มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 438
เมื่อไม่นานมานี้หลังจากที่ฟาซิลิตี้กลายมาเป็นคนดัง ผู้ชายหลายคนที่ทั้งรูปหล่อและร่ำรวยก็เริ่มออกมาช่วยเหลือเธอกัน ครั้งหนึ่ง เธอมีไข้อ่อน ๆ แต่ถึงอย่างงั้น ชายหนุ่มที่ร่ำรวยคนหนึ่งก็ขับรถมาหาเธอถึงที่เพื่อส่งยาให้เธอด้วยตัวเองอีกด้วย
พวกเขาบางคนจะพูดคุยกับเธอในทุก ๆ คืนอีกด้วยซ้ำ
ในทางเทคนิค ด้วยการทำทุกอย่างนั้นเพื่อเธอ ผู้ชายเหล่านั้นก็ดีพอแล้วที่จะเอื้อมถึง ‘มาตรฐานคู่รัก’ ของเธอ
ผู้ชายธรรมดาเองไม่ได้พูดคุยกันมากนักกับฟาซิลิตี้มาสองสามเดือนแล้วตอนนี้ และเธอก็ไม่เคยพบเขาด้วยตัวเองเหมือนกัน
แม้จะเป็นแบบนั้น ฟาซิลิตี้ก็ยังคงไม่รู้สึกอะไรเลยกับคนอื่น ๆ อยู่ดี
แน่นอนว่ามันเป็นข้อพิสูจน์ของความชื่นชมของเธอที่มีต่อผู้ชายธรรมดา
เธอยังจินตนาการอีกด้วยซ้ำว่าเขาจะดูเป็นอย่างไร อย่างนับครั้งไม่ถ้วน
อย่างไรก็ตาม ด้วยเบาะแสทุกอย่างที่เธอได้รับมัน มันย่ิงเผยให้เห็นภาพที่สมบูรณ์มากขึ้นว่าผู้ชายธรรมดาไม่ใช่ใครอื่นที่ไหนนอกจากคนที่เธอได้ดูถูกมาเสมอ เจอรัลด์ เธอจะไม่มีความรู้สึกที่ยุ่งเหยิงเกี่ยวกับเรื่องนั้นได้อย่างไร?
‘เป็นไปได้ว่าจะเป็นเจอรัลด์จริง ๆ หรือเปล่า?’
‘ถ้าเป็นเขาจริง งั้นเจอรัลด์คือคนที่ใช่สำหรับฉันไหม? ฉันจะ…จะยังคงรักเขาไหม?’
‘เอาตามตรงฉันไม่อาจเชื่อได้ว่าฉันได้ตกหลุมรักเจอรัลด์!’
คำถามและความคิดเช่นนั้นจะเติมเต็มความคิดของเธอจากวันที่พวกเขาได้พบกันครั้งสุดท้ายที่ร้านอาหารนั่น
เธอกระวนกระวายใจมาโดยตลอด และตอนนี้เธอก็ยิ่งร้อนใจมากขึ้นกว่าที่เคยด้วยการที่เขายืนอยู่ตรงหน้าเธอ
เธอไม่สามารถควบคุมความรู้สึกของตัวเองได้อีกต่อไปดังนั้นเธอจึงถามความจริงกับเขา
“แล้วถ้าเกิดว่าฉันเป็นล่ะ? เธอจะยังคงชอบฉันอยู่ไหม?” เจอรัลด์ถามกลับ ด้วยรอยยิ้มขมขื่นบนใบหน้าของเขา
ฟาซิลิตี้กัดริมฝีปากล่างเล็กน้อยก่อนจะส่ายหัวของเธอ “ฉัน…ฉันไม่รู้! ฉันไม่รู้ว่าฉันจะสามารถชอบนายได้หรือไม่ แม้ว่านายจะเป็นผู้ชายธรรมดาจริง ๆ ก็เถอะ!”
เจอรัลด์หัวเราะเบา ๆ กับสิ่งนี้ “เธอแค่คิดมากเกินไปกับเรื่องนี้ ฉันจะเคยไปเป็นผู้ชายธรรมดาได้ยังไงกัน?”
