SPH:บทที่ 39 หน้ากากนักร้อง
เนื่องด้วยเย่หยูและหยานเฟิงวูเพิ่งจะกลายเป็นนักสู้และเพราะซิงเหมิงยังต้องการรักษาอาการบาดเจ็บ เย่หยูจึงตัดสินใจที่จะออกจากโรงเรียนหนึ่งวันหลังจากการต่อสู้
เย่หยูเล่นการ์ดไพ่ในมือซึ่งมีชายสวมหน้ากากยืนอยู่ตรงกลางเวที กำลังร้องเพลงอย่างสำราญใจ
เวทีที่ส่องแสงแพรวพราวระยิบระยับงดงามพร้อมกับชายสวมหน้ากากที่กำลังถือไมโครโฟนอยู่ในมือ ถึงแม้ว่าเย่หยูจะไม่ได้ยินเสียงร้องเพลง แต่เพียงแค่มองฝูงคนที่เชียร์ยู่ด้านล่าง เขาก็รู้ว่าเขายืนอยู่ศูนย์กลางของโลก
การ์ดใบนี้เย่หยูได้มาจากการจับล็อตเตอร์รี่ และมันเรียกว่าหน้ากากนักร้อง
“หน้ากากราชา : ไม่ได้ร้องเพลงบ่อยเพราะเขารู้ว่าเมื่อร้อง ทั่วทั้งโลกจะพากันเงียบ”
เย่หยูกระตุกนิ้ว แล้วการ์ดก็หมุนขึ้นกลางอากาศอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็ปล่อยแสงและเจาะเข้าไปในความคิดของเย่หยู
“สวัสดีทุกคน! ฉันอา-เคย์! ชื่อรายการถ่ายทอดสดตอนี้ของเราเรียกว่าสตรีทซิงเกอร์ ตั้งแต่เวลา12 นาฬิกาในตอนเช้า ทุกคนสามารถโหวตคนที่ร้องเพลงที่ดีที่สุดดังนั้นฉันจะให้เบอร์มือถือของเขา! “
เสียงอันสดใสดังมาแต่ไกลทำให้เย่หยูมองขึ้นไป
หญิงสาวสวยร่างสูงเดินมาตรงหน้าเขา เธอถือโทรศัพท์มือถือขณะเดินอยู่ข้างทางและพูดคุยไปด้วย ดูเหมือนว่าหญิงสาวจะอยู่ตรงกลางการถ่ายทอดสด
เย่หยูคิ้วขมวด เขาเพิ่งรู้จักคนๆนี้ คงพูดได้ว่าคนจำนวนมากในห้องเรียนเขารู้จักเธอ เย่หยูได้ยินเรื่องราวมากมายเกี่ยวกับเธอ
อาเคย์ ผู้ประกาศข่าวสาวสวย เธอมีบุคลิกที่หวานเป็นคนสนุกสนาน และมักจะไลฟ์สดโดยที่ไม่ค่อยจะมีสาระเท่าไหร่
ตัดสินจากคำพูดของเธอ วันนี้มีถ่ายทอดสดร้องเพลงไม่ใช่หรอ?
“จนถึงตอนนี้ พวกเราก็ได้เชิญผู้คนที่ผ่านไปผ่านมาเจ็ดคน ดูสิ! พวกผู้ชายหล่อๆอยู่ตรงหน้า ให้เขาร้องเพลงให้ฟังกัน!”
ขณะที่เธอกำลังถือโทรศัพท์มือถือ เธอเห็นเย่หยูเดินมาตรงหน้าเธอ เธอเบิกตากว้างขณะโบกมือให้เขา
เย่หยูหยุดและรอให้อาเคย์เข้ามาใกล้ เขาถาม
“มีอะรรึเปล่า?”
