“เขา……พวกเขานั้นเป็นใครกันแน่? ต้องการทำอะไร?”
คนอย่างโจวยู่ชุ่ยจะเคยเจอประสบการณ์แบบนี้เมื่อไหร่กัน? ตอนนี้ในสายตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ร่างกายสั่นสะท้าน
คนคุ้มกันทั้งสองคนของตระกูลกวนไม่ตอบเธอเป็นธรรมดา ศัตรูเต็มไปหมด ใบหน้าจริงจัง
“ทำไมมาขวางทางของพวกเรา?”
หันซวนจับจ้องอย่างเยือกเย็นไปยังกลุ่มคนชุดดำพวกนั้นและถาม
“ทิ้งโจวยู่ชุ่ยไว้ซะ ไม่อย่างนั้น พวกคุณอย่าหวังว่าจะไปจากที่นี่แม้แต่คนเดียว!”
ในกลุ่มคนพวกนั้น ชายรูปร่างสูงใหญ่สวมชุดดำคนหนึ่ง บนใบหน้านั้น ดั้งจมูกที่ตัดขวาง ยังมีรอยมีดฟันที่สะดุดตาเป็นอย่างมากอยู่หนึ่งรอย
ในมือของเขากำลังถือมีดใหญ่ด้ามหนึ่ง บนมือใหญ่และแข็งแรงทั้งสองข้าง ยังมีรอยมัจจุราชสีดำหมึกอีกหนึ่งรอย
หันซวนได้ยินคำพูดพวกนั้น ในใจเก็บซ่อนความตื่นตระหนก เดิมทีเธอคิดไม่ถึงเลยว่า แท้ที่จริงแล้วนี่เป็นการพุ่งเป้ามาหาโจวยู่ชุ่ย
เธอนั้นคิดไม่ถึงเลยจริงๆ ว่าโจวยู่ชุ่ยผู้หญิงที่เลวทรามคนหนึ่งคนนี้ และไม่ได้เบื้องหลังอะไรยิ่งใหญ่ ทำไมถึงถูกคนพวกนี้หมายหัว?
ด้านหน้าถูกขวางทางไป ด้านหลังถูกปิดทางกลับ ยอดฝีมือเจ็ดแปดคนลงมือ เพื่อโจวยู่ชุ่ยเนี่ยนะ?
ถ้าพูดออกไป เกรงว่าคงไม่มีใครเต็มใจที่จะเชื่อ
โจวยู่ชุ่ยที่ถูกกันไว้ในรถ ตอนที่ได้ยินอีกฝ่ายพูดชื่อของตัวเองนั้น เกือบจะร้องไห้ออกมา: “นี่คนพวกนี้เป็นใครกันแน่? ทำไมถึงอยากให้ทิ้งฉันไว้ที่นี่?”
“อยากให้ทิ้งเธอไว้ที่นี่ ไม่มีทาง!” หันซวนตอบด้วยสีหน้าเยือกเย็น
เธอนั้นถึงแม่ว่าจะเกลียดชังโจวยู่ชุ่ยเป็นอย่างมาก แต่การดูแลปกป้องไปส่งเธอนั้นที่เมืองโจวเฉิงนั้น เป็นหน้าที่ที่หยางเฉินมอบหมายให้กับเธอ นั้นก็คือถึงจะต้องตาย เธอเองก็ต้องทำให้สำเร็จ
“ในเมื่อไม่ยินยอม งั้นพวกเราก็คงต้องฆ่าพวกแกก่อน!”
ไอ้แผลเป็นกัดฟันพูดออกมา สิ้นเสียง เขาก็ถือมีดเล่มใหญ่ พุ่งตรงเข้ามาที่หันซวน
ครู่เดียว คนทั้งหมดก็พุ่งตรงมาที่หันซวนอย่างพร้อมเพรียง
แต่หันซวนในตอนนี้ ในแววตานั้นไม่มีความเกรงกลัวสิ่งใดเลยแม้แต่น้อย ในมือยังคงถือมีดทรราช เท้าด้านล่างเคลื่อนตัวออกมาอย่างฉับพลัน พุ่งตรงเข้าไปหาไอ้แผลเป็นทันที
ยอดฝีมือจากตระกูลกวนสองคนนั้น ขณะนั้นเองก็ไม่มีความลังเลอีกต่อไป พุ่งตรงเข้าไปต่อสู้
ขณะเดียวกัน หยางเฉินที่กำลังปลอบโยนความรู้สึกของฉินซีอยู่นั้น ก็ได้ยินข่าวเกี่ยวกับการลอบโจมตีหันซวน
“เสี่ยวซี ฉันควรจะต้องไปแล้ว ทางด้านพ่อนั้น ฝากให้คุณดูแลนะ!”หยางเฉินเอ่ยปากออกมาอย่างกะทันหัน
ฉินซีที่กำลังเพลิดเพลินกับช่วงเวลาที่แสนอบอุ่น ได้ยินคำพูดของหยางเฉิน แววตาแสดงออกถึงความหดหู่ขึ้นมาหลายส่วน
“เอาเถอะ! งั้นคุณก็เดินทางปลอดภัยนะ! กลับมาแล้วก็รีบนอน!” ฉินซีพูด
“ได้!”
