ตอนที่ 115 แล้วเจอกัน

The rise of the white lotus

ตอนที่ 115 แล้วเจอกัน

 

วันถัดมา…

 

ขณะนี้ เล็กที่อยู่ระหว่างการถ่ายทำกลางแจ้งและเธอกำลังรอให้ถึงคิวของเธอ ในขณะที่เธอรอเธอก็อ่านสคริปต์ในมืออย่างไม่ปราณี อย่างไรก็ตาม เล็กซี่ได้จดจำและฝึกฝนพวกมันมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วนในเดือนที่ผ่านมา ดังนั้นอารมณ์จึงไม่เปลี่ยนแปลงบนผิวหน้าของเธอ

 

เล็กซี่ได้กินยาลดความอ้วนทันทีที่เธอได้รับเป็นรางวัลจากการทำภารกิจรองของเธอ พระเจ้าทราบดีว่าเธอมีน้ำหนักเพิ่มขึ้นเท่าใดจากการรับประทานอาหารที่มีความเครียด เนื่องจากสาเหตุหลายประการรวมถึงการไม่อยู่ของอีธาน โชคดีที่ระบบมอบรางวัลที่น่าอัศจรรย์ให้เธอโดยที่เธอไม่ต้องกังวลเรื่องน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นและกลับไปที่น้ำหนัก 136 ปอนด์อย่างเดิมได้ทันที

 

“ ฉันสงสัยว่าฉันจะเริ่มตอนไหน …” เธอบ่นพึมพำ

 

[สรุปสั้น ๆ ของเธอทั้งเดือน]

 

เล็กซี่เองก็สับสนเช่นกันเพราะเธอไม่เคยคิดมากเกี่ยวกับอีธานมาก่อน ในขณะที่เขาส่งข้อความหรือโทรหาเธอเป็นครั้งคราว ระยะเวลาที่ยาวนานที่สุดที่เขาไม่ติดต่อเธอคือสามวัน

 

อย่างไรก็ตามครั้งนี้แตกต่างออกไป! เธอไม่ได้ยินเสียงเขามาเป็นเวลาหนึ่งเดือนแล้ว และ เล็กซีก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ เป็นเพราะเธอเคยชินกับการที่เขามักจะทำตัวติดกับเธออยู่เสมอ การที่เขาหายตัวไปอย่างกะทันหันทำให้เธอจะมองหาเขาอย่างไร? หรือเป็นเพียงเพราะเธอเบื่อที่จะทำงานที่ไม่สำคัญในเดือนที่ผ่านมา?

 

ด้วยความที่เธอช่วยพ่อของเธอในบริษัทหยาง เล็กซี่จึงไม่ต้องพยายามมากขนาดนั้นเพราะบริษัทกำลังดำเนินไปอย่างราบรื่นอีกครั้ง เนื่องจากความร่วมมือระหว่างพวกเขาและหลิวคอปเปอเรชั่น

 

ยิ่งไปกว่านั้น เฟรดเดอริคหยาง พ่อของเธอชอบให้เล็กซี่จัดการงานที่ง่ายกว่า ซึ่งเธอสามารถทำเสร็จได้ในวันหรือสองวัน เห็นได้ชัดว่าพ่อของเธอกำลังพาเธอไปพบกับมอริสหลิวเนื่องจากบริษัทหยางให้ความสำคัญกับโครงการดังกล่าว และหากเธอเข้าไปมีส่วนร่วมโอกาสที่จะข้ามเส้นของมอริสหลิวก็มีสูง

 

ดังนั้นแม้ว่าเล็กที่จะไม่สนใจ หากเธอชนกับมอริสหลิวหรือไม่ เธอก็ยังคงปฏิบัติตามคำขอของพ่อของเธอาเพื่อความสบายใจของเขา อย่างไรก็ตามแม้ว่าเล็กซี่ไม่ต้องการที่จะอยู่กับมันแต่เธอก็ รู้สึกว่างเปล่าและไร้ประโยชน์เป็นที่สุด เธอไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน แต่ตอนนี้มันรบกวนเธอมากที่เล็กที่กำลังอยู่ในช่วงวิกฤตของการอยู่รอด!

 

[สรุปสิ้นเดือนที่น่าเบื่อของเธอ]

 

” ที่นี่มีผู้ชายหน้าตาดีเยอะมากเลยชู – !” ชูรูกรีดร้องขณะที่ดวงตาของเธอเป็นประกายอย่างน่ากลัว แม้ว่าผู้ชายประเภทอันตรายจะดูดีที่สุดในสายตาของเธอ แต่ซูรูก็ยังสามารถชื่นชมผู้ชายในกองถ่ายได้

 

“อืม “ เล็กซี่ฮัมเพลง อนิจจาไม่เหมือนชูรู เล็กซี่ไม่ได้มีความกระตือรือร้นอย่างนั้น

 

ทันใดนั้น ในขณะที่เล็กซี่จ้องมองบทอย่างว่างเปล่า เสียงของชายคนหนึ่งดังก้องอยู่ข้างเธอซึ่งเธอฟังดูคุ้นเคย

 

“ คุณเล็กซี่หยางใช่มั้ย?”

