เมื่อคำพูดของชูฮันหลุดออกไป หลายกลุ่มถึงกับตะลึงไปครู่หนึ่ง ท่านพลเอกหมายความว่าไง? พวกเขาก็มาถึงด้วยสมาชิกครบจำนวนไม่ใช่เหรอ ยกเว้นคนที่ทรยศและท่านพลเอกชูฮันก็พูดไว้เองก่อนหน้านี้ว่าใครที่รอดจากการฝึกครั้งนี้จะได้รับการยอมรับและมันก็ไม่มีใครตายหรือได้รับบาดเจ็บเลยเพราะฉะนั้นพวกเขาน่าจะทำภารกิจสำเร็จแล้วไม่ใช่เหรอ?
หลายคนก็เริ่มตกใจเมื่อนึกขึ้นได้ ซุปเปอร์ซอมบี้!
ชูฮันยิ้มกว้างและเหลือบมองหลิวยู่ติงเล็กน้อย “ผู้คุมด้านกฏระเบียบทหาร ฉันได้มอบหมายภารกิจให้นายไปเมื่อสามวันก่อน นอกเหนือจากตลอดระยะเวลาสามวันในหลิงเฉิงแล้ว มันยังมีภารกิจในการตามหาซุปเปอร์ซอมบี้อีกด้วยใช่หรือมั้ย?”
อีกครั้งที่หลิวยู่ติงยิ้มมุมปากอย่างยั่วยุ “ใช่ครับท่าน”
เหล่าทหารที่ยืนตัวตรงต่อหน้าทั้งสองคนตะลึงค้างขณะเหลือบมองไปทางหลิวยู่ติงด้วยแววตาสยองเมื่อกี้ท่านพลเอกพูดว่าอะไรน่ะ?
ผู้คุ้มกฏระเบียบทหาร?!
“นี่มันเกิดอะไรขึ้น?” หลี่ชวนเอ่ย “ท่านพลเอก เรื่องผู้คุ้มกฏระเบียบทหารนี่ล้อเล่นใช่มั้ยครับ?”
“หลี่ชวน ตำแหน่งสิบเอก อายุ 22 ปี” ไม่มีคำตอบจากชูฮัน หลิวยู่ติงเพียงยิ้มและหันไปมองหลี่ชวน “ท่านพลเอกจะไม่พูดเรื่องกฏระเบียบทหาร ท่านไม่มีเวลามาตั้งคำถามกับทหารทุกนาย คุณทำผิดระเบียบวินัยต่อกฏระเบียบของกองทัพเขี้ยวหมาป่า หากความผิดของคุณยังถือเป็นแค่ความผิดเล็กน้อย ฉันขอสั่งในฐานะผู้คุ้มกฏระเบียบทหารให้คุณ กระโดดตบ 30 ครั้ง และทุกครั้งที่กระโดดให้ตะโกนคำว่าผมทำผิดไปแล้วด้วย”
หลังจากเสียงของหลิวยู่ติงจบลง มันก็ตามมาด้วยเสียงวุ่นวายของความตกใจและสับสนของทุกคน
@$%^&(*&^%$@!@$%^!
เสียงของคนทั้งหนึ่งร้อยห้าสิยคนรวมกันจนเกิดเป็นความวุ่นวายย่อมๆ ทุกคนอ้าปากค้างอย่างตกใจและมองไปที่หลิวยู่ติงด้วยแววตาหวาดกลัว พวกเขาไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่พึ่งได้ยิน นี้มันการทำโทษปีศาจชัดๆ
ชูฮันที่ไม่เห็นว่ามันมีอะไรผิดปกติก็หัวเราะและชี้นิ้วไปทางหลิวยู่ติง “ฉันลืมแนะนำให้พวกนายทุกคน นี่คือพลตรีหลิวยู่ติง ผู้คุมกฏระเบียบทหารคนใหม่ของกองทัพเขี้ยวหมาป่า จำไว้ให้ดี ฉันจะไม่พูดอีกครั้ง”
“ผะ ผม…” หลี่ชวนตะลึงและอดไม่ได้ที่จะเอ่ยปากพูดขึ้นอีกครั้ง “ผมไม่อยากรับการลงโทษแบบนี้ ผมขอเปลี่ยน มีซอมบี้ที่ผมต้องฆ่ากี่ตัว?”
ให้เขาตะโกนพร้อมกระโดดตบไปด้วยมันน่าอับอายเกินไป!
