คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 540
ริมชายฝั่งเมืองตงไห่
เรือลำหนึ่งกำลังแล่นเข้าชายฝั่งอย่างช้า ๆ โดยมีแดร์ริลออกจากห้องโดยสารเรือ เขาเพิ่งจะมาถึงเมืองตงไห่หลังเดินทางจากเกาะสราญรมย์
แดร์ริลรู้สึกมีชีวิตชีวาหลังจากได้รู้เรื่องน่ายินดี
แดร์ริลรู้สึกตื่นเต้นที่รู้ว่าโมนิก้าท้อง เขารู้สึกเหมือนได้รับการเติมพลังหลังจากกอดนายหญิงแห่งนิกายจนหลับไปเมื่อคืน
แดร์ริลยืนขึ้นบนเรือโดยมีกระสอบสมุนไพรที่ก่อนหน้านี้เขาเก็บเกี่ยวจากเกาะสราญรมย์ในมือ
แดร์ริลรู้สึกหิวเมื่อเขาขึ้นฝั่งเพราะเขายังไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่เมื่อคืนก่อน
เขามองไปรอบ ๆ เห็นร้านบะหมี่ร้านหนึ่งอยู่ใกล้ ๆ และเขาก็เดินเข้าไปทันทีเมื่อมีความคิดว่าเขาจะกินบะหมี่
“ขอบะหมี่หนึ่งจานครับ” แดร์ริลพูดเมื่อเขานั่งอยู่ที่ร้านบะหมี่
“ได้เลย รอสักครู่นะ” เจ้าของร้านพูดด้วยรอยยิ้ม
แดร์ริลหยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อที่จะจ่ายเงิน แต่เขาก็เห็นว่าโทรศัพท์ของเขาแบตเตอรี่หมด
เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากขอยืมสายชาร์จจากเจ้าของร้าน เขาชาร์จโทรศัพท์ขณะที่เขากำลังกิน
เมื่อแดร์ริลกำลังมีความสุขกับมื้ออาหาร เขาสังเกตว่ามีลูกค้าสี่คนที่นั่งโต๊ะใกล้ ๆ สวมเครื่องแบบที่คุ้นเคยและมีดาบเหน็บอยู่ที่สะโพก พวกเขาเป็นลูกศิษย์สำนักคุนหลิน
พวกลูกศิษย์ทั้งสี่คนหยิบโทรศัพท์ออกมาและถ่ายรูปของแดร์ริล
‘ไอ้พวกนี้มันบ้าหรอ?’
แดร์ริลจองไปที่พวกเขาและพูดอย่างหยาบคายว่า “พวกคุณถ่ายรูปผมไปทำไม? ผมไม่ใช่คนดัง”
สาวกสี่คนนั้นยังคงนิ่งอยู่ขณะที่วางโทรศัพท์ลงและรับประทานอาหารต่อ
แดร์ริลไม่ได้คิดมากเกี่ยวกับมันและกินต่อเช่นกัน
แดร์ริลกินเสร็จหลังจาก 15 นาทีและถอดสายที่ชาร์จโทรศัพท์ของเขาเพื่อที่จะไปจ่ายเงิน แต่เขาได้ยินเสียงตะโกนดังขึ้นมาจากทางเข้าก่อนที่เขาจะเปิดเครื่อง!
“ดาร์บี้ ดาร์บี้!”
แดร์ริลหันไปตามทางพี่ได้ยินเสียง เขาเห็นผู้ชายมากกว่า 30 คน กำลังเดินมาทางร้านอย่างรวดเร็วพร้อมกับเจ้าสำนักคุนหลิน ลีรอยเดินนำพวกเขา เขามีรัศมีที่ไม่น่าเป็นที่พอใจและมีใบหน้าที่ดูร้ายกาจ!
ลีรอยสัญญากับแม่ชีแห่งโชคชะตาว่าเขาจะจับแดร์ริลไปให้เธอจัดการด้วยตัวเอง ดังนั้นลูกศิษย์ของสำนักคุนหลินตามหาแดร์ริลไปทั่วทั้งเมือง ลูกศิษย์ที่กำลังกินบะหมี่ติดต่อเจ้าสำนักอย่างรวดเร็วเมื่อพวกเขาเห็นแดร์ริล
“มากับฉัน แม่ชีแห่งโชคชะตาต้องการที่จะพบนาย!” ลีรอยพ่นลมหายใจอย่างช้า ๆ และทันใดนั้นเขาก็เอื้อมไปจับแดร์ริล!
‘แย่แล้ว ปรมาจารย์ยุทธขั้นที่สาม!?’
จิตใจของแดร์ริลฟุ้งซ่าน เขาวิ่งไปที่ประตูตามสัญชาตญาณเพื่อที่จะหนี!
“พยายามจะหนีเหรอ?”
ลีรอยเยาะเย้ยในขณะที่เขาพุ่งเข้าไปหาแดร์ริลทันที! เขาจับแดร์ริลได้ภายในอึดใจและฟาดฝ่ามือไปที่หลังของแดร์ริล
ตู้ม!
ได้ยินเสียงอู้อี้และแดร์ริลรู้สึกว่าร่างกายของเขากำลังจะแตกสลายก่อนที่เขาจะอาเจียนออกมาเป็นเลือด เขาลอยไปไกลหลายสิบเมตรก่อนที่จะชนกับเสาโทรศัพท์และตกลงพื้นอย่างแรง
แดร์ริลนอนราบไปกับพื้นและกัดฟันขณะที่กำลังพยายามลุกขึ้นยืน อย่างไรก็ตาม การโจมตีของลีรอยนั้นแกร่งเกินไปและทำให้พลังภายในของแดร์ริลสลายไป! เขาต้องการอย่างน้อยครึ่งชั่วโมงในการฟื้นฟู!
ลีรอยหัวเราะและทำให้แดร์ริลหมดสติลงด้วยการฟาดฝ่ามืออีกครั้งหนึ่งก่อนที่จะพูดกับเหล่าลูกศิษย์ด้านหลังเขา “พาเขาไป”
ลูกศิษย์คุนหลินสองสามคนเดินไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วและมัดแดร์ริลไว้ตามที่ได้ยินคำสั่งของลีรอย ก่อนที่จะรีบตามลีรอยออกไป