230 : เจียงเฉินเจ๋งกว่าที่คาดไว้

เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ

ตอนที่ 230 : เจียงเฉินเจ๋งกว่าที่คาดไว้

เจ้าชายจอห์นผู้ล้มเหลวในการโอ้อวดนั่งรถออกไปด้วยใบหน้าที่ซีด

เขาแอบสาบานใจใจ–

เขาจะต้องเอาคืนเจียงเฉินที่งานในวันพรุ่งนี้ให้ได้!

“แม่งเอ้ย! อ๊ากกกก!”

“น่าขายหน้าจริงๆ!”

สําหรับจอห์นผู้ซึ่งชอบการโอ้อวดมากกว่าสิ่งอื่นใด แต่ทุกครั้งที่เขาอยู่ต่อหน้าเจียงเฉินกลับเป็นตัวเขาที่พ่ายแพ้ต่อเจียงเฉินตลอดและสุดท้ายเขาก็จะพบกับความล้มเหลวจนน่าสงสาร

ในเวลานี้เองเครื่องบินเช่าเหมาลุดหรูก็ค่อยๆลงจอดที่สนามบินของเมืองหลวง

มีข้อความเขียนเอาไว้ด้วยภาษาโบฮีเมียว่า “ตระกูลจอห์น”

นี่เป็นเครื่องบินเช่าเหมาลําของตระกูลจอห์น

 

ชายชราผมสีขาวจมูกยาวและยังมีดวงตาที่สง่างามและดูคล้ายกับจอห์นก็ค่อยๆเดินลงจากเครื่องบิน

ในมือของเขาถือกล่องทองคําบริสุทธิ์ที่ถูกฝังด้วยอัญมณีล้ําค่าทั้งมรกตทับทิม ไพลิน โอปอฯลฯ ซึ่งไม่อาจประเมินค่าได้ก็ดึงดูดความสนใจของทุกคนในสนามบินทันที

“พระเจ้า! นั้นกล่องฝังพลอยแท้ใช่ไหม?!”

“ของปลอมรึเปล่า มรกตนั่นใหญ่มากเลยนะ!”

“ไม่ใช่ของปลอม! พวกมันเป็นของจริงทั้งหมด! ฉันสามารถแยกแยะพวกมันได้!”

“เจ้าหมาตาบอด!”

เมื่อได้ยินการสนทนาระหว่างคนจีนที่รายล้อมอยู่ชายชราจมูกยาวก็เยาะเย้ยออกมา

 

“คนจีนช่างไร้ความรู้จริงๆ!

 

“ในกล่องนี้มีสมบัติประจําชาติของโบฮีเมียอยู่ (มงกุฏราชินีมันถูกส่งต่อจากรุ่นสู่รุ่นมาเป็นเวลากว่า 300 ปี!”

“ฉันเดินทางมาที่นี่ก็เพื่อนํามันมาจัดแสดงที่พิพิธภัณฑ์เจียงซื่อโดยเฉพาะ!”

“จอห์น น่าจะมาถึงล่วงหน้าแล้วสินะ”

ปรากฏว่าเขาก็คืออาของจอห์น เจ้าชายกาเบรียล!

 

กาเบรียลนั้นไม่สนใจอะไรอีก เขาเชิดหน้าขึ้นและถือสมบัติของชาตินําเหล่าขุนนางและเจ้าชายทั้งจากโบฮีเมียและชาติอื่นๆที่มา ด้วยเครื่องบินลําเดียวกันเดินออกจากสนามบินด้วยช่องทางพิเศษก่อนจะนั่งรถหรูออกไป

ผู้คนที่ผ่านไปมาต่างก็ต้องตกตะลึงจนหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายรูป

ไว้!

“สุดยอด!”

 

“เจ้าชายจากยุโรปมาพร้อมสมบัติของชาติ!”

ขบวนรถหรูมุ่งหน้าตรงไปที่โรงแรมผางคู่ทันที

“โรงแรมนี้ไม่เลวเลย”

เมื่อได้เห็นโรงแรมผางคู่ที่หรูหราแบบนี้ ในที่สุดเจ้าชายกาเบรียลก็ยิ้มออกมาอย่างเย่อหยิ่งและเย็นชา

“โรงแรมแห่งนี้เป็นโรงแรมระดับ 7 ดาวที่หรูหราที่สุดในเมืองหลวงครับ”

 

ผู้จัดการแนะนําโรงแรม

“อืม…”

เจ้าชายกาเบรียลวางท่าอย่างหยิ่งยโส “ฉันต้องการห้องพักที่เหมาะสมกับสถานะของฉันที่สุด!”

