ตอนที่ 132 เทคโนโลยีดวงดาว
กระสวยอวกาศปล่อยรังสีแสงเป็นเส้นสีเงินพุ่งสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว
ผ่านความมืดของอวกาศ มันกําลังมุ่งหน้าไปยังดาวเคราะห์สีฟ้าด้วย
ความเร็วสูงสุด
ความเร็วของกระสวยอวกาศนี้เร็วมาก ใช้เวลาเพียงสองถึงสามชั่วโมง
จากดาวอังคารถึงโลก เมื่อเปรียบเทียบกับกระสวยอวกาศของฮาร์เล่ย์
989 ที่ใช้โดยสารไปดาวอังคารแล้ว กระสวยอวกาศนี้เร็วกว่าสองเท่า
นอกจากนี้ห้องโดยสารก็เสถียรมากไม่มีความรู้สึกไม่สบายเลย
เฟิ งหลินนั่งอยู่บนที่นั่ง และประหลาดใจกับเทคโนโลยีของยุคดวงดาว
อย่างเงียบ ๆ
ยิ่งวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีพัฒนามากขึ้นเท่าไหร่ มันก็จะยิ่งสูญเสีย
ความสามารถพิเศษของมนุษย์
นี่เป็นเทคนิคที่อนุญาตให้คนหนึ่งสัมผัสกฎของจักรวาลผ่านทางวัตถุ
ภายนอก แม้ว่าวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีจะไม่สามารถเปลี่ยน
พื้นฐานของมนุษย์ แต่มันจะไม่ถูกจํากัดด้วยพรสวรรค์ที่มีมาแต่กําเนิด
ทรัพยากรและการพัฒนาด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีมากพอจะ
ทําให้ศักยภาพของพวกเขาสามารถสั่นคลอนสวรรค์และโลกได้ไม่
มนุษย์ในยุคดวงดาวมาถึงจุดสูงสุดของประวัติการณ์ในแง่ของ
วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี และทําให้เกิดความมหัศจรรย์ทาง
วิทยาศาสตร์นับไม่ถ้วน
แต่น่าเศร้าที่ระบบสุริยจักรวาลได้รับการพิจารณาให้เป็นภูมิภาคดาว
ที่ล้าหลังเท่านั้น เทคโนโลยีสุดยอดอย่างแท้จริงถูกค้นพบในจักรวรรดิ
ดวงดาว
เฟิ งหลินเพิ่งได้ยินเรื่องนี้ แต่ไม่เคยเห็นมาก่อน ตัวอย่างเช่นปื นใหญ่
หลุมดํา ขีปนาวุธนําทางมิติคลื่น คลื่นสุญญากาศ …
กระสวยบินนี้ถือว่าเป็นผลิตภัณฑ์ที่มีเทคโนโลยีขั้นสูงมาก มันไม่
ควรเป็นสิ่งที่ระบบสุริยะมี
ยังเหลือเวลาอีกสองชั่วโมงก่อนจะถึงโลก เฟิ งหลินเริ่มสํารวจ
กระสวยบินเพื่อหาข้อมูลเพิ่มเติม
กระสวยบินนี้เป็นไพ่ใบสุดท้ายของบริษัทยาไจแอนท์ และมันมี
รากฐานที่เหลืออยู่ทั้งหมดของบริษัท แก่นสําคัญของเทคโนโลยีและ
คุณสมบัติของบริษัทยาควรอยู่ภายใน นี่เป็นขุมสมบัติขนาดใหญ่
และตอนนี้สิ่งเหล่านี้เป็นของเฟิ งหลิน!
ในฐานะเจ้าของ เขาไม่ควรประเมินความมั่งคั่งทั้งหมดของเขาหน่อย
หรอ?