แม้ว่าเสียงของเขาจะสงบ แต่ใบหน้าของเขาไม่สามารถปิดบังความไม่สบายใจของเขาเอาไว้ได้เลยจริง ๆ เจอรัลด์กำลังมีความรู้สึกยากที่จะเข้าใจเช่นเดียวกับที่เขามองไปที่ฟาซิลิตี้
เจอรัลด์กลัวว่าการพบกับเธออีกครั้งในอนาคต คงจะน่าอึดอัดใจถ้าเธอรู้ความจริง ดังนั้นเขาจึงเอาแต่เงียบเกี่ยวกับตัวตนของเขา
หลังจากสิ่งที่เกิดขึ้นกับกีย่า ตอนนี้เจอรัลด์รู้เป็นอย่างดีว่าไม่ควรทำเจ้าชู้กับผู้หญิงคนอื่น ๆ ถ้าเขาไม่ได้แน่วแน่ที่จะให้ความสุขและโอกาสที่ดีในอนาคตให้กับพวกเธอ
เขาก็รับรู้เช่นกัน ว่าฟาซิลิตี้จะเจ็บปวดและสับสนอย่างมากแน่นอนถ้าเขายอมรับการกล่าวอ้างของเธอ ไม่มีอะไรเป็นประโยชน์จากการทำแบบนั้น
“ฉันไม่เชื่อ! นายกำลังโกหกเกี่ยวกับเรื่องนั้นอยู่แน่นอน!” ฟาซิลิตี้กล่าวขณะที่เธอจ้องเข้าไปในดวงตาของเจอรัลด์ตรง ๆ
“เจอรัลด์ ได้โปรด…ฉัน…ฉันแค่ต้องการได้ยินความจริงจากนาย ถ้านายบอกความจริงกับฉัน ฉันจะ…ฉันจะแบ่งปันข้อมูลบางอย่างให้กับนาย! ฉันแน่ใจว่านายจะพบข่าวที่น่าสนใจอย่างแน่นอน นั่นเป็นไงล่ะ?” ฟาซิลิตี้ถามขณะที่เธอค่อย ๆ เข้าหาเจอรัลด์
“ฉันไม่ใช่ทั้งคุณคลอฟอร์ด และผู้ชายธรรมดา ไม่มีการโกหกใด ๆ ฉันแค่ถูกลอตเตอรี่และมันเป็นเงินจำนวนมาก ถ้าฉันคือคุณคลอฟอร์ดจริง ๆ ทำไมฉันจะต้องทำตัวไม่ให้เป็นจุดสนใจด้วยล่ะ? นอกจากนี้ คุณคลอฟอร์ดก็มาจากตระกูลใหญ่มาก พวกเราอยู่ชั้นเรียนเดียวกันมานานถึงสามปีแล้วตอนนี้ ฉันดูเหมือนคนที่มาจากตระกูลใหญ่หรือเปล่าล่ะ?” เจอรัลด์ตอบ
ฟาซิลิตี้เพียงพยักหน้า
แม้จะเป็นแบบนั้น เธอก็ยังคงไม่สามารถบังคับให้ตัวเองเกลียดเจอรัลด์อีกต่อไปได้เลยจริง ๆ แม้ว่าเขาจะไม่ใช่คุณคลอฟอร์ดหรือผู้ชายธรรมดาเลยก็ตาม
“…ก็ได้! ฉันจะเชื่อในสิ่งที่นายพูดตอนนี้! อีกอย่างนายสนใจในข้อมูลนี้หรือเปล่า?” เธอถามขณะที่เธอส่ายหัวเพื่อสงบจิตใจ
“เกิดอะไรขึ้นเหรอ?”
“ครึ่งเดือนก่อน ฉันเข้าร่วมการปฏิบัติงานในยานเคน ฉันบังเอิญพบกับหญิงสาวคนหนึ่งที่นั่น!”
ขณะที่ฟาซิลิตี้กล่าวเช่นนั้น เธอก็แอบมองไปที่เจอรัลด์ เธออยากเห็นว่าเขาจะมีปฏิกิริยายังไง
“เล่าต่อสิ ฉันรู้จักผู้หญิงคนนั้นเหรอ?” เจอรัลด์ถาม
“แน่นอนว่านายรู้จักเธอ นายค่อนข้างสนิทสนมกับเธอเช่นกัน!”
“ฉันไม่คาดคิดว่าจะบังเอิญได้พบเธอที่นั่น แต่เรื่องก็คือว่า เธอเปลี่ยนไปอย่างมาก! ถ้านายวางแผนที่จะไปพบกับเธออีกครั้ง ฉันรับรองได้เลยว่านายจะประหลาดใจมากแน่!”
เจอรัลด์อดไม่ได้ที่จะเกาหลังหัวของเขาด้วยความสับสนงุนงง
“เธอคือซาเวีย! แฟนเก่านายไง! นายลืมเธอไปแล้วหรือเปล่า?” ฟาซิลิตี้กล่าวเมื่อเธอตระหนักได้ว่าเขายังคงไม่สามารถเดาได้ว่าหญิงสาวคนนั้นเป็นใคร
“ซาเวียเหรอ?”
คราวนี้เป็นตาของเจอรัลด์ที่ตกใจขึ้นมา