อืม?
เขาพูดว่าอะไรน่ะ?
ทุกคนต่างตกตะลึง จ้องเย่เซิ่งเทียนด้วยความมึนงง
พูดแบบนี้กับคุณชายไฉ?
กลัวตายช้าเหรอ?
บ้าไปแล้ว!
ยโสโอหังเกินไปแล้ว! !
เย่อหยิ่งอวดดี!
ไม่นึกว่าเขาจะไม่เห็นแม้แต่คุณชายไฉอยู่ในสายตา!
ใครให้ความกล้าเขาพูดแบบนี้?
“คนดื้อรั้นมาจากไหน? นึกไม่ถึงว่าเขาจะไม่รู้จักแม้แต่คุณชายไฉ!”
“เขาทำให้คุณชายไฉโกรธอย่างสมบูรณ์ เมื่อสักครู่ถ้าเขาทำตามคำพูดของคุณชายไฉ โดยคุกเข่าและก้มกราบ ถึงแม้จะถูกตีจนแขนขาหัก อย่างน้อยก็สามารถรักษาชีวิตเอาไว้ได้ แต่ตอนนี้เขาทำให้คุณชายไฉโกรธมาก ซึ่งคุณชายไฉไม่ปล่อยให้เขามีชีวิตอยู่อย่างแน่นอน”
“ตอนแรกเขาทำราวกับว่าคุณชายไฉเป็นอากาศธาตุ ซึ่งเป็นความอัปยศอย่างใหญ่หลวงสำหรับ คุณชายไฉ และตอนนี้เขายังมาพูดจารุนแรงกับคุณชายไฉ อีก ผมคิดว่าตอนนี้เขาใกล้ตายแล้ว!”
ใครใช้ให้เขาจองหองขนาดนี้ เดิมทีเขาแค่แย่งซีน โจงหย่าถิงเท่านั้น แค่เขาคุกเข่าขอโทษเรื่องก็จบแล้ว แต่เขากลับรนหาความตาย โดยการไปทำร้ายโจงหย่าถิง ตอนนี้เขายิ่งจองหองมากขึ้นไปอีก ไม่เห็นแม้แต่ คุณชายไฉอยู่ในสายตา ถ้าเขาไม่ตาย
คนที่อยู่ด้านข้างกล่าวอย่างเย็นชา
พวกเขายังไม่เห็นใครที่อยากจะตายมากขนาดนี้
นี่เป็นพฤติกรรมของคนที่อยากจะไปเกิดใหม่ใช่ไหม?
ไฉจวิ้นได้ยินคำพูดของคนที่อยู่รอบ ๆ และความเพิกเฉยของเย่เซิ่งเทียนซึ่งทำให้เขาต้องอับอายอย่างไม่ต้องสงสัย มันทำให้เขายิ่งโมโหมากกว่าเดิม
วันนี้ ถ้าไอ้หมอนี้มีชีวิตอยู่ต่อไป แล้วต่อไปเขาจะมีหน้าอยู่ได้อย่างไร? เพราะเขาจะกลายเป็นตัวตลกสำหรับลูกเศรษฐีพวกนี้
ร่องรอยของความเคร่งขรึมปรากฏขึ้นบนใบหน้าของไฉจวิ้นดวงตาของเขาจ้องไปที่เย่เซิ่งเทียนราวกับงูพิษ และกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมว่า “แกต้องตายแน่นอน ฉันเป็นคนที่แกไม่สามารถล่วงเกินได้! วันนี้ฉันจะให้แกได้รู้ว่าบางคนนั้นสามารถฆ่าแกได้ด้วยคำพูดเพียงคำเดียว และแกไม่สามารถยั่วยุเขาได้ ลงมือ! ทำให้มันพิการ แล้วลากมันไปทิ้งกลางถนน แล้วฉันจะขับรถชนมันตายเอง!!”