อาเคย์ชี้ไปที่มือถือแต่ไม่ได้ชี้ไปที่เย่หยู
“ฉันเป็นสตรีมเมอร์ที่ตอนนี้กำลังทำงานเป็นนักร้อง ฉันหวังว่านายจะร้องเพลงเราได้นะ”
เย่หยูหัวเราะเบาๆ มันช่างบังเอิญอะไรแบบนี้
“แน่นอน แต่ผมหวังว่าคุณจะไม่หันกล้องมาทางผมหรอกนะ”
“ทำไมหละ?”
อาเคย์ถาม
“เพราะผมกลัวว่าหลังจากที่ผมร้องเสร็จ แฟนคลับของคุณจะตกหลุมรักผมเอาได้”
อาเคย์อึ้ง ‘ทำไมเขาถึงได้มั่นหนาขนาดนี้?’
บนหน้าจอโทรศัพท์มือถือของอาเคย์ มีข้อความก่อนหน้านี้จากแฟนคลับนับไม่ถ้วน
“หวา! ฉันจะให้คะแนนนายดีๆสำหรับการแสร้งทำนี้!”
“อาเคย์ ฉันจะรักคุณเสมอ! บอกให้เขาไปซะ”
“666 อาเคย์จะทำให้เขาร้องเพลงให้ได้ ฉันบันทึกทุกอย่างไว้หมดแล้ว และตอนนี้ฉันกำลังดูเขาตบหน้าตัวเอง!”
“ประธานาธิบดีชื่นชมฉันที่กระโดดข้ามกำแพงไปได้ อาเคย์ รอฉันบินไปที่นั้นก่อนนะ!”
“เอาเบอร์มือถือมาให้ฉัน!”
•
“อะแฮ่ม ถ้านายไม่อยากโชว์หน้าจริง ฉันจะให้หน้ากากนาย”
อาเคย์มองยิ้มอ่อนโยนให้กับเย่หยู
“นั้นเยี่ยมมาก!”
เย่หยูรับมือถืออาเคย์มา หันหน้าไปถาม
“เพลงอะไรที่เธอร้อง?”
เมื่อแฟนคลับเห็นเย่หยูใส่หน้ากาก พวกเขาทั้งหมดก็เยาะเย้ยเขา
“ขอต้อนรับอย่างอบอุ่นสำหรับหน้ากากเพลงพระเจ้าที่จะร้องเพลงของเพวกเรา! เตรียมน้ำพริกไทยไว้ตรงที่นั่งได้เลย”
“ชายคนนี้ที่ฉันอาจจะตกหลุมรักหรอ?”
“ผมเป็นผู้ชายที่คุณไม่มีวันได้!”
“พูดช้าๆหน่อยน้องชาย ฉันอยากจะเข้าห้องน้ำ!”
•
อาเคย์เลิกคิ้วขึ้น ชายที่หล่อเล็กน้อยคนนี้ช่างมั่นใจจริงๆ
“มาร้องเพลงที่นายคิดว่าดีออกมาเถอะ!”
เย่หยูพยักหน้ามองไปยังหน้าจอโทรศัพทท์มือถือและไอสองสามครั้ง
“อะแฮ่ม อะแฮ่ม ผมจะมอบแสงจันทร์ให้กับทุกคน!”
สีสันของแสงจันทร์ กลิ่นหอมของหญิงสาว
•
“ดาบหักด้วยน้ำตา มันจะนานแค่ไหนกัน?”
“ถ้านายหลับตา ใครจะเป็นคนที่บ้าที่สุด?”
สิ่งที่คาดเดาไม่ได้ในโลกใบนี้
ผู้ที่ถูกกำหนดให้มีความรักจะต้องเจ็บปวด
อาเคย์ยิ้มมุมปาก เธอพร้อมจะเห็นเย่หยูเล่นตลกแล้ว แต่เมื่อเย่หยูร้อง เธอก็รู้สึกตกตะลึงเต็มๆ
มีผู้หญิงที่สามารถสร้างความงดงามให้กับตัวเองด้วยการเต้นเดี่ยว ตั้งแต่เวลาของฉินเวนเทียนเธอได้ข้ามผ่านมานับพันปี การร่ายรำผู้เดียวภายใต้แสงจันทร์
เพลงอันไพเราะและจับใจดังมาจากข้างถนน ไม่รู้หัวใจของผู้คนจำนวนเท่าไหร่แล้วที่ถูกดึงดูด
จากเพลงแสงจันทร์ของเย่หยู
เมื่อเย่หยูหยุด ทั้งหมดก็เงียบ!