หลิวยู่ติงที่เห็นหลี่ชวนเอ่ยปากถามก็ยิ้มแปลกๆอีกครั้ง “ถ้าไม่เชื่อฟังคำสั่ง จะโดนลงโทษเพิ่มเป็นสองเท่า กระโดดตบ 60 ครั้ง เร็วเข้า และไม่นานทุกคนก็ต้องโดนลงโทษเหมือนกัน”
หลี่ชวนรู้สึกกลัวและมองไปที่ชูฮันด้วยสายตาขอความช่วยเหลือ โชคร้ายที่เขาเห็นแต่ทุกคนหลบสายตาหนี หลิวยู่ติงยิ้มเยาะให้กับตัวเอง
หลังจากความเงียบพักใหญ่ หน้าของหลี่ชวนพลันเปลี่ยนเป็นแดงก่ำและเริ่มรู้สึกถึงบรรยากาศอึดอัดจากหลายคนที่กำลังมองมา
หลี่ชวนไม่กล้าจะเงยหน้าขึ้น เขาพยายามลดการมีตัวตนของเขาลงและกลับไปยืนในกลุ่มของตัวเองอย่างเข้าใจถึงสถานะตำแหน่งที่เปลี่ยนไปของหลิวยู่ติง
“ท่านพลเอกชูฮัน” หลังจากเหตุการณ์จบลง หลิวยู่ติงพอใจอย่างมากเขาหันไปพูดกับชูฮัน “เชิญท่านพูดต่อครับ”
ชูฮันพยักหน้ารับและกวาดสายตามองไปที่เหล่าทหารตรงอย่างเงียบๆพร้อมกับถอนหายใจ “การวัดคความสำเร็จของภารกิจอยู่ที่ ความสำเร็จของภารกิจ 50% และอีก 50% อยู่ที่รายงานภารกิจ เพราะงั้นเรามาเริ่มกันเลย กลุ่มที่หนึ่ง”
หลี่บี๋เฟิงหรี่ตาและก้าวขึ้นมารายงานในฐานะกัปตันของกลุ่มที่หนึ่ง “ขออนุญาตครับท่าน กลุ่มที่หนึ่งไม่พบเบาะแสของซุปเปอร์ซอมบี้”
หลังจากนั้นสมาชิกของกลุ่มที่หนึ่งคนต่างก้มหน้าต่ำด้วยความระแวงกับบทลงโทษที่อาจได้รับ
ชูฮันให้เวลาหลี่บี๋เฟิงได้สำนึกด้วยตัวเองก่อนจะหันไปมองที่กลุ่มที่สอง
เจ้าอ้วนเฉินช่าวเย่ที่อยู่ท่ามกลางกลุ่มที่สองเดินนำหน้าขึ้นมาอย่างอุ้ยอ้าย “ขออนุญาตครับท่าน กลุ่มที่สองไม่พบร่องรอยของซุปเปอร์ซอมบี้ แต่เราไปช่วยกลุ่มที่สามในยามวิกฤตเอาไว้ ผมคิดว่ามันน่าจะทดแทนได้”
หลี่บี๋เฟิงพลันรู้สึกเสียดาย ทำไมเขาถึงไม่หาคำมาพูดเพื่อกลุ่มแบบนี้นะ? พวกเขาเป็นกลุ่มแรกที่มาถึง มันน่าจะทดแทนได้ หลี่บี๋เฟิงอยากจะเอ่ยปากพูด หากจู่ๆหลิวยู่ติงที่อยู่ตรงหน้าก็จ้องเขม็งมาที่เขา ทำให้เขาต้องรีบตั้งหลังตรงและหุบปากฉับ เขาไม่ควรพูดอะไรออกไปสักคำเดียว!
ชูฮันเองก็ปล่อยให้เฉินช่าวเย่ได้คิดกับตัวเอง จากนั้นก็หันไปมองกลุ่มที่สาม แน่นอนว่าคุณงามความดีที่ทำจะได้รับการชื่นชม แต่ถ้าทำผิดก็จะต้องถูกลงโทษเช่นกัน
คนจากกลุ่มที่สามที่มารายงานภารกิจไม่ใช่กัปตันหลูเหวินเชิงแต่เป็นสมาชิกที่อายุน้อยที่สุดในกลุ่ม…ชูเซี่ย ที่ก้าวออกมารายงานแทน “นี่คือเบาะแสที่เราค้นพบ เชิญดูคะท่าน”
กลุ่มของชายร่างใหญ่ต่างตกใจที่ได้เห็นชูเซี่ยสมาชิกของกลุ่มที่สามทำตัวอวดดีเหนือกว่าคนอื่น
ชูฮันเหลือบมองชูเซี่ยสองสามครั้งอย่างประหลาดใจเล็กน้อย ถึงแม้ชูเซี่ยจะไม่ได้ข้อมูลโดยตรงของซุปเปอร์ซอมบี้ แต่เบาะแสและร่องรอยมากมายที่เธอค้นพบได้สร้างไอเดียให้เขา ความสามารถในวิเคราะห์ของชูเซี่ยนั้นเป็นเลิศมาก บางทีเขาอาจควรแต่งตั้งแผนกวิเคราะห์ขึ้นมา?
