แน่นอนว่าสำหรับเซนต์ จิตวิญญาณคือรากฐาน ตราบใดที่จิตวิญญาณยังไม่ได้ดับสลายไป เซนต์ก็จะยังสามารถเกิดใหม่ขึ้นมาได้
ทว่าการที่ร่างกายถูกทำลายไปนั้น สำหรับเซนต์บาบีเรี่ยนสายฟ้า มันก็ถือว่าเป็นความสูญเสียที่ยิ่งใหญ่
ภายในหนึ่งลมหายใจ เปลวไฟวิญญาณของเซนต์บาบีเรี่ยนสายฟ้าก็ลุกโชนขึ้นมา เหมือนจะดึงดูดพลังงานจากความว่างเปล่า เซลล์เริ่มก่อตัวขึ้นมาในจุดต่างๆ เหมือนกับต้องการที่จะฟื้นฟูตนเองขึ้นมาและควบแน่นร่างกายกลับมาอีกครั้ง
“เจ้าผีแก่อสูรมืด!”
เมื่อเห็นเหตุการณ์นี้ เซนต์เพชฌฆาตบ้าคลั่ง เซนต์ปีศาจทมิฬและเซนต์ปีศาจน้ำแข็งทั้งสามก็คำรามออกมา พวกเขาปล่อยให้เซนต์อสูรมืดเคลื่อนไหวต่อไปไม่ได้อย่างแน่นอน หากเซนต์บาบีเรี่ยนสายฟ้าถูกสังหารโดยหมัดอีกหมัดล่ะก็ มันจะเป็นความสูญเสียที่ร้ายแรงสำหรับพวกเขา
ร่างของพวกเขาต่างก็กระพริบหายไป ต้องการที่จะขัดขวางการเคลื่อนไหวของเซนต์อสูรมืด
วิซ!
เซนต์อสูรมืดมองการเคลื่อนไหวของทั้งสามคนอย่างที่ไม่ต้องการมอง เขาก้าวออกไปหนึ่งก้าว เคลื่อนไหวออกไปอย่างกะทันหัน ร่างกายเปลี่ยนกลายเป็นความว่างเปล่า ผ่านทั้งสามคนไปได้อย่างง่ายดาย เหมือนไม่มีอะไรกีดขวางอยู่ มาถึงตรงหน้าจิตวิญญาณของเซนต์บาบีเรี่ยนสายฟ้า จากนั้นก็ประเคนหมัดออกไป
“ม่ายยย อสูรมืด อย่า..อย่าสังหารข้า!”
เดิมทีเซนต์บาบีเรี่ยนสายฟ้าที่พยายามฟื้นฟูตนเองอยู่นั้น ทว่าเมื่อเห็นเช่นนี้และรู้สึกได้ถึงจิตสังหารที่แรงกล้านั้น เขาก็รู้สึกขนหัวลุกขึ้นมาทันที อดไม่ได้ที่จะกรีดร้องออกมาอย่างโศกเศร้าและสิ้นหวัง
ตึบ!
ร่างกายของเขาที่ฟื้นฟูขึ้นมาได้เพียงแค่ครึ่งหนึ่งก็ถูกทำลายไปอีกครั้ง แม้แต่จิตวิญญาณของเขาก็ไม่สามารถต้านทานได้ ล่มสลายไปในทันที เปลี่ยนกลายเป็นผุยผง เปลี่ยนกลายเป็นความว่างเปล่า ไม่หลงเหลือแม้แต่เศษซาก
“เป็นเช่นนี้ได้อย่างไรกัน? เป็นไปได้อย่างไรที่ข้าเซนต์บาบีเรี่ยนสายฟ้าจะตายไปในสถานที่แห่งนี้ นี่มันเป็นไปไม่ได้ ข้าไม่เต็มใจ ไม่เต็มใจยอมรับเด็ดขาด!” ส่วนลึกของความว่างเปล่า ยังคงมีเสียงร้องครวญครางของเซนต์บาบีเรี่ยนสายฟ้าที่ดังขึ้นมาลางๆ
แต่ไม่ว่าเขาจะไม่เต็มใจยอมรับเรื่องนี้แค่ไหน สุดท้ายก็ยังคงตายไปอยู่ดี จิตวิญญาณดับสลายไปอย่างสมบูรณ์
“นี่มันเป็นไปไม่ได้ เมื่อไหร่กันที่เจ้าผีแก่อสูรมืดจะแข็งแกร่งจนถึงขั้นนี้ อันที่จริงเกิดอะไรขึ้นกัน?”
