ทันทีที่ ไนโตะ ไปช่วย คุชินะ กลับมาได้ ซารุโทบิ ก็เริ่มคิดหาวิธีจัดการกับ หมู่บ้านคุโมะ
เขาขมวดคิ้วเล็กน้อยขณะที่คิดเรื่องนี้
แม้ว่า หมู่บ้านโคโนฮะ จะได้รับทรัพยากรมาเป็นจำนวนมากหลังจากจบ มหาสงครามโลกนินจาครั้งที่ 2 แต่พวกเขาก็สูญเสียนินจาไปเป็นจำนวนมากในสนามรบใน แคว้นแห่งฝน และต่อมาก็ใน แคว้นแห่งลม
แม้ว่าจำนวนผู้สูญเสียจะไม่มากเท่าหมู่บ้านอื่น ๆ แต่ก็ยังถือว่ามีผู้เสียชีวิตอยู่ดี
แน่นอนว่า ทรัพยากรที่พวกเขาได้รับหลังจากได้ชัยชนะก็จะต้องใช้เวลาในการแจกแจง
หลังจากที่ ไนโตะ กลับมา เขาก็ได้ช่วย โคโนฮะ ในช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมาเพื่อแก้ไขและจัดการกับการขยายอำนาจของ แคว้นแห่งไฟ ในขณะที่ โคโนฮะ ก็ดำเนินการเก็บเกี่ยวทรัพยากรต่าง ๆ ต่อไป
และ โคโนฮะ ก็ส่งกองทหารจำนวนมากไปที่เขตชายแดนเพื่อจัดการทำภารกิจต่าง ๆ
หาก หมู่บ้านโคโนฮะ ต้องการที่จะต่อสู้กับ หมู่บ้านคุโมะ พวกเขาก็สามารถใช้กองกำลังเหล่านั้นได้ในทันที แต่มันก็อาจจะไม่ใช่การเคลื่อนกำลังที่ถูกต้อง
หมู่บ้านโคโนฮะ ยังคงต้องพิจารณาเกี่ยวกับ หมู่บ้านคิริ ที่ไม่เข้าร่วมในสงครามครั้งล่าสุด เพราะพวกเขาอาจจะยื่นมือเข้ามายุ่งได้ทุกเมื่อ!
ขณะนี้ โคโนฮะ กำลังขยายอาณาเขตไปยัง แคว้นแห่งลม , แคว้นแห่งฝน และ แคว้นแห้งหิน ทำให้กำลังหลักที่ โคโนฮะ ลดลง และเมื่อ โคโนฮะ ถูกโจมตีโดย หมู่บ้านคุโมะ ที่แข็งแกร่งพอ ๆ กับ 3 หมู่บ้านใหญ่และถ้าหากเกิดสงครามขึ้น หมู่บ้านคิริ จะเข้าร่วมอย่างแน่นอน และมันจะไม่ใช่การต่อสู้เล็ก ๆ อีกต่อไป!
สงครามอาจเริ่มต้นจากการต่อสู้ที่เขตชายแดน และ มหาสงครามโลกนินจาครั้งที่ 3 ก็จะเริ่มต้นขึ้น!
“ไม่แปลกใจที่พวกมันกล้าโจมตีเรา…พวกมันมองจุดบอดเราออก และรู้ว่าเราจะไม่สามารถโจมตีพวกมันได้”
ยิ่ง ซารุโทบิ คิดเรื่องนี้มากขึ้นเท่าไร สีหน้าของเขาก็เคร่งเครียดมากขึ้นเท่านั้น เขาได้แต่คิดว่า ไรคาเงะ รุ่นที่ 3 กำลังวางแผนอะไรอยู่กันแน่
ไนโตะ นั่งอยู่เงียบ ๆ ในขณะที่คิดเรื่องนี้อยู่ ทันใดนั้นเขาก็รู้ทันทีว่าเขาต้องทำอะไร
เมื่อได้ยิน ซารุโทบิ พูดออกมา ไนโตะ ก็รู้ว่า ซารุโทบิ ไม่สามารถทำอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้
“ผมจะไปที่ หมู่บ้านคุโมะ”
ไนโตะ ยืนขึ้นแล้วพูดออกมา
การแสดงออกของเขาดูสงบมาก แต่เมื่อ ซารุโทบิ ได้ยินคำพูดของเขา ซารุโทบิ ก็ดูตกใจมาก
“ไนโตะ…เธอจะทำอะไร?!”