เป็นธรรมดาที่หยางเฉินจะรู้สึกได้ของจิตใจที่หดหู่ของฉินซี
แต่ว่าเวลานี้ หันซวนพวกเขาอยู่ในสถานการณ์เฉียดตาย เขานั้นยิ่งกังวล และก็ไม่สามารถบอกกับฉินซีได้ ทำได้เพียงแค่เดินจากไป
หยางเฉินเพิ่งที่จะออกจากห้องผู้ป่วย ก็กดโทรศัพท์: “บนถนนจากเจียงโจวไปเมืองโจวเฉิง เตรียมการสนับสนุนที่มีอำนาจใกล้ที่สุด!”
“รับทราบ!”
กวนเจิ้งซานที่กำลังหลับอยู่ รับโทรศัพท์ของหยางเฉิน คำพูดไร้สาระนั้นไม่กล้าพูดออกมาแม้แต่คำเดียว รีบตอบรับอย่างรวดเร็ว
โฟล์คเภาตันสีดำ เหมือนกับฟ้าผ่าในตอนกลางคืน พุ่งตรงไปอย่างบ้าคลั่งตรงที่หันซวนโดนโจมตี
หยางเฉินในตอนนี้ ทั้งตัวเต็มไปด้วยความเย็นชาเยือกเย็น เมื่อครู่เขาเพียงแค่ได้รับข้อความจากหันซวน ชัดเจนว่าเป็นเวลาที่ตึงเครียด หันซวนส่งกลับมาเพียงสองตัว: “โจมตี!”
หยางเฉินยังคงคิดว่าคนของสมาคมบูโด จับตาดูหันซวน
เขานั้นไม่คิดมาก่อนเลยว่า ทางด้านหันซวนที่ถูกลอบโจมตีอยู่นั้น เป็นการพุ่งตรงไปที่โจวยู่ชุ่ย
ถนนในยามกลางคืน ค่อนข้างที่จะไม่มีรถ หยางเฉินกับประสิทธิภาพของโฟล์คเภาตัน งัดความสามารถออกมาใช้จนถึงขีดสุด เสียงเครื่องยนต์คำรามออกมาอย่างบ้าคลั่ง รถยนต์เหมือนกับฟ้าผ่าสีดำ
ขณะที่หยางเฉินเร่งรีบตรงไปที่สถานที่โดนลอบโจมตี หันซวนนั้นก็กำลังต่อสู้อย่างบ้าคลั่ง
ทำให้ไอ้แผลเป็นตกใจก็คือ หันซวนที่เป็นผู้หญิงวัยเยาว์ แท้ที่จริงแล้วมีความแข็งแกร่งมหาศาล แม้กระทั่งเขาเอง ก็ยังไม่ใช่คู่แข่ง
ในเวลานี้ คนของไอ้แผลเป็น ก็ล้มลงไปเยอะเรียบร้อยแล้ว ส่วนคนที่เหลือ ทำได้เพียงล้อมรอบหันซวนไว้ตรงกลาง ไม่กล้าลงมือ
“ฉันไอ้แผลเป็นวนเวียนอยู่ในยุทธภพ และเป็นคนที่มีหน้ามีตาน่ายกย่อง แต่ก็ไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับคุณมาก่อน ยอดฝีมือหญิงแบบนี้ คุณแท้จริงแล้วเป็นใครกันแน่? ”ไอ้แผลเป็นพูดด้วยสีหน้าจริงจังหนักแน่น
เขานั้นรับรู้ได้ถึงจิตสังหารที่มหาศาล มาจากร่างกายของหันซวน
เป็นการพิสูจน์ที่แน่ชัด ความแข็งแกร่งของหันซวนนั้นแข็งแกร่งกว่าเขาไปไกลมาก
ถึงอย่างไรก็ตามเขาพายอดฝีมือมาเจ็ดคน แต่หันซวนนั้นพามาเพียงสองคน สถานการณ์ที่ความแข็งแกร่งแตกต่างกันมากเช่นนี้ หันซวนยังคงสามารถต่อสู้ได้
หันซวนพูดด้วยสีหน้าเยือกเย็น: “ฉันจะเป็นใคร ก็ไม่เกี่ยวกับคุณ แต่ว่าฉันจะบอกอะไรคุณไว้ ถ้าคุณยังต้องการที่จะสู้ ฉันก็จะทำให้ถึงที่สุด!”