“ขออนุญาตครับท่าน” ในตอนนั้นเองกูเหลียงเฉินจากกลุ่มที่สี่ก็ยื่นกระดาษส่งให้ชูฮัน “นี่คือรายงานการวิเคราะห์กลุ่มที่สี่ครับ” ทุกคนพลันรู้สึกประหลาดใจขึ้นมาอีกครั้ง กลุ่มที่สี่ก็ทำภารกิจได้ครอบคลุมเหมือนกันงั้นเหรอ? ไม่เพียงแต่สมาชิกกลุ่มอื่นๆเท่านั้น แต่สมาชิกแปดคนในกลุ่มที่สี่เองก็ตกใจเช่นเดียวกนัน กูเหลียงเฉินทำการวิเคราะห์ด้วย ทำไมพวกเขาไม่รู้เรื่องเลย?
ชูฮันมองดูการแสดงออกของทุกคนจากนั้นก็ก้มลงดูกระดาษที่กูเหลียงเฉินส่งมาให้ เพียงแค่นั้นนัยน์ตาของชูฮันก็พลันหดตัวและเหลือบมองกูเหลียงเฉินด้วยความรู้สึกซึ้งใจและขอบคุณ ชูฮันไม่คิดเลยว่าผู้ชายคนนี้จะมีการวิเคราะห์สูงยิ่งกว่าชูเซี่ย ถึงแม้ว่าการวิเคราะห์ที่ชูเซี่ยส่งมาจะไม่ธรรมดาแต่ของกูเหลียงเฉินนั้นเป็นการวิเคราะห์ที่ครอบคลุมจนเรียกได้ว่าเกือบจะเข้าใกล้ความเป็นจริง
ความสามารถพิเศษ!
โดยไม่คาดคิด มีคนที่มีความสามารถพิเศษสองคนซ่อนตัวอยู่ท่ามกลางคนนับร้อยในที่นี้ ถือว่าการฝึกครั้งนี้ก็ไม่ได้เสียเปล่าซะทีเดียว ผลของการฝึกเพื่อเอาชีวิตรอดในครั้งนี้มากกว่าที่เขาคาดไว้ในตอนแรกซะอีก!
ต่อมาชูฮันก็นิ่วหน้า ทว่าความจงรักภักดีที่กูเหลียงเฉินมีต่อเขานั้นต่ำมากและเห็นได้ชัดว่าเขาน่าจะเป็นทหารจากหน่วยรบพิเศษซักหน่วยของซางจิง ไม่ก็ถูกฝึกพิเศษมาอย่างดี
กลุ่มที่เหลืออยู่รายงานภารกิจต่อชูฮันเหมือนกับกลุ่มที่หนึ่ง พวกเขาไม่พบเบาะแสใดๆของซุปเปอร์ซอมบี้และจนสุดท้ายเมื่อกลุ่มที่สิบหกรายงานภารกิจเสร็จ หลี่บี๋เฟิงที่ทนรอต่อไปไม่ไหวก็ทำท่าวันทยาหัตถ์แสดงความเคารพต่อชูฮันและเหลือบมองไปที่หลิวยู่ติงอย่างระวังก่อนจะเอ่ยปากพูด “ขออนุญาตครับท่าน ผมชื่อหลี่บี๋เฟิง ตำแหน่งสิบเอก ผมมีคำถาม…กลุ่มของผมมาถึงจุดหมายเป็นกลุ่มแรก ถือว่าทดแทนได้มั้ยครับ?”
สมาชิกของกลุ่มที่หนึ่งเองต่างก็มองมาที่ชูฮันด้วยสายตาคาดหวัง ด้วยบทลงโทษที่หลี่ชวนได้รับก่อนหน้านี้ทำให้ทุกคนหวาดกลัวกันอย่างมากโดยเฉพาะหลี่บี๋เฟิงเพราะตอนนี้ในที่สุดพวกเขาก็ได้รู้ผลที่ตามมาจากการเพิกเฉยต่อภารกิจแล้ว ท่านพลเอกชูฮันได้ฝึกฝนหลิวยู่ติงให้กลายเป็นปีศาจภายในระยะเวลาสามวันเพื่อรอคอยที่จะมาจัดการกับพวกเขาที่นี่!