“ถ้าอย่างนั้นพวกเราขอนะนําห้องบนสุดของโรงแรมครับ ที่นั่นท่านจะสามารถเห็นวิวของเมืองหลวงได้ทั้งหมดครับ!”

 

ผู้จัดการยิ้มออกมาและพูดว่า “ที่นั่นแม้แต่ประธานาธิปดีของสหรัฐอเมริกาก็ยังเคยเข้าพักอยู่ที่นั่นมาแล้วครับ”

เมื่อเจ้าชายกาเบรียลได้ยินแบบนั้นเขาก็ตกตะลึงทันที!

มันจะต้องยอดเยี่ยมมากแน่ๆ!

เจ้าชายเกเบรียลโบกมือใหญ่ของเขาเพื่อวางอํานาจ

 

กลิ่นอายที่ดูทรงพลังประทุออกมาจนทําให้แขกและพนักงานของโรงแรมตกใจ

“ช่องเป็นชายที่ดูมีอํานาจอะไรขนาดนี้!”

“กลิ่นอายสูงส่งมาก!”

 

“รวยมากแน่ๆ!”

 

“ลุงคนนี้หล่อมาก!

หลังจากนั้น

เขาก็เดินไปจ่ายค่าห้องพัก

เมื่อได้ฟังราคา

เจ้าชายเกเรียลก็แทบกระอักเลือดออกมา!

พรด

ห้องเพรสซิเด้นท์สวีทบทชั้นบนสุดราคาคืนละ 300,000!

นอกจากเขาแล้วก็ยังมีผู้ติดตามและผู้ช่วย เขานั้นก็ต้องให้คนที่ตามเขามาได้พักห้องระดับเดียวกันอีก โอ้อวดอํานาจ)

เพียงคืนเดียวเขาก็ถูกบีบให้จ่ายเงินกว่า 1 ล้าน!

 

เจ้าชายเกรียลแทบจะตะโกนต่อว่าออกมา!

นี่มันโรงแรมบ้าอะไรกัน?

คืนหนึ่งใช้เงินตั้ง 300,000?

 

แต่เมื่อเขากําลังจะตะโกนออกมาเขาก็เหลือบไปเห็นแววตาของคนรอบๆที่มองดูเขาอย่างมีความสุข–

 

ไหนๆมันก็เหมาะสมกับฐานะของฉันคนนี้! และยังได้หน้าเพิ่มอีก! ก็ถือว่าคุ้ม!

เจ้าชายเกเบรียลหยิบบัตรธนาคารออกมาแล้วยื่นให้ผู้จัดการโรงแรมด้วยความไม่เต็มใจ

ภายนอกเขายิ้มหน้าบานออกมา!

แต่ภายในเต็มไปด้วยความเจ็บปวด!

แต่ถึงอย่างไรที่นี่ก็คือโรงแรมระดับ 7 ดาวชั้นนําของจีน

เขาจะได้อาศัยอยู่บนชั้นบนสุดของโรงแรมและได้มองออกไปชมวิวทั้งเมืองหลวง!

 

ดังนั้นค่าใช้จ่าย 300,000 นั้นก็ถือว่าคุ้ม!

หลังจากนั้นเมื่อขึ้นมาบนห้อง เจ้าชายเกเบรียลก็ถูกพิชิตด้วยการตกแต่งที่หรูหรา และอุปกรณ์ที่เต็มไปด้วยความทันสมัยและป่าไม้ไผ่พร้อมกับสระน้ําขนาดเล็กที่ราวกับดินแดนบนสวรรค์ที่เต็มไปด้วยเสน่ห์แบบตะวันออก!

 

“โอ้ว–พระเจ้า!”

เจ้าชายเกเบรียลตกตะลึง “โรงแรมผางคู่แห่งนี้งดงามยิ่งกว่าปราสาทในโบฮีเมียของฉันเสียอีก!”

เขาเอนตัวพิงพันไดและมองลงไปข้างล่าง-

 

บนถนนนั้นมีรถติดยาว

ความเจริญรุ่งเรืองได้ทําลายภาพในจินตนาการของเขาไปจน

หมด!