 

เล็กซี่หันหน้าไปยังแหล่งที่มาของเสียง และที่นั่นเธอเห็นสีหน้าอ่อนโยนของเอลเลียตกง แน่นอนว่าเธอรู้จักผู้ชายคนนี้!

 

เธอเคยพบเขาในเหตุการณ์บางอย่างในอดีต และเอลเลียตกงก็เป็นหนึ่งในเพื่อนของมอริสหลิว! เล็กซี่เคยได้ยินมาว่าเอลเลียตกงเป็นส่วนหนึ่งของนักแสดงหลักเรื่องนี้ แต่มีการเปลี่ยนแปลงเขาถึงได้คัดเลือกนักแสดงนำชายคนที่สองโดยเฉพาะ แม้ว่านักแสดงนำชายคนแรกจะเหมาะกับเขาที่สุด

 

“ เอลเลียตกง? ” เล็กซี่ขมวดคิ้วขณะที่หันหน้ากลับไปหาคนขี้เห่อด้วยสีหน้าภาคภูมิใจ

 

” สวัสดีครับ ยินดีที่ได้พบคุณอีกครั้ง” เอลเลียตกงก้าวไปข้างหน้าหลายก้าว เดินเข้ามาหาเธอด้วยรอยยิ้มที่เป็นมิตร

 

เมื่อพิจารณาถึงรอยยิ้มอันอ่อนโยนของเขา เล็กซี่ก็พึมพำในใจ เขายังจะเป็นมิตรเหมือนเคย

 

“อืม ฉันก็เช่นกันค่ะ ยินดีที่ได้พบคุณนะคะ” เล็กซี่ยิ้มอย่างอ่อนโยน เห็นได้ชัดว่าเล็กที่จบการสนทนาเช่นเดียวกับที่เธอโต้ตอบกับเขาก่อนหน้านี้

 

ย้อนกลับไปในตอนที่เล็กซี่ยังคงเป็นคู่หมั้นกับมอริส เธอได้เผชิญหน้ากับเพื่อนของเขามากมายยกเว้นอีธานลู่ ด้วยความบ้าคลั่งของเธอในตอนนั้น เล็กซี่ได้ทิ้งความทรงจำที่ไม่อาจลืมเลือนไว้กับพวกเขา ซึ่งทำให้พวกเขาทุกคนหลีกเลี่ยงเธอ

 

ในทางตรงกันข้าม เอลเลียตมักจะมีบรรยากาศที่เป็นมิตรอยู่รอบตัวเขาและเขามักจะพูดคำแนะนำที่เป็นมิตร ซึ่งทำให้เด็กรู้สึกรำคาญในอดีต ทำให้เธอพูดเรื่องไร้สาระ แต่เมื่อใดก็ตามที่พวกเขาพบกันเขาไม่เคยเปลี่ยนแนวทางของเขาเลย

 

“ งั้น…คุณเป็นคนได้บทฉางเออร์จริงๆเหรอ?” เมื่อมองไปที่การถ่ายทำฉากอย่างต่อเนื่องจากตำแหน่งของพวกเขา เอลเลียตกงก็ถามอย่างสบายใจ

 

” ทีม “ เล็กซี่ขมวดคิ้วตอบขณะที่มองลงไปที่สคริปต์ของเธออีกครั้ง ไม่ใช่ว่าเธอเป็นมิตรหรืออะไรแบบนั้น แต่สำหรับเล็กซี่ สิ่งที่เอลเลียตกงเป็นอยู่ในใจเธอ คือเขาแค่อยากทำตัวให้เป็นมิตรที่สุดเท่าที่จะทำได้เนื่องจากพวกเขาจะทำงานร่วมกัน

 

นอกจากนี้บทบาทของเล็กซี่ยังมีปฏิสัมพันธ์กับนักแสดงนำชายคนที่สอง ซึ่งเป็นบทบาทของเอลเลียตกงเยอะมาก ดังนั้นจึงเป็นการดีกว่าที่จะโต้ตอบกับเขาล่วงหน้าแม้จะเป็นการทักทายและสวัสดีสั้น ๆ

 

เอลเลียตกงพยักหน้าอย่างเข้าใจ สายตาของเขายังคงจับจ้องไปที่ชุดจากระยะไกล อย่างไรก็ตามแม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้คุยอะไรกัน แต่เขาก็ยืนอยู่ตรงนั้นโดยไม่มีคำพูดซึ่งทำให้เล็กซี่เลิกคิ้วขึ้น

