“ตายซะ เจ้าลาหัวโล้น!”
ตวนมู่คังตะโกนออกมาอย่างเกรี้ยวกราด พลังอำนาจของเขาปะทุออกมาอย่างกะทันหัน นี่เป็นความสามารถศักดิ์สิทธิ์ทางสายเลือดที่แข็งแกร่งที่สุดของเขา—แผ่นภาพเก้าเศียร เขาจะต้องใช้พลังอำนาจทั้งหมด สังหารเจ้าขยะจากเผ่าพันธุ์อรหันต์นี่อย่างกะทันหัน
หล่ง หล่ง หล่ง~
ทันใดนั้นก็มีแผ่นภาพของเต๋าปรากฏขึ้นมาใต้เท้า มีอักขระที่ลึกลับมากมายจารึกไว้อยู่ รวมเข้าด้วยกัน จากนั้นก็แปรเปลี่ยนกลายเป็นนกศักดิ์สิทธิ์เก้าเศียร
นกศักดิ์สิทธิ์เก้าเศียรนี้ได้ทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้า ยืนตระง่านอยู่บนอากาศ รอบๆมีดวงดาวนับไม่ถ้วนที่กำลังไหลเวียนอยู่ พลังอำนาจของดวงดาวถือกำเนิดขึ้นมา มีพลังการโจมตีที่ไร้ที่ติ รอบๆมีออร่าของยุคบรรพกาลที่น่าสะพรึงกลัวอยู่เต็มเปี่ยม
บนอากาศลางๆ ออร่าเหล่านี้ได้ควบแน่นกลายเป็นมีดดาบและปะทะเข้าหากัน ส่งเสียงดังสนั่นออกมา เป็นเหมือนกับกองทัพและม้านับพันที่กำลังต่อสู้กัน ดูเหมือนว่าเกิดสงครามการต่อสู้ที่รุนแรงที่สุดขึ้น
แผ่นภาพของเต๋านี่บดขยี้ลงมา เสียงของนกดุร้ายโบราณดังขึ้นมา เจาะทะลวงเหล็กและแยกก้อนหิน ทั่วทั้งวิลล่าถูกทำลายไปอย่างกะทันหัน เกิดรอยแตกขึ้นมาที่พื้นดินรอบๆ ส่งเสียงสายฟ้าฟาดดังขึ้นมา
ลำแสงสีดำแต่ละเส้นปรากฏขึ้นมา เป็นเหมือนกับแสงของดวงดาว เชื่อมโยงซึ่งกันและกัน ก่อตัวกลายเป็นค่ายกลลำแสงสังหารระดับสุดยอด แอบแฝงไปด้วยแสงที่แหลมคมและน่าสะพรึงกลัว เพียงพอที่จะฉีกผ่านดวงดาวได้
ทักษะลมหายใจของช้างศักดิ์สิทธิ์!
เซี่ยปิงก็ยังคงมีรอยยิ้มอยู่บนใบหน้า ไม่ได้รู้สึกสะทกสะท้านใดๆ ทว่าเขาไหลเวียนทักษะลมหายใจของช้างศักดิ์สิทธิ์ออกมา ทำการหายใจเข้าลึกๆ เหมือนกับจะดึงดูดพลังอำนาจของสวรรค์และโลกเข้ามา ทำปฏิกิริยาตอบสนองกับจังหวะชีพจรของสวรรค์และโลก
ข้างหลังของเขา อากาศบิดเบือนและก่อตัวกลายเป็นช้างศักดิ์สิทธิ์ สามารถค้ำจุนสวรรค์และแบกค้ำพสุธา มีออร่าที่ไร้เทียมทานแผ่ออกมา สูงตระหง่านเหมือนกับภูเขา เพียงพอที่จะกดขี่ข่มเหงโลก
เห็นเพียงแค่ว่าเขายกมือขึ้นมา มันดูเหมือนกับงวงของช้างศักดิ์สิทธิ์ที่ยกขึ้นมาก็ว่าได้ สามารถที่จะถล่มฟ้าทลายดิน ทั่วทั้งอากาศยุบตัวลง เกิดการบีบอัดของอากาศอย่างไร้ที่สิ้นสุด ก่อตัวกลายเป็นหลุมวนขนาดใหญ่ที่น่าสะพรึงกลัว
ปัง!
