ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 426
สีหน้าของผู้อาวุโสซิมเมอร์หมองลงเมื่อเขามองไปที่อีวอนน์
“มิสซาเวียร์ อะไร… คุณหมายถึงอะไร?”
อีวอนน์หัวเราะ แล้วจ้องไปแซ็คที่ยืนอยู่ใกล้พวกเขา
แซ็คตัวสั่นเมื่อเห็นว่าถูกจ้องมอง สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปทันที
“ฉันคิดว่าทานประธานซิมเมอร์ คุณบอกว่าคุณอ่านสัญญาอย่างดี ดูเหมือนจะไม่ใช่แบบนั้น ฉันเกรงว่าสัญญาที่คุณอ่านคือสัญญาที่ได้ย่อมาแล้ว”
“ในเมื่อท่านประธานซิมเมอร์ไม่รู้รายละเอียดที่แน่ชัดในสัญญา วันนี้ฉันพาท่านประธานฮอว์กินส์ของเนติบัณฑิตยสภามาคุยกับคุณเกี่ยวกับรายละเอียดและผลที่จะตามมาจากการละเมิดสัญญา”
อีวอนน์ปรบมือของเธอเบา ๆ
ผ่านไปครู่หนึ่ง ชายวัยกลางคนในชุดสูทก็เดินเข้าไปในห้องโถงพร้อมกับกระเป๋าเอกสารของเขา
จิตใจของผู้อาวุโสซิมเมอร์ปลิวลอยออกไปทันทีหลังจากเห็นชายคนนั้น
นี่คือประธานฮอว์กินส์ของเนติบัณฑิตยสภาแห่งเมืองนิอัมมี่ เขามีสถานะที่สูงในเมืองนี้
สำหรับตระกูลและบริษัททั่วไปที่จะได้พบเขานั้นแทบจะเป็นไปไม่ได้เลย เขามีคุณธรรมสูงส่ง แต่ผู้อาวุโสซิมเมอร์ไม่คิดว่าเขาจะปรากฏตัวพร้อมกับอีวอนน์เหมือนคนในอำนาจของเธอ
“ช่วยบอกท่านประธานซิมเมอร์และคนอื่น ๆ ให้รับรู้เกี่ยวกับสถานการณ์ในตอนนี้ด้วยค่ะ!” อีวอนน์พูดขณะยืนอยู่ข้าง ๆ เขาคนนั้น จากนั้นเธอก็โค้งคำนับไปยังทิศทางที่ฮาร์วีย์ ยืนอยู่โดยไม่สนใจสิ่งใด
ประธานฮอว์กินส์เอียงศีรษะมองหลังจากได้ยินคำสั่งของอีวอนน์ เขามองไปรอบ ๆ จนมองเห็นผู้อาวุโสซิมเมอร์ จากนั้นเขาก็ยิ้มและพูดว่า “ท่านประธานซิมเมอร์ นานแล้วไม่ได้พบกัน ไม่คิดว่าวันที่เราจะได้พบกันอีกจะเป็นวันที่ตระกูลของคุณสร้างปัญหาใหญ่แบบนี้…”
“ปัญหาอะไร?” ผู้อาวุโสซิมเมอร์ถามทันที
“นี่คือสำเนาของสัญญาที่คุณเคยเซ็นสัญญากับ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ ลองเปิดดูสิครับ…”
ประธานฮอว์กินส์หยิบเอกสารออกมาแล้วยื่นให้ผู้อาวุโสซิมเมอร์
ผู้อาวุโสซิมเมอร์อ่านสัญญาทันที จากนั้นสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป
“เป็นไปไม่ได้! ตระกูลซิมเมอร์ไม่มีวันเซ็นสัญญาอะไรแบบนี้!”
“ท่านประธานซิมเมอร์ สัญญานี้มีตราประทับเหล็กของตระกูลของคุณ ลายเซ็นของคุณ และการรับรองเอกสารของเนติบัณฑิตยสภา สัญญานี้มีผลทางกฎหมาย!” ประธานฮอว์กินส์พูดอย่างสบาย ๆ
“ในขณะที่สัญญาะบุว่า ซิมเมอร์ เอ็นเทอร์ไพรส์ และ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ จะต้องร่วมมือกันการพัฒนาโครงการศูนย์การค้า”
“ตระกูลซิมเมอร์มีหุ้นสี่สิบเปอร์เซ็นต์และมีสิทธิ์การบังคับใช้เฉพาะ”
“ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ มีหุ้นหกสิบเปอร์เซ็นต์และมีสิทธิในการได้รับเงินปันผล มีข้อคัดค้านหรือไม่?”
“ไม่มี” อีวอนน์พูดอย่างใจเย็น
“เราก็เช่นกัน”
สีบหน้าของผู้อาวุโสซิมเมอร์เปลี่ยนไป ในใจของเขาต้องการปฏิเสธความจริงในเรื่องนี้ แต่เขาทำไม่ได้
นี่สัญญาทั่ว ๆ ไป แต่ส่วนสำคัญอยู่ที่ด้านหลัง
“ในขณะเดียวกัน ในสัญญาระบุว่า ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ จะจ่ายเงินลงทุนให้กับคุณทุกไตรมาส มูลค่าการลงทุนสี่สิบห้าล้านหกแสนดอลลาร์ แบ่งออกเป็นหกไตรมาส นั่นคือหนึ่งปีครึ่งของการลงทุน ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ ได้ให้เงินทุนไปแล้ว 7.6 ล้านดอลลาร์แก่ตระกูลซิมเมอร์ตามสัญญาที่ระบุไว้ ขั้นตอนทางด้านธุรกรรมและใบเสร็จรับเงินสามารถตรวจอบได้ ตรงนี้ไม่ติดปัญหาอะไรใช่ไหม?”
อีวอนน์พยักหน้า
ผู้อาวุโสซิมเมอร์ไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด แต่เขาทำได้เพียงพยักหน้า
“เอาล่ะ เข้าสู่ข้อตกลงถัดไป”
“ตามที่ระบุไว้ในสัญญา หากยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ ไม่ดำเนินการในส่วนของเงินลงทุนในช่วงระยะเวลาที่ระบุไว้ในสัญญา พวกเขาจะต้องชดใช้ให้ตระะกูลซิมเมอร์สิบเท่าของเงินลงทุน เงินที่ได้รับก็จะถือเป็นโมฆะ…”
“แต่ตระกูลซิมเมอร์ยังดำเนินการในส่วนก่อสร้างโครงการศูนย์การค้ายังไม่เสร็จ”
“ในช่วงเวลานี้ ถ้าคุณจะประมูล ขาย หรือมีพฤติกรรมอื่นใดที่จะทำให้โครงการดังกล่าวไม่สำเร็จตามกำหนดเวลา ตระกูลซิมเมอร์จะต้องจ่ายเงินสิบเท่าเป็นค่าชดเชย ซึ่งก็คือสี่ร้อยห้าสิบหกล้านดอลลาร์ ในขณะเดียวกัน กรรมสิทธิ์ในที่ดินตรงนี้จะเป็นของ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์…”
“ท่านประธานซิมเมอร์ คุณกำลังมองหาคนที่จะซื้อที่ดินนี้เมื่อเร็ว ๆ นี้ใช่หรือไม่? ผมคิดว่าคุณกำลังทำผิดสัญญา…”
“ตอนนี้ ที่ดินตรงนี้ไม่ใช่ของคุณอีกต่อไป…”