“เธอหมายความว่าอะไร…”
ซารุโทบิ ไม่กล้าแม้แต่จะมองหน้า ไนโตะ
จากนั้น ไนโตะ ก็พูดออกมาเบา ๆ ว่า “ท่านไม่ต้องส่งกองกำลังใด ๆ ไป และท่านก็ไม่จำเป็นต้องโจมตี คุโมะ เดี๋ยวผมจะจัดการเรื่องนี้เอง”
ความตั้งใจของ ไนโตะ นั้นชัดเจนและตรงไปตรงมา ซึ่งทำให้ ซารุโทบิ ตกตะลึงยิ่งขึ้น
สิ่งที่เขาทำครั้งสุดท้าย ทำให้ทั้งโลกตกอยู่ในความหวาดกลัว และตอนนี้เขาก็ต้องการทำมันอีกครั้ง !!
“ไนโตะ…คาเสะคาเงะ รุ่นที่ 3 กับ ไรคาเงะ รุ่นที่ 3 ทั้งคู่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง เรามีข้อมูลที่เชื่อได้ว่าเขาเอาชนะ 8 หาง มาได้หลายต่อหลายครั้ง!”
“เมื่อวัดตามความแข็งแกร่งแล้ว ความแข็งแกร่งของ 1 หาง เทียบไม่ได้กับ 8 หาง ซึ่งความแข็งแกร่งของ 8 หาง นั้นใกล้เคียงกับ 9 หาง ที่เป็น สัตว์หาง ที่ทรงพลังมากที่สุด นั่นแสดงว่าพลังของ ไรคาเงะ นั้นมหาศาล!”
การแสดงออกของ ซารุโทบิ นั้นจริงจังมาก แม้แต่น้ำเสียงของเขาก็หนักแน่นมากเช่นกัน
“แม้แต่ฉันก็ไม่สามารถเอาชนะเขาได้!”
อย่างไรก็ตาม เมื่อ ไนโตะ ได้ฟังคำพูดของ ซารุโทบิ เขาก็ยังคงยืนดูอย่างใจเย็น
เขารอจนกระทั่ง ซารุโทบิ พูดจบ จากนั้นเขาก็พูดว่า…
“งั้นเหรอ?”
“ผมจะไม่สนใจเลยถ้าพวกมันมาจับตัวคนอื่น แต่ไม่ใช่สำหรับ คุชินะ…ผมจะไม่มีทางยืนอยู่เฉย ๆ รอดูพวกมันมาทำร้ายคนที่ผมเป็นห่วงหรอกน่ะ!!”
จิตสังหารของ ไนโตะ กระจายไปทั่วทุกที่ ในขณะที่เขาพูดคำเหล่านี้
อธิบายง่าย ๆ ก็คือ มันไม่สำคัญว่าจะเป็น หมู่บ้านคุโมะ , ไรคาเงะ หรือ มาดาระ ถ้าพวกเขากล้าแม้แต่จะสัมผัสตัว คุชินะ พวกเขาก็ต้องทนรับด้วยความโกรธของ ไนโตะ ให้ได้!
ออร่าจิตสังหารเพียงอย่างเดียว ก็ทำให้อาคารทั้งหลังสั่นสะเทือนได้ และพลังวิญญาณของเขาก็แข็งแกร่งขึ้นหลังจากที่เขาเรียนรู้ คาถาแปลงวิญญาณ มันยิ่งทำให้ภาพนี้น่ากลัวยิ่งขึ้นไปอีก
แม้แต่ หน่วยลับ ที่อยู่ใต้ สำนักงานโฮคาเงะ ก็รู้สึกได้ถึงจิตสังหารและแรงกดดันจักระของเขา
“ช่างเป็นจิตสังหารที่น่ากลัว…”
“ของ ท่านโฮคาเงะ งั้นเหรอ?…ไม่ นี่มันจิตสังหารของ ไนโตะ!”
