หลิงฮันยิ้ม เขารู้อยู่แล้วว่าอีกฝ่ายจะต้องยอมเจรจาแน่นอน
“ข้ามีคำถามเล็กๆน้อยๆอยากจะถามองค์หญิง” หลิงฮันพูด
“โอ้ งั้นเจ้าก็ต้องตอบคำถามองค์หญิงผู้นี้ก่อน ไม่เช่นนั้นเราก็ไม่ต้องเจรจากัน” เฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนพูดอย่างสงบนิ่ง “ขวดหยกอยู่ในการครอบครองของเจ้า?”
อย่างที่คิด!
หลิงฮันไม่ได้ปฏิเสธ “ถูกต้อง”
ภายในรถม้าไม่มีเสียงใดๆดังออกมาจึงไม่อาจรู้ได้ว่าเฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนรู้สึกตกตะลึงหรือไม่ เฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนนิ่งเงียบอยู่ชั่วขณะก่อนที่จะเอ่ย “แล้วสิ่งที่เจ้าอยากรู้คืออะไร?”
“องค์หญิงรู้เรื่องขวดหยกนี้ได้อย่างไร?” หลิงฮันถาม
“มันคือเรื่องที่ไม่สมควรให้คนจำนวนมากรับรู้ ไปหาสถานที่เงียบๆคุยกัน” เฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนกล่าว
หลิงฮันพยักหน้าและพูด “งั้นก็ตามข้ามา แต่อย่าเข้ามาใกล้ชิดเกินไป ไม่เช่นนั้นข้าอาจจะกลัวจนไม่โผล่หน้าออกมาให้เจ้าเห็นอีกเลย”
เฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนเค้นเสียงด้วยความไม่พอใจ
หลิงฮันเดินนำโดยมีเผ่าใต้สมุทรเดินตามหลัง ตำแหน่งที่หลิงฮันกำลังมุ่งหน้าไปก็คือเหมืองโบราณ ถ้าเฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนผลีผลาม เขาจะพาพวกมันลงหลุมโลหิตเพื่อสังหารทิ้งทันที
เผ่าใต้สมุทรเคลื่อนไหวบนผืนดินได้ไม่รวดเร็วนัก แต่หลุมเหมืองตรงเหมืองโบราณก็ไม่ได้อยู่ไกลจากเมืองจักรพรรดิ ดังนั้นภายในไม่ถึงครึ่งชั่วโมงพวกเขาก็เดินทางมาถึงจุดหมาย
“หยุด!” เสียงของเฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนดังออกมาจากรถม้า “เผ่ามนุษย์ ที่นี่คือเหมืองโบราณ?”
‘โอ้ นางรู้ด้วย!’
หลิงฮันหยุดเดินและหันกลับไปพูด “ถูกต้อง”
ร่างๆหนึ่งเดินลงมาจากรถม้าโดยมีชั้นแสงสีม่วงปกคลุมอยู่ทำให้อาจมองเห็นว่านางมีรูปร่างอย่างไร สิ่งที่มองเห็นก็คือชุดคลุมสีเขียวมรกตและเรือนผมอันยาวสลวยของนาง
“พวกเจ้ารออยู่ที่นี่” นางออกคำสั่ง
“ขอรับองค์หญิง!” ทุกคนตอบด้วยความพร้อมเพรียง
เฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนเดินเข้าไปใกล้หลิงฮัน นางมั่นใจมากว่าตราบใดที่ระยะห่างระหว่างนางกับหลิงฮันใกล้กันมากพอ นางจะสามารถจับกุมตัวเขาได้โดยไม่ปล่อยให้หลิงฮันมีโอกาสใช้ยันต์อาคมเคลื่อนที่
“ใกล้เกินไปแล้ว” หลิงฮันหัวเราะ ที่จริงถึงแม้อีกฝ่ายจะเข้ามาใกล้กว่านี้เขาก็ยังสามารถหลบหนีได้ทัน แต่เขาไม่ต้องการให้อีกฝ่ายรู้ถึงระยะจำกัดในการใช้ไพ่ลับ
เฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนถอนหายใจ จากตำแหน่งที่นางยืนอยู่ตอนนี้ นางมั่นใจเพียงสามส่วนเท่านั้น
“เชิญองค์หญิงตอบคำถามข้าได้แล้ว” หลิงฮันพูด
เฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนเค้นเสียงดูถูก มดปลวกกระดับบุปผาผลิบานกล้าทำตัวเทียบเท่านาง? แต่เพื่อขวดหยกแล้ว นางจำเป็นต้องระงับความโกรธเอาไว้ “ที่จริงข่าวนี้เฉวียนคงหมิงเป็นคนเปิดเผยเอง”
หลิงฮันประหลาดใจ เฉวียนคงหมิงเป็นเพียงเบี้ยตัวหนึ่ง?
