เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 327
แต่เธอกลัวว่าตนเองเอาเงินไปแล้ว คนก็ไม่สามารถช่วยออกมาได้ และทั้งคนทั้งเงินกลับต้องสูญเปล่าไป!

คิดอยากจะช่วยหลันซินออกมา จึงทำได้เพียงพึ่งพาหยางเฟิงเท่านั้น

ตราบใดที่หยางเฟิงไป จะต้องช่วยหลันซินออกมาได้อย่างแน่นอน!

เห็นสีหน้าอ้อนวอนของเย่เมิ่งเหยียน หยางเฟิงก็อดยิ้มไม่ได้ ลูบหัวของนางแล้วกล่าวว่า : “คนโง่! แม่ของคุณไม่ใช่แม่ของฉันเหรอ? ฉันจะนั่งมองดูเธอถูกกักขังตาปริบๆ ได้อย่างไร? วางใจเถอะ ฉันจะช่วยเธอเอง!”

ทันใดนั้น

จิตใจของเย่เมิ่งเหยียนก็สงบลงมา

เธอปาดน้ำตา แล้วเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของหยางเฟิง : “ที่รัก คุณดีจริงๆ เลย!”

เมื่อก่อน หลันซินปฏิบัติต่อหยางเฟิงอย่างไร เย่เมิ่งเหยียนไม่ใช่จะไม่รู้

ตอนนี้

หยางเฟิงยอมวางอคติลง แล้วไปช่วยหลันซิน เย่เมิ่งเหยียนก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี

อันที่จริง หบางเฟิงไม่เคยนำคำพูดที่ไม่ดีเมื่อก่อนนี้ของหลันซินมาใส่ใจ

ในสายตาของเขา หลันซินเป็นผู้อาวุโส เป็นแม่ของเย่เมิ่งเหยียน และเป็นแม่ยายของตนเอง

ลูกเขยอย่างตนเอง จะยังไปคิดเล็กคิดน้อยกับแม่ยายของตนเองอีกเหรอ?

มิหนำซ้ำ

ตนเองในก่อนหน้านี้……

ก็เป็นไอ้คนสารเลวจริงๆ!

ทันทีหลังจากนั้น

เฟิงชิงหวูก็รับรู้ถึงสถานการณ์ จึงนั่งเครื่องบินกลับหู้ไห่ไปพร้อมหลิวซิง

ก่อนออกเดินทาง หยางเฟิงได้กล่าวกับหลิวซิงว่า : “อย่าลืมล้างรูปถ่ายงานแต่งงานของฉันกับภรรยาฉันด้วยนะ!”

หลิวซิงพยักหน้าแล้วกล่าวว่า : “คุณหยาง คุณวางใจเถอะ! รอให้รูปถ่ายล้างเสร็จแล้ว ฉันจะส่งให้คุณทันทีอย่างแน่นอน”

“อืม!”

หยางเฟิงพยักหน้า

หลังจากที่เฟิงชิงหวูกับหลิวซิงออกไปแล้ว

ทั้งสองคนหยางเฟิงกับเย่เมิ่งเหยียน ได้เปลี่ยนตั๋วเครื่องบิน แล้วมุ่งหน้าไปที่กาสิโน!

……

กาสิโน

เช่นเดียวกันในทางตอนใต้ของต้าเซี่ย

ทั่วทั้งต้าเซี่ย เป็นสถานที่เดียวที่การพนันถูกต้องตามกฎหมาย

ทุกๆ วัน จะมีนักพนันเข้าออกที่นี่นับไม่ถ้วน

นักพนันทุกคน ล้วนมาด้วยความตื่นเต้นดีใจ จากนั้นก็ออกไปอย่างหมดอาลัยตายอยาก

คนจำนวนไม่น้อยอยู่ที่นี่เป็นลูกคนรวย

และคนจำนวนมาก ก็พ่ายแพ้สิ้นเนื้อประดาตัวอยู่ที่นี่ด้วย!