“ฮึ!”
ไอ้แผลเป็นเค้นเสียงออกมาอย่างเย็นชา: “ไอ้ผู้หญิงจองหอง!”
สิ้นเสียง มือใหญ่ของเขากวัดแกว่ง: “ผู้หญิงคนยกเป็นหน้าที่ของฉัน พวกแกไปเอาตัวโจวยู่ชุ่ยแล้วไปซะ!”
“รับทราบ!”
ชายร่างใหญ่สองคนที่เหลือ พุ่งตรงไปที่โจวยู่ชุ่ยอย่างรวดเร็ว
ในใจของหันซวนนั้นวิตกกังวล ผู้คุ้มกันจากตระกูลกวนสองคน ขณะที่กำลังต่อสู้เมื่อครู่ ได้รับบาดเจ็บสาหัสไปเรียบร้อยแล้ว ไม่มีเรี่ยวแรงที่จะต่อสู้ได้อีก
ตอนนี้มีเพียงแค่เธอคนเดียว อีกฝ่ายนอกจากไอ้แผลเป็นแล้ว ยังมีอีกสองคน
เมื่อตะกี้ประมือกัน เธอนั้นใช้พลังไปเยอะ ตอนนี้การแสดงออกเหมือนกับแข็งแกร่งนั้น ก็เป็นเพียงแค่ทำเหมือนแข็งแรงไม่ตื่นเต้นเท่านั้นเอง
ตอนนี้เธอนั้นถูกไอ้แผลเป็นตรึงเอาไว้ ทางด้านฝั่งของโจวยู่ชุ่ย ดูแลไม่ไหวแล้วจริงๆ
ขณะที่โจวยู่ชุ่ยกำลังรีบร้อน โจวยู่ชุ่ยนั้นก็ถูกคนใช้แรงบังคับลากจากในรถออกมา
“ช่วยด้วย! ช่วยด้วย! จะฆ่าคนแล้ว!”
โจวยู่ชุ่ยอีกฝั่งสู้อย่างบ้าคลั่ง อีกฝั่งก็ตะโกนออกมา
เธอเองก็รู้ ถ้าหากว่าจะถูกคนพวกนั้นพาตัวไปจริงๆ ผลสรุปจะต้องร้ายแรงอย่างมากแน่นอน
ที่นี่เป็นชายแดนติดต่อกันระหว่างเจียงโจวกับเมืองโจวเฉิง ตอนนี้เป็นเวลาดึกดื่น ถึงเธอจะร้องจนคอแตก ก็ไม่มีประโยชน์
“ปล่อยเธอซะ!”
หันซวนไม่มีความลังเลแม่แต่น้อย ถือมีดทรราชตรงไปทางยังฝั่งของโจวยู่ชุ่ย
“คู่ต่อสู้ของแก คือฉัน!”
ไอ้แผลเป็นที่กำลังถือมีดด้ามใหญ่ ทันใดนั้นเองก็มาบังอยู่ด้านหน้าของหันซวน
“ไสหัวไป!”
หันซวนร้องออกมาด้วยความโมโห ใช้แรงถีบที่ใต้เท้าอย่างรวดเร็ว ส่งตัวทะยานออกไปเหมือนฟ้าผ่า พุ่งตรงไปที่ไอ้แผลเป็น
ไอ้แผลเป็นที่มีใบหน้าจริงจัง หันซวนที่ระเบิดเร่งความเร็ว แข็งแกร่งเกินไปแล้ว!
เกือบจะชั่วพริบตาเดียว ก็กวัดแกว่งมีดฟันไปที่เขาเรียบร้อยแล้ว
ในใจของไอ้แผลเป็นนั้นตื่นตระหนกอย่างเงียบๆ ถอยกลับอย่างรวดเร็ว ในขณะเดียวกันนั้นก็กวัดแกว่งมีดขวางกั้นเอาไว้
“เพ้ง!”
มีดสองเล่มปะทะกัน ภายในค่ำคืนที่แสนมืดมิด ดอกไม้ไฟสาดเป็นประกาย
“เพ้ง! เพ้ง! เพ้ง!”