 

“ อืม?” เมื่อมองไปที่ชายที่ยืนอยู่ข้างๆเธอ เล็กซี่ก็ส่งเสียงคำถามว่า ทำไมคุณถึงยังอยู่ที่นี่อีก? ด้วยการแสดงออกที่ฉาบไปทั่วใบหน้าของเธอ

 

เอลเลียตกงยังเลิกคิ้วด้วยความสับสน ในที่สุดเขาก็หันไปมองทางซ้าย เมื่อเห็นเธอกำลังมองหน้าเขาก็ยิ้มเบา ๆ ก่อนตอบ “ไม่มีอะไรหรอกครับ แค่คิดว่าคุณต้องการเพื่อน ๆ

 

“ อะไรทำให้คุณคิดว่าฉันต้องการแบบนั้นกัน?” เล็กซี่ขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้วเอนหลังลงบนเก้าอี้ที่เธอนั่งอยู่

 

” ยืม “ เขาครุ่นคิดว่าจะพูดเหตุผลของเขาดีหรือไม่ เอลเลียตกงยิ้มอย่างอ่อนโยน เมื่อเห็นเช่นนี้ เล็กซี่ก็เดาได้แล้วว่าทำไม เพราะเธอพยายามฆ่าตัวตาย

 

“อ่าใช่ ไม่เป็นไรค่ะ ฉันสบายดี” เล็กซี่โบกมือก่อนพูดเพราะเธอไม่ต้องการบังคับให้เขาพูดในสิ่งที่เขากำลังจะพูด

 

ในตอนนั้นโทรศัพท์ของเล็กซี่ก็ดังขึ้นและไม่คิดเลยว่าเธอเห็นหมายเลขผู้โทรเป็นคนที่หายสาบสูญไป ซึ่งทำให้ตาของเธอสว่างขึ้น

 

” นั่นคือเขา!” เธอคิดในใจ แต่เล็กซี่ไม่กดรับในทันทีและปล่อยให้สายเรียกเข้าเปลี่ยนไปเป็นข้อความเสียงของเธอ

 

หลังจากจบลงตามที่คาดไว้ อีธานก็โทรมาอีกครั้งและคราวนี้เล็กซี่ก็รับสายด้วยน้ำเสียงที่ไม่แสดงออก “ ว่า?”

 

” เฮ้ เป็นไงบ้าง” ในสายน้ำเสียงของอีธานอ่อนโยนและรู้สึกสบายใจเมื่อได้ยินเสียงของเธอ

 

” ก็ดี “ เล็กซี่ไม่เคยมีนิสัยตอบสนองเหมือนอย่างที่เธอทำอยู่เสมอ

 

“ ฮะๆ คุณอยู่ไหน?” เขาถามใช้กับคำตอบสั้น ๆ ตามปกติของเธอ

 

“คุณเอลเลียต ผู้กำกับเฉินบอกว่าเตรียมตัวให้พร้อมใน 30 นาทีครับ” จากนั้นก็มีเจ้าหน้าที่เข้ามาหาเอลเลียตกง และแจ้งให้เขาเตรียมตัวให้พร้อมซึ่งเขาตอบตกลงด้วยรอยยิ้มอ่อนโยนและพยักหน้าว่า ” ได้ครับ…”

 

จากนั้นเอลเลียตกงก็หันหน้ากลับไปที่เล็กซี่ เขาพูดก่อนจะไปว่า “ดีใจที่ได้เจอคุณนะ แล้วเจอกันครับ”

 

“ อ่า ค่ะ…ไว้เจอกัน” เล็กซี่ก้มศีรษะเล็กน้อย ในทางกลับกันและมองไปที่ด้านหลังของ เอลเลียตกง

 

“ นั่นคือเอลี่?” ในสาย น้ำเสียงของอีธานเปลี่ยนไปเล็กน้อยเมื่อเขาถามถึงเสียงที่คุ้นเคยของเพื่อนของเขา

 

” อ่าใช่ มันเป็นวันแรกของการถ่ายทำภาพยนตร์และเขาเป็นหนึ่งในนักแสดงหลัก” เล็กชื่อธิบายโดยไม่สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยในน้ำเสียงของอีธาน

 

“ เอาล่ะ…ผมต้องจะไปแล้ว เจอกันนะ”

 

“โอเค” เล็กซี่ไม่ใส่ใจกับประโยคสุดท้ายของอีธาน เพราะเธอคิดว่าเขาเพิ่งพูดออกมาจากนิสัย

 

โดยที่เธอไม่รู้ตัว ทันทีที่เธอวางสาย อีธานได้โทรศัพท์ไปหาเอลเลียตกงอย่างกะทันหันเพื่อถามหาที่อยู่ของเขาก่อนจะเร่งไปยังสถานที่ดังกล่าว