เกรฟ กาสิโน

เป็นกาสิโนที่ใหญ่ที่สุด

ในเวลานี้

ห้องวีไอพีห้องหนึ่งในกาสิโน

หลันซินนั่งอยู่บนเก้าอี้ด้วยสีหน้าซีดเผือด

ตรงหน้าเธอ เป็นชายร่างกายกำยำสองสามคนสวมชุดสูทสีดำ

นางกล่าวด้วยตัวสั่นงันงก : “ฉันโทรหาลูกสาวของฉันแล้ว ลูกสาวฉันเป็นประธานของเฟิงเมิ่งกรุ๊ปแห่งตงไห่ เธอกำลังจะเอาเงินมาช่วยฉันแล้ว!”

ในเวลานี้ ในใจของหลันซินรู้สึกเสียใจอย่างมาก

เธอตามพวกคุณนายมาเล่นไพ่นกกระจอก ชนะมากแพ้น้อยมาตลอด นี่ทำให้เธอรู้สึกว่าดวงดีอย่างมาก

และเผอิญว่า ก่อนหน้าสองสามวันเพื่อนเล่นไพ่คนสนิทบอกกับเธอว่า ได้เข้ามากาสิโน สามารถทำกำไรได้สิบล้าน จนกระทั่งถึงร้อยล้าน นี่จึงทำให้เธอรู้สึกตื่นเต้นทันที

ถึงแม้ว่าตอนนี้หลันซินจะมีชีวิตที่มั่งคั่งแล้ว ใช้ชีวิตแบบคุณนายตระกูลร่ำรวย

แต่เนื่องจากเย่ไห่กลัวว่าหลันซินจะเล่นไพ่นกกระจอกทั้งวัน ฉะนั้นจึงควบคุมเงินส่วนตัวของเธออย่างเคร่งครัด

เมื่อได้ยินว่าสามารถสร้างกำไรได้หนึ่งร้อยล้าน บวกกับคำยุยงของเพื่อนเล่นไพ่อย่างต่อเนื่อง

มันทำให้เธอไม่สามารถต้านทานสิ่งล่อใจได้

เพิ่งเริ่มแรก หลันซินได้กำไรหนึ่งถึงสองร้อยล้านจริงๆ นี่ทำให้เธอรู้สึกเหมือนว่าเป็นจุดสูงสุดของชีวิต

แต่สองสามวันต่อมา หลันซินก็แพ้มากกว่าชนะ

จนถึงสุดท้าย เดิมพันไปสิบก็แพ้ไปเก้าแล้ว!

ในที่สุด

เธอไม่เพียงแต่สูญเงินของตนเองไปหมดสิ้น แต่ยังติดหนี้กาสิโนอีกหนึ่งพันล้าน!

หมดหนทาง หลันซินจึงทำได้เพียงโทรหาลูกสาวของตนเองเพื่อขอความช่วยเหลือเท่านั้น!

ส่วนจะให้โทรหาหยางเฟิง?

ลืมมันไปได้เลย!

ก่อนหน้านี้หลันซินเคยไม่ไว้หน้าหยางเฟิงมาตลอด

คาดว่าหยางเฟิงคงเฝ้าภาวนาให้นางตายไปเร็วๆ เสียด้วยซ้ำ

การรับรู้ข้อบกพร่องของตนเองในจุดนี้ เธอมีอยู่!

นั่งอยู่ตรงข้ามกับหลันซิน เป็นชายหน้าบากคนหนึ่ง สีหน้าของเขายิ้มอย่างโหดเหี้ยม : “วางใจเถอะ! ขอเพียงแค่ลูกสาวคุณเอาเงินพันล้านมาให้ ฉันจะปล่อยคุณทันที แต่ถ้าเธอโกหกฉันละก็……”

ปัง!

เขาออกแรงตบ