ฝ่ามือนี้ได้ตบเข้าไปที่แผ่นภาพของเต๋านี้ ทันใดนั้นแผนภาพของเต๋าก็เผชิญกับการโจมตีที่น่าสะพรึงกลัว พลังอำนาจที่ยิ่งใหญ่ของช้างศักดิ์สิทธิ์ได้ปะทุออกมา ดูเหมือนกับเป็นพลังอำนาจแห่งการทำลายล้างโลกก็ว่าได้ สามารถบดทำลายทุกสิ่งทุกอย่างที่ขวางหน้า
ทันใดนั้นแผ่นภาพของเต๋านี้ก็ระเบิดกระจุยกระจายออกไป ล่มสลายไปอย่างสมบูรณ์
ตึบ!
ตวนมู่คังก็ส่งเสียงร้องออกมาอย่างน่าสมเพชอีกครั้ง ร่างของเขากระเด็นตีลังตาออกไป ได้รับอาการบาดเจ็บอย่างหนัก แม้แต่หัวข้างหนึ่งของเขาก็ถูกบดขยี้จนกลายเป็นก้อนเนื้อบดอย่างกะทันหัน
“นายน้อย!”
“เจ้าลาหัวโล้นบัดซบ นึกไม่ถึงว่าจะกล้าทำร้ายนายน้อยของพวกเรา สังหารเขาเถอะ!”
“พวกเรา จัดตั้งค่ายกลสังหารเก้าเศียรสี่ราชวังด้วยกัน ฝังเจ้าลาหัวโล้นนี่ไว้ในที่แห่งนี้!”
ยอดฝีมือของเผ่าพันธุ์นกเก้าเศียรที่อยู่รอบๆก็มองเห็นอารมณ์โมโหของกันและกัน เมื่อเห็นว่านายน้อยของตนเองถูกอัดจนกระเด็นปลิวออกไปเช่นนี้ แม้กระทั่งหัวข้างหนึ่งก็ระเบิดออกมาและได้รับบาดเจ็บสาหัสนั้น พวกเขาก็รู้สึกว่าต้องเริ่มลงมือทันที
หากเรื่องนี้แพร่งพรายออกไป เมื่อพวกเขากลับไปที่ตระกูล จะต้องถูกผู้นำและผู้อาวุโสลงโทษอย่างแน่นอน การที่ไม่สามารถปกป้องแม้กระทั่งนายน้อยของตนเองนั้น ยอดฝีมืออย่างพวกเขาจะไปมีประโยชน์ใช้งานอะไรอีก
ซู่ ซู่ ซู่!!!
ยอดฝีมือของเผ่าพันธุ์นกเก้าเศียรแต่ละคนต่างก็ลงมืออย่างรวดเร็ว พวกเขาร่วมมือประสานกัน ในเวลาเดียวกันก็โจมตีออกไป ออร่าจิตสังหารของแต่ละคนเชื่อมโยงซึ่งกันและกัน ก่อตัวกลายเป็นค่ายกลสังหาร มีพลังอำนาจที่จะทลายสวรรค์และโค่นล้างแผ่นดิน
มันเหมือนกับว่าแม้แต่ค่ายกลยับยั้งรอบๆวิลล่าก็ไม่สามารถรับมือกับพลังอำนาจนี้ได้ ใกล้ที่จะล่มสลายโดยแรงกดดันที่มหาศาลนี้ ฐานค่ายกลดูเหมือนว่าจะแตกออกกลายเป็นเสี่ยงๆในทุกเมื่อ
“ดูเหมือนว่าจะเยียวยารักษาพวกโยมไม่ได้อีกแล้ว ช่างเป็นสัตว์ประหลาดที่ชั่วร้ายจริงๆ ทว่าอาตมาผู้นี้ก็จะส่งพวกโยมไปหาพระพุทธเจ้าเอง ชำระล้างความชั่วร้ายไปจากจิตใจของพวกโยม” เซี่ยปิงกระโดดขึ้นมา ไหลเวียนทักษะลมหายใจของช้างศักดิ์สิทธิ์ แผ่นหลังมีแผนผังค่ายกลของช้างศักดิ์สิทธิ์ปรากฏขึ้นมา กำราบสวรรค์และแผ่นดิน เต็มไปด้วยออร่าของยุคก่อนประวัติศาสตร์
เขาลงมืออย่างกะทันหัน ทุกๆที่มีพลังหมัดปรากฏขึ้นมา มีเป็นจำนวนนับหมื่น บนอากาศมีพลังหมัดที่แอบแฝงไปด้วยพลังอำนาจของช้างศักดิ์สิทธิ์ สามารถที่จะเจาะทะลวงร่างของพญามาร กำราบทุกสิ่งทุกอย่าง
ตึบ ตึบ ตึบ!!!