ด้วยหัวใจที่เปี่ ยมไปด้วยความสุข เฟิ งหลินเริ่มเดินไปรอบ ๆ ด้านใน
กระสวยบิน จ้องมองไปทางซ้ายและขวาเขาเหมือนบ้านนอกเพิ่งเข้า
เมืองทุกอย่างดูน่าสนใจและใหม่สําหรับเขา
แม้ว่าอารมณ์ปกติของเขาจะสงบและนิ่ง แต่ตอนนี้เขารู้สึกมึนหัว
เล็กน้อยจากขุมทรัพย์ขนาดใหญ่นี้
“ปัญญาประดิษฐ์ ฉันต้องการข้อมูลทั้งหมดของกระสวยอวกาศนี่”
เฟิ งหลินพูด
ซู่
คลื่นแสงลดหลั่นลงมาตรงหน้าเขา เปลี่ยนเป็นภาพเงามนุษย์เสมือน
จริงยืนตรงหน้าเฟิ งหลิน
ภาพเงานี้เป็นของเด็กสาวทรงเสน่ห์ อกโต รูปร่างเธอเป็นทรง’s’
รูปร่างที่สมบูรณ์แบบของเธอมีสัดส่วนลงตัวมาก จมูกของเธอโค้ง
เหมือนสะพาน เมื่อมองจ้องไปในตาของเธอเหมือนมองสระนํ้าลึก
เธอเหมือนวีนัส เทพีแห่งความงามจากตํานานกรีกที่ลงมาสู่โลก
มนุษย์
ข้อบกพร่องเพียงอย่างเดียวเกี่ยวกับความงามของเธอคือภาพเสมือน
จริงนี้เป็นผู้หญิงผมบลอนด์ ตาฟ้า
ปัญญาประดิษฐ์ตรวจพบการแสดงออกที่ไม่พอใจของเฟิ งหลินและ
เริ่มทําการปรับเปลี่ยน
“ขณะนี้จะทําการปรับการฉายภาพเสมือนจริงตามคําร้องขอของ
กัปตัน!” หญิงสาวผมบลอนด์ตาฟ้ากลายเป็นความงามแบบตะวันออก
ด้วยผมและดวงตาสีดํา ดวงตาของเธอเหมือนนํ้าใส ๆ และใบหน้า
ของเธอก็นุ่มนวลเรียบง่ายในชุดจีนสีม่วง ให้ความรู้สึกสง่างามและ
ลึกลับของหญิงสาวชาวตะวันออก
เฟิ งหลินพยักหน้า เขาอดไม่ได้ที่จะเห็นด้วยว่ามันดูดีขึ้นมาก
เมื่อสัมผัสถึงความพึงพอใจของเฟิ งหลิน สาวงามแบบตะวันออกก็ยิ้ม
“ปัญญาประดิษฐ์ปณิธานสวรรค์แอนนาอยู่ที่นี่เพื่อให้บริการท่าน”
เฟิ งหลินขมวดคิ้วนี่เป็นความงามแบบตะวันออก แต่ชื่อของเธอคือ
แอนนา มันดูไม่ตรงกัน
“เป็นไปได้ไหมที่จะเปลี่ยนชื่อ? ฉันต้องการเปลี่ยนทั้งชื่อเธอและ
กระสวยบิน อะไรคือปณิธานสวรรค์ อะไรคือแอนนา? ในเมื่อนี่คือ
กระสวยบินของฉัน ตอนนี้เราจะใช้ชื่อตะวันตกได้ยังไง?” คําพูด
ของเขาดูครอบงําอย่างมาก
“ความปรารถนาของท่านคือคําสั่งของฉัน” ปัญญาประดิษฐ์มีรอยยิ้ม
เหมือนมนุษย์ “กรุณาออกคําสั่งของท่าน”
ตามที่คาดกระสวยบินที่หายากนี้ ความรู้สึกของปัญญาประดิษฐ์นั้น
สูงพอ ไม่ต่างอะไรจากมนุษย์
เฟิ งหลินประหลาดใจเงียบ ๆ และทันใดนั้นดวงตาของเขาก็เปล่ง
ประกาย
ในเมื่อเขาอยากเดินไปบนเส้นทางของซุนหงอคงในอนาคต กระสวย
บินนี้ก็จะเป็นฐานเขา ในกรณีนั้น ทําไมเขาไม่ตั้งชื่อมันว่า ‘ภูเขา
ผลไม้’ ละ? “จากวันนี้ไป กระสวยบินนี้จะชื่อภูเขาผลไม้!”
“กําลังยืนยันคําสั่ง!กระสวยบินปณิธานสวรรค์จะเปลี่ยนชื่อเป็น
กระสวยบินภูเขาผลไม้ การเปลี่ยนชื่อสําเร็จ!” สาวงามยิ้ม “กําลังรอ
การเปลี่ยนชื่อของระบบปัญญาประดิษฐ์”
“ชื่อของเธอควรเป็นจื่อเซี่ย!” เฟิ งหลินไม่เสียเวลาคิดมาก
“การเปลี่ยนชื่อสําเร็จ! กัปตันเฟิ งหลิน จื่อเซี่ย – ปัญญาประดิษฐ์ของ
กระสวยบินภูเขาผลไม้ – อยู่ที่นี่เพื่อให้บริการท่าน” สาวงามยิ้ม
คล้ายกับมนุษย์จริง ๆ มาก
“อืม!” เฟิ งหลินพยักหน้าพอใจและสั่ง “พาฉันไปดูโครงสร้างของ