 

“ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าประเทศจีนจะมั่งคั่งและเจริญได้ขนาด

นี้”

กาเบรียลประหลาดใจ

จมูกยาวของเขาลดต่ําลง–

ในอดีตตอนที่เขาอยู่ยุโรปเขานั้นมักจะได้ยินแต่ว่าประเทศจีนนั้นล้าหลังและโง่เขลาเพียงใด แต่เขากลับไม่เคยได้เห็นมันด้วยสายตาของเขา

แต่ตอนนี้เขารู้แล้ว

เขานั้นไม่ต่างจากกบในกะลาเลย

ไม่นานเขาก็ได้รับสายโทรศัพท์จากจอห์น

“จอห์น?”

“คุณลุง คุณลุงเช็คอินที่โรงแรมแล้วหรือยังครับผมจะได้เข้าไปเยี่ยม”

“มาเถอะลุงอยู่ที่โรงแรมผางภู่”

 

กาเบรียลพูดออกมาก็ทําให้จอห์นนั้นตกตะลึงอย่างง่ายดาย

โนงแรมผาง

เขารีบหยิบโทรศัพท์ออกมาดูทันที

เขาพบว่ามันเป็นโรงแรมที่ยอดเยี่ยมมากแถมยังเป็นโรงแรมระดับ 7 ดาว

และห้องที่ลุงของเขาเข้าพักก็เป็นห้องชั้นบนสุด!

 

ราคาต่อคืนมากกว่า 300,000!

ดวงตาของจอห์นแทบจะถลนออกมาจากความตกตะลึง

แถมยังเปิดห้องให้กับผู้ติดตามอีกซึ่งจะต้องใช้เงินกว่า1 ล้าน!

 

สําหรับเขานั้นนี่ไม่ใช่เงินจํานวนที่น้อยเลย!

 

ดูเหมือนว่าลุงเกเบรียลจะร่ํารวยกว่าฉันมาก!

 

แม้จะเป็นหลานชายของตัวเองเจ้าชายเกเบรียลก็ยังอดไม่ได้ที่จะโอ้อวดออกมา

 

“ฉันพักที่โรงแรมนี้แล้วมันทําไม?”

 

“มันดีมากครับ!”

“แล้วฉันเลือกชั้นบนสุดแล้วมันเป็นยังไง?”

“ฉลากมากครับ!”

“คืนเดียวตั้ง 300,000! รวมกับของผู้ติดตามอีกก็เป็น 1.5 ล้าน!น่าเสียดายจริงๆ!”

 

เกเบรียลส่ายหัวไปมาอย่างโอ้อวด

 

“ลุงรวยมากจริงๆครับ!”

 

จอห์นยกนิ้วให้

จอห์นรู้ดีถึงนิสัยของลุงของตัวเอง ถ้าลุงของเขาโอ้อวดออกมาคนอื่นก็จะต้องยกย่องเขาเขาถึงจะพอใจและมีความสุข

 

หลังจากนั้นสองลุงหลานก็คนหนึ่งก็โอ้อวดคนหนึ่งก็คอยประ

 

พนักงานของโรงแรมที่อยู่ข้างๆก็ไม่อยากจะฟังอีกต่อไปพวกเขาพากันเดินถอยหลังและออกไปทันที

“บ้าเอ๊ย! มีแผลทางใจมารียังไงกัน?!”

“เจอแบบนี้ก็ไม่ไหวเหมือนกันนะ”

“ไม่อยากจะดูแล้วไปดีกว่า!”

“พอแล้ว…ฉันขอตัวก่อนล่ะ!”

หลังจากที่จอห์นนั้นเลียแข้งเลียขาไปได้ซักพักเจ้าชายกาเบรียลก็รู้สึกพอใจ

การโอ้อวดมันสนุกจริงๆ!

ก็ยังคงเป็นหลานชายของฉันที่เข้าใจฉันและทําให้ฉันรู้สึกสบายใจได้มากที่สุด!

“โอเคเราคุยเรื่องไร้สาระมามากพอแล้ว ถึงเวลาธุรกิจแล้วนายต้องการอะไรจากฉันล่ะ”

กาเบรียลพูดออกมาด้วยความเย่อหยิ่ง

“ลุงรู้ได้ยังไงว่าผมมีเรื่องจะขอ?”

 

จอห์นตกใจมาก

กาเบรียลเยาะเย้ยออกมา “มีครั้งไหนบ้างล่ะที่แกมาประจบสอพลอฉันโดยไม่มีเรื่องจะขอ? เพราะทุกครั้งที่แกไม่มีเรื่องจะขอแกก็จะทําตัวโอ้อวดตลอดเวลา!”