“ไม่น่าเชื่อ เขายังเด็กอยู่แท้ ๆ แต่จิตสังหารกลับรุณแรงขนาดนี้ พลังของ ไนโตะ น่ากลัวจริง ๆ พลังแบบนี้เขาสามารถควบคุม สัตว์หาง ได้เลยนะเนี่ย”
ใน ห้องทำงานโฮคาเงะ
เมื่อ ซารุโทบิ รู้สึกถึงจิตสังหารและแรงกดดันจักระของ ไนโตะ เขาก็รู้สึกหวาดกลัวขึ้นมา
แม้ว่า ไนโตะ จะไม่ใช่คนที่เกิดในหมู่บ้าน หรือ นินจาโคโนฮะจริง ๆ แต่เขาก็มีเจตนาแรงกล้าที่ต้องการปกป้อง คุชินะ ทำให้ ซารุโทบิ เห็นถึงเจตจำนงแห่งไฟในตัวของ ไนโตะ ซึ่งมันถูกส่งทอดมารุ่นสู่รุ่นเฉพาะ นินจาโคโนฮะ เท่านั้น
ตราบใดที่เขามีเจตจำนงแห่งไฟในตัว ตราบใดที่เขายังต้องการที่จะปกป้องคนอื่นโดยไม่คำนึงวิธีการ ซารุโทบิ ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากเชื่อในตัวเขา
เหมือนตอนที่ ซารุโทบิ ทำเพื่อหมู่บ้าน โดยการยอมให้อภัย ดันโซ ในตอนที่ ดันโซ พยายามลอบสังหารเขา
ในขณะเดียวกัน อุซึมากิ คุชินะ ก็มีความสำคัญเป็นอย่างมากต่อหมู่บ้าน ในฐานะ พลังสถิตร่าง ของ 9 หาง
คุชินะ มีความสำคัญมากกว่าหมู่บ้านทั้งหมู่บ้าน!
“เข้าใจแล้ว”
หลังจากที่ ซารุโทบิ เงียบไปนาน ๆ เขาก็พยักหน้า
เขารู้ว่าเขาไม่สามารถหยุด ไนโตะ ได้
ถ้าเป็นคนอื่น แม้ว่าจะเป็น ซาคุโมะ เขาก็จะไม่ยอมให้ไปที่ หมู่บ้านคุโมะ เพื่อทำภารกิจฆ่าตัวตายเช่นนั้น
แต่สำหรับ ไนโตะ นั้นต่างออกไป เขาเป็นคนที่เคยบุกเข้า หมู่บ้านซึนะ มาก่อน และยังสามารถฆ่า คาเสะคาเงะ และเอาชนะ 1 หาง ได้ด้วยตัวเอง แม้ว่าเขาจะไม่สามารถเอาชนะ ไรคาเงะ ได้ แต่เขาก็จะสามารถทำลายความเสียหายได้ไม่มากก็น้อย และเขาจะสามารถกลับมายัง โคโนฮะ ได้อย่างปลอดภัย
แน่นอนว่า ซารุโทบิ ก็ยังคงมีความเห็นแก่ตัวอยู่นิดหน่อย เขาได้พิจารณาถึงประโยชน์ของการกระทำของ ไนโตะ ไว้หมดแล้ว แม้ว่าเขาจะไม่สามารถควบคุม ไนโตะ ได้ แต่เขาก็ยังสามารถใช้งาน ไนโตะ ในสถานการณ์แบบนี้ได้
และแน่นอนว่า ซารุโทบิ ก็ยังคงเป็นห่วง ไนโตะ แต่ถ้า ไนโตะ มีโอกาสที่จะฆ่า ไรคาเงะ ได้ มันก็จะเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่เกิดขึ้นกับ โคโนฮะ
“ระวังตัวด้วยล่ะ”
ไนโตะ ไม่รู้ว่า ซารุโทบิ หมายถึงสิ่งที่เขาพูดจริง ๆ หรือไม่ แต่ ไนโตะ ก็ขี้เกียจเกินกว่าจะคาดเดา