ไฉจวิ้นกล่าวอย่างโหดเหี้ยม
ขณะเดียวกัน บอดี้การ์ดของเขาก็เข้าไปล้อมเย่เซิ่งเทียนเอาไว้ และโจมตีอย่างโหดเหี้ยม เพื่อต้องการฆ่าเย่เซิ่งเทียน
“เฮ้อ เป็นการรนหาความตายจริง ๆ นี่ก็คือผลลัพธ์ที่ทำให้คุณชายไฉโกรธ เขาจะไม่สามารถยืนหยัดได้แม้แต่ห้าวินาที ก็จะถูกทำร้านจนพิการ!”
“คราวนี้คุณชายไฉมีความคิดอยากจะฆ่าคนจริง ๆ แล้ว ถ้าวันนี้ คุณชายไฉไม่ลงมือฆ่าไอ้หมอนี้ด้วยตนเอง เขาก็จะไม่สามารถกู้หน้ากลับคืนมาได้”
“กล้าทำให้คุณชายไฉโกรธ จะตายด้วยความทรมาน”
“เจ้าเด็กโง่ ต่อให้คุณชายไฉฆ่าเขา ก็ไม่มีปัญหาใด ๆ แค่โทรศัพท์กริ๊งเดียวก็สามารถเคลียร์ทุกอย่างได้ เพื่อเสแสร้งแล้วทำให้ตนเองต้องตาย ไม่น่าเลย”
คนมากมายต่างส่ายศีรษะและถอนหายใจ บางคนทนไม่ได้ที่จะดูฉากนองเลือดที่กำลังจะเกิดขึ้น
“อ๊าก!”
ทันใดนั้นก็มีเสียงร้องดังขึ้น
รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของโจงหย่าถิง และเธอกอดแขนของไฉจวิ้นเอาไว้ และกล่าวด้วยน้ำเสียงออดอ้อน “นี้คือจุดจบที่กล้าล่วงเกินพี่จวิ้น!”
เมื่อได้ยินเสียงกรีดร้องที่น่าสยดสยองนี้ ทุกคนรู้สึกชาหนังศีรษะ
กลายเป็นคนพิการไปแล้ว
“อ๊า! แขนของฉัน!”
“ขา ขาของฉัน!”
หลังจากนั้น ก็มีเสียงร้องดังขึ้น และทุกคนตระหนักทันทีว่ามีบางอย่างผิดปกติ และใบหน้าของพวกเขาก็เปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน
ทันใดนั้น บอดี้การ์ดทั้งหมดล้มลงบนพื้น แขนและขาของพวกเขาหักหมด!
ซู่!
สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนเป็นอย่างมาก!
กลายเป็นขาวซีด!
คนที่กลายเป็นคนพิการคือบอดี้การ์ดสิบกว่าคนของคุณชายไฉ! !
คนที่ลงมือมีเพียงคนเดียวเท่านั้น และนั่นก็คือชายคนที่สะพายดาบอยู่ด้านหลัง!
เหตุผลที่กล่าวเช่นนี้ เป็นเพราะว่ามือทั้งคู่ของชายหนุ่มคนนั้นล้วงอยู่ในกระเป๋ากางเกง และดวงตาของเขาจ้องมองไปที่ประตูของตระกูลโจว! !
เขาไม่ขยับเลยแม้แต่น้อย! !
มันเป็นไปได้อย่างไร! !
ชายสะพายดาบเพียงคนเดียว สามารถทำให้บอดี้การ์ดสิบกว่าคนพิการได้ในเวลาเพียงแค่พริบตาเดียว! !
ได้ยินมาว่าบอดี้การ์ดของคุณชายไฉล้วนจ้างจากประเทศนัมเบอร์วัน และพวกเขาล้วนเป็นกองกำลังพิเศษระดับสูงในสนามรบ!
แต่ละคนนั้นเป็นระดับราชารบ!
ตอนนี้ พวกเขาถูกชายสะพายดาบทำร้ายจนพิการ!
ไม่ถึงห้าวินาทีด้วยซ้ำ! !
เฉินเทียนป้าราวกับปีศาจ ดวงตาของเขาเย็นชาและมีความอาฆาต “ใครกล้ากำเริบเสิบสานต่อหน้าเจ้าพล ฆ่าเท่านั้น!”