เซนต์เพชฌฆาตบ้าคลั่งก็งุนงงอย่างมาก ในสายตาของเขา ต่อให้เซนต์อสูรมืดจะแข็งแกร่งขึ้นมาแค่ไหน ก็ยังคงเอาชนะพวกเขาแต่ละคนได้เท่านั้น ต่อให้ต่อสู้กันหนึ่งต่อหนึ่งก็อาจจะไม่สามารถสังหารพวกเขาได้
ทว่าผลลัพธ์ในตอนนี้คืออะไรกัน เพียงสองหมัดก็สังหารเซนต์บาบีเรี่ยนสายฟ้าได้ จิตวิญญาณดับสลายไป ผลลัพธ์เช่นนี้มันน่าเหลือเชื่อเกินไป ช่างไม่สามารถคาดฝันได้
“เขาเลื่อนขั้น..เขาเลื่อนขั้น เขาพัฒนาขึ้นไปอยู่ในระดับที่สูงขึ้น แตะขอบเขตไร้เทียมทาน” เซนต์ปีศาจทมิฬก็กรีดร้องออกมา ตื่นตระหนกอย่างมาก “บัดซบ ข้าเข้าใจแล้ว่าทำไมเขาถึงเดินทางได้อย่างรวดเร็วเช่นนี้ เขาไม่ได้มาที่นี่ด้วยร่างที่แท้จริงของตนเอง ทว่าเป็นเพียงภาพฉายเท่านั้น ดังนั้นจึงได้ข้ามผ่านระยะทางหลายล้านปีแสงได้ภายในทันที มาถึงที่นี่ได้”
“พวกเรายังมีโอกาส ยังมีโอกาสอยู่ ตราบใดที่ต้านทานไว้เป็นระยะเวลาหนึ่ง ยื้อเวลาไปเรื่อยๆ เมื่อพลังอำนาจของเขาหมดไป ภาพฉายนี้ก็จะหายไปเช่นกัน”
เขามองทะลุได้ถึงความลับของเซนต์อสูรมืด
“ภาพฉาย? แม่เจ้า นี่มันตลกสิ้นดี มันเป็นไปได้อย่างไรกัน? เป็นเพียงภาพฉาย ทว่าสังหารเซนต์บาบีเรี่ยนได้ภายในสองหมัด นี่เจ้ากำลังล้อข้าเล่นหรือว่าอย่างไร?!” เซนต์ปีศาจน้ำแข็งก็ต่อว่าออกมา แตกตื่นอย่างถึงที่สุด
เขาคิดว่าครั้งนี้เขาไม่ควรมาจริงๆ ไม่ควรมาอย่างแท้จริง อันที่จริงตอนนี้เขากำลังรับมือกับปีศาจที่น่าสะพรึงกลัวประเภทใดกัน นี่มีที่ไหนที่เป็นการห้อมล้อมสังหารศัตรู เห็นได้ชัดว่าเป็นการรนหาที่ตาย
“ไม่ต้องกลัวไป ต่อให้เขาจะร้ายกาจ ก็ยังคงเป็นเพียงภาพฉายเท่านั้น การที่ทำลายภาพฉายนี่ไป พวกเราก็จะหลบหนีออกไปได้ทันที พวกเรายังมีโอกาสอยู่” เซนต์เพชฌฆาตบ้าคลั่งก็คำรามออกมา เขาไม่ต้องการที่จะสังหารเซนต์อสูรมืดอีกต่อไป ทว่าต้องการที่จะหลบหนีออกไป ยิ่งหลบหนีออกไปไกลแค่ไหนก็ยิ่งดี หลบหนีออกไปให้ไกลจากเจ้าปีศาจที่น่าสะพรึงกลัวนี้
ในตอนนี้เขารู้สึกหวาดกลัวอย่างถึงที่สุด เดิมทีเขาคิดว่าระยะเวลาหลายหมื่นปีที่ผ่านไปนั้น เซนต์อสูรมืดคงจะไม่สามารถพัฒนาตนเองได้ในช่วงเวลาเหล่านี้ เพราะว่าถึงอย่างไรอายุขัยของเซนต์ก็แทบจะไร้ที่สิ้นสุด ในการเลื่อนระดับแต่ละครั้งก็ต้องใช้ระยะเวลาที่ยาวนาน
ทว่ามีที่ไหนที่เป็นอย่างที่เขาคิด ความน่าสะพรึงกลัวของเซนต์อสูรมืดอยู่เหนือกว่าจินตนาการของเขา ไม่ใช่สิ่งที่เขาจะสามารถเทียบด้วยได้เลย
ดาบโลหิตสะบั้นสวรรค์!