การถูกสังหารด้วยสมบัติต้องสาปจะไม่หลงเหลือร่องรอยให้เสาะหา แม้จะแปลกประหลาดแต่ก็ไม่ต่างอะไรกับการตายธรรมชาติ เพราะว่าผู้ที่ทำการสาปแช่งไม่ได้เป็นคนลงมือเอง แล้วมันจะถูกเปิดเผยออกไปได้อย่างไร?
เฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนวางแผนอะไรอยู่กันแน่?
“หลังจากเฉวียนคงหมิงเสียชีวิตอย่างไม่ทราบสาเหตุ เจ้าก็เลยคาดเดามันคงจะตกตายเพราะถูกคำสาปจากสมบัติบางอย่าง?” หลิงฮันคาดเดา
“ถูกต้องแล้ว เพราะงั้นองค์หญิงผู้นี้จึงออกตามหาเจ้า” เฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนกล่าว
หลิงฮันถามต่อด้วยความสงสัย “เจ้าสมควรเป็นจอมยุทธระดับสวรรค์ขั้นสูงสุดแต่ก็ยังต้องการสมบัติต้องสาป หรือว่าเจ้าต้องการสังหารจอมยุทธระดับทลายมิติ?” ถ้าเกิดขวดหยกชิ้นนี้สามารถสังหารจอมยุทธระดับทลายมิติได้จริงๆ มันจะเป็นสมบัติระดับใดกันแน่? ระดับศักดิ์สิทธิ์?
“เจ้าไม่จำเป็นต้องรู้เรื่องนั้น!” เฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนเค้นเสียง “สมบัติชิ้นนี้ไม่ใช่สิ่งที่เจ้าสามารถครอบครองได้ ส่งมันมาให้องค์หญิงผู้นี้ซะ เจ้าจะไม่กลับไปมือเปล่าแน่นอน องค์หญิงผู้นี้จะมอบอาวุธวิญญาณเป็นค่าชดเชยให้เจ้า”
“โอ้ อาวุธวิญญาณแบบใดกัน? มันเทียบกับสิ่งนี้ได้รึเปล่า?” หลิงฮันนำดาบกำเนิดมารออกมา
ท่าทางของเฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนชะงักเล็กน้อย ดูเหมือนว่านางจะมองระดับของดาบกำเนิดมารออก
อาวุธวิญญาณระดับสิบ! ถ้าเช่นนั้นนางต้องให้สมบัติแบบใดถึงจะทำให้หลิงฮันพึงพอใจได้?
ดูเหมือนมนุษย์อันต่ำต้อยผู้นี้จะไม่ธรรมดาเสียแล้ว
นางนิ่งเงียบไปชั่วขณะและพูด “ขวดหยกนั่นเป็นสิ่งที่องค์หญิงผู้นี้ต้องการ ข้าขอแนะนำให้เจ้าส่งมันมา ไม่เช่นนั้น… แม้เจ้าจะหลบหนีไปอยู่สุดขอบโลก องค์หญิงผู้นี้ก็จะตามล่าเจ้า”
หลิงฮันยิ้ม “งั้นรึ? เจ้าแน่ใจรึว่าไม่ว่าข้าจะไปที่ไหนเจ้าจะตามมา?”
เฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนมีท่าทีสงบนิ่งก่อนที่จะมองไปยังเหมืองด้านหลังหลิงฮั่นและพูด “สิ่งที่เจ้าคิดอยู่คือการไปหลบซ่อนในเมือง? ช่างไร้เดียงสา! ในเมื่อขวดหยกถูกดึงออกมาแล้ว คำสาปที่ล่องลอยอยู่ตามอากาศในเหมืองก็ย่อมหายไปด้วย และเจ้าคิดว่าองค์หญิงผู้นี้เป็นใคร? ข้าคือองค์หญิงของตระกูลขุนนางแห่งมหาสมุทรภูมิภาคเหนือ แม้คำสาปจะยังอยู่ก็ไม่อาจทำอะไรองค์หญิงผู้นี้ได้!”
ช่างเป็นสตรีที่ยิ่งยโสยิ่งนัก แต่โชคร้ายที่นางไม่รู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้นที่นี่บ้าง!
