส่องสว่างจ้า
ศาสตราจารย์หวังกั๋วไห่จากแผนกฟิสิกส์กำลังแนะนำนักศึกษาปริญญาเอกสองคนปรับขั้นตอนและวิธีการทดลองเป็นครั้งคราว
หวังกั๋วไห่จ้องไปที่หน้าจออย่างใจจดใจจ่อและพึมพำ “พวกคุณต้องหาวิธีการแก้ไขปัญหาเหล่านั้นให้ได้โดยเร็ว”
“ตึก ตึก!”
ทันใดนั้น เสียงฝีเท้าก็ดังขึ้นหน้าห้อง
จงเหวินถิงพูดอย่างมีความสุข “ศาสตราจารย์หวัง คุณดูสิว่าฉันได้พาใครมาที่นี่?”
เมื่อหวังกั๋วไห่ได้ยินที่จงเหวินถิงพูด เขาก็ค่อยๆเงยหน้าขึ้นมองก่อนจะพูด “เป็นศาสตราจารย์หูนี่เอง ยินดีต้อนรับ ยินดีต้อนรับครับ! ผมกำลังกังวลเรื่องปัญหาการคำนวณอยู่พอดีเลย”
“ถ้าศาสตราจารย์หูมาที่นี่แล้ว ผมก็คงไม่ต้องกังวลเรื่องนี้อีกแล้ว”
เห็นได้ชัดว่าจงเหวินถิงพูดไปก่อนแล้วว่าจะไปเรียกหูเทียนมาช่วย
ดังนั้น หวังกั๋วไห่จึงไม่ได้มีท่าทีแปลกใจเลยเมื่อเขาเห็นหูเทียน
หูเทียนยิ้มและพูด “ศาสตราจารย์หวังเข้าใจผิดแล้ว ฉันไม่ได้มาช่วยพวกคุณคำนวณในวันนี้ แต่เป็นหลินฟานต่างหาก”
“หลินฟาน?”
หวังกั๋วไห่รู้สึกแปลกใจมาก
เห็นได้ชัดว่าเขาเคยได้ยินชื่อของหลินฟานมาก่อน
จากนั้น หวังกั๋วไห่ก็หันความสนใจไปมองที่หลินฟาน
“นักศึกษาหลิน ขั้นตอนการตอบปริศนาของโจวและการคาดการณ์จำนวนเฉพาะคู่นั้นน่าตื่นเต้นมาก” หวังกั๋วไห่ชื่นชม
หลินฟานพูด “ขอบคุณศาสตราจารย์หวังสำหรับคำชมครับ”
นักศึกษาปริญญาเอกอีกสองคนที่กำลังทำการทดลองอยู่ก็อดไม่ได้ที่จะเงยหน้าขึ้นมามองหลังจากได้ยินการสนทนา
พวกเขาอยากรู้เกี่ยวกับหลินฟาน
จงเหวินถิงพูด “เอาล่ะ ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาคุยกัน เพื่อนร่วมงานหลิน นายมาช่วยดูปัญหาเหล่านี้ก่อนสิ”
ขณะพูดเขาก็ยื่นเอกสารกองหนึ่งให้หลินฟาน
ในเอกสารมีหลายหัวข้อที่ถูกเขียนไว้
2{1(5πe)+1}—{4(5π+7)-1}^3……
หูเทียนที่ยืนอยู่ข้างๆกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง
แต่หลินฟานก็หยิบปากกาลูกลื่นขึ้นมาและเริ่มเขียนไปก่อนแล้ว
“ฟืด ฟืด!”
ทันใดนั้น เสียงขีดเขียนที่ชัดเจนก็ดังไปทั่วทั้งห้องปฏิบัติการ
【ติ๊ง! มุ่งมั่นเต็มที่ ( ออร่า 5% ทำงาน! ) 】
หนึ่งหน้า สองหน้า สามหน้า…
ในไม่ช้า หน้ากระดาษที่ว่างเปล่าก็เต็มไปด้วยตัวอักษรที่สวยงาม
ปัญหาข้อที่หนึ่งถูกแก้แล้ว ปัญหาข้อที่สองถูกแก้…
หลังจากเวลาผ่านไปประมาณ 50 นาที หลินฟานก็แก้ปัญหาทั้งหมดได้สำเร็จ
เงียบ!
ห้องปฏิบัติการเงียบลง!
หวังกั๋วไห่ จงเหวินถิงและนักศึกษาปริญญาเอกอีกสองคนอ้าปากค้าง ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความตกใจ
ปัญหาเหล่านี้เป็นปัญหาที่สะสมมาตั้งแต่ 6 เดือนก่อน พวกเขาได้ใช้เวลาไปหลายสัปดาห์ในการแก้ปัญหา แต่กลับแก้ปัญหาไม่ได้เลยแม้แต่ข้อเดียว
แต่หลินฟานกลับแก้ปัญหาทั้งหมดในเวลาไม่ถึงชั่วโมง…
ชายหนุ่มที่อยู่ข้างหน้า หลินฟาน… แก้ปัญหาทุกข้อหมดแล้วหรอ?
ท่าทางของเขายังสบายๆราวกับปัญหาพวกนั้นเป็นน้ำเปล่าที่เขาแค่ยกดื่มก็แก้ปัญหาได้แล้ว!
นี่คืออัจฉริยะที่แก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ระดับโลกทั้งสองข้อได้!
นี่มันเก่งเกินไปแล้ว!