ทันใดนั้นเซนต์เพชฌฆาตบ้าคลั่งก็คลุ้มคลั่งขึ้นมา แสดงพลังอำนาจทั้งหมดของตนเองออกมา นำดาบโลหิตสิ่งประดิษฐ์เซนต์ของตนเองขึ้นมา จากนั้นก็ฟาดฟันออกไปสู่เซนต์อสูรมืด ฉีกผ่านห้วงอวกาศ
เห็นเพียงแค่ว่าดาบโลหิตนี้เชื่อมโยงเข้ากับห้วงมิติเลือด ห้วงมิติฆ่าฟัน ห้วงมิติความมืดและห้วงมิติอื่นๆ ดึงดูดพลังอำนาจเข้ามาอย่างมหาศาล อักขระจำนวนนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้นมารอบๆ ดูน่าสะพรึงกลัวอย่างถึงที่สุด
การโจมตีนี้แทบจะเป็นการโจมตีที่ทรงอำนาจที่สุดในชีวิตของเขา เป็นการใช้ห้วงมิติเลือดเป็นรากฐาน จากนั้นก็เสริมด้วยจิตสังหารที่ไร้ที่สิ้นสุดและกระตุ้นพลังเวทมนตร์ของตนเองไปจนถึงจุดสูงสุด
เมื่อใดที่ปะทุออกมา นี่คือพลังอำนาจที่สามารถทำลายล้างพื้นที่ได้นับไม่ถ้วน ต่อให้เป็นระบบสุริยะก็สามารถบดทำลายจนกลายเป็นผุยผงได้
นี่คือดาบที่น่าสะพรึงกลัวอย่างสุดขีด เผด็จการอย่างถึงที่สุด ดูถูกเหยียดหยามทุกสิ่งทุกอย่าง ดาบพลังฉีฉีกทะลวงกาแล็กซี่
เซนต์อสูรมืดก็มองดูการโจมตีนี้ ไม่ได้พูดอะไรออกมา เมื่อเห็นว่าดาบพลังฉีสีเลือดนั้นพุ่งตรงเข้ามา สะท้านสวรรค์และแผ่นดิน เขาก็เป่าลมหายใจออกไปสู่ระยะที่ห่างออกไปอย่างกะทันหัน
หล่ง หล่ง หล่ง~
ลมหายใจที่ถูกเป่าออกมานี้ กลุ่มของดวงดาวสั่นเทา เหมือนกับเปลี่ยนกลายเป็นพายุจักรวาลก็ว่าได้ ดูเหมือนกับเป็นลมดาราที่พัดออกมา กาแล็กซี่สั่นสะเทือน แกว่งไปมาอย่างต่อเนื่อง
เซี่ยปิงก็รู้สึกได้ ดาวเคราะห์จำนวนนับไม่ถ้วนที่อยู่ในบริเวณใกล้เคียงเหมือนจะถูกพัดออกไป เปลี่ยนทิศทางการโคจรของพวกมัน อุกกาบาตทั้งหมดก็หายวับไปกับตา เปลี่ยนกลายเป็นผุยผงทั้งหมด
แม้กระทั่งดาบพลังฉีสีเลือดนี้ที่โจมตีเข้ามาก็ไม่สามารถต้านทานลมหายใจนี้ได้ เพ่ง เพ่ง ส่งเสียงดังขึ้น แหลกสลายไปอย่างกะทันหัน เปลี่ยนกลายเป็นเถ้าถ่าน หายวับไปกับตา ไม่มีตัวตนอีกต่อไป
อวกาศผืนนี้ก็กลายเป็นความว่างเปล่าอย่างสมบูรณ์
“นี่มันเป็นไปไม่ได้ เจ้าผีแก่อสูรมืด เป็นไปไม่ได้ที่เจ้าจะแข็งแกร่งถึงขั้นนี้ เพียงแค่เป่าลมหายใจก็ทำลายการโจมตีของดาบโลหิตสะบั้นสวรรค์ของข้าได้ อันที่จริงเจ้าต้องการที่จะดูถูกเหยียดหยามผู้อื่นจนถึงขั้นไหนกัน?! ข้าปฏิเสธที่จะยอมรับ ปฏิเสธที่จะยอมรับ อ๊าก!”