ฟันหนึ่งครั้งถูกกันไว้ได้ ต่อไปเรื่อยๆ หันซวนนั้นกันออกไปได้ต่อเนื่องสามครั้ง
ทุกครั้งที่ฟัน จะต้องใช้แรงทั้งหมดระเบิดออกมา
แขนทั้งคู่ของไอ้แผลเป็นนั้นชาไปหมด ความตื่นตระหนกในจิตใจ พุ่งถึงขีดสุดที่จะมาได้แล้ว
เขานั้นยากที่จะจินตนาการได้ เด็กผู้หญิงที่ดูแล้วน่าจะอายุเพียงยี่สิบกว่าปีคนหนึ่ง แท้ที่จริงแล้วมีพละกำลังมหาศาลได้ขนาดนี้
ถ้ายังจะสู้ต่อไป เกรงว่าตัวเองนั้นคงจะต้องเอาชีวิตมาทิ้งที่นี่ซะแล้ว
“เพ้ง!”
ไอ้แผลเป็นที่สติหลุดลอยไปครู่หนึ่ง หันซวนก็เริ่มกวัดแกว่งมีดอีกครั้ง ใช้พละกำลังมหาศาล แขนทั้งคู่ไอ้แผลเป็นสั่นจนเป็นตะคริว
“พู!”
มีดของหันซวนนั้นขณะที่เพิ่งโดนสกัดกั้น เธอใช้กำลังกดดันเข้าไป ปลายมีดของมีดทรราช เฉือนไปบนไหล่ของไอ้แผลเป็น
“อ๊า!”
ไอ้แผลเป็นร้องออกมาอย่างน่าเวทนา ทันใดนั้นเองก็ออกแรงถีบออกไป บริเวณท้องน้อยของหันซวน
“พลั๊ก!”
เสียงที่ถูกพุ่งชนอย่างน่าหดหู่ดังออกมา ร่างกายของหันซวนนั้นระเบิดถอยออกไป
ใบหน้าที่ซีดเซียวของไอ้แผลเป็น บนไหล่ที่ปวดร้าว เส้นประสาทของเขาที่กระตุ้นเสียดแทงอย่างลึกซึ้ง
เขานั้นเข้าใจแจ่มแจ้งเป็นอย่างมาก สู้กันต่อไป ตัวเองนั้นคงมีเพียงแค่ทางตาย
ถ้าเรื่องคืนนี้แพร่ออกไป เกรงว่าเจียงโจวทั้งหมดคงสั่นสะเทือน
ไอ้แผลเป็นนั้นวนเวียนอยู่ในยุทธภพของเจียงโจว ตัวเองนั้นเป็นผู้แข็งแกร่งในการใช้กำลังชั้นแนวหน้า ตอนนี้ดันถูกเด็กผู้หญิงอายุยี่สิบกว่า ใช้กำลังขับไล่เขา ถึงขั้นที่จะสามารถฆ่าเขาได้
โจวยู่ชุ่ยเองก็ไม่สบายใจ เดิมทีก็ใช้พละกำลังไปจำนวนมาก เห็นโจวยู่ชุ่ยถูกพาตัวไป เธอยิ่งมุ่งมั่นเอาพละกำลังทั้งหมดออกมาสู้
แต่ว่า โจวยู่ชุ่ยนั้นถูกคนพาตัวไปแล้ว
“ฝากไว้ก่อนเถอะ!”
ไอ้แผลเป็นทิ้งคำพูดร้ายกาจเอาไว้ทันที ใช้กำลังเฮือกสุดท้ายที่มี หนีจากไปอย่างไม่คิดชีวิต
“พู!”
ไอ้แผลเป็นเพิ่งจะจากไป หันซวนก็พ่นเลือดสดๆออกมาจากปากทันที
“เพ้ง!”
หันซวนวางมีดลงบนพื้นอย่างรุนแรง ออกแรงยันร่างกายของตัวเองขึ้นมา มองตรงไปที่โจวยู่ชุ่ยหายไปเรียบร้อยนานแล้ว แววตาเต็มไปด้วยความเย็นชา
“ตูม!”
เวลานี้เอง เสียงรถโฟล์คเภาตันสีดำดังขึ้นมา แล่นมาจอดอย่างมั่นคงข้างกายของหันซวน
“พี่เฉิน ขอโทษด้วย!”
เห็นหยางเฉินออกมาจากข้างในรถ ตาทั้งสองข้างของหันซวนเป็นสีแดงก่ำ ใบหน้าเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด
“คุณเป็นอย่างไรบ้าง?”
หยางเฉินรีบร้อนไปด้านหน้า ประคองหันซวน
ในใจของหันซวนรู้สึกซาบซึ้งเป็นอย่างมาก ตัวเองนั้นไม่สามารถทำภารกิจที่ได้รับมอบหมายจากหยางเฉินได้สำเร็จ แต่ว่าประโยคแรกที่หยางเฉินพูดกับเธอนั้น ไม่เพียงจะไม่ใช่คำด่าทอ แต่เป็นการถามว่าเธอเป็นอย่างไรบ้าง