เวลานี้ อาเคย์รู้สึกถึงความหมายของการอาลัยอาวรณ์ที่ตกค้างอยู่จริงๆ
“โทรศัพท์มือถือของเธอพังรึเปล่า? ทำไมหน้าจอถึงไม่ขยับ? “
เย่หยูยื่นมือถือคืนอาเคย์และถามด้วยความมึนงง
เมื่อได้ยินเสียงเย่หยู ในที่สุดอาเคย์ก็คืนสติจากการร้องเพลงแล้วตอนนี้ ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความรู้สึกเศร้าและฝืนใจ
อาเคย์มองไปที่มือถือและมองเย่หยูอย่างตื้นตัน
“นายจะยอดเยี่ยมที่สุดถ้านายสามารถทำให้ฉันร้องเพลงการ์ดล่าสุดของ กั๋ว เอ็กซ์ได้”
หลังจากที่อาเคย์ทำให้ตัวเองสดชื่นเล็กน้อย ข้อความในห้องสนธาถ่ายทอดสดก็กระหน่ำมาอย่างบ้าคลั่ง
“โอ้!”
อาเคย์หายใจเข้าลึกๆและจ้องเย่หยูด้วยความตกใจ
“ในช่วงเวลาที่จะร้องเพลง จำนวนแฟนคลับก็มีมากถึงสิบล้านคน! ไม่น่าแปลกใจที่มันยังคงติดอยู่!”
เมื่อเริ่ม มีผู้คนจำนวนมากกว่าหนึ่งแสนคนที่เข้ามาชมถ่ายทอดสดของอาเคย์ แต่เพลงแสงจันทร์ของเย่หยู จำนวนผู้คนก็เพิ่มขึ้นเป็นร้อยเท่า!
“666 หูของฉันท้องแล้ว!”
“นี่มันหน้ากากนักร้องจริงๆ อาเคย์บอกให้เขาถอดหน้ากากออกหน่อย!”
“ฉันได้ยินเพียงแค่ครึ่งเดียว บ้าเอ้ย ทำไมฉันต้องไปห้องน้ำนะ?!”
“โอ้ไม่นะ ฉันตกหลุมรักเขาจริงๆ!”
“อาจารย์ใหญ่ต้องการให้รางวัลแก่คุณสำหรับการเดินมาที่นี่”
“ฉันบันทึกไว้แล้ว ใครต้องการ wx78934893!”
“คุณทุกคนไม่ใช่ผู้หญิงสวยที่อยู่ในชุดโบราณในใจ?”
•
ข้อความกระหน่ำเข้ามาบนหน้าจอราวกับคลื่น เป็นเวลานานแล้วที่มันยังไม่หยุด
อาเคย์ไม่สามารถทำอะไรต่อได้จึงปิดการถ่ายทอดสดแทน เธอมองเย่หยูอย่างตะลึง
“ฉันไม่เคยคิดมาก่อนว่านายจะร้องเพลงดีขนาดนี้! ถ้าแฟนคลับสาวๆเห็นนายนะ พวกเขาอาจจะเป็นบ้าได้!”
เย่หยูยักไหล่
“ฉันบอกเธอไปแล้วว่าถ้าฉันไม่ใส่หน้ากาก พวกเขาจะตกหลุมรักฉันได้”
อาเคย์กลอกตาใส่เย่หยู
“พื้นฐานการร้องของนาย แม้นายจะใส่หน้ากาก พวกเขาก็ตกหลุมรักนายได้!”
เมื่อมองไปยังใบหน้าที่อ่อนเยาว์ของเย่หยู อาเคย์ถาม
“ด้วยอายุของนาย นายยังอยู่โรงเรียนหรอ?”