ยอดฝีมือของเผ่าพันธุ์นกเก้าเศียรเหล่านี้ต่างก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เมื่อร่างกายของพวกเขาเผชิญกับหมัดเหล่านี้เข้าไป ทั่วทั้งร่างกายก็ระเบิดออกมาอย่างกะทันหัน ชิ้นเนื้อกระจุยกระจายออกไป เปลี่ยนกลายเป็นกลุ่มของก้อนเนื้อบด ตายไปอย่างน่าสลดในที่แห่งนี้
แม้แต่การที่พวกเขาจะส่งเสียงร้องที่น่าสมเพชออกมาก็ทำไม่ได้ ตายไปด้วยการระเบิดของหมัดเช่นนี้
“เจ้าลาหัวโล้น! นี่คือพระผู้มีจิตเมตตากรุณาหรือ? ทำไมถึงสังหารลูกน้องข้าไปมากมายเช่นนี้? อันที่จริงเจ้าก็ไม่ได้แตกต่างไปจากพวกเราแม้แต่น้อย เจ้าคนเสแสร้งหลอกลวง เจ้าปีศาจในคราบของพระ!”
เมื่อเห็นเหตุการณ์นี้ ตวนมู่คังก็จ้องมองด้วยดวงตาที่โกรธแค้น ดวงตาทั้งสองหลั่งน้ำตาออกมา ปอดระเบิดออกมาด้วยความโมโห ยอดฝีมือของเผ่าพันธุ์นกเก้าเศียรเหล่านี้ก็คือลูกน้องที่เขาไว้วางใจ
เขาไม่รู้ว่าจะต้องใช้ระยะเวลานานแค่ไหนกว่าที่จะหาลูกน้องที่ซื่อสัตย์และจงรักภักดีเช่นนี้มาได้อีก อีกทั้งคนเหล่านี้ก็ยังมีส่วนช่วยในการที่เขาจะขึ้นเป็นผู้นำในอนาคตของตระกูลนกเก้าเศียร
ทว่าตอนนี้พวกเขากลับตายไป ถูกเจ้าลาหัวโล้นนี่สังหารไปทั้งหมด นี่ส่งผลให้เขาคลุ้มคลั่งขึ้นมา ต้องการที่จะฉีกร่างกายของเซี่ยปิงให้เป็นพันๆชิ้นทันที
“อมิตตาพุทธ”
เซี่ยปิงประนมมือทั้งสองข้างและก้มลงไหว้ “โยม การเกิดแก่เจ็บตายก็เป็นเพียงแค่วัฏจักรของชีวิต บางทีในสายตาของโยม พวกเขาอาจจะตายไป ทว่าในสายของพระพุทธเจ้านั้น นี่คือโอกาสของการเกิดใหม่ เป็นการกลับตัวกลับใจเป็นคนดี”
“ดังนั้นเจตนาของอาตมาไม่ใช่เป็นการสังหารพวกเขา ทว่าเป็นการทำให้พวกเขาหลุดพ้นไปจากทุกข์ เป็นการช่วยเหลือพวกเขาไปสู่ด้านสว่าง อาตมาได้ทำการส่งพวกเขาไปสู่โลกที่มีแต่ความสุขด้วยตนเอง ทำหน้าที่เป็นตัวแทนของพระพุทธเจ้า บางทีพวกเขาก็อาจจะรู้สึกขอบคุณอาตมาเช่นกัน”
“ขอบคุณน้องสาวเจ้าสิ!”
ตวนมู่คังโมโหอย่างมาก เขาไม่เคยเห็นพระที่โหดเหี้ยมเช่นนี้มาก่อน เห็นได้ชัดว่าลงมือสังหารลูกน้องของตนเองไปเป็นจำนวนมาก ไม่คาดคิดว่าจะพูดจาเล่นลิ้นเพื่อบิดเบือนความจริงเช่นนี้ บอกว่านี่เป็นการทำให้พวกเขาหลุดพ้นจากทุกข์ เป็นการช่วยเหลือพวกเขา
หากคำพูดเหล่านี้เป็นความจริงล่ะก็ ถ้าอย่างนั้นก็ไม่รู้ว่าทั้งชีวิตนี้เขาได้ช่วยเหลือผู้คนมามากแค่ไหน
“อาตมาเป็นเพียงแค่ลูกชายคนเดียว ไม่ได้มีน้องสาว ทว่าโยมก็ไม่จำเป็นต้องกังวลถึงเรื่องนี้ อาตมาจะส่งโยมไปหาพระพุทธเจ้าเช่นกัน กลับไปอยู่ร่วมกับลูกน้องของโยมอีกครั้ง นี่จะเป็นการปลดทุกข์ให้กับโยมและยังเป็นอานิสงส์ของอาตมาเช่นกัน”
เซี่ยปิงพูดออกมา
“อะไรนะ? เจ้าต้องการที่จะสังหารข้าเช่นกันหรือ?!”