จอห์น: ” ”

ลุงรู้ใจของฉันที่สุด!

จอห์นเล่าเรื่องของเขาออกไปก่อนจะเริ่มร้องไห้ออกมาเขานั้นโอ้อวดล้มเหลวครั้งแล้วครั้งเล่าแม้แต่เจ้าหญิงเอเวลที่เขาไล่ตามก็ถูกผู้ชายชาวจีนปล้นไปแล้ว

 

“คุณลุงผมมันน่าสงสารจริงๆ

 

“เจ้าหญิงเอเวลที่ผมไล่ตามมานานก็ถูกผู้ชายชาวจีนปล้นเอาไป!”

 

“เธอเป็นรัชทายาทลําดับที่หนึ่งเลยนะ

 

“ไอ้เวร!”

เจ้าชายกาเบรียลลุกขึ้นยืนด้วยความโกรธจัด!

 

เขาชี้ไปที่จอห์นด้วยใบหน้าที่บูดบึง “แกยังเป็นเจ้าชายแห่งโบฮีเมียอยู่ไหม?! ยังเป็นรัชทายาทสืบบัลลังก์ลําดับที่สองอยู่ไหม?! แกจะแพ้ให้สามัญชนชาวจีนได้ยังไง?! แกมันขยะจริงๆ!”

“บอกฉันมาหน่อยสิแกไปทําอะไรได้บ้าง? แคโอ้อวดต่อหน้าสามัญชนชาวจีนแค่คนเดียวยังทําไม่ได้ยังไง?! แล้วทําไมถึงเป็นตัวเองที่โดนตบหน้า!”

“ช่างน่าอับอายต่อราชวงศ์จริงๆ! 8*8 ”

จอห์นได้แต่สะอื้นและไม่กล้าพูดออกมา

จากนั้นเขาก็เปลี่ยนความเกลียดชังให้กลายเป็นคําด่าต่อเจียงเฉินและเอเวลนานกว่าครึ่งชั่วโมง

“ยัยเจ้าหญิงเลือดผสมทําให้ทั้งราชวงศ์โบฮีเมียต้องอับอาย! สายเลือดที่สูงส่งต้องมาแปดเปื้อนกับสายเลือดชั้นต่ําของคนจีน! ทําให้พวกเราไม่อาจสู้หน้าราชวงศ์อื่นๆในยุโรป!”

 

“ราชินีเป็นยังไงลูกก็เป็นอย่างนั้น!”

“ไอ้เจียงเฉิน แกมันสารเลวแกกล้ามากนะ!”

“แกกล้าดียังไงถึงมาแย่งเจ้าหญิงไปจากราชวงศ์ของเรา!”

“ว่าแต่ จริงๆแล้วเจ้าเจียงเฉินนั่นทําอะไรกันแน่?”

หลังจากกาเบรียลด่าไปซักพักเขาก็เริ่มาอบถามข้อมูลของเจียงเฉิน

“เจียงเฉินนั้นดูเหมือนว่า–

จอห์นหัวเราะแห้งๆ “ขับตี้ตี้ครับ”

หลังจากที่พูดจบใบหน้าของเขาก็ต้องซีดเผือด

 

“อะไรนะ?!”

กาเบรียลที่ได้ยินว่าเจียงเฉินเป็นแค่คนขับรถหน้าตาของเขาก็มีดมนลงทันที

“มีปัญหาแล้ว!”

ใบหน้าของกาเบรียลที่มืดมนก็ส่องประกายจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ออกมาจากดวงตาของเขา

“ปัญหาหรอครับ?”

จอห์นตกตะลึง

“เป็นปัญหาที่ใหญ่มากด้วย!”

 

กาเบรียลมองไปที่จอห์นอย่างเจ้าเล่ห์ “ความจริงที่ว่าเจียงเฉินนั่นขับที่ค์สัญชาติญาณของฉันบอกว่ามันมีบางอย่างผิดปกติ!”

จอห์นไม่ได้โง่เขาตอบกลับทันที “คุณลุงหมายถึง…”

 

“ตามที่นาพูดมาเจียงเฉินคนนี้สามารถซื้อเพรชราคาหลายสิบล้านให้เอเวลได้ทําไมเขาต้องขับด้วยล่ะ ทําไมเขาไม่ไปทําอย่างอื่น?”

