บุตรอสูรบรรพกาล ตอนที่ 241 เล่นตัว
“พวกท่านสวมนี่เอาไว้ แล้วตามข้ามานะเจ้าคะ” แม่มดขาวพูดพลางยื่นปลอกคอโลหะมาให้พวกราชสีห์เพลิงในความคิดนางนั้นการแกล้งทําเป็นว่าตนเองจับตัวพวกไปจูเหวินได้จะช่วยให้ตนเองพาพวกไปจูเหวินเข้าไปได้ไม่ยาก
“นี่เจ้าล้อเล่นใช่ไหม”ราชสีห์เพลิงถามพลางกําปลอกคอจนยุบคามือของมันเองทําเอาแม่มดขาวขนลุกไปทั้งตัว
“จะ เจ้าค่ะ ข้าน้อยจะหาทางอื่น” แม่มดขาวตอบพลางเก็บปลอกคอไปจนแล้วจนรอดนางก็ได้แต่พาพวกไปจูเหวินเข้าไปในค่ายแล้วหวังว่าพวกทหารจะไม่สงสัย
ฟุบ!! ร่างของไก่ฟ้าหงอนทองเปลี่ยนเป็นร่างมนุษย์กลางอากาศทําให้ทุกคนร่วงลงมาที่พื้นอย่างรวดเร็วเพียงแต่คราวนี้ไม่ค่อยเหมือนตอนที่ไปจูเหวินโดนพาลงมาพร้อมเหม่ยหลินนักเพราะนอกจากรูบี้แล้วทุกคนแทบจะหาทางลงมาบนพื้นได้ด้วยตนเอง
“นั่นมัน แม่มดขาว”เหล่าทหารที่เฝ้าอยู่รอบๆภูเขาพูดพลางหันมามองแม่มดขาวที่พึ่งลงมาจากท้องฟ้าพวกมันจพนางได้แต่ไม่รู้จักคนที่ตามนางมาเสียเท่าไหร่
“ข้าพาแขกมาเยี่ยมชมที่นี่ พวกเจ้าทําหน้าที่ต่อไปเถอะ”แม่มดขาวพูดเสียงเรียบพลางพาพวกราชสีห์เพลิงเข้าไปในเขาอย่างช้าๆน่าแปลกพวกทหารของอาณาจักรโร เน่ต้องมาตั้งค่ายกัน้อมเขาซึ่งเป็นที่อยู่ของหมอเทวดาที่รูรู้จักก็ไม่ทราบ
“ไม่ใช่พวกมันเองก็มาหาหมอเทวดาคนนั้นเหมือนกันหรือไง”พยัคฆ์อัสนีว่าพลางมองไปรอบๆมันอย่างกับพวกทหารล้อมภูเขาลุกนี้เอาไว้ไม่มีผิดแถมตลอดทางขึ้นเขายังมีที่พักของเหล่าทหารเต็มไปหมดอีก
“บางที ข่าวที่ว่าองค์จักรพรรดิของอาณาจักรโรเน่กําลังล้มป่วยก็เป็นความจริงนะ” เพิร์ลว่าพลางมองไปรอบๆได้ข่าวว่าองค์จักรพรรดิล้มปวยด้วยโรคร้ายที่รักษาไม่หาย และไม่ทราบสาเหตุไม่รู้ว่าการที่ทหารมาล้อมบ้านของหมอเทวดาเอาไว้จะเกี่ยวกันหรือไม่
“เรารีบไปกันเถอะ”จิ้งจอกเหมันต์พูดพลางเร่งความเร็วขึ้นหากองค์จักรพรรดิอะไรนั่นต้องการตัวหมอเทวดาจริงพวกมันอาจจะลากเอาตัวหมอเทวดาไปก่อนที่พวกนาง จะได้พบเสียอีก
“ตรงนี้ห้ามเข้า”เป็นอย่างที่คิดพวกทหารเฝ้ากันอยู่หน้าบ้านของหมอเทวดากันอย่างแข็งขันถึงขนาดไม่ยอมให้แม้แต่แม่มดขาวเข้าไปด้านในอีกต่างหาก
“ถอยไป” ราชสีห์เพลิงว่าพลางจ้องมองทหารคนนั้นนิ่งภายในบ้านของหมอเทวดายังมีแสงไฟอยู่แสดงว่าภายในต้องมีคนอยู่อย่างแน่นอน
