ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 423
แซ็คเป็นคนแรกที่ยืนขึ้นชี้ไปที่ฮาร์วีย์แล้วหัวเราะเยาะเขาอย่างเย็นชา
“ไอ้ถังขยะไร้ค่า พวกเรากำลังพูดประเด็นสำคัญของตระกูล แกมีสิทธิ์อะไรเข้ามายุ่งวุ่นวายแบบนี้? ถ้าแกเปิดเผยความลับของตระกูลเรา แล้วมีคนล่วงรู้ใครจะรับผิดชอบเรื่องนี้?”
แมนดี้จ้องไปที่แซ็ค
“มากเกินไปแล้วนะแซ็ค ฮาร์วีย์ก็เป็นส่วนหนึ่งของพวกเราด้วย”
แซ็คหัวเราะสะใจ
“โอ้ แมนดี้ เธอไร้เดียงสาเกินไป เธอคิดว่าเขาเป็นส่วนหนึ่งของพวกเราเพราะคุณปู่ไม่ยอมให้เขาหย่ากับเธองั้นเหรอ?”
“เธอคิดว่าเขาเป็นสัตว์เลี้ยงแสนรู้ของตตระกูลไนส์เวลล์ และช่วยให้เราได้มีโอกาสทำโครงการร่วมกับเขาจะทำให้เขามีจุดยืนในตระกูลขึ้นมางั้นเหรอ?”
“ฉันบอกอะไรเธอให้นะ ตระกูลเราแตกต่างไปจากเมื่อก่อนแล้ว ตอนนี้เราก็แค่ให้เกียรติไนส์เวลล์เท่านั้น ไม่อย่างนั้นเราคงจะไม่ทำโครงการนี้หรอก!”
แซ็คมองไปที่ผู้อาวุโสซิมเมอร์
“คุณปู่ ฉันว่าเราปลดแมนดี้ออกจากตำแหน่ง เพื่อป้องกันไม่ให้เธอมีส่วนร่วมในกิจกรรมอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับตระกูลซิมเมอร์!”
“แน่นอนว่าตระกูลเราไม่ได้ไร้หัวใจขนาดนั้น เราจะส่งเสียให้เงินสี่ร้อยห้าสิบดอลลาร์กับเธอทั้งสองคนทุกเดือน ก็น่าจะเพียงพอแล้วสำหรับค่าอาหาร”
ทุกคนพยักหน้าเห็นด้วย และสนับสนุนแซ็ค
การอยู่เฉย ๆ และได้เงินสี่ร้อยห้าสิบเหรียญต่อเดือนดูเหมือนจะดี
ผู้อาวุโสซิมเมอร์เหลือบมองดูไซม่อน เห็นเขาก้มหัวโดยไม่พูดอะไรสักคำ ผู้อาวุโสซิมเมอร์ก็ยิ้มออกมาพร้อมมองไปที่แมนดี้
“ใช่ ถ้าไม่มีใครคัดค้าน ก็ตามนี้”
“ขายทุกโครงการที่เรามีในศูนย์กลางการค้าของเรา เราจะไล่แมนดี้ออกจากทุกหน้าที่ของบริษัทตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป”
แมนดี้เสียใจที่พ่อของเธอไม่ช่วยพูดอะไรสักคำ
ความพยายามของเธอในช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมาได้แตกสลายเป็นเสี่ยง ๆ
เธออยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เธอไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นจากตรงไหน
ในขณะนั้น ฮาร์วีย์เดินไปหาแมนดี้และจับมือเธอไว้ใต้โต๊ะ เขามองดูแมนดี้อย่างเคร่งขรึม จากนั้นจ้องมองผู้อาวุโสซิมเมอร์อย่างเย็นชา
“ผมคัดค้าน!”
อะไรนะ?
ฮ่า ๆ !
เกิดบรรยากาศตึงเครียดภายในห้องโถงจนไม่มีใครสามารถกลั้นหัวเราะได้ โดยเฉพาะผู้หญิงสองสามคนปิดหน้าและหัวเราะเบา ๆ
‘ฮาร์วีย์ไร้ยางอายจริง ๆ !’
“เขาไม่ได้ยินที่รองประธานพูดหรือไง? ปลดแมนดี้ออกจากตำแหน่ง และทำให้เงินพวกเขาสี่ร้อยห้าสิบดอลลาร์ทุกเดือน”
‘ความจริงแล้วที่ไม่ไล่พวกเขาออกจากบ้านทันทีนั้นก็ถือว่าเป็นเรื่องดีที่สุดเท่าที่พวกเขาจะทำได้’
‘ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ เขาไม่รู้จักเจียมตัวอีกหรือไง?’
‘เดินเข้ามาแล้วพูดแบบนี้ เขาคิดว่าเขาเป็นใคร?’
‘เป็นคนใหญ่คนโตจากเมืองหลวงหรือไง?’
‘ด้วยท่าทางและน้ำเสียงของเขา ถ้าคนไม่รู้ พวกเขาจะคิดว่าเขาเป็นทายาทของตระกูลซิลวา!’
ในขณะนั้น ทุกคนมองมาที่ฮาร์วีย์ราวกับว่าเขาเป็นคนงี่เง่า
“แกพูดบ้าอะไร?!”
ก่อนที่แซ็คจะได้พูดอะไร สีหน้าของผู้อาวุโสซิมเมอร์ก็มืดหมองลงเต็มไปด้วยความไม่พอใจ
‘ลูกเขยไร้ค่าคนนี้ดูเหมือนว่าเขากำลังใช้ประโยชน์จากความสำเร็จของแมนดี้’
‘แต่เขาก็ยังกล้าที่จะออกหน้าแม้ว่าเธอจะถูกปลดออกจากตำแหน่งแล้วก็ตาม เขาไม่รู้จักที่ตัวเองเลยหรือไง?’
‘หรือว่าเขาประสบความสำเร็จจนคิดว่าตัวเองเป็นคนสำคัญหรือไง?’
ฮาร์วีย์หัวเราะอย่างเย็นชาในขณะที่พูดอย่างช้า ๆ ออกมา
“ตอนนี้เราวางโครงการของไนส์เวลล์ ไว้ก่อนแล้วมาพูดถึงโครงการศูนย์กลางการค้ากันก่อน คุณไม่ควรละเมิดข้อตกลงและอ่านรายละเอียดในสัญญาละเอียดหรือยังที่พูดอะไรแบบนั้น?”
“คุณไม่คิดว่าจะมีข้อตกลงอะไรบังคับรวมอยู่ในสัญญางั้นเหรอ? คิดแต่จะขายโครงการออกไป แต่ไม่ได้มองอะไรตรงจุดนี้ ถึงกับต้องปลดคนที่คอยปกป้องครอบครัวออกจากตำแหน่ง คุณไม่คิดว่าคุณทำตัวเด็กไปงั้นเหรอ?”
ผู้อาวุโสซิมเมอร์จ้องไปที่ฮาร์วีย์ด้วยใบหน้าที่เย็นชาและพูดว่า “แกกำลังจะบอกว่าฉันไร้ความสามารถงั้นเหรอ?”