กระสวยนี่”
“โปรดตามฉันมา” จื่อเซี่ยเริ่มนําทางไปส่วนลึกของกระสวยบิน แนะนํา
พื้นที่ต่าง ๆ
ภายในกระสวยบินใหญ่มาก มันแยกเป็นหลายชั้นและส่วน มี
ห้องทดลอง ห้องบ่มเพาะ ห้องพัก-มีทุกอย่างที่นี่! มันหรูหราและ
สะดวกสบายมาก
และในห้องอุปกรณ์ เฟิ งหลินยังเห็นปืน ระเบิด ปื นใหญ่และกระสุน
ทุกประเภท
เฟิ งหลินยังไม่คุ้นชินกับพวกมัน เห็นได้ชัดว่าอาวุธเหล่านี้ถือเป็นอาวุธ
ชั้นสูงของจักรวรรดิดวงดาวและไม่ใช่อาวุธชั้นตํ่าในระบบสุริยะ
ในความเป็นจริง เขายังเป็นเครื่องจักรสามตัวที่ขนาดเท่ามนุษย์ พวก
มันทําจากโลหะและแผ่ด้วยความงามของวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี
“ประกอบ” เฟิ งหลินกดปุ่ มทํางาน
เครื่องจักรเหล่านี้ปล่อยไอนํ้าออกมาและบินมาทางเฟิ งหลินขณะ
ประกอบกันอย่างรวดเร็ว อึดใจต่อมา ชุดจักรกลคล้ายไอรอนแมนก็
ปรากฏ
เฟิ งหลินก้าวไปข้างหน้า ศึกษาพวกมันด้วยความสนใจ
จักรกลถือเป็นของหายากมาก นี่คือครั้งแรกที่เขาได้ใช้มัน
เขาเริ่มทดสอบการทํางานของมัน นิ้วเขาเคาะบนเหล็กและก็เริ่มออก
แรง
เกิดเสียงดังเอี๊ยด
เสียงโลหะผสมที่เกิดขีดจํากัดมันสะท้อนออกมาขณะเกิดรอยนิ้ว
ชัดเจนบนนั้น
งั้นนี่ก็ลําบากแล้ว..
เฟิ งหลินดึงมือออกมาเงียบ ๆ รู้สึกท้อแท้
เปราะบางมาก
พวกมันทําจากโลหะที่ไม่แข็งพอ?
ทําไมชุดจักรกลถึงแตกแม้ฉันจะไม่ใช่พลังเต็มที่?
เฟิ งหลินซึมเศร้า
นี่เป็นครั้งแรกที่เขาสวมชุดจักรกล แต่ก็พบว่าความแข็งของชุดด้อย
มาก ดังนั้น…
จริง ๆ แล้วมีชุดจักรกลหลายเกรด ชุดจักรกลพวกนี้ถือเป็นเกรดตํ่า
สําหรับผู้บ่มเพาะดวงดาวอื่น มันอาจเป็นประโยชน์ แต่สําหรับเฟิ ง
หลิน มันไม่มีประโยชน์เลย
ชุดจักรกลไม่แข็งเท่าเนื้อเขา หากเขาสวมมัน มันก็เหมือนกับการ
สวมชุดเหล็กที่ไร้ประโยชน์ นํ้าหนักมันอาจกลายเป็นภาระแทน
ด้วยความประหลาดใจ เฟิ งหลินพบโดยไม่ตระหนักว่าพื้นฐานบ่ม
เพาะเขาถือว่าสูงมากแล้ว
ทรัพยากรบ่มเพาะที่คนอื่นคิดว่าลํ้าค่ากลับไม่มีผลต่อเขา
ฉันแกร่งเกินไป!
เฟิ งหลินชมตัวเอง เขาแข็งแกร่งเร็วเกินไป ในไม่ช้า เขาคงไม่รู้จัก
ตัวเอง
ชายหนุ่มผู้หนีจากตระกูลกลับหายไปแล้ว แทนที่ด้วยชายฉกรรจ์
เฟิ งหลินระงับความเศร้าและยังคงดูของภายในกระสวยต่อ
มีของทุกประเภท จากเมล็ดพืชไปจนถึงไข่สัตว์ที่ปฏิสนธิ มีของแปลก
ประหลาดมากมาย ในระบบ ยังมีบันทึกความรู้ด้านวิทยาศาสตร์
ระดับพื้นฐานทั้งหมด
เฟิ งหลินยังพบข้อมูลการเอาชีวิตรอดในป่ า
“นี่คืออะไร? สอนคนให้รู้จักแบร์ กิลล์? แม้กระทั่งแบร์ กิลล์ก็ไม่อาจ
อยู่รอดบนดาวเคราะห์รกร้างได้หรอกมั้ง?” เฟิ งหลินมีสีหน้าแปลก ๆ
ความรู้ทั้งหมดนี้ไว้เพื่ออะไร?
หลังจากนั้น เขาก็มาถึงคลัง ในนั้น เขาเห็นหุ่นยนต์ทรงกลมกว่า
หมื่นที่ซ้อนกันพร้อมมีเครื่องหมาย
“หุ่นงานโมเดลเฮอคิวลิส-198!”
เฟิ งหลินดูเหมือนจะฉุกคิดได้ เขาสํารวจกระสวยบินภูเขาผลไม้ด้วย
ความตกใจ
นี่อาจเป็นกระสวยบินแบบอาณานิคม?