เซนต์เพชฌฆาตบ้าคลั่งก็เสียสติไปอย่างแท้จริง
เมื่อหลายหมื่นปีที่แล้ว พลังอำนาจของเขาก็ยังคงสูสีกับเซนต์อสูรมืด ยังสามารถที่จะแลกเปลี่ยนการโจมตีกันได้ ทว่านับตั้งแต่วันเหล่านั้น ระดับแกนพลังฉีของเขาก็หยุดนิ่งมาโดยตลอด อีกทั้งก็ยังมีสัญญาณของการถดถอยลง
ทว่าเซนต์อสูรมืดกลับพัฒนาไปไกลกว่าเขามาก บรรลุถึงระดับที่ไม่สามารถจินตนาการได้ เพียงแค่เป่าลมหายใจออกมา ก็ทำลายการโจมตีของเขาได้อย่างง่ายดาย ข้อเท็จจริงเช่นนี้ยากเกินกว่าที่เขาจะยอมรับได้
ทันใดนั้นขนของเขาก็ลุกชันขึ้นมา รู้สึกได้ถึงจิตสังหารแรงกล้าที่แผ่ออกมาจากร่างของเซนต์อสูรมืด เขาก็ไม่กล้าที่จะโอดครวญอีก ร่างของเขากระพริบหายไป ล่าถอยออกไปอย่างต่อเนื่อง พยายามที่จะหลบหลีกการโจมตี
ทว่ามันก็สายเกินไป
เซนต์อสูรมืดประเคนหมัดออกมาอย่างไร้ร่องรอย พุ่งตรงเข้ามาอย่างเป็นธรรมชาติ ไม่ได้ฉูดฉาดแต่อย่างใด
ร่างของเขากระพริบหายไปและเคลื่อนย้ายมาตรงหน้าเซนต์เพชฌฆาตบ้าคลั่งอย่างกะทันหัน ไม่ได้สนใจการป้องกันใดๆของเซนต์เพชฌฆาตบ้าคลั่ง เหมือนกับว่าสำหรับเขา บาเรียห้วงมิติก็ไม่ได้แตกต่างไปจากเต้าหู้แต่อย่างใด
ดวงตาของเขาสุขุมเยือกเย็นอย่างมาก เป็นเหมือนกับหุบเหวลึก มีความมืดมิดที่ลึกซึ้ง ดูดกลืนทุกสิ่งทุกอย่าง เหมือนกับว่าไม่ว่าสิ่งใดก็ไม่สามารถทำให้เขาสะทกสะท้านได้ ส่วนลึกของม่านตาแอบแฝงไปด้วยความลับของจักรวาล มีดวงดาวจำนวนนับไม่ถ้วนที่กำลังไหลเวียนอยู่
“อ๊าก!”
วินาทีต่อมา เซนต์เพชฌฆาตบ้าคลั่งก็ส่งเสียงร้องออกมาอย่างน่าสมเพช เพราะว่าภายใต้หมัดๆนี้ ทั่วทั้งร่างกายของเขาก็ระเบิดออกมา แม้แต่ดาบสมบัติที่เป็นสิ่งประดิษฐ์เซนต์ของเขาก็แตกสลายไป แตกกลายเป็นเสี่ยงๆ
พลังหมัดเช่นนี้ช่างน่าสะพรึงกลัวอย่างไร้ขีดจำกัด ทำลายล้างทุกยุคทุกสมัย ทำลายทักษะทุกอย่าง ราวกับไม่มีสิ่งใดต้านทานมันได้
แม้แต่เซนต์เพชฌฆาตบ้าคลั่งก็ยังคงไม่สามารถมองได้ว่าหมัดนี้ซ่อนเร้นพลังอำนาจและความลับอะไรไว้ เหมือนกับว่าเป็นหมัดที่ครอบจักรวาล แอบแฝงไปด้วยความหมายที่แท้จริงของจักรวาล
นี่คือพลังอำนาจที่ต่อให้เขาจะทุ่มเทพยายามไปตลอดทั้งชีวิต ก็ไม่สามารถที่จะทำความเข้าใจได้