ดวงตาของตวนมู่คังเผยให้เห็นถึงความตื่นตระหนก เขาก็นึกขึ้นได้อย่างกะทันหันว่าตอนนี้ตนเองก็กำลังอยู่ในวิกฤติชี้เป็นชี้ตาย ถูกจับจ้องโดยเจ้าลาหัวโล้นที่โหดเหี้ยมคนนี้ “ข้าคือนายน้อยของเผ่าพันธุ์นกเก้าเศียร พ่อของข้าคือราชันนกเก้าเศียร การที่เจ้ากล้าสังหารข้า แม้แต่เผ่าพันธุ์อรหันต์ก็ไม่สามารถช่วยเจ้าได้ ยิ่งไปกว่านั้นนี่จะก็ส่งผลให้เกิดสงครามระหว่างเผ่าพันธุ์นกเก้าเศียรและเผ่าพันธุ์อรหันต์เช่นกัน ความรับผิดชอบเช่นนี้เจ้าสามารถแบกรับได้หรือ?”
“ไม่ต้องกังวลไป อาตมาแบกรับได้ หากอาตมาไม่ก้าวเข้าไปในขุมนรก แล้วใครกันที่จะก้าวเข้าไป หากในอนาคตเผ่าพันธุ์อรหันต์ต้องการชีวิตของอาตมาเพื่อเป็นการบรรเทาความโกรธเกรี้ยวของเผ่าพันธุ์นกเก้าเศียรนั้น อาตมาก็พร้อมที่จะเสนอชีวิตให้ ความตายไม่ใช่เรื่องที่น่าหวาดกลัว ทว่าเป็นเส้นทางของการดับทุกข์”
เซี่ยปิงเผยท่าทางของผู้ที่เตรียมใจตายไว้แล้ว
เวรเอ๊ย เจ้าคนเสียสตินี่ เจ้าพระเสียสติ ใครกันที่ต้องการจะดับสลายไปกับเจ้า ข้าตวนมู่คังยังไม่พร้อมตาย เจ้าบัดซบนี่เสียสติไปแล้ว คำพูดไม่ได้สมเหตุสมผลแม้แต่น้อย ทว่าสิ่งหนึ่งที่ชัดเจนก็คือเจ้านี่ต้องการที่จะสังหารเขาให้ได้
คิดได้แบบนี้ เขาก็กัดฟันอย่างแน่น ทันใดนั้นก็ได้นำยันต์สีดำออกมาจากร่างกายและฉีกมันออกจากกันอย่างกะทันหัน
ปัง!
ทันใดนั้นยันต์สีดำนี้ก็เปลี่ยนกลายเป็นหมอกสีดำทันที จากนั้นก็ควบแน่นขึ้นมาอย่างรวดเร็ว แปรเปลี่ยนกลายเป็นภาพมายาของราชันนกเก้าเศียร นี่คือยันต์คุ้มครองที่พ่อของเขาได้มอบให้ ควบแน่นมาจากเศษเสี้ยวจิตวิญญาณของราชันนกเก้าเศียร
“หืมม? ลูกข้า นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น? ทำไมถึงได้ใช้ยันต์ที่พ่อมอบให้ เกิดเรื่องเลวร้ายขึ้นหรือ?” ราชันนกเก้าเศียรลืมตาขึ้นมา ทันใดนั้นออร่าที่น่าสะพรึงกลัวก็แผ่ออกมา ควบแน่นเป็นสสาร เศษหินที่อยู่รอบๆต่างก็สั่นสะเทือน เหมือนกับว่าเกิดแผ่นดินไหวในระดับแปดก็ว่าได้
“ท่านพ่อ ช่วยข้าด้วย เจ้าพระเสียสตินี้ต้องการที่จะสังหารข้า โหดเหี้ยมอย่างถึงที่สุด กำจัดลูกน้องของข้าไปจนหมด ท่านพ่อโปรดกำจัดเขาด้วยเถอะ สังหารเจ้าลาหัวโล้นนี่”
เมื่อเห็นพ่อของตนเองปรากฏขึ้นมา ตวนมู่คังก็ตะโกนออกมาทันที ต้องการให้ราชันนกเก้าเศียรลงมือสังหารเซี่ยปิง