ตอนที่ 128 สังหารเทพ
ฝ่ ามือยักษ์และนิ้วทั้งห้าทุบลงเหมือนฝ่ ามือยูไลที่อยากผนึกซุนหงอคง
ในอดีต
เฟิ งหลินเอียงหัว พลังชี่ร้ายกาจถาโถมในหัวใจเขาขณะที่คลื่นความ
โกรธปะทุออกมาเหมือนลาวาปั่นป่ วนในภูเขาไฟ อยากแผดเผาทุก
อย่างในโลกมนุษย์
เป็นแค่ไททัน คิดว่าเป็นองค์ยูไลหรือยังไง?
หัวใจของเฟิ งหลินเต็มไปด้วยความโกรธ แต่เขาไม่ขยับ ทั่วร่างเขา
คล้ายกับถูกแช่แข็ง ฝ่ ามือปกคลุมเขาโดยสิ้นเชิง กระแทกลงมาอย่าง
โหดเหี้ยม
ไททันตัวนี้ใช้กระบวนท่าเดิม อยากบดขยี้เฟิ งหลินเหมือนกับที่มัน
ทํากับยักษ์เขียวก่อนกลืน
เสียงเอี๊ยดดังสะท้อน
มือของไททันออกแรงมากขึ้น ทําให้กระดูกของเฟิ งหลินส่งเสียง ให้
ความรู้สึกเหมือนจะแตกเป็นเสี่ยง ๆ
เฟิ งหลินทนความเจ็บปวด กลิ่นอายแข็งกร้าวเขาร้อนแรงเหมือนไฟ
กระตุ้นการไหลของกระแสพลังงาน
เขาจะยอมประสบชะตากรรมเหมือนยักษ์เขียวได้ยังไง?
“เปิ ด!” สีหน้าเขาบิดเบี้ยว ร่างเขาสั่นอย่างรุนแรงและก็ทําลายสาร
คล้ายผลึกเป็นชิ้น ๆ พลังลึกลับพวยพุ่งออกมา ทําให้เขาสามารถ
ผลักมือไททันออกไปได้
หลังจากนั้น แขนสองข้างของเฟิ งหลินก็กอดนิ้วคล้ายเสายักษ์ไว้
ขณะใช้พลังและดึง
เปรี้ยะ!
นิ้วหัก
จริง ๆ แล้วพลังของเฟิ งหลินและไททันไม่ต่างกันมาก และตอนนี้
เขาทุ่มพลังทั้งหมดใส่นิ้วของไททัน เช่นนั้น ไททันจะต่อต้านได้
ยังไง?
ไททันดึงมือมันกลับและคว้านิ้วที่หัก โหยหวนอย่างเจ็บปวด จาก
แผล หยดเลือดสีแดงไหลออกมาเหมือนนํ้าพุร้อน
มันได้ผล!
เนื่องจากมันได้ผล เฟิ งหลินจึงอยากทําอีกครั้ง
เฟิ งหลินยังใช้พลังสุดตัวเพื่อทําลายอีกสี่นิ้วของมือซ้ายไททันต่อ
ไททันเจ็บปวดมาก มันสะบัดมืออย่างแรง อยากเหวี่ยงเฟิ งหลินออกไป
แต่มันเป็ นเรื่องง่ายที่จะเชิญแขกเข้ามาและยากที่จะพาแขกออกไป!
เฟิ งหลินยึดมั่นและกอดข้อมือไททันแน่น เขาไม่เต็มใจถูกโยน
ในเมื่อแกคว้าฉันไว้เอง แกจะผลักไล่ฉันอกไปง่ายขนาดนั้นได้ยังไง?
แกไม่ถือว่าเป็นเทพ แต่ก็ยังอยากทําตัวเป็นพระพุทธองค์? แม้กระทั่ง
ใช้ฝ่ ามือภูเขาห้านิ้ว..?
แบบนี้ ฉันก็จะทําลายนิ้วแกให้หมด!