กาเบรียลพูดออกมา “บางทีมันอาจจะเป็นความชอบส่วนตัวของเขา”

“โอ้! ลุงฉลาดมากเลยครับ!”

จอห์นนึกขึ้นมาได้ “บางทีเขาอาจจะเล่นเป็นหมูกินเสือ? ใช้ฐานะคนขับตี้ตี้มาหลอกผม?”

“อืม”

กาเบรียลพูดออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ “เจ้าบ้านี่มันเจ้าเล่ห์จริงๆ! ที่สําคัญก็คือมันปลอมตัวเพื่อปกิดความแข็งแกร่งของตัวเองไว้ ดังนั้นแกก็เลยต้องทนทุกข์ทรมาณแบบนี้มาหลอยรอบ!”

“ไม่แปลกใจเลย!”

จอห์นปากเหงื่อเย็นของตัวเอง “ลุงนี่ฉลาดมากเลยนะครับ ถ้าไม่ได้ลุงผมคงคิดไม่ออกแน่!”

“ว่าแต่เราตวรจะทํายังไงต่อไปดีครับ”

จอห์นยังคงถามออกมาอย่างไร้ความมั่นใจ

 

“ในเมื่อมันแกล้งทําเป็นหมูกินเสือ งั้นเราก็ยะโยนหินถามทางกันสักหน่อย!”

 

กาเบรียลเยาะเย้ยออกมา “ฉันบังเอิญรู้จักกับประธานเฉิงของตี้ฉันจะสืบข้อมูลของเจียงเฉินผ่านความสัมพันธ์ส่วนตัวหลังจากนั้น”

เขาพูดออกมา “ฉันจะให้บทเรียนกับมันอย่างที่มันไม่มีวันลืม!สําหรับโทษฐานที่มันกล้ามาโอ้อวดต่อหน้าเรา!”

 

“ปรากฏว่าลุงของผมก็รู้จักกับประธานของตี้ตี้ด้วย!”

 

จอห์นตื่นเต้นมา “คราวนี้เจียงเฉินต้องเสร็จเราแน่!”

“มันต้องเป็นแบบนั้นอยู่แล้ว!”

กาเบรียลหัวเราะออกมาอย่างหยิ่งผยอง “ฉันเป็นคนจากราชวงศ์ยุโรปฉันมีความสามารถและความสัมพันธ์มากกว่าที่คนจีนธรรมดาๆจะประเมินได้แม้ว่าฉันจะไม่อยู่ในรายชื่อของคนที่รวยแต่ความสัมพันธ์ของฉันก็แข็งแกร่งมาก!และผู้บริหารของบริษัท 500 อันดับแรกของโลกฉันล้วนแล้วแต่รู้จักพวกเขาทั้งหมดดี!”

“คุณลุงสุดยอดไปเลยครับ!”

ใบหน้าของจอห์นเต็มไปด้วยความดีใจ

เขาต้องขอบคุณที่ลุงของเขามา!

ไม่อย่างนั้นเขาจะต้องประสบความสูญเสียครั้งใหญ่เพราะเจียงเฉิน!

 

กาเบรียลโทรออกทันที

 

เขาโทรศัพท์หาคนรู้จักของเขา

บริษัทตี้ตี้ เศรษฐีหนุ่มชาวจีน ประธานบริษัทที่มีอายุน้อยและโอ้กาศในการก้าวหน้าที่สูง

“ประธานเฉิง นี่ฉันเองกาเบรียล”

“เจ้าชายกาเบรียล! ลมอะไรพัดคุณมาที่นี่หรอครับ?”

“พอดีฉันเพิ่งมาเที่ยวประเทศจีนนะ แต่ฉันมีเรื่องจะขอ ช่วยตรวจสอบอะไรบางอย่างให้ฉันหน่อยได้ไหม?”

กาเบรียลหัวเราะออกมา

“ไม่มีปัญหาครับ!”

 

“บริษัทของนายมีคนขับรถที่ชื่อเจียงเฉินรึเปล่า?”

กาเบรียลพูดออกมาอย่างจริงจัง “ช่วยฉันตรวจสอบข้อมูลของเขาหน่อย”

“ได้ครับ!”