“ฉันเพิ่งจะอยู่มัธยมปลายปีสามอะนะ”
“นายมีความคิดที่จะเป็นดาราบ้างไหม? หน้าตาแบบนายแล้ว นายจะดังได้แน่ๆ!”
เย่หยูโบกมือแล้วพูด
“ฉันไม่ได้มีความคิดแบบนั้น มันไม่ใช่ชีวิตแบบที่ฉันต้องการ”
“คนๆนี้”
อาเคย์ผิดหวังเล็กน้อย อย่างไรก็ตาม ในไม่ช้าเธอก็แอบดีใจ ถ้าเธอสามารถติดต่อเขาได้ในเมื่อเธอได้ให้เบอร์โทรศัพท์มือถือไปแล้ว เธออาจจะไม่สามารถได้ยินเขาร้องพลงอีกในอนาคตอีก?
อาเคย์ยื่นโน้ตให้เย่หยู เวลานี้อาเคย์ที่ยืนอย่างสงบกำลังเผชิญหน้ากับแฟนคลับนับแสนทำให้เขาเขินนิดหน่อย
“อะแฮ่ม นี่เบอร์ของฉัน แล้วติดต่อมานะ”
เย่หยูรับมันมาและจ้องมัน นี่อาเคย์ถือว่าเป็นที่นิยมบนโลกออนไลน์ เขาไม่แม้แต่จะกล้าคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้มาก่อน
“นี่มันสายแล้ว ผมต้องกลับแล้ว”
เย่หยูบอกลาอาเคย์ หันกลับหลังแล้วจากไป
หลังจากนั้นไม่นาน อาเคย์ก็ถอนสายตาจากเขาแล้วกลับมาเริ่มถ่ายทอดสดต่อ แฟนคลับพวกเขายังอยู่นับล้านในห้องสนทนาถ่ายทอดสด
“สวัสดี ฉัน อาเคย์ ฉันกลับมาแล้ว”
อาเคย์ทักทายแฟนคลับที่อยู่ในห้องถ่ายทอดสด เขายังคงรู้สึกตื่นเต้น นี่มันเป็นครั้งแรกที่การถ่ายทอดสดเกินกว่าสิบล้าน!
“พระเจ้าแห่งเพลงไปไหนแล้วหละ? เราต้องการพระเจ้าแห่งเพลง!”
“ให้ฉันฟังอีกสักรอบ ฉันไม่สามารถหลับลงได้จนกว่าจะได้ฟังมันอีก!”
“พระเจ้า เธอไม่ได้ให้เบอร์เขาจริงๆใช่ไหม?”
•
เมื่อมองข้อความบนหน้าจอ อาเคย์เคลียร์คอของเธอและพูด
“นักร้องที่ร้องผ่านไปวันนี้ พวกคุณทุกคนสามารถหวังได้ว่าใครจะเป็นแชมป์ แน่นอนฉันให้เบอร์เขาไป ฉันจะรักษาคำพูด! “
“หวา! อาเคย์อย่าบอกนะว่าเธอตกหลุมรักเขา? มาคุยส่วนตัวกันหน่อย เอาเบอร์เขามาให้ฉัน!”
“อาเคย์หน้าตาเขาเป็นยังไง? เขาหล่อไหม?”
“อาเคย์ ฉันจะไปหาเธอ ฉันจะไปตามหาเขา ตอนนี้เขาเป็นแฟนฉันแล้ว!”
แฟนคลับสาวระเบิดพลังออกมาราวกับพวกเขาจะดึงเย่หยูออกมาจากหน้าจอ
เมื่อมองไปที่ข้อความบนหน้าจอ อาเคย์ก็รู้สึกหลงระเริง
“เธอมันพวกแรดที่ชอบยั่วผู้ชาย ยอมแพ้เถอะ! ฉันไม่แบ่งเขาให้เธอหรอก”
“นัด เธอสามารถนัดได้!”