เฟิ งหลินกระโดขึ้นสูง จากมือซ้ายของไททันไปมือขวา จากนั้นก็
กระแทกพลังงานทั้งหมด ใส่นิ้วนางและกลางของมือขวาไททันและ
ทําลายพวกมันในคราเดียว ทําให้เลือดไหลออกมาเหมือนนํ้าตก
ไททันถูกหักนิ้วอย่างต่อเนื่องและร้องโหยหวนไม่หยุด
เฟิ งหลินไม่หยุด ไม่ว่าไททันจะพยายามหยุดเขาแค่ไหน เขาก็ยัง
โจมตีอย่างต่อเนื่อง ทําลายนิ้วทั้งสิบของไททัน
ตอนนี้มือทั้งสองมันพิการ พลังต่อสู้มันลดลงมาก
สถานการณ์เปลี่ยนไป
ร่างของไททันใหญ่เกินไปและการเคลื่อนไหวมันก็ช้ามาก เมื่อเจอ
กับคนตัวเล็กอย่างเฟิ งหลิน มันย่อมเสียเปรียบ
เฟิ งหลินอาจสามารถใช้ประโยชน์นี้เพื่อโจมตีไททันได้ และเมื่อ
บาดแผลเล็ก ๆ สะสมกัน ไททันก็อาจบาดเจ็บสาหัสและตายในการ
โจมตีเดียวหลังจากบาดเจ็บสาหัส
ตอนนี้เฟิ งหลินมีแผน รอยยิ้มเย็นผุดบนหน้าเขา
แล้วหากไททันคือเทพจริง ๆ ละ?
ต่อให้มีเทพในโลกนี้ วันนี้ฉันก็จะสังหารเทพ
โดยไม่เสียเวลา เฟิ งหลินลงมืออย่างโหดเหี้ยม เขาเล็งคอ ขมับ แก้วหู
ของไททัน…โจมตีใส่ทุกจุดสําคัญ
กรงเล็บมังกรทองวัชระ
หมัดปื นใหญ่ไทชิ
รอยประทับค้อนพลิกฟ้า
…
เขาปล่อยเทคนิคทุกประเภทขณะที่ไททันร้องโหยหวน
แม้อาการบาดเจ็บจะน้อย ความเจ็บปวดก็ยังรุนแรงมากและนี่ก็ทํา
ให้ไททันยิ่งโกรธ
แต่การเคลื่อนไหวของไททันเงอะงะเกินไป และมันก็ไม่มีทางจับ
เฟิ งหลินได้ เฟิ งหลินเหมือนแมลงวันที่บินรอบ ๆ โดยที่มันไม่อาจ
ทําอะไรได้
อย่างไรก็ตาม เฟิ งหลินไม่พอใจ หลังโจมตีอยู่ครึ่งวัน ไททันก็ยัง
คล้ายมังกรหรือเสือและยังมีพลังชีวิตแข็งแกร่ง
อาจกล่าวได้ว่าแม้ร่างของไททันจะขยาย การเคลื่อนไหวมันก็ช้าลง
แลกกับความทนทานและความต้านทาน
ความคิดก่อนหน้าไม่ผิด เขาอยากสะสมบาดแผลเล็กน้อยก่อนพยายาม
ล้มไททันในการโจมตีครั้งเดียว
แต่เขาลืมจุดหนึ่งไป เขาขาดเวลาและนั่นคือสิ่งสําคัญสุด!
เขาต้องใช้เวลานานแค่ไหนเพื่อสะสมบาดแผลให้ไททันสูงกว่า 15
เมตรล้ม?
หนึ่งชั่วโมง? หนึ่งวัน? หรือสามวัน?…
บางทีแผนนี้อาจสําเร็จก็จริง แต่เฟิ งหลินไม่มีเวลามากขนาดนั้น
บริษัทยาไจแอนท์ล่มแล้ว และด้านนอก เปลวไฟแห่งสงครามกําลัง
กวาดผ่านไปทั่ว มันเป็นไปได้ที่กองทัพปฏิวัติอาจบุกมาที่นี่ และ
หากเป็นเช่นนั้น เขาจะตกอยู่ในอันตราย
เขาต้องรีบจัดการให้เร็วที่สุด
เฟิ งหลินรู้ว่าเขาไม่มีเวลาให้เสีย ความคิดเขาหมุนอย่างรวดเร็ว
ทันใดนั้น หัวใจเขาก็เต้นกระหนํ่า เขากําลังคิดว่าซุนหงอคงจะทํา
ยังไงหากเจอกับสถานการณ์เช่นนี้?
เหนือสิ่งอื่นใด ซุนหงอคงในตํานานคือเทพแห่งการต่อสู้ที่ผ่านการ
ต่อสู้มานับไม่ถ้วน มีอะไรที่เขาไม่เคยเจอ?