“เจ้าเป็นใคร ท่านแม่ทัพกําลังปรึกษาหารือกับท่านหมอเจ้าห้ามเข้าไปยุ่งเด็ดขาด” พูดจบทหารเหล่านั้นก็พากันยกหอกขึ้นมาชี้มาทางราชสีห์เพลิง
“ดี” ราชสีห์เพลิงหัวเราะออกมาพลางเตรียมตัวจะเรียกเพลิงออกมาเผาพวกมันให้หมด
“เดี่ยว พวกเจ้าอย่าขวางท่านผู้นี้ ให้ท่านเข้าไปเถอะ” แม่มดขาวว่าพลางวิ่งออกมาข้างหน้า
“คนทรยศอย่างเจ้าไม่ต้องพูดมาก” ทหารอีกคนว่าพลางชี้หอกมาทางแม่มดขาว
“อะไร คนทรยศ แกกล้าดียังไง…”แม่มดขาวกัดฟันกรอดพลางเรียกสายฟ้าออกมาทั้งๆที่ตนเองพึ่งห้ามไปแท้ๆ
“เจ้าหายตัวไปจากแนวหน้า แถมยังมีคนรายงานอีกว่าเจ้าเป็นคนทําลายหมู่บ้านทางตะวันตก และยังคร่าชีวิตคนของฝั่งเราอีกต่างหาก”ชายคนนั้นว่าพลางปล่อยพลัง เซียนออกมา ตัวมันนั้นคือหนึ่งในยอดฝีมือของโรเน่เช่นกัน
“ข้าบอกให้ถอยไป”ราชสีห์เพลิงคําราม ก่อนจะตบเอาร่างของชายที่ถือหอกล้มลงไปนอนกับพื้นในพริบตา ทําเอาแม่มดขาวนึกภาพตอนตนเองโดนอัดไม่มีผิด แม้จะได้ชื่อว่ายอดฝีมือแต่ดูเหมือนแผ่นดินของไปจุเหวินกับเพิร์ลจะมีควา มต่างกันนิดหน่อย เพราะแผ่นดินนี้แค่อยู่ระดับเทียนเซียนขั้นที่ 10 ก็ถูกเรียกว่ายอดฝีมือแล้ว เทียบกับพวกยอดฝีมือที่ราชสีห์เพลิงเคยเจอมาก่อนหน้านี้ไม่ติดเลย
“จะ จับมันไว้”เหล่าทหารเห็นอีกฝ่ายเริ่มโจมตีพวกมันก็เข้ามาล้อมพวกราชสีห์เพลิงทันที
ตุม เปรี้ยง………. แต่พริบตาเดียวบนเนินเขาก็เหลือแต่พวกไปจูเหวินและบ้านของหมอเทวดาเท่านั้น พวกท่านน้าลงมือไม่กี่ครั้งก็กวาดเอาพวกรนหาที่ปลิวหายไปจนหมด ทําให้แม่มดขาวได้แต่ยอมรับชะตากรมมเพราะนางเองก็ไม่กล้าเข้าไปห้ามเช่นกัน
“เข้าไปกันเถอะ”ไก่ฟ้าหงอนทองส่ายหน้าอย่างเอือมระอา ส่วนใหญ่พวกมันโดนพายุของไก่ฟ้าหงอนทองพัดตกเขา ไปทําให้รอบๆแทบไม่เหลือใครนั่นเอง
“พวกเจ้าเป็นใคร” ทันทีที่เดนเข้ามาในบ้านของหมอเทวดา ชายคนหนึ่งที่แต่งกายด้วยชุดเกราะสีเงินก็หันมามองด้วยความตกใจตัวมันนั้นกําลังคุยอยู่กับชายชราที่ มีหนวดเคราสีขาวยาวถึงกลางอกอยู่
“ข้ามาหาหมอเทวดา”ราชสีห์เพลิงว่าพลางนั่งลงตรงหน้าพวกมันทั้งสองภายในบ้านแคบๆหลังนี้แทบจะไม่ พอให้พวกไปจูเหวินเข้ามาจนหมดเสียด้วยซ้ํา