หลิงฮันหัวเราะและพูด “งั้นก็ตามมา บางทีถ้าเจ้าไล่ตามข้าทัน เจ้าอาจได้พบอะไรดีๆ” ร่างของหลิงฮันทะยานเข้าไปในเหมืองโบราณ
เฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนไม่รู้ว่าคำพูดหลิงฮันหมายถึงอะไร แต่ถึงคิดไปก็ไม่รู้ความหมายอยู่ดี นางเค้นเสียงดูถูกและไล่ตามหลิงฮันไป
หลิงฮันคิดจะใช้ประโยชน์จากศพของจอมยุทธบรรพกาลทั้งสิบสอง น้ำพุโลหิตและแมงมุมยักษ์สีเงิน เขาไม่รู้ว่ามันจะจัดการเฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนได้หรือไม่ แต่ขอแค่ข่มขู่นางกลับไปได้ก็พอ
หลังจากพบเจอกับสัตว์ประหลาดที่น่ากลัวแบบนั้น เผ่าใต้สมุทรจะยังกล้ามาที่นี่อีกรึเปล่า?
เฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนไล่ตามหลิงฮันและปล่อยฝ่ามือออกไป ปราณก่อเกิดของนางควบแน่นกันกลายเป็นฝ่ามือยักษ์ที่ทรงพลังและโจมตีใส่หลิงฮัน
แม้จะยังไม่ถูกฝ่ามือเข้าปะทะ แต่แรงกดดันที่น่าพรึงกลัวจากฝ่ามือนั่นก็ทำให้ผิวหนังของเขาแตกร้าวจนโลหิตที่หลั่งไหลออกมา
ต้องรู้ก่อนว่าร่างกายของเขาบ่มเพาะทักษะกายาเหล็กไหลซึ่งทำให้ร่างกายของเขาแข็งแกร่งเทียบเท่าเหล็กล้ำค่าในระดับเดียวกัน แต่แค่แรงกดดันจากการโจมตีของนางก็ทำให้ผิวหนังของเขาแตกร้าวได้แล้ว ถ้าเกิดโดนฝ่ามือนั่นเข้าไป เขาจะยังมีชีวิตรอดอยู่รึเปล่า?
“เป็นสตรีที่แข็งแกร่งยิ่งนัก!” หลิงฮันอุทานและสะบัดมือโยนซากศพของพระเจ้าทั้งสองศพออกไปโดยไม่คิดจะเก็บพวกมันกลับมา แรงกดดันของซากศพพระเจ้าทั้งสองนั้นเริ่มไม่ค่อยมีประโยชน์แล้ว ปล่อยให้มันถูกฝังเอาไว้ที่นี่ก็ไม่เลวเหมือนกัน
ศพของจอมยุทธทั้งสิบสองคนก่อนหน้านี้ต้องมีพลังที่ไม่อ่อนด้อยไปกว่าซากศพพระเจ้าสองศพนี้แน่
“อะไรกัน?!” ร่างของเฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนหยุดขยับ เมื่อเห็นซากศพของพระเจ้าทั้งสองศพ ใบหน้าอันงดงามของนางก็เปลี่ยนตกตะลึงโดยที่ไม่มีใครสามารถมองเห็น “พวกมันคือตัวตนระดับพระเจ้า!” นางพูดพึมพำพร้อมกับสีหน้าที่กลายเป็นเคร่งเครียด
หลิงฮันครอบครองศพของพระเจ้าถึงสองศพ มนุษย์ผู้นี้ต้องไม่ธรรมดาแน่ๆ!
ภายในโลกนี้ถูกปกครองด้วยกฎแห่งสวรรค์ แม้จะเป็นตัวตนระดับพระเจ้าก็ต้องถูกบั่นทอนพลังจนไม่ต่างอะไรกับระดับทลายมิติ หลิงฮันคิดจะใช้ศพของพระเจ้าทั้งสองนี้ขัดขวางนาง?
ช่างไร้เดียงสา!
นางสะบัดมือปัดซากศพทั้งสองทิ้งไป แก่นวิญญาณของซากศพทั้งสองแห้งเหือดไปหมดแล้ว นางจึงไม่เห็นค่าใดๆต่อพวกมัน
“เจ้าไม่อาจหนีข้าพ้น!” เฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนพูดอย่างเย็นชา
หลิงฮันยิ้มและพูด “ใครบอกว่าข้ากำลังหนี?” เขามายืนหยุดอยู่ที่บริเวณที่ขวดหยกต้องสาปเคยวางเอาไว้ หลิงฮันยกกำปั้นขึ้น เขาโคจรปราณก่อเกิดอย่างและชกลงไปยังบริเวณหลุมด้วยพลังอันน่าสะพรึงกลัว
‘ตูม!’
คลื่นโลหิตทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าอย่างรวดเร็ว