บางที เขาอาจได้รับแรงบันดาลใจจากซุนหงอคง
“เอ๊ะ?” เฟิ งหลินจ้องร่างยักษ์ของไททัน รวมถึงปากมันที่เปิ ดกว้าง
ความคิดพลันพุ่งขึ้น
เงาร่างเขาเหยียบไปบนนิ้วที่หัก จากนั้นก็ดึงมันอย่างรุนแรง ทําให้
นิ้วของไททันถูกดึง
ไททันเจ็บปวดมากจนอ้าปากกว้างเพื่อกรีดร้อง มันเหมือนหลุมดํา
และอากาศร้อนก็ไหลออกมา
โอกาส!
เฟิ งหลินไม่ถอยแต่กลับเลือกบุกแทน เขากระโดดเข้าปากไป
เมื่อสัมผัสได้ว่ามีวัตถุแปลกปลอมเข้าลําคอมัน สีหน้าของไททันก็
เปลี่ยนไป มันกุมมือรอบคอขณะไอ
มันรู้สึกเจ็บปวดในคอมาก มันพ่นเลือดคล้ายลาวาเดือดออกมา
ตอนนั้นเอง เฟิ งหลินได้เข้าสู่ทางเดินอบอุ่นและเหม็นอับ กําแพง
กล้ามเนื้อกระตุกและของเหลวเหนียวกลิ่นคาวก็เต็มไปหมด หยดใส่
เขา มีฤทธิ์กัดกร่อนรุนแรง
กลิ่นเน่าลอยอยู่ทั่วอากาศ
เฟิ งหลินกลั้นหายใจ รู้ว่าเขายังอยู่ในบริเวณคอของไททัน
ฉันไม่เชื่อว่าภายในร่างกายแกจะแข็งเหมือนผิวแก
ไม่ว่าจะเป็นสิ่งมีชีวิตใด อวัยวะภายในมักเป็นจุดอ่อนเสมอ
ดวงตาของเฟิ งหลินเปรียบเสมือนนํ้าแข็งขณะแทงมือออกไป
พลังอัดอากาศไร้รูปร่างระเบิดออกมา สร้างเป็นคมมีดอากาศคล้าย
ดาบเซียนที่บินออกจากฝัก ฝังลึกลงในกําแพงเนื้อ
ฉึก!
ใบหน้าเฟิ งหลินแดงจากการใช้พลังงาน แต่เขาไม่หยุด มือเขาเฉือน
ลงเหมือนดาบอีกครั้ง ทุกที่ที่ดาบแหวกผ่าน บาดแผลจะปรากฏบน
กําแพงเนื้อ ทําให้เลือดไหลออกมาเหมือนนํ้า
สําหรับเฟิ งหลิน เขาทนเลือดเดือดและขุดลึกลงแผล ยังคงขุดจนถึง
ภายในของไททัน
ปัง ปัง ปัง!
ทวารทั้งเจ็ดของไททันเลือดออก ความเจ็บปวดรุนแรงทําให้ไททัน
คลุ้มคลั่ง
หน้าอกมันยกขึ้นและคล้ายกับถุงเนื้อใหญ่ และดูเหมือนจะมีหนูตัว
เล็ก ๆ วิ่งไปมารอบมัน บางครั้ง หนูจะขยับไปในปอดมัน ตับมัน
และจากนั้นก็ท้อง..
สําหรับอวัยวะภายในทุกชิ้นที่ ‘หนู’ เข้าไป ไททันจะกรีดร้องพลาง
กระอักเลือด กลิ่นอายแข็งกร้าวมันแผ่วเบา
และเพียงเมื่อไททันกําลังจะตาย หน้ามันก็เปลี่ยนเป็นสีแดง อึดใจ
ต่อมา สัญญาณชีพมันก็ดับไป
บูม!
ศพระเบิดขณะที่มนุษย์ชุ่มเลือดเดินออกมา ในมือหนึ่งของเขา มันมี
บอลเปล่งประกายแสงสีแดงในมือ
บูม บูม บูม!
มันเต้นเหมือนเสียงสะท้อนของกลอง น่าแปลกใจ ก้อนกลม ๆ นี้
เหมือนหัวใจ มันกระตุกอย่างรุนแรง
ร่างของเฟิ งหลินเปี ยกโชกไปด้วยเลือด และหน้าตาดั้งเดิมเขาก็ไม่
หลงเหลือ มีเพียงดวงตาเขาที่เย็นเฉียบดุจนํ้าแข็ง
แล้วหากไททันคือเทพละ?
นั่นไม่ใช่ว่าฉันคือผู้สังหารเทพ?!