“เจ้าไม่เห็นหรือไงว่าข้าคุยกับท่านอยู่ แล้วพวกเจ้าเข้ามาได้อย่างไรข้างนอกมีทหารเฝ้ายามเต็มไปหมด” ชายคนนี้น่าจะเป็นแม่ทัพที่ทหารคนก่อนหน้านี้พูดถึง
“พวกมันหนีไปหมดแล้ว”จิ้งจอกเหมันต์ตอบพลางส่านหน้าเบาๆ
“หนี?”แม่ทัพแห่งอาณาจักรโรเน่แสดงสีหน้างุนงงออกมาทันทีก่อนจะลุกขึ้นยืนเดินออกไปข้างนอกเพราะทนความสงสัยไม่ไหว
“…”ด้านนอกบ้านของหมอเทวดาไม่มีใครอยู่เลยทําเอาแม่ทัพงงเป็นอย่างมากก่อนที่มันจะลงเขาไปเพื่อตรวจสอบคนของตนเองว่าพวกมันหนีไปไหนกันแน่
“ท่านหมอ ข้ามีเรื่องอยากจะขอร้องท่าน”รูบี้พูดพลางเดินเข้าไปหาชายชราในทันที ท่าทางชายชราคนนี้จะเป็นท่านหมอเทวดาอย่างที่คิดจริงๆ
“ช่วย…”หมอเทวดาถามพลางมองรูบี้ด้วยท่าที่นิ่งเฉยมันไม่เคยเจอเด็กสาวคนนี้มาก่อน แต่มันกลับทราบว่ามันเป็นแพทย์นั่นหมายความว่ามันต้องเกี่ยวข้องกับคนที่มันรักษาไปหรือเคยได้เห็นมันรักษาเป็นแน่
“สหายของข้าความจําเสื่อม ข้าหวังว่าท่านจะช่วยรักษามันได้” รูบี้ขอร้องพลางมองไปทางไปจูเหวิน ตอนแรกนางคิดว่ามันเป็นเพิร์ลเลยพยายามช่วยแต่ถึงมันจะไม่ใช่นางก็ทนเห็นคนที่หน้าตาเหมือนคู่มั่นของนางแบบนี้เป็นอะไรไปไม่ได้หรอก
“ทําไมข้าต้องรักษาให้สหายของเจ้าด้วย” หมอเทวดาว่าพลางลุกขึ้นยืนช้าๆมันแทบไม่สนพวกไปจูเหวินเลยด้ว ยซ้ํา
“แต่ว่า”รู พูดด้วยสีหน้างุนงง ที่นางได้ยินมาจากบิดาหมอเทวดาเป็นคนมีเมตตานี่นา ทําไมมันถึงทําแบบนี้
“ช่วยเจ้าไปข้าก็ไม่ได้อะไรขึ้นมากลับไปซะ” หมอเทวดาว่าพลางโบกมือไล่อย่างไม่มีเยื่อใย
“ไม่ต้องห่วงหากท่านช่วยหลานชายข้าได้ ข้ายินดีจะตอบแทน”ไก่ฟ้าหงอนทองพูดด้วยท่าที่หนักแน่นการสร้างบุยคุณกับพวกอสูรระดับบรรพกาลไม่ใช่เรื่องไร้สาระอย่างแน่นอน แต่น่าเสียดายมนุษย์ธรรมดาไม่อาจสัมผัสพลังอสูรของพวกมันได้เลย
“ข้าเป็นถึงยอดฝีมือทางการแพทย์การจะให้ข้ารักษาแต่ละครั้งนั้นคงต้องนําทองคํามากองในห้องนี้ให้เต็มกระมัง” หมอเทวดาว่าพลางยิ้มเย้ยหยัน
“เรื่องนั้นไม่มีปัญหา”ไก่ฟ้าหงอนทองว่าพลางนําทองคําออกมาจากมิติของมันพวกมันมีทองมากมายแค่เอาทองมากองในห้องมีหรือจะทําไม่ได้
“อะ เอ่อ…ข้าไม่ได้ทํางานเพียงเพื่อเงินเท่านั้นหรอกนะ”หมอเทวดาว่าพลางหลบสายตาไก่ฟ้าหงอนทอง
“แล้วเจ้าต้องการอะไร” พยัคฆ์อัสนีว่าพลางมองหมอเทวดาด้วยท่าที่ไม่พอใจหากไม่ใช่เพราะมันอาจจะรักษาไปจูเหวินได้ปานนี้มันลอยตามพวกทหารด้านนอกไปแล้ว
“เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน หากเจ้าหาสมุนไพรหายากเหล่านี้มาได้ข้าจะลองพิจารณา” หมอเทวดาว่าพลางเอาตําราเล่มหนึ่งออกมาภายในนั้นเขียนรายชื่อสมุนไพรเอาไว้ 6 ชนิดซึ่งแต่ละอย่างอธิบายลักษณะและคุณสมบัติของมันเอาไว้อย่างชัดเจน
“แค่นี้เองงั้นหรือ” ราชสีห์เพลิงว่าพางนําสมุนไพร ที่มันต้องการออกมาของพวกนี้เป็นของที่หาได้ในสวนของมังกรธรณีเสียด้วยซ้ําคนที่ได้รับหน้าที่ปรุงยาอย่างมันมีหรือ จะไม่มี
“อะ เอ่อ…” หมอเทวดาหน้าเหวอไปนิดหน่อยเมื่อเห็นสมุนไพรหายากตรงหน้า ไม่เหมือนแผ่นดินของพวกมัน แผ่นดินที่อาณาจักรไชน์ดํารงอยู่นั้นไม่ค่อยมีการสู้กับอสูรนัก นอกจากพวกมันจะมีจํานวนไม่มากแล้วพวกมันยังแข็งแกร่งมากอีกด้วยทําให้การหาสมุนไพรในตํานานและหายากนั้นเป็นเรื่องลําบากมากสําหรับคนที่นี่
“ตกลงเจ้ารักษาจูเอ๋อได้หรือไม่” จิ้งจอกเหมันต์ถามพลางปล่อยไอเย็นออกมารอบๆ นางเริ่มหมดความอดทนกับท่าที่ถ่วงเวลาของหมอเทวดาแล้ว
“อย่ามาดูถูกข้านะ แค่ความจําเสื่อมแค่นี้ข้ารักษาได้อยู่แล้ว”หมอเทวดาพูดพลางกัดฟันแน่น
“ถ้าเช่นนั้นก็รักษาให้พวกเราดูหน่อยไม่ได้หรือ”จิ้งจอกเหมันต์ยิ้มเย็นเฉียบพร้อมเดิมเข้าไปหาหมอเทวดาหลายก้าวนางกะว่าหากมันยังถ่วงเวลาอยู่แบบนี้อีกจะลองแช่ แข็งมันสักครึ่งตัวดู
“ข้าทําได้ แต่….” หมอเทวดาพูดพลางถอยห่างออกมาจากจิ้งจอกเหมันต์
“ข้าไม่มีสมุนไพรที่จําใช้” หมอเทวดาตอบพลางนําตําราอีกเล่มออกมาคราวนี้มันเป็นตําราเก่าที่เหมือนผ่านการเว ลามาอย่างยาวนานภายในนั้นเขียนสูตรปรุงยาชนิดหนึ่ง ที่ชื่อว่า เทียนหอมแรกเกิด ซึ่งมันจะทําให้ผู้สูดดําหกลิ่นของมันหลับและลําลึกเรื่องราวในอดีตได้แม้จะไม่ได้ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อช่วยคนความจําเสื่อมแต่ผลของมันก็ทําให้คนความจําเสื่อมจําเรื่องราวก่อนหน้านี้ได้นั่นเอง
“สมุนไพรพวกนี้”ราชสีห์เพลิงว่าพลางอ่านวิธีการปรุงอย่างช้าๆ
“ข้ามีหมดแล้วนี่นา”ราชสีห์เพลิงว่าพลางน้ําสมุนไพรในรายการออกมาทีละอย่างทําเอาหมอเทวดาหน้าเหวอในทันที่เมื่อเห็นสมุนไพรที่มันไม่แม้แต่คิดว่าจะมีอยู่จริงมากองเอาไว้ตรงหน้าแบบนี้