ประธานเฉิงพยักหน้า “ผมจะให้คําตอบใน 10 นาทีครับ”

หลังจากนั้นเขาก็วางสายและใบหน้าของประธานเฉิงก็ค่อยๆเคร่งขรึม-

 

เจียงเฉิน เจียงเฉิน?

อาจจะเป็นเจียงเฉินผู้มั่งคั่งคนที่ชอบเก็บตัวในตํานานของเมืองหลวง?

ฉันได้ยินมาว่าเขาขับรถออดี้

ประธานเฉิงตรวจสอบข้อมูลทันทีและพบว่ารถของเจียงเฉิงก็คือรถออดี้เอสาม!

พระเจ้า! ข้อมูลถูกต้อง!

ว่ากันว่าเขาเป็นโคตรคนใหญ่คนโตของเมืองหลวง

มีบริษัทภายใต้ชื่อของเขากว่าสิบบริษัท!

เป็นเจ้าของอาคารศูนย์กลางทางการเงิน!

เป็นเศรษฐีพันล้าน!

 

ประธานเฉิงอับอาย!

 

เขาคาดไม่ถึงเลยว่าคนน่าสะพรึงกลัวเช่นนี้จะมาเป็นคนขับติ์ตี้ในบริษัทของเขา!

เขาไอออกมา

 

ประธานคิดเรื่องนี้อยู่ซักพักก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาและทําการตรวจสอบทันที

เขาโทรหาเพื่อนซีของเขาที่เป็นนักธุรกิจรายใหญ่

จ้าวหยวนประธานโรงแรมผางคู่ตกตะลึง “อะไรนะ มีคนต้องการลงมือกับคุณเจียง น้องชายนายอย่าได้กระโดดลงกองไฟนั้นเด็ดขาด! คุณเจียงเขาคือปีศาจยักษ์ของจริงนะ! เขาเป็นผู้ถือหุ้นของโรงแรมผางคู่ของฉันด้วย!”

 

“ซูด-ea” ประธานเฉิงสูดอากาศเย็นเข้าปอดของตัวเอง “ฉันไม่กล้าจะทําอะไรแล้ว ทํายังไงดีนะ ”

ประธานเฉิงลองโทรอีกครั้ง ครั้งนี้เขาโทรไปหาลู่เว่ยและถามเรื่องเจียงเฉิน

“อะไรนะ มีคนต้องการลงมือกับคุณเจียงเฉิน?!”

ใบหน้าของลู่เว่ยเปลี่ยนไปทันที “พี่เฉิง ฟังคําแนะนําของผมนะนายอย่าได้เข้าไปยุ่ง! พี่เฉินทรงพลังกว่าเจ้าชายจากยุโรปนั่น

มาก!”

หลังจากนั้นเขาก็เล่าเรื่องเจียงเฉินออกมาสั้นๆ

ใบหน้าของประธานเฉิงเริ่มจริงจังขึ้น

หลังจากนั้นเขาก็ลองโทรหาอีกคนหนึ่ง

 

หลังจากที่คุยเสร็จใบหน้าของเขาก็ดําราวกับก้นหม้อ

พระเจ้า!

 

เกือบไปแล้ว!

ฉันเกือบถูกเจ้าสารเลวกาเบรียลลากลงนรกแล้ว!

ชื่อเสียงและสถานะของเจียงเฉินในแวดวงคนใหญ่คนโตของเมืองหลวงนั้นเกินกว่าจินตนาการของประธานเฉิงมาก!

 

ในแวดวงเพื่อนของเขา 9 ใน 10 รู้จักกับเจียงเฉินหรือไม่ก็เคยได้ยินเรื่องของเจียงเฉินคนนี้มาก่อน!

นี่มันยิ่งกว่าตํานาน!

 

โชคดีที่ฉันฉลาดพอและโทรยืนยันกับเพื่อนก่อน!

 

ไม่อย่างนั้นหากฉันทําตามที่เจ้าเกเบรียลขอฉันได้เจอปัญหาใหญ่แน่!

สําหรับเกเบรียลในตอนนี้

ชั่งหัวมัน!

 

เจ้าชายจากยุโรปคนนี้ไม่รู้จักกับเขาอีกต่อไปแล้ว!

เขาจะมาเทียบกับเจียงเฉินผู้มีอํานาจในจีนคนนี้ได้ยังไง?

 

ในชั่วพริบตาประธานเฉิงก็ได้ตัดสินใจและเยาะเย้ยออกมา

ในเวลานี้เองสายของกาเบรียลก็โทรเข้ามา